Stupid line ขีดเส้นใต้คำว่าโง่ให้นายตัวโกง!

ลำดับตอนที่ #2 : เอาเรื่อง

© Tenpoints !

 

"ขอโทษน่ะค่ะ ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมค่ะ" 
"ค่ะ"
"ที่คอนโดฯนี้ ไม่ทราบว่ามีผู้ชายชื่อทินเจลพักอยู่รึเปล่าค่ะ " ฉันถามพนักงานคอนโดฯด้วยทางท่าสุภาพ แหม่~ฉันก็ไม่ได้พิศวาสความหล่อของไอ้บ้านั่นหรอกน่ะ ถ้าเป็นอย่างที่ฉันคิดจริง ไอ้บ้านี่ต้องอยู่แถวๆนี้แน่ๆ แล้วการที่มีผู้หญิงมาหาเรื่องเกือบทุกวันมันทำให้น่ารำคาญอย่างมาก นี่ยังไม่นับพวกหล่อนๆทั้งหลายที่จิกตาใส่ทุกครั้งที่เจออีกน่ะ
"ทินเจล ริวเฟอเจอร์ รึเปล่าค่ะ"
"ค่ะ ค่ะเออไม่ทราบว่าเขาพักอยู่ห้องไหนเหรอค่ะ"
"ขออภัยค่ะ เพื่อความเป็นส่วนตัวของลูกค้ากรุณาแจ้งให้ทราบก่อนน่ะค่ะว่าจะมาติดต่อเรื่องอะไร" 
"เออ.."  ซวยแล้วไง
"?" พี่พนักงานมองหน้าฉันอย่างคาดคั้น
"เออ..คือ..คือ" เกิดอาการติดอ่างโดยฉับพลัน
"หรือว่าน้อง.....(.///.)" แอร๊ยดดดดด-[]- ไม่ใช่น่ะ
"ค่ะ..ใช่ค่ะ! ว่าแต่ทินเจลอยู่ห้องอะไรหรือค่ะ" ฉันรีบถามก่อนที่หน้าพี่พนักงานจะแดงจนระเบิด คิดไปถึงสวรรค์วิมานอะไรแล้วนั่น
".///. " นั่นยังไม่หยุดอีก
"พี่ค่ะ!"
"เออ..ค่ะว่าแต่น้องพักอยู่ที่นี่รึเปล่าค่ะ"
"นี่ค่ะ" ฉันยื้นคีย์การ์ดให้
"รู้สึกจะเป็นห้อง 2502 น่ะค่ะ" เอ~ห้องนี่มันคุ้นๆแฮะ รู้สึกว่าเดือนที่แล้ว...
'2502'
กริ๊ง~
กรี๊ง~
'ไม่อยู่รึเปล่าน่ะ' โอ๊ย! คนเขาจะมาทำความรู้จักก็ดันไม่อยู่ เนี้ยพึ่งย้ายมาใหม่กะจะทำตัวเป็นเพื่อนบ้านที่ดีสักหน่อย บ๊ะ!
'..อูย..โอ๊ย~...เบาๆหน่อยสิค่ะ...' 
".///." แอร๊ยดดดด! เสียง..คนในห้องเขากำลังชิกกี้บั๊มกันอยู่แน่นอน กรี๊ดบัดสีที่ซู๊ดดด(รู้สึกเธอจะมาแอบฟังไม่ให่เรอะ) ฉันยืนตัวลีบติดผนังในมือก็กำพายที่ซื่อมาซะยุบ ก็มันไม่เคยเจอประสบการณ์อย่างงี้นี่ สดๆร้อนๆไม่ต้องพึ่งหนังAV ว้ายยยไม่ใช่ล่ะ!
กริ๊ง~
แต่สุดท้ายนิ้วมันดันไปเร็วกว่าสมอง....ตายล่ะๆๆๆจะไปขัดบทชิกกี้ชิกกี้รึเปล่าว่ะเนี้ย
แกร๊ก~ และในที่ฉันกำลังสติแตกอยู่นั่น ประตูก็เปิดออกมาพร้อมร่างเปลือยอกของผู้ชายคนหนึ่ง~ กรี๊ด อกขาวๆ ซิกแพค แอร๊ดดดด! อย่ามอง อกขาว ซิกแพค กล้ามท้อง~ อ้ากกกก 
"มีธุระอะไร?" 
"เออ..คือฉันเพิ่งย้ายมาอยู่ห้องข้างๆนี่เลยอยากทำความรู้จักกับเพื่อนบ้านบ้าง แต่..แต่ไม่เป็นไรไม่อยากรู้จักแล้ว ขอบคุณม๊าก มากค่ะที่สละเวลาอันมีค่าในการชิกกี้..เออเปล่าค่ะขอบคุณค่ะ!" ฉันรีบยัดพายยุบใส่มือเขาแล้วเผ่นผิวกลับห้อง
                                      ........................
"น้องค่ะ"
"คะ? อ๋อขอบคุณมากค่ะ"จากนั้นฉันก็รีบวิ่งไปกดลิฟท์เร่งขึ้นไปชั้น5ทันที พิกัดเป้าหมาย'ทินเจล' ห้อง2502ล็อกเป้าหมาย โก!!!

