Hello USA. ร้ายนักเดี๋ยวรักสะเลย

ลำดับตอนที่ #2 : 1 Hey I just met you and this is CRAZY !

  1

                Hey I just met you and this is CRAZY !  

  ฉันนั่งชมวิวริมทางไปเรื่อยเปื่อยขณะที่รถเคลื่อนตัวพลางจับหัวน้องหมาตัวน้อยพันธุ์ย้อกกี้ที่ชื่อนานนี่ไปด้วย ฉันชอบน้องหมานะตัวเล็กน่ารัก แต่ที่ชอบมากน่าจะเป็นพันธุ์ปั๊ก หน้าตามันตลกมากเลยล่ะ ฮ่าๆๆ 
  ครืนๆ
  'You've got a message'
  เอ๋ ใครเท็กส์มาเนี้ย สงสัยเพื่อนๆในชมรมกีฬาแน่เลย ช่วงนี้ฉันค่อนข้างจะป๊อปปูล่านะ เพราะอีกสองเดือนจะได้กลับไทยแล้วไงล่ะ พูดแล้วเศร้า ;^; 
   ฉันสไลด์ปลดล็อกไอโฟนสีขาวคู่ใจของฉันเพื่อเช็กดูข้อความที่พึ่งเข้ามา แต่ เอ๊ะ ! มันมีตั้งสามข้อความนี่นาแล้วนี่เบอร์ใครล่ะ ไม่ได้เมมไว้ด้วยสิ - -;;
   'Hey I miss you already <3 - Tyler'
   (เฮ้ ฉันชักคิดถึงเธอสะแล้วสิ - ไทเลอร์)
   ฉันก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ เทย์(เค้าให้ฉันเรียกเค้าว่างี้อ่ะ)ส่งข้อความมาให้ฉันงั้นสินะ นี้ก็เบอร์โทรเขาน่ะสิ เมมเก็บไว้ก่อน คิคิมิน่าวันนั้นถามยืมโทรศัพท์ก็เห็นโทรออกแต่ไม่คุยเลยสักคำ ที่จริงก็แอบยิงเบอร์เราเข้าเครื่องตัวเองนะ ขอใจแลกเบอร์โทรป่าว? กิ้วๆๆ (  >///<)( >///<)
   เขินเว่อร์ น่าจะคบกันสะให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยแต่ฉันกลัวการจากลากับคนที่ฉันรักมากที่สู้ดดดด เสียใจ ;^;
   ฉันเลื่อนนิ้วลงมาดูข้อความที่สอง
   'You're maybe surprised. But I got you now. Beautiful'
   (เธออาจจตกใจที่ฉันมีเบอร์โทรของเธอได้ยังไง คนสวย )
   ร้อนวุ้ย หน้าร้อนทำไมมันร้อนอย่างนี้วะ หน้าจะไหม้ -///- แฮ่กๆ สวยเหรอ? แฮ่กๆ ร้อนหน้าจัง ฉันยกมือพัดหน้าที่ร้อนผึ่งแบบนี้
   ต่อไปก็ข้อความที่สาม 
  'Text me back cuz I'm gonna die right now if you not jk hehe :p'
   (ตอบกลับผมด้วยเพราะถ้าไม่ผมจะตายตอนนี้เลย ล้อเล่นน่า ฮิฮิ :p)
   โหวววว จะไม่ให้ฉันรักได้ไงล่ะ ก็เล่นน่ารักสะขนาดนี้ เป็นใครๆก็หวั่นไหว เทย์ก็อย่างว่านะฮอตในหมู่สาวๆที่โรงเรียนใช่ย่อย ขนาดบางครั้งตอนนั่งกินข้าวกันเพื่อนผู้หญิงโต๊ะอื่นถึงกับใช้สายตาจิกกัดฉันจนขาดสะบั้นไปหมด แต่การจอยโต๊ะกับหนุ่มน้อยหน้าใสมันก็ดีอยู่ไม่ใช่หรือไงล่ะ:)
   ฉันพิมพ์ข้อความด้วนความเร็วส่งกลับให้เทย์ไปเรียบร้อย หวังว่าคงชอบนะ คิคิ ^^
