คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เรื่องราวการเดินทางของฉัน
“แล้วฮันนี่คือใครจ้ะ”
“อ๋องูของฉันเองจ้ะ”เธอพูดขึ้นพร้อมกับวางมือลงบนโต๊ะที่มีงูของเธอเลื้อยอยู่ งูตัวนี้เลื้อยขึ้นไปตามแขนของเธอ”’งูตัวนี้หรอ”เกรย์ถามอย่างสงสัยเพราะไม่มีทางที่งูตัวเล็กแค่นี้จะมีพิษรุนแรงขนาดนี้ หญิงสาวส่ายหน้า”ไม่ใช่หรอกพิษนั้นมันมาจากผมเอง ฟ่อ~”ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาแต่พายใต้ความหล่อเหลานั้นกลับแฝงไปด้วยความเจ้าเลย์ตอบแทนหญิงสาว ก่อนจะเดินเข้ามาโอบไหลหญิงสาว
(ขอโทษนะภาพมันไม่ขึ้นมโนเอาเองละกันนะ)คนที่ผมขาวใส่กิโมโนสีเขียวนะออ
“เฮ้ ไม่แฟร์นี่ทำไมนายได้โอบไหล่ท่าไแล่แล้วฉันไม่ได้”ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาผมสีดำสนิทพูดขึ้นก่อนจะเดินไปดึงไอ้ฮันนี่ออกจากเธอ
“อิจฉาหรือไงฟุบะ”
ฮันนี่สวนกลับพร้อมทำน่ากวนประสาทใส่ ทำให้ฟุบะถึงกับสะอึกและสวนกลับทันที”ไม่ใช่โว้ย”
“ฉันไม่เชื่อว่ะ”
“จะเอาหรอวะ”เอาแล้วไงหญิงสาวคิดเป็นแบบนี้ประจำเลย
“มาดิ”และ...
ตุบตับๆๆๆๆๆ
เกิดเหตุการณ์ ตลุมบอนขนาดย่อมๆขึ้น
“555+เหมือนไอ้นัตสึกับไอ้เกรย์เลยทะเลาะกันแบบนี้”กาซิลพูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะชอบใจ”เงียบไปเลยไอ้เหล็กเส็งเคล็ง”ทั้งเกรย์และนัตสึพูดพร้อมกันและ”เฮ้ แกมาพูดตามฉันทำไมวะไอ้ตาตก”
“ฉันต่างหากที่ต้องพูดประโยคนี้ไอ้ไฟเห็งซวย”และ
ตุบตับๆๆๆๆๆๆๆ
ก็เกิดการทะเลาะกันอีกคู่แล้วจ้าแต่โชดดีที่”เฮ้พวกนายหยุดเดี๋ยวนี้นะ”เอลซ่า(ผู้ที่มีบทน้อย//โดนถีบ)พูดด้วยน้ำเสียงเฉียบขาดทำให้เกรย์และนัตสึหยุดชะงักและเลิกทะเลาะกันไปโดยปริยายเพราะกลัวเจ้าของฉายาไททาเนียมากแต่ยังมีอีกคู่ที่ยังไม่เลิก พอเอลซ่าจัดการคู่นี้เสร็จก็หันไปถามมาคาร่าที่ยืนดูอยู่”ทำไมเธอไม่ห้ามเจ้าพวกนั้นล่ะ”
“กำลังจะทำอยู่”หญิงสาวตอบเอซ่า แล้วเธอก็เดินไปที่ชายหนุ่มสองคนที่ทะเลาะกันอยู่แล้วจับพวกเขาแยกออกจากกันแล้วก้มลงหอมแก้มทั้งสองคนท่ามกลางความตกตะลึงของคนในกิลล์บางคนก็ออกอาการอิจฉา"แค่นี่เท่ากันหรือยัง"หญิงสาวตอบเสียงเรียบ”เธอนี่มีวิธีหยุดเจ้าพวกนี้ด้วยวิธีนี้เนียนะ สุดยอดเลย”
“ปรกติก็ทำอย่างนี้ประจำแหละ”
“แล้วอีกสามตัวข้างหลังล่ะชื่ออะไรหรอ”เอลซ่าถาม
“ผมน้ำตาลชื่อ ราชันย์”
“ส่วนคนที่ตาคมๆชื่อคาบาตะ”
“และอีกคนที่ผมสีเหลืองชื่อ เลโอ”
“หวัดดี-_-”ทั้ง4พูดด้วยน้ำเสียงซังกะตายอย่างแรง ก็มีแต่ฮันนี่นี่แหละที่ดูมีความสุขกับทุกเรื่องจนมาคาร่าอ่อนใจและเธอเพิ่งสังเกตุว่ายังมีอีกคน(หรืออีกตัว)ยังไม่มา”นี่แล้วไทการ์ยังไม่มาหรอ”เธอถามเลโอที่ยืนทำหน้าตายไม่รู้ไม่ชี้อยู่ใกล้ๆเธอ มาคาร่าถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย ก่อนจะหันหน้าไปหอมแก้มเลโอ1 ทีจากสีหน้าที่ดูเหมือนไม่รับรู้อะไรเปลี่ยนเป็นสีหน้าที่มีรอยยิ้มที่ที่ทำให้ผู้หญิงทั้งกิลย์กรีดกันสรบกันไปเป็นแถว“ไม่รู้เหมือนกันแต่รู้สึกว่ามันจะอยู่นอกกิลย์เนี่ยล่ะ”เลโอตอบมาคาร่าด้วยรอยยิ้มที่บาดใจสาวนับไม่ถ้วน”งั้นหรอ”
“จริงสิ เธอเป็นดารก้อนสเลเยอร์ใช่ปะ งั้นมาสู้กัน”นัตสึท้ามาคาร่า
”มาสิ”พูดและทั้งคู่ก็เริ่มสู้กัน และผู้ชนะก็คือ อือ อือ อือ...