ณ หน้าห้อง2502
ฉันมาทำอะไรที่นี่ว่ะเนี้ย! เมื่อกี้พอมีไฟฮึดสู้มันก็มีความกล้าเต็มเปี่ยม แต่พอมายืนอยู่หน้าห้องนี้มันก็รู้สึกยังไงๆชอบกล- -
แรงฮึดบ้าเมื่อกี้หายไปหนายยยยย~
ใช้เวลา1-2นาทีเพื่อเรียกแรงฮึด--เอาว่ะ!เพื่อสันติสุขของชีวิตอันน่าเบื่อ!
และเมื่อฉันตัดสินใจได้เช่นนี้แล้วไซร้~จึงยื้นนิ้วเข้าไปกดกริ้งห้องด้วยใจที่เต้นรั่วๆ (รู้สึกว่ามันเป็นภัยพิบัติร้ายแรงในชีวิต กับการบุกไปกดกริ้งห้องผู้ชาย)- -**
กริ๊ง~
เสียงอันไพเราะของกริ้งไม่ได้ทำให้ใจสงบลงได้เลย~(เคยรู้สึกแบบทำอะไรผิดแล้วกลัวใครจับได้มะ--นั้นแหละ!) อะดีนารีน(เขียนยังไงน่ะ?)ตอนนี้ถูกสูบฉีดไปทั่วร่างกายตามด้วยอาการ.....ใจสั่น วิงเวีย คล้ายจะเป็นลม- -+
และในอึดใจหนึ่ง...
ประตูก็ยังไม่มีท่าทีจะเปิดออก- -
กริ้ง
แอ๊ด!
"กดครั้งเดียวก็รู้เลยคราบบบ" นายทินเจลเปิดประตูออกมาแล้วพูดเสียงกวน
มันน่าตื๊บซะไม่มี-*-
"อ้าว--คุณข้างห้องเองเหรอ- - นึกว่าจะไม่มา..."
"อะไรน่ะ? ที่บอกว่านึกว่าจะไม่มา ออ แล้วฉันไม่ได้ชื่อคนข้างห้อง!ฉันชื่อแอลซิน! เสียมารยาทชะมัด" ฉันบ่นใส่เขาและเขาก็ยังทำหน้ามึนต่อไป
คิดอีกหลายๆรอบฉันมาเถียงไอ้บ้านี่ให้ได้อะไรเนี้ย- -
"ผมนึกว่าคุณอยากมาอยู่ในสต๊อกของผม-.-"
"- -+ เฮอะ! ฉันมีเรื่องต้องเครียรกับคุณต่างหาก"
"เอาในห้องผมไหม? -..-"
"- -**ไม่มีทาง!" จะบ้าหรือไงน่ะไอ้ผู้ชายคนนี้ กะล่อนได้ตลอดเวลาจริงๆ

"เรื่องมากจริงๆ ครับ!งั้นเราไปคุยกันที่โถงรับรองด้านล่างดีไหมครับ?" นายทินเจลเสนอแล้วทำท่าจะเดินเข้าห้อง

"เดี๋ยวน่ะ! นายจะไปไหนหน่ะ? อย่าบอกน่ะว่าจะหนี ฉันต้องเครียรกับนายวันนี้น่ะ!"

"ผมไม่ไปไหนหรอก คุณระเเวงเกินไปไหม! ดูสภาพผมสิจะให้ผมใส่กางเกงบ๊อกเซอร์เดินเฉิดฉายไปทั่วคอนโดหรูระดับนี้เนี้ยน่ะ!"