   "Is Tyler texting you? You look so happy there our girl ^^"
    (ไทเลอร์ส่งข้อความมาเหรอ? ชานินดูมีความสุขมากนะ)
   โฮสมัมที่ขับรถอยู่มองผ่านกระจกส่องหลังแซวฉันที่นั่งอยู่ข้างหน้าต่างในโมเดลโฮม พร้อมกระแอมกระไอหาพวกให้โฮสแด๊ดมาแซวฉันอีกแรง ร้ายนัก -3-
   ทั้งคู่ใจดีมากน้า ดูแลฉันเหมือนลูกคนหนึ่งเลยล่ะ :) พอมีเรื่องอะไรก็ปรึกษาได้ตลอดเวลา ไม่ห้ามถ้าฉันมีแฟน ทุกวันกลับมาจากโรงเรียนก็จะถามฉันว่ากับไทเลอร์วันนี้เป็นไง? เพราะวันแรกที่ฉันไปโรงเรียน ฉันไม่รู้อะไรเลย งงไปหมดมีแต่ไทเลอร์ที่เข้ามาช่วยสอนว่าต้องทำยังไง จนเราสนิทกันมากๆเหมือนทุกวันนี้ ^^ อีกอย่างเทย์เคยมาเที่ยวที่บ้านฉันด้วยแหละ มาช่วยฉันทำพายกับคุ้กกี้สำหรับวันคริสมาส สนุกมากเลยล่ะ ^^//~
   "แวะเที่ยว Duluth ก่อนแล้วกันนะ ^^"
   โฮสมัมถามพร้อมหักรถไปยังที่จอดอย่างคล่องแคล่ว เห็นอย่างนี้นาง 56 แล้วนะจ้ะ แต่ยังซิ่งอยู่เลยชอบตรงนี้ นางทำงานขายเครื่องสำอางค์แล้วส่งไปตามบ้านน่ะ ฉันติดสอยห้อยไปเที่ยวด้วยตลอด นั่นเป็นเหตุผลนึงที่นางขับรถค่อนข้างเก่งอีกอย่างเวลาฉันนั่งรถไปกับโฮสแด๊ดมันทำให้ฉันเวียนหัวตายชักเลย - -;; ดังนั้นจึงไม่แปลกที่แกจะมีหน้าเป็นเนริเวเตอร์ผู้บอกทางและคุมจีพีเอสเพียงเท่านั้น ฮะๆ
   Duluth สวยจะตาย ฉันมาเที่ยวที่นี่รอบหนึ่งกับเพื่อนแลกเลี่ยนที่มาจากอิตาลีกับโฮสมัมของเธอ ช่วงฤดูใบไม้ร่วงน่ะ ต้นไม้ใบเปลี่ยนสีสวยมากๆ เหมือนกับตัวเองอยู่ในโลกนิยายอย่างงั้นแหละ อีกอย่างเมืองนี้มันมีทะเลสาบซุพีเรียแบ่งแยกมิเนโซต้ากับวิสคอนซิลออกจากกันด้วย โฮสแด๊ดเล่าให้ฉันฟังครั้งที่แล้วพร้อมกางแผนที่ประกอบ - -;; บอกเลยตอนเด็กโฮสแด๊ดฉันคงบ้าการศึกษาน่าดูเชียวล่ะ ง่ายๆ ก็เนิร์ดน่ะนะ เหอะๆ 
   "ชานินไปกันเถอะ"
   ทั้งสองนางแกเรียกฉันแล้วสิ ตามหน้าที่ฉันก็เปิดหน้าต่างนิดนึงให้นานนี่มีอากาศหายใจเวลาเราไปเดินเที่ยว ก่อนจะลงจากโมเดลโฮมแล้วล็อกให้เรียบร้อย :3
   "หนูเคยมาที่นี่แล้วนิ ที่เห็นว่าตื่นเต้นมากๆก็เกร็ดหิมะเล็กๆ มาเกาะติดผม หิมะแรกสินะ เลยตื่นเต้นขนาดนั้น ฮ่าๆๆ ^0^"
   ล้อกันเข้าไป เวลาที่เจอเพื่อนที่ไหนก็เล่ามันแต่เรื่องนี้หรือไงยะ? เผากันเชียว ก็มันตื่นเต้นจริงๆนี่นา มันเป็นการสัมผัสกับหิมะครั้งแรกนิยะ ชิชะขัดใจ -^-
   ทั้งสองคนก็คุยกันไปเดินนำฉันไป ดูมีความสุขนะนั่น แต่เท่าที่ฉันได้ยินนางคุยกันมันคือเรื่องหน้าแตกของฉันทั้งสิ้น เชิญจ่ะเชิญขำให้สบายใจเถอะนะคนดี ~ - -;;
