พระโขนงซิตี้

ลำดับตอนที่ #10 : สงครามเย็นของนากเเละน้ำเพชร 1

  10

"ข้าต้องขอโทษเเทนน้องสาวข้าด้วยนะนาก"น้ำพลอยบอก
     เสียงของหมีควายในร่างของน้ำพลอยเอ่ยขึ้นเธอไม่คิดว่าน้องสาวของเธอจะทำตัวเเบบนี้ นี้ถ้าเธอไม่ติดว่าเธอเป็นหมีล่ะก็ เธอจะเอาหวายมาตีน้ำเพชรสักทีสองทีให้ราบจำ 
   "ไม่เป็นไรหรอ ผู้หญิงอย่างนี้ต้องได้รับบทลงโทษ"นากบอก
   "บทลงโทษ"น้ำพลอยทวนคำ
 ภายในบ้านของมาก นากกำลังเดินเข้ามาในห้อง จู่ๆก็มีผีตนหนึ่งออกมา ตอนเเรกนากตกใจมาก เเต่พอดูอีกทีก็พบว่าเป็นสามีของนางเอง
"ตัวเองไม่กลัวบางเลยหรอ"มากบอก
"ไม่อ่ะ เขาไม่กลัวผี"นากบอก
"อย่าพูดถึงผีสิตัวเอง มันน่ากลัว"มากบอก
    นั้นเเหละที่ทำให้นากใจหาย เพราะว่ารู้ว่ามากกลัวผีมากๆถึงขั้นช็อกเลย ล่าสุดเท่าที่หญิงสาวจำได้ก็ตอนที่หญิงสาวหลอกว่าเป็นผีจนมากถึงกับไปหาหมอ
    ภายในต้นตะเคียน นางตะเคียนนอนบนตักของพัด ซึ่งเขาต้องมาทำหน้าที่เป็นหมอนให้นางตะเคียนตั้งเเต่กลางคืนจนฟ้าสาง 
   "ทำไมเราต้องเป็นอย่างงี้ด้วยเนี่ย"พัดบอก
  บังเอิญน้ำเพชรในชุดนอนเดินผ่านมา พัดเห็นตะลึงในความงามจำได้ว่าครั้งเเรกที่เห็นหญิงสาวเป็นตอนที่เธอไปบ้านมาก
    "โห นี่สวยขนาดนี้ใครจะอดใจไหว"พัดบอกก่อนตะโกนลงจากต้นตะเคียน
 พอนางตะเคียนเห็นว่าพัดลงจากต้นตะเคียนเเล้วเธอก็รำพึงก่อนจะหลับลงไปว่า
"หึม ผู้ชายก็เหมือนกันทุกคนเห็นสาวสวยเป็นไม่ได้"นางตะเคียนบอก
"เดี๋ยวจ้า เธอจะไปไหนนะ"พัดบอกเเละมาขว้างทางน้ำเพชร
"ข้าจะไปไหนมันก็เรื่องของข้า"น้ำเพชรบอก
       ว่าเเล้วน้ำเพชรก็เดินไปยังบ้านของพี่มากวันนี้เธอกะว่าจะมาลวงเเม่นากว่าเธอกับพี่มากนัดเจอกัน เเต่เเผนนั้นต้องหยุดเพราะพัด
"นี่เธอมาที่นี้ทำไม"พัดถามขึ้น
"ฉันก็จะมาหาพี่มากไง"น้ำเพชรบอก
    เมื่อพัดได้ยินก็ดึงมือน้ำเพชรไปที่ริมท่าน้ำ นางนากซึ่งมองลงมาจากด้านล่างรู้สึกดีใจที่ได้ให้บทเรียนที่ว่า "อย่าเเย่งของรักของคนอื่น"
"ปล่อยข้านะ"น้ำเพชรบอก
 "ปล่อยก็ได้"เเล้วปล่อยมือของน้ำเพชรจนตัวเปียก นั้นเองทำให้น้ำเพชรโกรธพัดมาก เมื่อน้ำเพชรขึ้นมาจากฝั่ง 
"คนบ้าอะไร เสื้อข้าเลอะมันเลย"น้ำเพชรบอก
"นี่คือโทษที่เจ้าทำให้ข้ากับพี่มากผิดใจกัน"เเม่นากบอก
    เสียงของเเม่นากกังมาจากด้านบน ซึ่งน้ำเพชรได้ยินเข้าก็เกิดอาการหลอนจนเป็นลม นางนากดีใจที่หญิงสาวได้รับบทเรียนข้อนี้ เเต่นี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น
       เช้าวันต่อมา น้ำพลอยในร่างหมีเลียที่หน้าของน้ำเพชรจนตื่น น้ำเพชรตื่นขึ้นจะพูดความจริงเเต่พบว่าเสียงของตนถูกระงับไว้ 
" นาก เป็นผี"เธอจะพูดเเต่พูดไม่ได้
"นี่เธอ จะพูดอะไรนะ"พัดบอก
"ฉันว่าให้น้ำเพชรพักก่อนเถอะ เดี๋ยวค่อยคุยกันก็คุยได้"นากตัดบท
      เมื่อทุกคนออกไปจากห้อง นางนากก็นำเสียงของน้ำเพชรกลับมาที่เดิม พอน้ำเพชรเริ่มพูดได้ก็ต่อว่านางนากชุดใหญ่
"นี่แกเป็นใครบังอาจมาทำร้ายฉัน"น้ำเพชรถาม
"ฉันต่างหากที่ต้องถามเธอว่าเธอเป็นใคร ฉันไม่ได้ทำอะไรเธอเลยนะทำไมต้องมาเเย่งพี่มากจากฉันด้วย"นากบอก
"ฉันอยากเห็นเธอมีความทุกข์บ้างไงล่ะจะได้รู้ว่าเวลาที่ฉันทุกข์ตอนที่พี่พลอยหายไปเป็นอย่างไง"น้ำเพชรบอกก่อนออกจากบ้าน
      นางนากไม่คิดที่จะทำร้ายใครเลย ทำไมเธอต้องมาเจอกับเหตุการณ์เเบบนี้ด้วย