คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ความรู้สึกแบบนี้ .. (MOK)*รีไรท์
อนที่7
/หมอ/
พอผมลับมาถึอนโ หลัาที่พึ่ส่ยัยเ็วีนัสนั้นเสร็
ผม็ิไร่รอให้ี ถึผลที่ะามมาถ้าแม่ผมรู้ทัน ผมไ้ไปูัว
และอาโนับแ่านันใร็ไม่รู้ ีวิมหาลัยอผมบ
ผมเลียทุอย่าที่เป็นพ่ออผม
พ่อไม่เยสนใรอบรัว ไม่เยมีเวลาให้รอบรัว
เอาแ่ทำานไม่เยิเลยว่าแม่ะเหารึเปล่า
พ่อส่พี่ไปเรียน่อที่อเมริา น้อาย็ส่ไปที่ี่ปุ่น
น้อสาว็ถูส่ไปเรียนโรเรียนประำหิล้วน
ส่วนแม่็อยู่บ้านนเียว ถึะมีแม่บ้านเยอะเยะ บ้านหลัให่ๆ
แ่็ยัไม่่วยให้หายเหาไ้เท่าับวามรัวามอบอุ่นอรอบรัวหรอ
ผมรู้ แม่ผมเหา ท่านีใทุรั้ที่ผมไปหา แ่สายาเหาๆอท่าน
ทำให้ผมไม่อยาะไปหา เพราะมันทำให้ผมเ็บปว เ็บปวับารที่
แม่ถูทิ้ให้อยู่บ้านนเียว และไ้รับวามเสียใ
วามทุใับารระทำอพ่อมาลอ ถึท่านะไม่เ็มใแ่็ทำเพราะไม่อยาให้ใรเป็นห่ว
ผมอยาะทิ้วามรู้สึแย่ๆนี้ไป ผมเลยมีแ่เที่ยวับเที่ยว
เ็เท่านั้นที่ทำให้ผมลืมวามทุ์ทั้หมไปไ้ ถึแม้ะแ่ืนเียวเท่านั้น
อนนี้ผมเหาอีแล้ว ..
ผมว้าุแรถและับออไปเรื่อยๆ ผมิว่าะเลิไปเที่ยวสัพั
เพราะแม่้อส่นมาูพฤิรรมอผมแน่ๆ
ในหัวผมอนนี้ นที่ผมิออ็มีอยู่นเียว ยัยเ็วีนัส ..
ผมึับรถรไปที่หออเธอทันที
ระหว่าทา่อนะถึหออวีนัส ะผ่านลาหลัมอ่อน
ผมะไม่ิอะไรเลย ถ้าผมไม่เหลือบไปเห็น
ผู้หิที่ผมำลัะไปหา แ่เธอลับำลัเินุยับผู้ายนหนึ่อยู่
สายาท่าทาอไอ้บ้านั้น ูยัไ็รู้ว่าอบเธอ และยิ่ไปว่านั้น
วีนัสลับยิ้มอบ เป็นรอยยิ้มที่ผมรู้สึอยาะไ้มันเหลือเิน
ไม่เยมีใรเยยิ้มแบบนั้นให้ผมนานมาแล้ว .. นานมานผมิว่าผมลืมมันไปหมแล้ว ..
อะไรันวามรู้สึแบบนี้ นี้มันืออไร ..
ผมับรถรไปที่ 7-11 อรถและลไปื้อนม นม น้ำอัลม
และมาม่าหลายรส หยิบมาเยอะพอสมวร
ผมไม่เยื้ออะไรแบบนี้ ไม่เยื้อนมเยอะนานี้ แถมยัเป็นนมุิ
หรือมาม่าที่ไม่เยิว่าาินี้ะไ้หยิบ
แ่็เพราะนๆเียว ผมทำแบบนี้ทำไม
็ไ้แ่ถามัวเอ แ่็ำอบเิมๆ ไม่มีำอบ
หลัาที่ผมื้ออมาเ็มไปหม
็ึ้นรถรไปที่หออวีนัสทันที เธอะลับถึหอแล้วละ
เพราะอนที่เห็นเธอเหมือนผู้ายนนั้น ะมาส่เธอรที่อรถ
ผมไม่รอ้า นอรไปที่ห้ออเธอที่ผมเยมาแล้วรั้หนึ่
๊อ ๊อ ๊อ
ผมเาะประู
แร๊!
