ครั้งหนึ่งที่มีเธอ

ลำดับตอนที่ #10 : part10

วันต่อๆมา เวทกับน้องกิ๊กจะมานั่งอ่านหนังสือที่ห้องสมุดด้วยกันเป็นประจำ
และเวทก็ช่วยอธิบายในเรื่องเกี่ยวกับวิชาเรียนที่เด็กสาวไม่เข้าใจให้ฟัง ทุกครั้งที่อีกฝ่ายถาม
ซึ่งว่ากันตามจริงแล้ว น้องกิ๊กก็ดูจะไม่มีข้อสงสัยมากมายอะไรนัก นอกจากนานๆครั้ง
ที่จะถามขึ้นมาบ้างเท่านั้นเอง
เวทเองก็ชอบที่มีสาวสวยมานั่งอ่านหนังสือเป็นเพื่อน เพราะมันช่วยทำให้เขาตาสว่างมากยิ่งขึ้น
บ่ายวันหนึ่ง ขณะที่ทั้งสองคนนั่งอ่านหนังสือเงียบๆในห้องสมุด ฟ้าก็เข้ามาทักทาย
"อ้าว เวท มาอ่านหนังสือเหรอ"ฟ้าพูด
"ใช่ แล้วเธอล่ะ"เวทตอบพร้อมกับถาม
ขณะที่น้องกิ๊กซึ่งนั่งอยู่ด้วยเหลือบตาขึ้นมองผู้มาใหม่โดยไม่ได้พูดอะไร
" ก็จะมาอ่านหนังสือเหมือนกัน"ฟ้าตอบ ก่อนจะมองไปที่เด็กสาวซึ่งนั่งอยู่ด้วย
พร้อมกับยิ้มนิดๆ
"นั่งด้วยกันสิ มีที่ว่างตั้งเยอะแน่ะ" เวทเอื้อเฟื้อ
"ไม่ดีกว่า เราว่าเราจะหาที่นั่งเงียบๆ อยากอ่านคนเดียวน่ะ"ฟ้าปฏิเสธ
"เหรอ ก็ตามใจเธอแล้วกัน"เวทพูด
"งั้นเราไปก่อนนะจ๊ะ"ฟ้าบอก ก่อนจะเดินไปทางอื่น
ขณะที่น้องกิ๊กมองตามและพูดขึ้น"พี่ฟ้านี่ เขาสวยจังเลยนะคะ พี่เวท"
"งั้นเหรอ" เวทเลิกคิ้ว เมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย
ที่จริงแล้วเวทก็ยอมรับว่าฟ้านั้นเป็นคนสวยแต่ถ้าเทียบกับน้องกิ๊กแล้วก็ยังแพ้อยู่เล็กน้อย
โดยเฉพาะในเรื่องความสดใสของวัย อันเป็นธรรมดาของโลก
ที่สาวน้อยรุ่นกระเตาะย่อมต้องใสกว่าสาวใหญ่รุ่นสีกะเทาะ(ต้องเคาะแล้วพ่นสีใหม่)
" พี่ฟ้า เนี่ย เขามีแฟนหรือยังคะ" เด็กสาวถาม
"ทำไม กิ๊กถึงถามเรื่องนี้ล่ะ"เวทมองอีกฝ่ายอย่างสงสัย
"ถามเล่นๆน่ะค่ะ ไม่มีอะไรหรอก" กิ๊กพูดเสียงเรื่อยๆ แต่ดวงตาแฝงแววอยากรู้
ทว่าเวทกลับไม่สังเกตเห็น
"อย่าไปสนใจเรื่องพี่เค้าเลยน่า อ่านหนังสือต่อดีกว่า" เวทพูด"
เดี๋ยวก็อ่านไม่ทันหรอก"
น้องกิ๊กมองอีกฝ่ายหนึ่งอย่างข้องใจผสมขัดใจ แต่ก็ก้มหน้าลงอ่านหนังสือต่อ……..
