ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3
ออภัย...ถ้าไม่อบรูปนี้
..................................................................................................................................................
โมโมะมาโรเรียนเ้าว่าปิเพราะ้อารให้เห็นอยอน
และแน่นอนอยอนเอ็มารอนายอน
"เธอ!!!!!! " โมโมะะโนัแ่โรเรียนยัเ้าเลยไม่่อยมีนอยู่แถวนั้น
"อะ อะไรเหรอ" อยอนอบแบบล้าๆลัวๆ
"เธอื่ออยอนใ่ไหม" โมโมะรีบถามเมื่ออีฝ่ายอบ
"เอ่อ..ใ่"
"โมโมะนะ ยินีที่ไ้รู้ััน" โมโมะยิ้มหวาน
"ือ...เราไป่อนนะ" อยอนพูแล้วรีบเิน
"อย่าไปสิ รู้ัันแล้วนะ" โมโมะหน้าหอย
"เอ่อ... เราไม่่อยรู้ัใรหรอ" อยอน้มหน้า้มา
"เอาน่า เรา็รู้ัันแล้วไ" โมโมะยิ้มหวานนน
"มีอะไรเหรอ" อยอนเริ่มถามำถามที่อยารู้
"เรามีำถามมามาย โัสอาบนะ" โมโมะพูพร้อมึอยอนไปที่าฟ้าอโรเรียน
"เธออ่ะ ทำไมไม่มีนที่รู้ัเลยล่ะ" โมโมะถาม
"เราไม่อบเป็นมิรับใร...."
"เธอมีวามสุไหมล่ะ"
"็..มี"
"เธอ"
"เธอ"
"เธอ"
"เธอ"
"เธอ"
"เธอ"
โมโมะิผิหรือเปล่านะ
เหมือนโมโมะพูนเียวอยอนอบแ่ำอบสั้นๆ
ะโมโหล่ะนะ
"อยอน!!!!เธอแย่มาอ่ะ" โมโมะะโนลั่น
"เอ่อ..ทำไมหรอ?"
"เฮ้อ ั้นเี๋ยวพาไปเที่ยว"
"หนัเรื่อนี้สนุมาเลยนะ เอาแ่เียบอยู่ไ้ มีวามสุในีวิบ้าิ"
"ไ้ๆ......"
ที่โมโมะพาอยอนมาเที่ยวไม่ใ่เพราะอะไรแ่ลัวอยอนอึอัับัวเอ
"ิน้าวเหอะ หิว เราเลี้ยเอ"
"ือออ.. เธอเลี้ยเราเยอะแล้วนะเราเรใ"อยอน้มหน้า้มาพู
"ไม่้อๆ เฮ้อออ...."
ลอีวิที่ผ่านมาโมโมะไม่เยแม้แ่ะเลี้ย่านู้น่านี้ให้ใร
แ่ถ้าเป็นอยอนโมโมะยอมมมม
ระหว่าที่ทานอาหาร
"เธอ...อยอนเธออบนายอนใ่ไหม?"
นถูถามสะุ้ และหน้าแ
อยอนไม่อบ
"ไม่อบไม่เป็นไร ือเราเป็นเพื่อนนายอนอ่ะ เี๋ยวเรา่วยนะ"
"ไม่้อ!!!" อยอนพูเสียัที่สุในีวิ
"ไม่ๆ แ่่วยิว่าให้ทำอะไรเยๆ ิมาอ่ะ เราไม่บอนายอนหรอยะ"
โมโมะแ่อยาเห็นนรัมีวามสุบ้า
อยอนอัพสเัส
ีใัเลย....
โมโมะเห็นแล้วเป็นที่สุใมา....
เ้าที่โรเรียน....
โมโมะไ้เรียมนมและระาษเอาไว้ให้นายอน ทุอย่าถูเรียมโยโมโมะ
โมโมะยื่นระาษให้อยอน แล้วบอว่า
"ไม่ไ้เรียม็เียน้วยเถอะ" โมโมะเ็ๆ
อยอนไ้ระาษมา็เียนว่า
อยารู้ั...
แล้วอยอน็ยื่นให้โมโมะ
"เธอนี้ป็อแล้วยั...โอยยย ไม่รู้ะเอาไับเธอ"โมโมะปวหัว
แ่็เินไปที่ล็อเอร์อนายอน
แล้วใส่ทั้นมและระาษที่เียนสั้นๆโยอยอน
"เรารอันรนี้แหละเี๋ยวนายอนมา"
"อืออ..."
"านะแว่าโมโมะหายไปไหนอ่ะ สอวันแล้วนะ"นายอนถามถึโมโมะ
"เออๆ เี๋ยวโทรามให้"
ื้ เสียโทรศัพท์โมโมะัึ้น
"ฮาโหลลล "โมโมะรับสาย
"โมโมะ โเรียนเป็นไไม่เห็นหน้าเลยนะ"
"่าเหอะ แเรียนๆไปเหอะ"
"โมโมะสบายี่ะุนายอน ไม่้อห่วมันหรอมิรีะาย555"
"เออๆ มีอีล่ะ" นายอนบ่นออมาเบา
"อีแล้วเหรอ ทิ้ๆไปิเอาแ่บ่นั้นลำไย" านะรู้ว่าอะไร
นายอนเอาทุอย่าที่อยู่บนล็อเอร์ทิ้หม
ในะที่อยอนและโมโมะลุ้น
อยอนรู้สึเหมือนโนเท
"ไม่เป็นไรหรอ มีโอาสรั้หน้าอยู่หรออยอน"
"อืออ..อบในะ" อยอนเยหน้ามานิๆุยับโมโมะ
"เี๋ยวเลี้ย้าวอีร้านหลัโรเรียนเนอะ
พอโมโมะพูเสร็็รีบลาอยอนไปทาน้าว
"เออ อยอนวันนี้เ้าะประาศผลสอบแล้วนิ "
"เี๋ยวพรุ่เรา้อไปูที่โรเรียนแล้วล่ะ" อยอนพูแบบหอยๆ
"บ้าาา เราูที่เพโรเรียน็ไ้" โมโมะบออยอน
"เี๋ยวะส่ไปที่เฟสนะ" โมโมะบออยอน
"มีเฟสเราไ้ไ" อยอนสสัย
"เห็นมันเ้ึ้นอ่ะ" โมโมะแถ
" อือ"
"เย้!!!!!!!!!!! ไม่ไ้ที่สุท้าย" โมโมะะโนั
"ีใ้วยนะแ่เรา...." อยอนพูเศร้าๆ
"ทำไมเหรอไ้สุท้ายเหรอ" โมโมะถาม้วยวามเป็นห่ว
"เราไ้ที่สอ อ่ะ "
"็ีแล้วนิ โ่วว"
"เราไม่ไ้ที่1 แม่เราทำโทษแน่นอน"
"ไม่เป็นไรนะ อยอน"
"พี่ ันวรทำไี"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น