   ตึงๆ ติ้งๆ
   ใครมาเปิดเพลงแถวนี้ฟะ? ฉันไม่สนใจพร้อมเดินตามหลังโฮสทั้งสองไปบนฟุตบาทข้างถนน ถึงแม้ระยะห่างประมาณสามเมตรเหอะ ฝรั่งเดินเร็วจะตายชัก พูดง่ายๆขาสั้นเดินไม่ทัน เหอะๆ - -;
   ตึงๆ ติ้งๆ
   ฉันแอบมองด้วยหางตาหาต้นเหตุของเสียง พร้อมกับเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น จริงแล้วมันก็คือรถยนต์คันสีขาวเปิดประทุน มีเด็กฝรั่งหน้าตาดีนั่งอยู่จ้างในนั้นสามคน เปิดเพลงดังพอควร เมื่อพวกนั้นเห็นฉันเดินเร็วขึ้นก็เร่งเครื่องมาเทียบจอดข้างถนนดักฉันไว้ ฉันจึงเร่งฝีเท้าเพิ่มขึ้น พวกนางก็ไม่ยอมแพ้มาจอดดักอีกครั้ง เฮ้อ - -;
   นางโฮสทั้งสองกรุณาช่วยรู้สึกตัวด้วยว่าฉันกำลังโดนเด็กแซ้ปเมืองนอกคุกคามอยู่นะจ้ะ ถึงแม้นางจะไม่ได้ใช้มอเตอร์ไซต์แบบแซ้บไทยและหน้าตาดีกว่า มันก็ค่อนข้างจะน่ากลัวนะ ._.
  "เฮ้ เธอไปเที่ยวกับเรามั้ย?"
  หนึ่งในนั้นตะโกนออกจากรถมา ฉันเหลือบสายตาไปขอความช่วยเหลือจากมัมและแด๊ดนางนั้นช่างนำลิ่วไปอยู่อีกฝั่งของถนนสะแล้ว เอาว่ะเหตุการณ์แบบนี้ต้องลุยเองสะละ - -*
  "ยัยนี่น่ารักดีว่ะ แกว่าเปล่า?"
   ไอ้ผมส้มในรถคนนึงพูดขึ้น
  "แกอย่ามายุ่งกับเด็กฉันนะเว้ย ฉันเห็นยัยนี่ก่อน"
   ไอ้ผมน้ำตาลแต่หน้าตาดูสีที่สุดในนั้นพูดขึ้น พร้อมกับเปิดประตูรถลงมาแล้วเดินตรงมาทางฉัน กรี๊ดดดดดดด ภูมิแพ้ฝรั่งกำเริบ ไอ้บ้านี่น่ารักมากเลยอ้ะ *0* 
  ตามสันชาตญาณหญิงไทยต้องรักนวลสงวนตัว ฉันเดินถอยห่างออกจากเขา ไม่ใช่อะไรหรอก เดี๋ยวอดใจตัวเองไม่ไหว เล่นหล่อบาดมดลูกสะขนาดนั้น ผับผ่าสิ >.,<
  "ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า"
  "เฮ้ อย่ามายุ่งกับยัยนี่ - -"
  ฉันรู้สึกตัวว่ามีคนดึงแขนฉันเข้าไปหาตัวเค้า เห้ ? หอมจังเลย -..- กลิ่นน้ำหอมติดตัวผู้ชายคนนี้ เค้าถ้าจะสูงมากเหมือนกันหัวฉันสูงแค่ระดับอกเอง ฉันถือว่าสูงในระดับหนึ่งนะตั้ง 165 เซนติเมตรน่ะ ^^ แต่มองไม่เห็นหน้านายแปลกหน้าข้างหลังเลย ก็ตอนนี้โดนโอบเอวหันหน้าออกเผชิญกับนายฝรั่งจ๋าผมน้ำตาลสุดน่ารักอยู่นี่นา ~
   ฉันควรดิ้นดีมั้ย? ไม่รู้จักใครสักคนนิ 
   กระดุกกระดิก ๆ
  "ถ้าขืนเธอยังดิ้นอยู่แบบนี้ ฉันจะไม่ช่วยเธอแล้วนะ" 
   ผู้ชายตัวสูงข้างหลังกระซิบข้างหูฉัน ลมอุ่นๆที่มาปะทะข้างใบหน้านั้นมัน -.,-
   "แกมีสิทธิ์อะไรกับยัยนี่ฮะ?"
