ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วิชาประวัติศาสตร์
วิชาประวัติศาสตร์
เรื่องของเลือด กับ เคาเซล
ที่จะให้เจ้าคือคำสาปแช่งหรือคำอวยพร "เลือด"...ชื่อของเจ้าคือเลือดแล้วกัน สิ่งแรกที่เห็นคือ แดง ที่เห็นต่อ
มาคือ ดำ ผู้ชายที่มี 6 แขน ซึ่งเรียนว่าเคาเซล ชื่อของเขาคือ "เคาเซล" ผมดำยาวตลอดลำตัว เพราะมีแขนซ้าย
ขวารวม 6 ข้าง ผู้ที่เคยพบเห็นจึงเรียกเขาว่า "แมงมุมดๆ" ชื่อ
ชื่อของเขาคือเคาเซล ราชาสีดำ นั่นคือชื่อที่ผูคนเรียกขาน ชะตาชีวิตของเขาคงอยู่ที่นั่น เค้าเป็นศูนย์กลาง
ของเหล่าปีศาจที่รวมกลุ่มอยู่ที่แดนตะวันตก เขาไม่เคยบงการ แต่ไม่มีใครกล้าขัดขืนเขา แขนทั้ง 6 ข้างที่เห็น
เด่นชัด สายเลือดปีศาจบริสุทธิ์ และปริมาณไอจิตร ที่ราวกับพิษร้าย จึงไม่มีใครเรียนกชื่อเขาห้วนๆ
ไม่ตามกางแขน ไม่ต้องลืมตาหรืออ้าปาก แต่เขาคือราชาของปีศาจแห่งตะวันตก แต่การที่เขาอยู่ได้อย่างสงบ
ซึ่งตรงข้ามกับรูปลักษณ์ เพราะเขาไม่เคยสนใจหรือเกี่ยวข้องกับสิ่งรอบตัว แบบว่าพอใจกับความคลุมเคลือนั่น
จึงไม่มีใครดูออกว่าเขาคิดอะไร แต่เหล่าปีศาจกลับหวาดกลัว กลัวความมืดที่ไร้ก้มบึ้ง ที่จมปลักอยู่ในใจเขา
วันนั้น...เขาคิดอะไรกับเด็กที่เปื้อนเลือดมอมแมมมาจากไหน สีแดงที่เห็นนั่น ไม่ใช่เลือดของเด็กแต่เพียง
หยดเดียว เมื่อล้างออก กลับเป็นผมสีทองที่งดงาม สายเลือดบริสุทธิ์สีทองราวแสงสว่าง ตรงข้ามกับเคาเซล
เขาเก็บมาจากไหน ? เพราะเป็นมาตั้งแต่เกิดหรือเพราะอะไร สัตว์สีทองนั่นจึงไม่ยอมเปอดปาก ไม่พูดไม่รับฟัง
ดวงตานั่นไม่มองทางนี้ด้วยซ้ำ จะมีก็เพียงความรู้สึกกดดัน เคาเซลเหมือนกับตระหนักดี จึงตั้งชื่อเขาว่า "เลือด"
ปีศาจตะวันตกต่างพากันยิ้มเยาะเด็กน้อยที่ไม่พูดไม่จา มีรึจะคมเช่นนั้น ปีศาจหัวเราะ แต่ก็เรียก แม้จะเป็นชื่อที่
เคาเซลตั้งให้ "เลือด" พวกนั้นช่างน่าเวทนา พวกนั้นไม่รู้ความหมายที่แท้จริง เลือดนิ่งเฉยยอมรับอย่างไม่ปริปาก
เวลาผ่านไปอย่างเงียบๆ จนเลือดโตเต็มเปี่ยนราวดวงจันทร์ เหล่าปีศาจไม่เคยพอใจกับเด็กสีทองที่ไม่พูดไม่
จา ทั้งที่เขาไม่พูดไม่รับฟัง แต่กลับดูทัดเทียมกับเคาเซล แรงกดดันที่ถาโถมอย่างไรเสียงไร้ลม แววตาสีดำที่
เหยียดหยาม เหล่าปีศาจถึงกลับไม่กล้าเงยขึ้น ความกลัวที่มีต่อเคาเซลเปลี่ยนเป็นแรงดกรธต่อเลือด
เมื่ออัดอั้นเต็มที่ จึงหวังระบายกับเลือด วันหนึ่ง...พวกเขาล้อมตัวเลือดไว้รอบๆ
"พันธุ์บริสุธิ์ที่พูดไม่ได้ พันธุ์บริสุทธิ์ที่หูหนวก ปีศาจที่ไม่มีพลังอะไรเลย เจ้าต้องถูกฆ่าเพื่อความสนุกของเรา"
ไม่มีทางอื่นงั้นรึ.....เลือดยิ้ม ยิ้มเป็นครั้งแรก มันทั้งน่ากลัว ทั้งงดงาม
"ไม่มีปากไว้พูดกับเจ้าโง่"
"แก !!"