มาคาร่าของเราจ้า~“เก่งไม่เบานี่”นัตสึทัก
”ฝืมือและท่าทางการต่อสู้แบบนี้เหมือนเคยเห็นที่ไหนเลยนะ”นัตสึพึมพำเสียงเบา แต่มีหรือที่จอมเวทย์ผู้อันเชิญเทพแห่งดวงดาวอย่าง
ลูซี่จะไม่ได้ยิน”นัตสึรู้จักกับมาคาร่าด้วยหรอ”ลูซี่ถาม
“ไม่รู้สิแต่ชื่อมันคุ้นๆอยู่นะ”นัตสึตอบ
“นัตสึคงจำชั้นไม่ได้สินะ นั่นสิเรื่องมันก็ผ่านมานานมากแล้วนะ สิบกว่าปีแล้วมั้งที่ไม่ได้เจอกัน อืมตั้งแต่ตอนนายยังอยู่กับอิคนิวนี่นะ”เธอพูดลอยๆ แต่มันไปเข้าหูใครบางคนที่รู้จักอิคนิวเป็นอย่างดี”เธอรู้จักอิคนิวได้ยังไง แล้วเธอเป็นใครกันแน่”นัตสิถามมาคาร่าที่ยังยื่นอยู่แล้วเอามือลูบสัตว์เลี้ยงแสนรักของเธอก่อนเธอจะเงยหน่าขึ้นมาเพื่อตอบคำถาม”ฉันเป็นลูกสาวแท้ๆ และเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของมังกรนามอัคนิว มังกรสายผืนดิน แล้วที่ว่าฉันรู้จักอิคนิวได้ยังไงฉันขอตอบได้เลยว่าพ่อฉันเป็นเพื่อนกับพ่อของนายยังไงล่ะ”สิ้นเสียงของหญิงสาวทั้งกิลย์ตกอยู่ไรความเงียบไรเสียงใดเอื้อนเอยออกมานัตสึที่ได้ยินอย่างนั้นก็ถึงกับนิ้งอึ้งไปเลย’ลูกของเพื่อนพ่องั้นหรอหรือว่าจะเป็น’ “เธอช่วยเอาฮูตออกได้ไหมฉันอย่ากเห็นหน้าเธอ”นัตสึตออบออกไปอย่างนั้นเพราะเขาไม่ มั่นใจว่าจะใช่ผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่าคนที่เป็น’รักแรก’ก่อนจะเจอลิซาน่าหรือเปล่า
หญิงสาวเอาฮูตออกเผยให้เห็นใบหน้ารูปไข่ ผมสีแดงเพลิงดวงตาสีทับทิม จมูกเป็นสัน ริมฝีบากบางสีชมพูอ่อน ที่ชวนให้บุรุษหลงใหลรวมทั้งคนในกิลย์ด้วย แต่นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญสำหรับนัตสึเพราะสิ่งสำคัญสำหรับเขาตอนนี้คือการได้เห็นหน้าผู้หญิงคนหนึ่งคนที่เขาเคยสารภาพรักแต่กลับถูกปฏิเสธกลับมาหลายครั้งมาแต่เข้าก็พยายามตามตื้อเธอ จนวันนึงเธอก็หายตัวไปเขาไม่รู้ว่าเธอหายไปไหนรู้แต่ว่าเธอหายไป หายไปไม่บอกกล่าวไม่ล่ำลาเขาซักคำ เขาพยายามตามหาแต่ก็ไม่เจอ เขาเสียมาก เสียใจจนแฮ็งไปเลย เขาไม่ยอมไปฝึกกับอิคนิวเลยซักพักใหญ่ ตอนนี้เขาเจอเธอแล้ว จู่ๆน้ำใสๆก็ไหลออกมาจากดวงตาโดยที่เขาไม่รู้ตัว”เฮ้ไอ้นัตสึแกร้องไห้ทำไมวะ”เกรย์ถามเขา ด้วยสีหน้าที่ตกตะลึงและไม่ใช่แค่เกรย์แต่รวมถึงคนอื่นๆในกิลย์ด้วย แต่นัตสึไม่ได้สนใจที่จะตอบคำถามใครตอนนี้เขาสนใจแต่ผู้หญิงตรงหน้าเท่านั้น “มาคาร่า~คิกถึงที่สุดเลย ฉันรักเธอน้า~”เขากระโจนเข้าไปกอดหญิงสาวด้วยความคิดถึงอย่างแรงแต่ก็ถูกมาคาร่าถีบออกมาอีกตามเคยนัตสึล้มลงไปกองกับพื้น
