ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ความคิดที่เเตกต่าง
6
"เเล้วเราจะล้างคำสาปอย่างไงเนี่ย"น้ำพลอยถาม
"เเล้วเราจะล้างคำสาปอย่างไงเนี่ย"น้ำพลอยถาม
เพราะผู้ชายเเหงซวยคนนี้เเท้ๆที่ทำให้คนอย่างเธอต้องกลับกลายเป็นหมีเเบบนี้ เธอจะไม่ให้อภัยเขาเด็ดขาด
"นี่เป็นหมีพูดได้ด้วยหรอ"พัดถาม
"ฉันไม่ใช่หมีนะ"น้ำพลอยบอกเเล้วใช้เล็บหมีตระปรบพัดซึ่งยืนขำที่หญิงสาวกลายเป็นหมี
"โอ้ย นี่เเค่ล้อยังโดนตระปรบขนาดนี้ ถ้าต้องให้อยู่กับเธอทั้งชีวิตเนี่ยนะคงจะเเย่"พัดบอก
"ใช่ พัดนายต้องอยู่กับเธอทั้งชีวิต"มากบอก
"เเล้วทำไมต้องเป็นคนล่ะ"พัดบอก
"นายเป็นคนก่อ นายต้องเป็นคนดูแลเธอ"มากบอก
"ไม่ หนุ่มเจ้าเสน่ห์เเรงอย่างฉันไม่มีวันดูแลยัยนี้เเน่นอน"พัดบอก
"งั้นฉันดูแลเอง"พงษ์อาสา
"ได้ไงล่ะ นายยอมพัดไม่ได้นะพงษ์เรา เราต้องสั่งสอนเขาที่เขาเป็นคนต้นเหตุที่ทำให้เธอกลายเป็นหมี"มากบอก
"พี่มาก ฉันว่าหยุดทะเลาะกันดีกว่านะมาช่วยกันหาวิธีการแก้ดีกว่าไหม"นากบอก
"นากพูดถูก ฉันจะดูแลเธอเองนะหมีควายผู้น่ารัก"พงษ์บอก
"บอกหมีเฉยๆก็ได้ไม่ต้องเติมควาย ฉันฉลาดนะ"น้ำพลอยบอก
"ก็ได้ หมี"พงษ์บอก
ภายในบ้านของพัดเเละพงษ์ พงษ์ไม่ดูแลน้ำพลอยเพียงเเค่คนเดียวเพราะเขาจะให้พัดช่วยหาวิธีแก้ไขคำสาปนี้ โดยเขาจะดูแลน้ำพลอยจนกว่าจะหาเจอ
"นี้ พี่พงษ์เราต้องทนเรียนหมีตัวนี้ถึงเมื่อไหร่"พัดบอก
"จนกว่าเราจะหาตัวตะเคียนเจอ"พงษ์บอก
"เเล้วถ้าหาไม่เจอล่ะ"พัดบอก
"ถ้าหาไม่เจอฉันจะต้องดูแลหมีตัวนี้ทั้งชีวิต"พงษ์บอก
"ก็ดีเหมือนกันนะ ถ้าสมมุติว่าฉันหาผู้หญิงคนนั้นไม่เจอ พี่จะได้เเต่งงงานกับหมีเเละดูแลหมีตลอดชีวิต"พัดบอก
"ดีลูกฉันจะได้ออกมาเหมือนมิโนทอร์ มีหัวเป็นหมี ตัวเป็นคน ถุ้ยไอ้พัดนี้แกหาเรื่องฉันแกล้อฉันเล่น ขนาดผียังอยู่กับคนไม่ได้ นับประสาอะไรกับคนกับหมีว่ะ"พงษ์บอก
นาก ซึ่งยืนเเเอบฟังใจหาย น้ำพลอย ซึ่งกำลังเดินเข้ามาในห้องด้วยร่างหมีก็ตกใจ คำพูดของพงษ์
"ไม่เป็นไรนะเเม่นาก ถึงเเม้ว่าคนกับผีรักกันไม่ได้ เเต่เธอยังมีหวังนะ"น้ำพลอยบอก
"หวังอะไร"นากถาม
นากเข้าไปในห้องนอนของมาก เเล้วคิดถึงเรื่องที่น้ำพลอยบอกก่อนที่เธอจะกลับบ้าน
"พี่มากนะรักเธอมากนะ ฉันเชื่อว่าหากเธอเป็นผี พี่มากจะมาทำบุญให้เธอทุกวัน"น้ำพลอยบอก
นากจะมีหวังเหมือนที่น้ำพลอยบอกรู้เปล่าก็ไม่รู้ เพราะว่าพี่มากเองก็กลัวเธอ ทุกคนกลัวเธอ เพราะรู้ว่าเธอเป็นผี เขาจะยอมอยู่กับเธอ หรือว่า เลือกเลิกกับเธอเพื่อให้มีคนคบ
"เเดง พ่อรักเเดงนะ"มากบอก