   "แฟนมั้ง?"
   เฮ้ย !?! ไอ้นี่ลามปาม เทย์อยู่กับฉันมาเป็นแปดเดือนฉันยังไม่อนุญาตให้คบเลย แล้วนายเพิ่งเจอไม่ถึงห้านาที ดันอ้างตนว่าฉันเป็นแฟนงั้นเหรอ มากไปละนะ ฉันเลยดิ้นมากกว่าเดิมพร้อมแกะมือไอ้บ้าข้างหลังออก -*-
   "จะดิ้นอีกทำไมฮะ ฉันก็ปกป้องเธออยู่เนี้ย -*-"
   "ปล่อยฉัน"
   "นี่เหรอแฟน ทำไมเธอสั่งให้นายปล่อยล่ะ?"
   ไอ้ฝรั่งผมน้ำตาลที่ฉันหลงไหล ตอนนี้เริ่มทำตัวไม่น่ารักแล้วนะ หน้าตากวนตีนทำท่าจะหาเรื่องชายปริศนาข้างหลังฉันเพียงอย่างเดียว -0-
   "ผัวเมียทะเลาะกันผิดหรือไงวะ -0-"
   เอ่อ เมื่อกี้แฟน ตอนนี้ฉันเป็นศรีภรรยาขงนายตั้งแต่เมื่อไหร่ยะ ? - -;;
   "ไม่เชื่อโว้ยยย -0-"
   ไอ้น่ารักนี่ก็ดื้อดึง (หาคำด่าไม่ได้ภูมิแพ้ฝรั่งหน้าตาดี) -..-
   "ชิ !"
   จุ้บ !
   0xo!?! เฮ้ย เฮ้ย โอ้มายลอร์ดดด ~
  อิตาบ้าตัวหอมข้างหลังจับหน้าฉันหมุนกลับไปหาเค้า แล้วก้มลงจูบ จูบ !!! 
  อิบ้านี่มันจูบแรกของฉันนะยะ แล้วอะไรเนี้ยเสียให้คนที่ไม่รู้จักอย่างงั้นเหรอ โนววววว TOT เค้ายังคงประกบปากอยู่อย่างนี้มันรู้หอมหวานกลิ่นคาราเมลของโปรดฉันเลย แต่ฉันไม่ควรปล่อยตัวปล่อยใจใช่มั้ยล่ะ -///-;;;
  ฉันดิ้นพร้อมดันอกอันกว้างของคนตรงหน้าออก
  "พอแล้ว -///-"
  ฉันพูดโดยที่ไม่มองหน้าเค้า จะให้กล้าไปมองได้ไงล่ะ เพิ่งโดนจับจูบนิ จูบแรกด้วย โอ้ชิท !
  "หา? พูดว่าอะไรนะ ^^~"
  "พอแล้วค่ะ"
  "เวลาคุยกับคนอื่นเธอต้องมองหน้าคู่สนทนาด้วยสิ มันเป็นมารยาทนะ ^^~"
  ไอ้บ้าเอ้ย ใครเค้าจะมองได้มันเขินโว้ยย นี่ถ้าเป็นตุ๋นจะขุดแผ่นดินแทรกตัวหนีไปตอนนี้แล้วแหละย่ะ 
   "เฮ้ คาร์ลอสไปเถอะว่ะ สงสัยเป็นแฟนกันจริงๆว่ะ"
   "อื้ม แต่บอกไว้เลยนะ เธอเป็นคนที่ฉันเห็นแล้วตกหลุมรักโดยไม่มีสาเหตุสักวันเราคงได้เจอกันอีกนะ ตอนที่เธอเลิกกับมันอ่ะ"
   ขนาดยังไม่ได้คบกันนะ แกเล่นแช่งให้เลิกมันช่าง เห้อ ช่างมันเถอะ - -;
   "ชิ !"