“แอ๊ก”
”จะต้องให้ฉันบอกอีกกี่รอบ นายถึงจะเข้าใจหา ว่าฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อคู่กับนายไอ้บ้า”
“o_0”อึ้งกันทั้งกิลย์
“ฉันก็เคยบอกเหมือนกันว่า ไม่ว่ายังไงฉันก็จะทำให้เธอรักให้ได้”
“o_0”อึ้งกันทั้งกิลย์(อีกแล้ว )
มาคาร่า take
สวีดัด สวัดดี มาคาร่านะเพิ่งมีบรรยายเป็นคนแรกเย้
เอาล่ะเข้าเรื่อง
ฉันเดินทางมาถึงเมืองฟิโอเล่เย้ๆฉันมากับเด็กๆของฉัน ฉันรู้จักพวกนี้ได้ไงน่ะหรอ ก็เพราะว่าฉันเคยช่วยพวกเค้าไว้มั้งอย่างฮันนี่ฉันไปเจอเค้าตอนไปจีนเห็นฮันนี่กำลังโดนตาแก่จับยัดลงใหดองลูกงูช่างน่าอนาถนักแล้ว แต่ก็ตองช่วยก็เลยไปติดต่อขอซื้อมาแต่พอเห็นราคาก็อย่ากกรีดดังๆมันแพงอ่ะตัวเดียวหลายแสนเลยอ่ะมันเท่ากับค่าเที่ยวจีนทั้งเดือนเลยสุดท้ายก็ซื้อมาได้แต่ก็ต้องแลกกับการอดเที่ยวจีนทั้งเดือนแง้ ตอนแรกๆฮันนี่มาอยู่ที่บ้านฉันมันไม่ค่อยเข้ากับอะไรเลยซักอย่างฉันพยายามจะจับฮันนี่แต่ก็โดนมันกัดเอาโชคดีนะที่ฉันมีพลังของมังกรพิษทำให้พิษไม่ทำอันตรายฉันเท่าไรนัก ฉันเพิ่งนึกได้ว่ามันยังไม่กินอะไรบางที่มันอาจจะหิวก็ได้เลยไปหาของกินในตู้เย็นแต่ก็ไม่ค่อยมีอ่ะไรน่ากินเท่าไรนักมีก็แต่น้ำผึ้งนี่ล่ะที่มี แต่จะว่าไปงูมันกินน้ำผึ้งไดหรือเปล่านะ ไม่รู้ล่ะฉันก็เลยบีบน้ำผึ้งใส่ช้อน ยื่นให้มันดมๆก่อนค่อยกินทีละนิดนี่ล่ะที่มาของชื่อฮันนี่เพราะมันชอบกินน้ำผึ้งมากถึงมากที่สุด
สวนฟุบะฉันไปเจอมันตอนไปเที่ยวที่ป่าอเมซอนตอนนั้นกำลังถูกอนาคอนด้าทำร้ายสวนแม่ของฟุบะตายแล้วตอนพยายามช่วยฟุบะอ่ะนะตอนนั้นฉันรีบไปช่วยทันทีไม่ต้องคิดอะไรเลย แล้วก็จักการเจ้างูนั่นสำเร็จแต่ฟุบะต้องเสียแม่ไปฉันเลยต้องเป็นแม่แทน สวนคาบาตะฉันไปเจอตอนไปปีนเขาที่ บรูไนเจอรังของมันแม่นกไม่อยู่เจอแต่คราบเลือดมากมายชโรมรังของมันเลยคิดว่าแม่นกคงจะปงป้องรังจากอะไรบางอย่างแต่ไม่มีใครรอดแม้แต่แม่นก แต่ฉันคิดผิดยังเหลือลูกนกอีก1ตัวนั่นก็คือคาบาตะนั่นแหละร่างกายดูผอมโซเกิดจากการขาดน้ำและอาหารเป็นเวลานานร่างกายมีบาทแผลจากการถูกทำร้ายฉันเลยตัดสินใจยกเลิกการปีนเขาแล้วพาคาบาตะลงมาทำแผลด้านล่างแล้วแนะนำให้รู้จักกับฮันนี่และฟุบะตอนแรกฟุบะยังระแวงอะไรซักอย่างอยู่อ่ะนะ แต่กับฮันนี่แล้วฮันนี่จะดูเหมือนยินดีกับทุกเรื่องเลยล่ะ
____________________________________________________________
จบไปอีกตอนของเรื่องสันยาวยังไง ไม่สนุก หรือสนุกก็ขอคอมแมนต์เป็นกำลังใจด้วยนะขอรับ
ความคิดเห็น