ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พระโขนงซิตี้

    ลำดับตอนที่ #5 : คำสาปของนางตะเคียน

    • อัปเดตล่าสุด 8 เม.ย. 57


       5
      "นี่เอ็งมาหาข้าถึงที่นี้เพราะเรื่องนี้เหรอะ"ตะเคียนบอก
          ใช่  สาเหตุที่ทำให่นากมาหาตะเคียนถึงที่เพราะว่าต้องการให้ตะเคียนไม่เเสดงตัวต่อหน้ามนุษย์เพราะจะทำให้ชาวบ้านที่นี้กลัว
    "ใช่  "นากบอก
    "เเล้วเอ็งคิดว่าคนอย่างข้าทำให้เอ็งได้งั้นหรือ"ตะเคียนบอก
    "ข้าไม่รู้ว่าเอ็งจะทำได้หรือไม่ได้ ข้าหวังเพียงให้เอ็งทำตามที่ข้าเสนอ เพราะหากเจ้าทำตามเจ้าจะไม่ต้องอยู่เเบบหลบๆซ่อนๆไง"นางนากบอก
    "จากที่ข้าฟังมาเจ้าก็ได้ประดยชน์ทั้งสิ้นมีข้อไหนบ้างที่ข้าได้ประโยชน์"ตะเคียนบอก
       เเล้วตะเคียก็นึกถึงสิ่งที่นากพูด
    "ไม่ใช่เเค่ข้าคนเดียวที่ได้ประโยชน์ เเต่เจ้าก็ได้ประโยชน์ด้วยนะตะเคียนอย่างด้วย ก็มีชายที่เจ้าปราถนา"นากบอก
    "ชายที่เขาปราถนา"ตะเคียนบอก
     ภายในบ้านของมาก เช้าวันรุ่งขึ้นตะเคียนก้าวเข้าไปในบ้าน เเลเห็นนาก ซึ่งกลับมาก่อน เเละ มาก รวมถึง พงษ์เเละพัด ชายที่เธอหมายปอง
    "ผี"พงษ์บอก
    "อะไรของแกเนี่ยพงษ์ ผี เผอ อะไรกัน"มากบอก
    "ผีที่ฉันเล่าให้แกฟังเมื่อคืนไง"พัดบอก
    "ฉันไม่ใช่ผีจ๊ะพี่ ผีที่ไหนจะมาคุยกัยพี่กลางวันเเสดๆ"ตะเคียนบอก
        เพราะบุญของตะเคียนเเละนางนาคยังเยอะจึงสามารถทรอยู่กับเเสงเเดดได้ 
    "จริงอย่างที่เธอพูดนะ ผีอะไรจะคุยกับคนตอนกลางวัน"มากบอก
    "คงจะเป็นผีเจ้าที่เจ้าทางหรือเปล่า"พงษ์บอก
    "ใช่ เมื่อวานมันยังบอกฉันอยู่เลยว่าเป็นผีรักเดียวใจเดียว"พัดบอก
    "ที่ฉันพูดเเบบนั้นเพื่อลองใจพี่ว่าหากฉันตายไปสักวันพี่จะทนได้ไหม"ตะเคียนบอก
    "อ่อ ที่เเท้ก็อยากลองใจพัด เห็นไหมว่าที่เขาาทำไปนะลองใจแก"มากบอก
       บังเอิญน้ำพลอยเดินเข้ามาพร้อมด้วยปิ่นโต หญิงสาวเอามาฝากนางนาก ซึ่งเธอรู้ความจริงสานากเป็นผีเมื่อวานนี้
    "แต่ยังไงฉันก็ไม่รัก เธอนี่ไงเเฟนฉัน"พัดบอกเเล้วคว้ามือของน้ำพลอยขึ้นมา
    "นี้นายมีเเฟนเเล้วหรอ "ตะเคียนบอก
    "ใช่นี้เเหละ แฟนฉัน"พัดบอก
    "ไม่จริง ฉันไม่เชื่อ อย่างนายนะหรอจะมีผู้หญิงมาจีบขอเป็นแฟน หน้าตาอย่างกับเต่า จมูกโด่งอย่างกับเเท่งดินสอ"ตะเคียนบอก
            ตะเคียนเสียใจมากที่โดนหลอกไปครั้งที่สอง เธอจึงเนรมิตให้น้ำพลอยกลายร่างเป็นหมีควาย  
    "นี่เธอทำอะไรนะตะเคียน"นากถาม
    "ก็คงมันหึงจำไว้เลยนะ นังหมีควาย ถ้าฉันไม่ได้ แกก็ไม่ได้"ตะเคียนบอกก่อนจากไป
        ทิ้งให้น้ำพลอย ซึ่งได้เคราะห์ร้ายจากการถูกสวมรอยเป็นคนรักกำมะลอของพัด ซึ่งเธอไม่รู้จัก นี้ทำไมผู้หญิงอย่างเธอต้องมาเจอกับผู้ชายอย่างเขาด้วย ไม่รู้เเหละอย่างไงผู้ชายคนนี้ต้องรับผิดชอบ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×