"ไม่เกี่ยวกับฉันอยู่แล้วนี่ ถ้าคุณต้องการจะทำอย่างนั่นฉันก็ไม่มีปัญหา" ฉันตอบเขากลับนิ่มๆโดยยังคงเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย

"- -*"เขาทำหน้ามึนแล้วทำท่าจะมุดเข้าห้องของตัวเองไปอีก ฉันเลยเอาเท้าไปขัดไว้และแง้มประตุพูดกับเขา

"จะยืนรออยู่หน้าห้องห้ามหนี!" ว่าจบแลัวฉันก็กระแทกประตูปิด

ดี! จะได้จบปัญหาสักที- -+ เบื่อจริง

และเมื่อฉันเหลือบหางตาไปที่ลิฟท์ นั่นไงมาอีกคนล่ะ!

"นี่! เธอหน่ะเป็นคนรับใช้ของเจลใช่ไหม? ดีตอนนี้เจลอยู่ไหนหล่ะ!? " ยัยตาโต(เพราะบิ๊กอาย)พูดเสียงแหลม เฮอะ!กะแดะชะมัด ฉันยังไม่ทันพูดอะไรก็เหมาว่าเป็นคนใช้แล้วเหรอ กะแค่กางเกงขาสั้นกับเสื้อกาดนัดมันจะทำไม

"ย่ะ ฉันไม่ใช่คนใช้แล้วเธอมาทำไมเนี้ย เหอะมาไล่หม้อผู้ชายล่ะสิ"ฉันจิกกลับ

"อ๋อเหรอ! นึกว่าคนใช้แถวนี้ซะอีก ดูสารรูปซิเหมือนมากเลยน่ะย่ะ ยัยถูก!"

"อาชีพคนใช้มันก็เป็นงานสุจริตน่ะย่ะ การงานอาชีพตอนป.4 หน่ะไม่เคยเรียนเหรอ อย่าใช้เวลาไปไล่ตามผู้ชายมากน่ะ!"ฉันจิกกลับแล้วมองไล่ตั้งแต่หัวจรดเท้าของตาโปน- -

"เฮอะ!" ฉันถอนหายใจเบาๆแล้วเดินเข้าไปในห้อง คนอย่างแอลซินฆ่าไม่ได้ หย่ามก็ไม่ได้ว้อย!

คิดว่าฉันจะไม่มีชุดเดรสแพงๆเหรอ! ที่บ้านมีเป็นร้อยย่ะ! แต่ตอนนี้ขอหยิดชุดของชาแนล(CHANEL) รุ่นลิมิเต็ดผลิตปีล่ะ10ครั้งมาใส่ให้เฉยฉายออร่าแยงตายัยตาโปนนั้นก่อนเหอะ! ว่าแล้วก็ถอดเสื่อผ้าเก่าออกแล้วจัดการสวมชุดเดรสที่เพิ่งซื่อมาทันที ปกติฉันไม่ชอบใส่ชุดบ้าๆพวกนี้หรอกน่ะ มันออกจะสั้นไปหน่อยแต่วันนี้ยกเว้นก็แล้วกัน ฉันก็ไม่ได้เตี้ยน่ะสูดประมาณ160กว่า

แอ็ด...

นายทินเจลดูเหมือนกำลังอยากสะบัดยัยลิงน้อยตาโปนออกไปให้พ้นๆแต่ดุเหมือนยัยนี่จะไม่ยอมสิ น่าเบื่อจริงๆ สะตอร์มากมายเลยน่ะยัยนี่ แต่ก็สงสารไอ้บ้านั้นน่ะบอกว่าจะมาเครียรกับฉันแต่ก็ต้องไปคุยกับยัยนี่อีก.......ต้องไปช่วยอีกแล้วเหรอ...

"คุยกันเสร็จรึยังค่ะ?" ฉันกระแทกส้นสูงไปหาสองคนนั่นแล้วจิกตาใส่ยัยตาโตแอ๊ปแตกก่อนเอ่ยถามอย่างนิ่มนวน

"เธอ.." นายทินเจลแอบมองมาอย่างอึ้งๆ จะว่าไปก็ไม่ได้ทำตัวแรงเวอร์ขนาดนี้นานเเล้วน่ะ ชินกับสายตาแบบนี้แล้วล่ะเวลาไม่ได้ใส่ชุดพวกนี้นานๆ

"หน็อย! ยัย..!" ยัยลิงน้อยตาโตของเราถึงกับเถียงไม่ออก ฉันจึงปรายตามองไปที่ทินเจลและดูเมือนเขาจะรู้ความหมายของมัน

"ผมว่าอินกลับไปก่อนเหอะครับวันนี้ผมมีแขกเห็นไหมครับ" นายทินเจลพุดเสียงเข้มยัยตาโตนี่ถึงจะยอมปล่อย ฉันเลยเดินนำนายทินเจลไปก่อน

"แต่ เจลจะไปกับยัยนี่เหรออินน่าไม่ยอมน่ะ!"