"ผู้ที่ไม่มีพลังอะไรเลย ควรตายสินะ..."
"อ้าก !!!"
พวกเขาได้รับรูแล้ว ความหมายของขชื่อ เลือด ที่เคาเซลตั้งให้...ทำไมเคาเซลจึงตั้งชื่อเขาว่าเลือด
ชื่อเลือดคือการบ่งบอก สำหรับเคาเซลเลือดนั้นคงเหมือนกับตุ๊กตา เหมือนกับปีศาจรับใช้ให้เก็บกวาดสิ่งที่รก
หูรกตา คำว่าเลือดคืออาคมที่แฝงพลังของเคาเซล..แต่ความผิดพลาดเพียงครั้งเดียว..ชื่อที่เคาเซลตั้งให้อย่าง
นึกสนุกกับพลังของเลือดที่แฝงอยู่ในชื่อนั้น มันคือพิษร้ายยิ่งกว่าที่ตัวเองคิดไว้
"ฉัวะ !!"
เลือด..เลือด..เลือด...// เลือดฟันเคาเซล จบ....
การบ้าน
จากเรื่องที่อ่าน นักเรียนรู้สสึกอย่างไรกับเรื่องนี้
*อาจารย์จะตรวจคำตอบพรุ่งนี้ พร้อมกับวิชาภาษาค่ะ*
ที่จะให้เจ้าคือคำสาปแช่งหรือคำอวยพร "เลือด"...ชื่อของเจ้าคือเลือดแล้วกัน สิ่งแรกที่เห็นคือ แดง ที่เห็นต่อ
มาคือ ดำ ผู้ชายที่มี 6 แขน ซึ่งเรียนว่าเคาเซล ชื่อของเขาคือ "เคาเซล" ผมดำยาวตลอดลำตัว เพราะมีแขนซ้าย
ขวารวม 6 ข้าง ผู้ที่เคยพบเห็นจึงเรียกเขาว่า "แมงมุมดๆ" ชื่อ
ชื่อของเขาคือเคาเซล ราชาสีดำ นั่นคือชื่อที่ผูคนเรียกขาน ชะตาชีวิตของเขาคงอยู่ที่นั่น เค้าเป็นศูนย์กลาง
ของเหล่าปีศาจที่รวมกลุ่มอยู่ที่แดนตะวันตก เขาไม่เคยบงการ แต่ไม่มีใครกล้าขัดขืนเขา แขนทั้ง 6 ข้างที่เห็น
เด่นชัด สายเลือดปีศาจบริสุทธิ์ และปริมาณไอจิตร ที่ราวกับพิษร้าย จึงไม่มีใครเรียนกชื่อเขาห้วนๆ
ไม่ตามกางแขน ไม่ต้องลืมตาหรืออ้าปาก แต่เขาคือราชาของปีศาจแห่งตะวันตก แต่การที่เขาอยู่ได้อย่างสงบ
ซึ่งตรงข้ามกับรูปลักษณ์ เพราะเขาไม่เคยสนใจหรือเกี่ยวข้องกับสิ่งรอบตัว แบบว่าพอใจกับความคลุมเคลือนั่น
จึงไม่มีใครดูออกว่าเขาคิดอะไร แต่เหล่าปีศาจกลับหวาดกลัว กลัวความมืดที่ไร้ก้มบึ้ง ที่จมปลักอยู่ในใจเขา
วันนั้น...เขาคิดอะไรกับเด็กที่เปื้อนเลือดมอมแมมมาจากไหน สีแดงที่เห็นนั่น ไม่ใช่เลือดของเด็กแต่เพียง
หยดเดียว เมื่อล้างออก กลับเป็นผมสีทองที่งดงาม สายเลือดบริสุทธิ์สีทองราวแสงสว่าง ตรงข้ามกับเคาเซล