ในที่สุดการสอบก็จบลง โดยน้องกิ๊กสอบเสร็จก่อนหน้าเวทราวหนึ่งสัปดาห์
หลังสอบเสร็จวิชาสุดท้าย เวทเดินออกจากห้องสอบอย่างมึนๆ แม้ว่าจะทำข้อสอบได้
แต่ก็เล่นเอาชายหนุ่มต้องคั้นเอาสมองมาจนเกือบหมด ทำเอาเขาแทบจะน็อคคาห้องสอบเลยก็ว่าได้
"ไง เวท เดินเซเลยเชียวนะ" ฟ้าพูดเมื่อเห็นท่าทางของชายหนุ่ม
"มึนไปหมดเลย เกือบทำไม่ทันแน่ะ"เวทบอก"แล้วเธอล่ะ เป็นไงบ้าง"
"ก็ยากนะ แต่เราพอทำได้" ฟ้ายิ้ม
เวทมองข้อมือของอีกฝ่ายโดยบังเอิญ และเห็นสร้อยที่ร้อยจากหินหลากสีมีรูปดาวสีน้ำเงินดวงเล็กๆติดไว้
สวมอยู่ที่ข้อมือ "เออ สร้อยนี่สวยดีนะ ไม่เคยเห็นเธอใส่เลยนี่"
"สร้อยนี่น่ะเหรอ" ฟ้าก้มดูที่ข้อมือตัวเอง" เราจะใส่มาทุกครั้งตอนที่เข้าสอบ
มันเป็นสร้อยนำโชคของเราเชียวนะ"
"สร้อยนำโชค ฟังยังกะนิยายเลย"เวทออกความเห็น
"จริงๆนะ ตั้งแต่ตอนสอบเอ็นท์แล้ว ทุกครั้งที่ใส่ทำให้เราสอบได้มาตลอดเลย" ฟ้าพูด
เวทนึกขำในเรื่องที่เพื่อนสาวเล่า " ถ้าอย่างนั้น ว่างๆเราคงต้องขอยืมบ้างแล้วล่ะ"
"ไม่ได้หรอก สร้อยนี่เราหวงนะ"ฟ้าพูด
"หวงแบบนี้ ของแฟนซื้อให้เหรอ"เวทถามเล่นๆ
ฟ้านิ่งเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะปฏิเสธ"ไม่ใช่หรอก"
"แล้วทำไม ถึงหวงล่ะ"เวทถามต่ออย่างนึกสนุก
"ไม่มีอะไรหรอกน่า"ฟ้ารีบตัดบทก่อนจะพูดต่อ "อีกอย่างนะ เราว่า
เธอน่ะจะเอาสร้อยไปทำไมกัน ก็มีน้องกิ๊กคอยให้กำลังใจอยู่ทั้งคนแล้วนี่นา"
"แต่เราไม่ได้คิดอะไรกับน้องเค้าเลยนะ"เวทปฏิเสธ
"ผู้ร้ายปากแข็ง แล้วที่ไปนั่งอ่านหนังสือกับน้องเขาทุกๆวันล่ะ เราเห็นนะ" ฟ้ายังล้อไม่เลิก
"น้องเค้าขอให้เราช่วยติวให้ ก็เท่านั้นเอง" เวทแก้ตัว
"ติวสองต่อสองทุกวันเนี่ยนะ" ฟ้าอมยิ้มแบบรู้ทัน"เราถามจริงๆ เหอะนะ น้องกิ๊ก
เค้าทั้งสวยทั้งน่ารักแบบนี้ เธอไม่ชอบเขาบ้างเลย เหรอ"หญิงสาวตั้งคำถามตรงๆ
คำถามของฟ้าทำให้ชายหนุ่มถึงกับต้องนิ่งอึ้งไป
จนมาถึงตอนนี้ เวทก็ยังหาคำตอบให้กับตัวเองไม่ได้ว่า จริงๆแล้ว เขาคิดอย่างไรกับน้องกิ๊กกันแน่
อันที่จริงแล้วเวทเองก็ไม่เคยเก็บเอาเรื่องนี้มาเป็นประเด็นให้ต้องคิดมาก่อน
เพียงแต่ว่าหลังจากสอบเสร็จแล้ว ชายหนุ่มมีเวลาว่างค่อนข้างมาก นอกจากนี้
การที่เขากับน้องกิ๊กมาอ่านหนังสือด้วยกันเกือบทุกวันในช่วงสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมา
ทำให้เขาใกล้ชิดกับเด็กสาวมากยิ่งขึ้น ทำให้ชักเริ่มคิดอะไรฟุ้งซ่าน
…..หลังจากกลับมาถึงบ้าน ยังไม่ทันที่เวทจะถอดรองเท้าเสร็จ เสียงสัญญาณโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น(มีต่อ)