   เพื่อนของหนุ่มผมน้ำตาลที่มีนามว่าคาร์ลอสเรียกเค้ากลับขึ้นรถอีกครั้งก่อนจะขับหายไป ทิ้งฉันอยู่กับอีตาบ้าที่ไหนไม่รู้คนบ้าที่ขโมยจูบแรกของฉัน ><
  "ฉันขอตัว"
  "เฮ้ จะไปไหน ? เธอไม่แม้แต่จะมองหน้าฉันที่เพิ่งจูบเธอไปเนี้ยนะ ใจร้ายชะมัด :("
  จะ จูบ จะพูดทันขึ้นมาทำไมเล่า เชอะ !
  เขาไม่พูดเปล่าเข้ามาประชิดตัวพร้อทกับจับหน้าฉันเงยขึ้นไปมองหน้าเค้าให้เต็มตา นี่ที่เขาว่ากันหนีเสือปะจระเข้คงมีจริงสินะ -0-
  คนดื้อด้านหน้าจับฉันมองหน้าเค้าจนได้ โว้ววววว 0_o !!! นี่มันเทพพระบุตรจุฑาเทพชัดๆ หน้าเป๊ะเว่อร์ คิ้วเรียวเรียงตัวสวย จมูกโด่งเป็นสัน ตาคมกริบที่สามารถละลายใจสาวได้ในไม่กี่วินาทีนั้น นัยน์ตาสีชานั้นช่างน่าหลงไหล ปากแดงระเรื่อที่เพิ่งใช้จูบฉันไปเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้วนั้น โอ้วมายก้อด ! ผิวเขาทำมาจากอะไรวะทำไมมันเนียนจังขาวกว่าฉันอีกอ่ะ ออกชมพูระเรื่อเลย ผิวฉันนี้สิแทนมาก บ่งบอกความเป็นไทยได้อย่างดีแต่ฉันก็ไม่ได้ถือว่าดำนะ -0-
   "อย่าหลงรักฉันนะ คิ ^^~"
   "เอ่อ นายใช้ครีมอะไรอ่ะ? ทำไมขาวจัง ._.?"
   "นี่เธอล้อเล่นใช่มั้ยเนี้ย - -;;?"
   "หวงสูตรอะดิ ฉันก็แค่อยากขาวบ้างเหมือนกันนี่นา อย่าทำเป็นงกไปหน่อยเลย -0-//"
   "นี่เธอ !"
   "นายปล่อยฉันเถอะ เดี๋ยวโดนเข้าใจผิดน้า ยังไงก็ขอบคุณแต่ไม่ขอบคุณดีกว่า เพราะนายขโมยจูบแร... ฉัน เอ้อ ช่างมันเหอะ -///-"
   "จูบอะไรนะ ^^?"
   "เงียบ"
   ฉันพูดพร้อมกระโดดเอื้อมมือไปปิดปากเค้าก่อนที่เค้าจะแกะมือฉันออกพร้อมก้มหน้ามากระซิบที่ข้างหูว่า 'จูบของเธอยังอ่อนหัดอยู่นะ ไว้มาฝึกกับฉันอีกสิ ^^~'
  อีตาบ้า อีตาลามกจกเปรตขออย่าให้ได้เจอกันอีกเลย เพี้ยงงงง !!!!!

     เย้ ตอนแรกก็จบไปแล้วนะคะ วิ้ดวิ้ววว (คุยกับตัวเองเบาเบา)
เรื่องนี้เขียนขึ้นจากประสบการณ์จริงที่เอามาผสมใส่ไข่ใส่ฟองให้มันดูเว่อร์เสมือนนิยายรักโรแมนติก ให้ทุกคนที่หลงเข้ามาอ่านอ่านกัน คิคิ

     ปล.ถ้าชอบนิยายเรื่องนี้ช่วยโหวต หรือ คอมเม้นติชมให้กำลังใจกันด้วยนะคะ รักคนอ่านทุกคนค่ะ :)