เขาเก็บมาจากไหน ? เพราะเป็นมาตั้งแต่เกิดหรือเพราะอะไร สัตว์สีทองนั่นจึงไม่ยอมเปอดปาก ไม่พูดไม่รับฟัง
ดวงตานั่นไม่มองทางนี้ด้วยซ้ำ จะมีก็เพียงความรู้สึกกดดัน เคาเซลเหมือนกับตระหนักดี จึงตั้งชื่อเขาว่า "เลือด"
ปีศาจตะวันตกต่างพากันยิ้มเยาะเด็กน้อยที่ไม่พูดไม่จา มีรึจะคมเช่นนั้น ปีศาจหัวเราะ แต่ก็เรียก แม้จะเป็นชื่อที่
เคาเซลตั้งให้ "เลือด" พวกนั้นช่างน่าเวทนา พวกนั้นไม่รู้ความหมายที่แท้จริง เลือดนิ่งเฉยยอมรับอย่างไม่ปริปาก
เวลาผ่านไปอย่างเงียบๆ จนเลือดโตเต็มเปี่ยนราวดวงจันทร์ เหล่าปีศาจไม่เคยพอใจกับเด็กสีทองที่ไม่พูดไม่
จา ทั้งที่เขาไม่พูดไม่รับฟัง แต่กลับดูทัดเทียมกับเคาเซล แรงกดดันที่ถาโถมอย่างไรเสียงไร้ลม แววตาสีดำที่
เหยียดหยาม เหล่าปีศาจถึงกลับไม่กล้าเงยขึ้น ความกลัวที่มีต่อเคาเซลเปลี่ยนเป็นแรงดกรธต่อเลือด
เมื่ออัดอั้นเต็มที่ จึงหวังระบายกับเลือด วันหนึ่ง...พวกเขาล้อมตัวเลือดไว้รอบๆ
"พันธุ์บริสุธิ์ที่พูดไม่ได้ พันธุ์บริสุทธิ์ที่หูหนวก ปีศาจที่ไม่มีพลังอะไรเลย เจ้าต้องถูกฆ่าเพื่อความสนุกของเรา"
ไม่มีทางอื่นงั้นรึ.....เลือดยิ้ม ยิ้มเป็นครั้งแรก มันทั้งน่ากลัว ทั้งงดงาม
"ไม่มีปากไว้พูดกับเจ้าโง่"
"แก !!"
"ผู้ที่ไม่มีพลังอะไรเลย ควรตายสินะ..."
"อ้าก !!!"
พวกเขาได้รับรูแล้ว ความหมายของขชื่อ เลือด ที่เคาเซลตั้งให้...ทำไมเคาเซลจึงตั้งชื่อเขาว่าเลือด
ชื่อเลือดคือการบ่งบอก สำหรับเคาเซลเลือดนั้นคงเหมือนกับตุ๊กตา เหมือนกับปีศาจรับใช้ให้เก็บกวาดสิ่งที่รก
หูรกตา คำว่าเลือดคืออาคมที่แฝงพลังของเคาเซล..แต่ความผิดพลาดเพียงครั้งเดียว..ชื่อที่เคาเซลตั้งให้อย่าง
นึกสนุกกับพลังของเลือดที่แฝงอยู่ในชื่อนั้น มันคือพิษร้ายยิ่งกว่าที่ตัวเองคิดไว้
"ฉัวะ !!"
เลือด..เลือด..เลือด...// เลือดฟันเคาเซล จบ....
การบ้าน
จากเรื่องที่อ่าน นักเรียนรู้สสึกอย่างไรกับเรื่องนี้
*อาจารย์จะตรวจคำตอบพรุ่งนี้ พร้อมกับวิชาภาษาค่ะ*
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น