ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 2
"โมโมะ ทำไมเธอถึไม่พูมาอ่ะ" านะถามรๆ
"ไม่หรอนะ ที่เราไม่พูมาเพราะน่าะหิวอยู่อ่ะ " โมโมะเปิเผยวามริ
"อ๋อ ั้นเหรอ อนเลิเรียนเี๋ยวพาไปเที่ยวนะ" นายอนพูบ้า
"เๆ เราว่าอยู่" โมโมะยิ้มมีวามสุ
เลิเรียน
"หวัีโมโมะ" ายไม่ทราบื่อล่าวทั
"อือ หวัี" โมโมะทัลับ้วยวามเป็นมิร
"โมโมะ เร็วๆ้าอยู่นั้นแหละ" านะเรียเพื่อนสาว
"รีบั.."โมโมะสสัยพร้อมหอบ
"เอาน่า มัวแ่ทัลับแบบนั้นไม่เหนื่อยหรือไ" านะถามำถาม
"ไม่หรอ ีออนะ"โมโมะพูโว์ฟันสวย
"โ่วว ั้นแสอนยัยนายอนหน่อย มันทัลับแ่ผู้ หล่ออ่ะ" นถูพูถึสะุ้
"แ็แะันะ ็ั้นมันนไม่ีแบบโมโมะนิ" ำพูอนายอนทำเอาทั้สามนหัวเราะ็อย่าสนุสนาน
ทำให้นที่เินามมายิ้มไป้วย...
อยอนเินมา รร. ามปิและิถึนายอนามปิเ่นัน
แ่ในะำลัเินิถึ็เอนพูถึนายอนะั้น
"แๆ แว่านายอนับโมโมะเป็นไรันวะ"
"เพื่อนร่วมห้อที่ไม่่อยุยันมั้"
"อ้าว ทำไมอ่ะแ"
"็ นายอนทั้มั่น และหยิ่โรเทียบับโมโมะที่เป็นนน่ารัไม่หยิ่แถมยิ้มเยอะอี"
เสียอเ็สาวทีุ่ยันสนุปา
พอพูบอยอนรีบามหาัวนายอนแ่็ไม่เห็นอยอนเลย
หยิบโทรศัพท์มาเ็ ในเฟสเ็มไป้วยารโหวเลือ นายอนและโมโมะ อยอน็เหนื่อยใที่่วยอะไรไม่ไ้
ในะที่อยอนำลัิเรื่อราว็มีเสียเ้ามาแทร
"เธอออออ ทุนาวโลโปรรู้ไว้นะั้นนายอนเป็นเพื่อนับโมโมะ ารโหวมันปัาอ่อนนะะบอให้"
เสียที่มาาประาสัมพันทำให้อยอนสะุ้
แ่เสียนั้นยิ่ทำให้นุบิบนินทาันให่
อยอนไ้แ่สบนิ่
"นายอนแิีแล้วเหรอที่ไปประาศ" โมโมะถาม้วยวามเป็นห่ว
"็ีว่านมาิเอาเอน่ารำา" นายอนพูริั
"เอาน่าไม่เป็นไรหรอโมะแ พวเราไปูหนัันวันนี้ " านะสบวามเรียในลุ่ม
อยอน็ยัามทั้สามนเ่นัน
"แๆ ไปื้อน้ำิหิว" โมโมะสั่เพื่อน
"เออๆ เอาเินมาิ" านะพูพร้อมแบมืออั
"ื้อเอ็่ายเอิ" โมโมะพูเสียุ
"เออใ่ เี๋ยวไปื้อ่อนล่ะ" านะพูแล้ววิ่ไปื้อ
"อ้าว อโ่อีล่ะู โมะนี้ไม่เลวเลยยย"านะัฟันพู
"แ ไม่โรธเราใ่ป้ะ" นายอนถามโมโมะ
"ือเรา้อโรธอะไรเหรอ5555"โมโมะไม่อยาให้เรีย
"็โรธที่เราไปประาศื่อแอ่ะ" นายอนริั
"เรื่อริเราไม่โรธหรอ ป้ะไปูหนัานะมาล่ะ" โมโมะพูแบบปัๆ
อยอนที่ำลัเลือื้อั๋วที่ใล้นายอนมาที่สุแ่ไม่ิเพราะอยอนไม่ล้า....
ทั้สามนพอูหนัเสร็็พาันไปเลือื้ออ
ลอารเที่ยวอยู่ในสายาออยอนทั้หม
ะที่เินัน็เินมาเอร้านอาหาร
อยอน็เลือที่ที่สามารถมอไ้ี แ่ในะที่ิน้าวอยอนรู้สึเหมือนมีนมอ
"นายอน านะพวแรู้ันนั้นป้ะ" โมโมะถาม
"ไม่อ่ะ ไม่เยเห็นเลยอ่ะ"นายอนพูับโมโมะแ่็ั้ใิน้าว
"ไม่เหมือนันใรหรอ "านะถาม
"ไม่ๆถามเยๆ"
ที่โมโมะถามไปเพราะลอเวลาเวลาโมโมะไปเที่ยวับนายอนานะ็เห็นลอ
อยอนเห็นทั้สามนพูแล้วมอมาเลยรีบิเินออาร้าน
ะเียวับานะับนายอนออาร้านลับบ้าน่อนโมโมะ
อยอนทำระเป๋าสา์หล่นโมโมะเลยรีบเอาไปให้
"เธอๆ ทำระเป๋าอ่ะ"โมโมะยื่นให้อยอน
"อบในะ เราไป่อนนะแม่รออยู่"
โมโมะไม่ทันพูนรหน้า็หายไปเรียบร้อย
โรเรียน...
"เธอื่อไรเหรอ " โมโมะถามเพื่อนร่วมห้อ
"อ๋อ เราโรเ่อ่ะ มีอะไรหรือเปล่า"
"เธอรู้ัห้อรุ่นน้อเราป่ะ"
"็รู้อ่ะทำไม"
"นนี้รู้ัหรือเปล่า" พร้อมโว์รูปอยอน
"ไม่อ่ะใรเหรอ"
"เหรอเรา็ไม่รู้ ถามเยๆอ่ะ" โมโมะเ็
เพราะโมโมะไปถามทุนแ่ำอบไม่รู้ัลอ
แ่โมโมะไ้ื่อริออยอนมา ือ ยูอยอน
โมโมะ้นในเฟสในไอี็ึ้น
ในเฟสในไอีร้าะไม่มี
แถมิามเี่ยวับนายอนทั้นั้น
โ่ริน่าะหาั้นานล่ะมัวแ่ไปถามเพื่อน
โมโมะเ้าส่อทุอย่าทำให้โมโมะรู้ัอยอนมาึ้น
ทำให้ทุวันโมโมะนอนึ อบาำ
เ้า ที่โรเรียน
"โมะแเป็นไรมาเปล่า" นายอนถาม้วยวามเป็นห่ว
"ไม่อ่ะแ่นอนึ" โมโมะอบแบบผ่านๆเพราะี้เีย
โมโมะมอไปรอบๆเพื่อมอหาอยอน
และแน่นอน้อเห็น
โมโมะิในใ ทำไม้อทุ่มนานี้
ทุๆวันโมโมะรอสถานะ สเัสออยอนทุวันแม้ะไม่ไ้อัพแ่โมโมะ็มีวามสุ
นโมโมะเริ่มรู้สึ
หลรัอยอน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น