ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ก้าวสู่...พระโขนง
1
"ไอ้มากถึงพระโขนงเเล้ว"พัดบอกเมื่อมากได้ยิน มากก็ดีใจมากๆจึงโดดลงน้ำอย่างดีใจ ไม่มีสิ่งไหนสำคัญสำหรับเขาเท่านางนาคเเละการได้พบลูกชายคนเเรกของเขา
"ดูไอ้มาก จะดีใจมากนะพี่ที่ได้กลับมามาคนรักของมันมากๆเลยนะพี่"พัดถาม
"ใช้สิ พวกเขารักกันมาก ฉันเคยได้ยินมากว่า คนเราถ้ารักกันมาก ตายไปคำว่ารักก็ไม่มีวันสาบสูยไป"พงษ์บอก
ภายในท่าเเพริมบ้านของนาก นางยืนรอมากอยู่ที่ท่าน้ำ หลังจากที่เธอตายดวงวิญญาณของหญิงสาวที่ยังคงรักเเละห่วงหามาก สามีของเธอ ก็กลับมารอมากที่ริมเเเพนี้ตลอดเวลาโดยอุ้มเจ้าเเดง ลูกชายที่เป็นสาเหตุให้หล่อนเสียชีวิต เเต่นากก็รักแดงพอว่า เเดง คือ พยานรักของเธอเเละมาก สามีของเธอ
"เจ้าเป็นใครนะ"
เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งบอก นากหันไปดูพบเห็นหญิงสาววัยเท่าเธอใส่ชุดกระโปรงเเละใส่ที่คาดผมดอกไม้สวยงาม เธอคือ นางตะเคียน ที่สถิตอยู่ที่ต้นตะเคียนที่อยู่ในหมู่บ้านนี้
"ข้าคือนาก เมียพี่มาก เเล้วเอ็งล่ะเป็นใคร"นากถามเเล้วอุ้มดูเเดงต่อ
"ข้าคือ ตะเคียน เจ้าถิ่นของที่นี้ เจ้าเป็นผีเหตุไฉนจึงมาอยู่ที่นี้"ตะเคียนถาม
ถ้า เธอไม่หลงเชื่อผู้ชายจอมหลอกลวงที่มาบอกเธอว่า ถ้าเขาสร้างบ้านจากไม้ตะเคียนเสร็จเเล้วเขาจะพาหล่อนไปอยู่ด้วย เธอก็คงไม่ต้องย้ายตัวเองมาอยู่ที่พระโขนงหรอก
"ข้ารอพี่มาก "นากบอก
"ตายเเล้วก็จงปล่อยวางสะเถอะนะ เจ้านะต้องไปเกิดในโลกใหม่นะ"ตะเคียนบอก
"ตายเเล้วทำไม เจ้าไม่มีวันเข้าใจข้าหรอตะเคียน ข้ารอคนรักของข้ากลับมาก่อน ว่าเเต่เจ้าเถอะตายเเล้วทำไมถึงไม่ไปผุดไม่ไปเกิด"นากถาม
"ข้าก็อยากไปนะถ้าไปได้ ข้าต้องสถิตอยู่ที่ต้นไม้เเห่งนี้ เพราะข้าต้องรอ เจ้าที่ มารอรับข้า"ตะเคียนบอก
"ทำไมเจ้าต้องรอล่ะ"นากถาม
"เพราะว่าข้าสัญญากับเจ้าที่ไว้นะสิว่าหากที่พระโขนงเกิดอันใดขึ้น ข้าต้องเป็นคนรับผิดชอบ ในฐานะผีที่ดูแลหมู่บ้านนี้"ตะเคียนบอก
"จริงหรอ ในผีนะมีเเบ่งหน้าที่กันด้วยหรอ"นากถาม
"มีสิ ถ้าเราทำความดีไว้ตอนเป็นคน เจ้าจะได้หน้าที่ยศตำเเหน่งเมื่อเจ้าตายไป ดูอยางเจ้าที่สิมีหน้าที่ดูแลคนไม่ต้องไปไหนรอเเค่มนุษย์ให้ขอบนบานหรือบูชา"ตะเคียนบอก
"นั่นไง พี่มาก มากเเล้ว"นากบอก
เรือของมากจอดลงที่ท่าน้ำริมบ้านของมาก มากลงมากอดเเละหอมนางนาก สองพี่น้องฝาแฝดชายนั่งดูอย่างอิจฉา
"พี่ มองไอ้มากอยู่กับเมียมันนะอยากมีสาวๆมารุมจีบข้าบางจัง"พัดบอก
"พี่มาก นี่คือตะเคียน เพื่อนฉัน"นาคบอก
"สวัสดีจ๊ะ ตะเคียน"มากบอก
"จ๊ะ"ตะเคียนตอบสั้นๆ ก่อนหายไปพัดเเละพงษ์เห็นเเต่มากไม่เห็น
"นางหายไปไหนนะ"พัดบอก
"อย่าบอกว่า ผี"พงษ์บอก
นาคหันมาสบตาพัดเเละพงษ์อย่างโกรธเเค้น ถ้าเขารู้ว่าตะเคียนเป็นผีก็หมายความว่าเขารู้ว่าเธอเป็นผี
"นี่หรอ เเดง ลูกพ่อ"มากบอก
ก่อนอุ้มเเดงขึ้นมาเเล้วกอด ก่อนหน้าที่ทำสงคราม เขาได้ขอให้นากต้องชื่อลูกชายตามเขาบอกนั่นก็คือ เเดง นั่นเอง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น