"แต่ผมไม่อยากเจอคุณ" ทินเจลบอกเสียงสบายๆเหมือนว่าคำคำนี้เป็นเเค่ประโยคธรรมดาๆ จะว่าไปก็สงสารยัยตาโตนี่เหมือนกันน่ะโดนทิ้งแถมยังโดนทำร้ายจิตใจอีก ซักวันเหอะนายจะโดนแบบนี้บ้างทินเจล... แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องของฉันเนอะ! ฉันคิดแต่เมื่อกำลังก้าวขาเดินออกไป แต่นายทินเจลสะกิด
"อะไรเล่า!?"
"คุณ....จะแต่งตัวอย่างนี้ไป?" 
"แล้วมันจะทำไม? อ๋อนายก็ไปเปลี่ยนชุดซะสิ แล้วพาฉันไปหาร้านดีๆที่เหมาะกับชุดนี้!"
ฉันกระแทกเสียงตอบ นายนี่มันเปลี่ยนเสื่ออะไรของมัน กางเกงขาสั้นสีนำ้เงินกับเสื่อลายขวาง เกย์ซะ- -(แต่มันก็เหมาะดีน่ะ-.-)
"โอ๊ย! คุณ!ผมขี้เกียดแล้ว คุณนั้นเหละเปลี่ยน"
 ว่าจบนายทินเจลก็ไถ่ก้นลงสู่พื้นเหมือนเด็กๆ
"เรื่องมาก.." ฉันพูดแล้วจ้ำเข้าห้อง เอาชุดกระโปรงกับเสื้อกลามลายทางลงดีกว่าจะได้ตัดกับหมอนั้น
"ไปได้แล้ว! เบื่อ~" นายทินเจลที่ยังนั่งอยู่ท่าเดิมบ่นจนฉันต้องเอากระเป๋าไปเสยหน้าเขา
"แล้วใครพูดว่าให้เปลี่ยน!"
"เสียเวลาอันมีค่าของผมหมด...."
ฉันทำหูทวนลมแล้วเดินไปจิ้มลิฟท์
ติ่งต่อง~
และเราทั้งคู่ก็ย้ายก้นเข้ามาในลิฟท์ โดยที่มีนายทินเจลหน้ากวนกำลังลูบคล่ำลิฟท์ไปมา
"นายทำอะไรหน่ะ?"
"ผมรู้สึกว่าเคยจูบผู้หญิงอย่างเร้าร้อนตรงนี้"
นายนี่พูดและทำหน้าทะเล้น กวนตีนนัก
"เหรอ~ ไอ้บ้า..ไอ้ลามกพูดเรื่องนี้ทำไม!"
"หะหะ ผมแค่ล้อเล่น~คุณเชื่อ? หรืออยากทำ?55 ล้อเล่นๆ"
เขารีบแก้ตัวเมื่อฉันทำท่าจะเอากระเป๋าพาดกล่องดวงใจของเขา เฮอะ! ทำจริงน่ะเฮ้ย เดี๋ยวได้สูญพันธ์...
ติ๊งต่อง~
ในที่สุดก็ถึงสักทีอยากจะบ้ากับนายนี่จริงๆเลย- - เฮ้ยจะได้เครียกันไหมเนี้ย~

 

                                 .......................................

 

ขอบคุณมากมายน่ะค่ะที่อ่านมาถึงตอนนี้แล้ววันหลังไรเตอร์จะมาอัพอีกน่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้กันด้วยล่ะค้า ใกล้เปิดเรียนแล้วคงไม่มีเวลาเขียนเท่าไหร่ รีดเดอร์ที่น่ารัดทุกคนอย่าพึ่งหายไปไหนน่ะค่ะ~
PS.เม้นทุดเม้นมีผลต่อกำลังใจของแก้มน้าช่วยๆกันหน่อยแหอะ