เธอเปิประูออมาพราทำาโ
“นี้นายมาทำไมอะ พึ่เอันเมือี้ไปเอนิ”วีนัสถาม
ผมไม่อบแ่ลับแทรัวเ้าไปในห้ออเธอ ่อนะวาถุนมที่ถือมาไว้ที่พื้น
“นี้ๆ อบมาสิ ันถามนายอยู่นะ”วีนัสถามหลัาปิประูห้อ
“อยามา”ผมอบ เพราะผมอยามาริๆไม่ไ้ิะวน
เธอเียบไม่พู เพราะเธอะไม่อยา่าในวามมึนอผม เธอเลยปล่อยผมไป
เธอนั้ลแล้ว้นๆถุนมที่ผมื้อมา ูเหมือนเธอะถูใ
เพราะผมเห็นเธอยิ้มเวลาเอนมไม่หยุเลย
ผมสัเเห็นเมที่เธอเล่น้าไว้ ไม่ิว่าเธอะเป็นผู้หิที่อบเล่นเม
่อนะเ้าไปนั้เล่น่อ ใน่านที่เธอยัไม่เลียร์
“เห้ยๆ อย่ามาเล่นเมนอื่นสิ ันะเลียร์่านเอ”วีนัสพู พร้อมับลุมาพลัผมออาเาอี้
ทั้ๆที่ในมือถือนมที่ผมื้อมาอยู่ เธอินเ่มา ผมไม่เยเห็นผู้หินไหนที่
เวลาิน ินแบบไม่เรใใรเลย ิน้าวแบบไม่ห่วภาพพน์ ไม่สนใรอบ้า
และเวลาินะั้ใเป็นพิเศษ
ผิับผู้หินอื่นๆที่ผมเยเห็น พวนั้นะห่วภาพพน์ัวเอมา
บาทีเรนไม่เป็นธรรมาิ ผมรู้สึรำา
ผิับวีนัสทำไมผมลับไม่รู้สึอย่านั้น แ่ผมรู้สึเพลินเวลามอเธอ
เธอเป็นธรรมาิโยที่ไม่รู้ัว
ผมะรู้สึว่าเธอน่าสนใ แ่ผมไม่ไ้อบเธอแน่นอน
“ทำอะไรให้ินหน่อยสิ”ผมพูึ้น
“ทำเอิ๊ เล่นเมอยู่”เธอพูสวน
“อุสาื้อนมมาให้นะ มาม่า็ื้อมาฝา้วย ทำให้ินหน่อยสิ”ผมพู
เธอหันมามอหน้าแล้วหรี่ามอผม
“ทำไมวันนีู้แปลๆ”เธอพู นี้ิเ้นอผู้หิแรอย่าที่เาว่าริๆ้วย
ผมไม่สบายใเลยมาหาเธอ แ่เธอลับมอออ่ายๆ เ้นแรริๆ
“ไม่มีอะไรแ่หิว”ผมอบ
เธอพยัหน้า แ่็เินมาั้หม้อเรียม้มมาม่าให้ผม
เวลาเธอทำอาหาร ูเหมือนะเ้ารัวบ่อยมา ูเป็นธรรมาิ
ผมเผลอยิ้มโยไม่รู้ัว พอมารู้อีทีมุมปาผม็ยแล้ว
ผมรีบหุบยิ้ม่อนที่เธอะเห็น เพราะผมลัวเสียฟอร์ม
เธอทำให้ผมยิ้มบ่อยึ้นริๆ ผมยอมรับ ถึแม้ะเอันแ่ไม่ี่วัน แ่เธอ็ทำให้ผมรู้สึไ้
“เสร็แล้ว อบในะที่ื้ออมาให้ ีเลยะไ้ไม่เปลือ ว๊ะฮ่าๆ”เธอพู
ไม่มีารแอ๊บใๆนี้แหละสิ่ที่ทำให้ผมยิ้ม และรู้สึี สบายใ
ผมทานมาม่าที่เธอทำให้หมถ้วย
และเธอ็มาทำวามสะอาเ็บถ้วยานไปล้า
“นี้ๆ มาเล่นเมัน”เธอพู พร้อมับยื่นอยเมอีอันให้ผม
มันเป็นเมรถแ่ ที่เล่นสอนไ้
“ใรแพ้้อยอมทำอะไร็ไ้ที่นนะสั่นะ”วีนัสพูอย่ามั่นใว่าัวเอ้อนะแน่ๆ
ผมยิ้มมุมปา ่อนะหยิบอยึ้นมาเรียมพร้อม
“ย๊า ม่ายย ไม่ๆๆๆ นี้ๆๆๆ ย๊า เลี้ยวๆๆๆ ไปเลยๆๆ ย๊า
ม่ายยย ม่ายยยย โน้ววววว ไม่ๆๆๆๆๆ
เสียร้ออเธอที่ร้ออย่าเ็มที่
วีนัสแพ้ผม รอบที่5แล้วั่แ่แ่ันมา และเธอ็อลอใหม่ลอ
“ออีรอบนะๆๆๆ พลีสส”เธออผมอย่าทุรอบที่แพ้
“ไม่ พอแล้ว”ผมพู เธอหน้ามุ้ยทันที
“โห้ยยยย พี่หมอแม่ใร้ายอะ”เธอพู
“ใ่ พี่ใร้ายแ่็ยอมมา5รอบแล้วนะ นี้ใร้ายใ่ไหม”ผมพูพร้อมับยิ้มมุมปา
“โอ้ยย เออๆ ะให้ทำอะไรว่ามา ออย่าเียวอย่ามาพูันเรื่อเินเป็นพอ”
วีนัสพู ทำให้ผมนึำ ผมะพูเรื่อเินับเธอไปทำไม
ผมเียบไปสัพั และิว่าะพูีไหม แ่ส่วนลึๆอผม็บัับให้พูออมา
“อูบหน่อยไ้ไหม..”ผมพู
“ห๊ะ .. (ㅇ ㅅ ㅇ)”
.................................................................................................................................................................
ฮัลโหลลลลลล อนนี้เป็นอนอพี่หมออมเย็นานะะ
ไรเอร์้ออบุทุๆำิมนะะ อบุำแนะนำและำเือนเรื่อำผิ้วยนะะ
ไรเอร์อบุทุๆนที่ั้ใเ้ามาอ่าน หรือหลเ้ามา ็ออบุ้วยใ่าา
ฝาิามอน่อไปนบ และฝาเรื่อนี้ไว้ในออม่อออม่ใ้วยนะะะ ม๊วบบ
ความคิดเห็น