ภายในบ้านของน้ำเพชร เธอกำลังกลุ้มใจเรื่องพี่สาวของเธอ เพราะเมื่อหลายวันก่อนพี่สาวของเธอไปคุยกับผีนางนากที่บ้านของเธอ เธอกลัวว่าพี่สาวจะถูกผีหักคอเหมือนที่ชาวบ้านลื่อกัน
"พี่นาง พี่นางอยู่ที่ไหน"น้ำเพชรบอก
ภายในบ้านของพงษ์เเละพัด น้ำพลอยในร่างของหมีควายนั่งร้องไห้มองพระจันทร์อยางเศร้าสร้อย เธอคิดถึงน้ำเพชร เเเละชีวิตในร่างมนุษย์ พงษ์ตื่นมาเพราะเสียงร้องของหมีควายน้ำพลอย พัดเองก็เช่นกัน
"พี่ หมีมันร้องไห้ได้ด้วยหรอ"พัดถาม
"ได้สิ ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ก็ร้องไห้ได้เหมือนกัน"พงษ์บอก
"ใช่สัตว์ตัวอื่นนะใช่ เเต่หมีควายนี่สิ ตัวอย่างกับยักษ์ นี่ถ้าสัตว์ที่เป็นศัตรูของมันเห็นเข้ามันคงร้องว่า โอ แม่เจ้าไอ้หมีจอมขี้เเเย้"พัดบอก
พงษ์หันมาเห็นด้วย เเต่พอเขาหันมาด้านซ้ายก็เห็นหมีควายน้ำพลอย อยู่ตรงหน้าเขาทั้งสองด้วยเเววตาดกรธที่พวกเขาว่าเธอ
"พี่ว่าไหมว่าถ้าามันร้องอย่างงี้มันจะเป็นอย่างไง"พัดถาม
"เดี๋ยวก็รู้"หมีควายในร่างน้ำพลอยบอก
พอพัดรู้สึกตัวก็วิ่งหนีน้ำพลอย เพราะความกลัว หมีวคาย้น้ำพลอยจึงวิ่งเข้าไปกระโจนร่างของพัดจนล้ม
"พี่ ช่วยฉันด้วย"พัดบอก
ก่อนจะคำรามจนพัดสลบ พงษ์เพิ่งเห็นหมีความน้ำพลอยเเสดงฤทธิ์เดช เขาจึงมีความคิดว่าจะให้หญิงสาวช่วยงานในบ้านของเขาเเละบ้านของมากที่อยู่ฝั่งตรงข้าม
"นี่เป็นหมีพูดได้ด้วยหรอ"พัดถาม
"ฉันไม่ใช่หมีนะ"น้ำพลอยบอกเเล้วใช้เล็บหมีตระปรบพัดซึ่งยืนขำที่หญิงสาวกลายเป็นหมี
"โอ้ย นี่เเค่ล้อยังโดนตระปรบขนาดนี้ ถ้าต้องให้อยู่กับเธอทั้งชีวิตเนี่ยนะคงจะเเย่"พัดบอก
"ใช่ พัดนายต้องอยู่กับเธอทั้งชีวิต"มากบอก
"เเล้วทำไมต้องเป็นคนล่ะ"พัดบอก
"นายเป็นคนก่อ นายต้องเป็นคนดูแลเธอ"มากบอก
"ไม่ หนุ่มเจ้าเสน่ห์เเรงอย่างฉันไม่มีวันดูแลยัยนี้เเน่นอน"พัดบอก
"งั้นฉันดูแลเอง"พงษ์อาสา
"ได้ไงล่ะ นายยอมพัดไม่ได้นะพงษ์เรา เราต้องสั่งสอนเขาที่เขาเป็นคนต้นเหตุที่ทำให้เธอกลายเป็นหมี"มากบอก
"พี่มาก ฉันว่าหยุดทะเลาะกันดีกว่านะมาช่วยกันหาวิธีการแก้ดีกว่าไหม"นากบอก
"นากพูดถูก ฉันจะดูแลเธอเองนะหมีควายผู้น่ารัก"พงษ์บอก
"บอกหมีเฉยๆก็ได้ไม่ต้องเติมควาย ฉันฉลาดนะ"น้ำพลอยบอก
"ก็ได้ หมี"พงษ์บอก
ภายในบ้านของพัดเเละพงษ์ พงษ์ไม่ดูแลน้ำพลอยเพียงเเค่คนเดียวเพราะเขาจะให้พัดช่วยหาวิธีแก้ไขคำสาปนี้ โดยเขาจะดูแลน้ำพลอยจนกว่าจะหาเจอ
"นี้ พี่พงษ์เราต้องทนเรียนหมีตัวนี้ถึงเมื่อไหร่"พัดบอก
"จนกว่าเราจะหาตัวตะเคียนเจอ"พงษ์บอก
"เเล้วถ้าหาไม่เจอล่ะ"พัดบอก
"ถ้าหาไม่เจอฉันจะต้องดูแลหมีตัวนี้ทั้งชีวิต"พงษ์บอก
"ก็ดีเหมือนกันนะ ถ้าสมมุติว่าฉันหาผู้หญิงคนนั้นไม่เจอ พี่จะได้เเต่งงงานกับหมีเเละดูแลหมีตลอดชีวิต"พัดบอก
"ดีลูกฉันจะได้ออกมาเหมือนมิโนทอร์ มีหัวเป็นหมี ตัวเป็นคน ถุ้ยไอ้พัดนี้แกหาเรื่องฉันแกล้อฉันเล่น ขนาดผียังอยู่กับคนไม่ได้ นับประสาอะไรกับคนกับหมีว่ะ"พงษ์บอก
นาก ซึ่งยืนเเเอบฟังใจหาย น้ำพลอย ซึ่งกำลังเดินเข้ามาในห้องด้วยร่างหมีก็ตกใจ คำพูดของพงษ์
"ไม่เป็นไรนะเเม่นาก ถึงเเม้ว่าคนกับผีรักกันไม่ได้ เเต่เธอยังมีหวังนะ"น้ำพลอยบอก
"หวังอะไร"นากถาม
นากเข้าไปในห้องนอนของมาก เเล้วคิดถึงเรื่องที่น้ำพลอยบอกก่อนที่เธอจะกลับบ้าน
"พี่มากนะรักเธอมากนะ ฉันเชื่อว่าหากเธอเป็นผี พี่มากจะมาทำบุญให้เธอทุกวัน"น้ำพลอยบอก
นากจะมีหวังเหมือนที่น้ำพลอยบอกรู้เปล่าก็ไม่รู้ เพราะว่าพี่มากเองก็กลัวเธอ ทุกคนกลัวเธอ เพราะรู้ว่าเธอเป็นผี เขาจะยอมอยู่กับเธอ หรือว่า เลือกเลิกกับเธอเพื่อให้มีคนคบ
"เเดง พ่อรักเเดงนะ"มากบอก
ภายในบ้านของน้ำเพชร เธอกำลังกลุ้มใจเรื่องพี่สาวของเธอ เพราะเมื่อหลายวันก่อนพี่สาวของเธอไปคุยกับผีนางนากที่บ้านของเธอ เธอกลัวว่าพี่สาวจะถูกผีหักคอเหมือนที่ชาวบ้านลื่อกัน
"พี่นาง พี่นางอยู่ที่ไหน"น้ำเพชรบอก
ภายในบ้านของพงษ์เเละพัด น้ำพลอยในร่างของหมีควายนั่งร้องไห้มองพระจันทร์อยางเศร้าสร้อย เธอคิดถึงน้ำเพชร เเเละชีวิตในร่างมนุษย์ พงษ์ตื่นมาเพราะเสียงร้องของหมีควายน้ำพลอย พัดเองก็เช่นกัน
"พี่ หมีมันร้องไห้ได้ด้วยหรอ"พัดถาม
"ได้สิ ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ก็ร้องไห้ได้เหมือนกัน"พงษ์บอก
"ใช่สัตว์ตัวอื่นนะใช่ เเต่หมีควายนี่สิ ตัวอย่างกับยักษ์ นี่ถ้าสัตว์ที่เป็นศัตรูของมันเห็นเข้ามันคงร้องว่า โอ แม่เจ้าไอ้หมีจอมขี้เเเย้"พัดบอก
พงษ์หันมาเห็นด้วย เเต่พอเขาหันมาด้านซ้ายก็เห็นหมีควายน้ำพลอย อยู่ตรงหน้าเขาทั้งสองด้วยเเววตาดกรธที่พวกเขาว่าเธอ
"พี่ว่าไหมว่าถ้าามันร้องอย่างงี้มันจะเป็นอย่างไง"พัดถาม
"เดี๋ยวก็รู้"หมีควายในร่างน้ำพลอยบอก
พอพัดรู้สึกตัวก็วิ่งหนีน้ำพลอย เพราะความกลัว หมีวคาย้น้ำพลอยจึงวิ่งเข้าไปกระโจนร่างของพัดจนล้ม
"พี่ ช่วยฉันด้วย"พัดบอก
ก่อนจะคำรามจนพัดสลบ พงษ์เพิ่งเห็นหมีความน้ำพลอยเเสดงฤทธิ์เดช เขาจึงมีความคิดว่าจะให้หญิงสาวช่วยงานในบ้านของเขาเเละบ้านของมากที่อยู่ฝั่งตรงข้าม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น