ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fairy tail (love) การผจญภัยของเหล่าภูติ

    ลำดับตอนที่ #5 : การพบเจอ

    • อัปเดตล่าสุด 3 มี.ค. 58


    แล้วฮันนี่คือใครจ้ะ

    อ๋องูของฉันเองจ้ะเธอพูดขึ้นพร้อมกับวางมือลงบนโต๊ะที่มีงูของเธอเลื้อยอยู่ งูตัวนี้เลื้อยขึ้นไปตามแขนของเธอ”’งูตัวนี้หรอเกรย์ถามอย่างสงสัยเพราะไม่มีทางที่งูตัวเล็กแค่นี้จะมีพิษรุนแรงขนาดนี้ หญิงสาวส่ายหน้าไม่ใช่หรอกพิษนั้นมันมาจากผมเอง ฟ่อ~”ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาแต่พายใต้ความหล่อเหลานั้นกลับแฝงไปด้วยความเจ้าเลย์ตอบแทนหญิงสาว ก่อนจะเดินเข้ามาโอบไหลหญิงสาว

    คนที่ผมขาวใส่กิโมโนสีเขียวนะออ

    เฮ้ ไม่แฟร์นี่ทำไมนายได้โอบไหล่ท่านแล่แล้วฉันไม่ได้ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาผมสีดำสนิทพูดขึ้นก่อนจะเดินไปดึงไอ้ฮันนี่ออกจากเธอ

    อิจฉาหรือไงฟุบะ

     

     

     

     

    ฮันนี่สวนกลับพร้อมทำน่ากวนประสาทใส่ ทำให้ฟุบะถึงกับสะอึกและสวนกลับทันทีไม่ใช่โว้ย

    ฉันไม่เชื่อว่ะ

    จะเอาหรอวะเอาแล้วไงหญิงสาวคิดเป็นแบบนี้ประจำเลย

    มาดิและ...

    ตุบตับๆๆๆๆๆ

    เกิดเหตุการณ์ ตลุมบอนขนาดย่อมๆขึ้น

    555+เหมือนไอ้นัตสึกับไอ้เกรย์เลยทะเลาะกันแบบนี้กาซิลพูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะชอบใจเงียบไปเลยไอ้เหล็กเส็งเคล็งทั้งเกรย์และนัตสึพูดพร้อมกันและเฮ้ แกมาพูดตามฉันทำไมวะไอ้ตาตก

    ฉันต่างหากที่ต้องพูดประโยคนี้ไอ้ไฟเห็งซวยและ

    ตุบตับๆๆๆๆๆๆๆ

    ก็เกิดการทะเลาะกันอีกคู่แล้วจ้าแต่โชดดีที่เฮ้พวกนายหยุดเดี๋ยวนี้นะเอลซ่า(ผู้ที่มีบทน้อย//โดนถีบ)พูดด้วยน้ำเสียงเฉียบขาดทำให้เกรย์และนัตสึหยุดชะงักและเลิกทะเลาะกันไปโดยปริยายเพราะกลัวเจ้าของฉายาไททาเนียมากแต่ยังมีอีกคู่ที่ยังไม่เลิก พอเอลซ่าจัดการคู่นี้เสร็จก็หันไปถามมาคาร่าที่ยืนดูอยู่ทำไมเธอไม่ห้ามเจ้าพวกนั้นล่ะ

    กำลังจะทำอยู่หญิงสาวตอบเอซ่า แล้วเธอก็เดินไปที่ชายหนุ่มสองคนที่ทะเลาะกันอยู่แล้วจับพวกเขาแยกออกจากกันแล้วก้มลงหอมแก้มทั้งสองคนท่ามกลางความตกตะลึงของคนในกิลล์บางคนก็ออกอาการอิจฉา"แค่นี่เท่ากันหรือยัง"หญิงสาวตอบเสียงเรียบเธอนี่มีวิธีหยุดเจ้าพวกนี้ด้วยวิธีนี้เนียนะ สุดยอดเลย

    ปรกติก็ทำอย่างนี้ประจำแหละ

    แล้วอีกสามตัวข้างหลังล่ะชื่ออะไรหรอเอลซ่าถาม

    ผมน้ำตาลชื่อ ราชันย์

     

     

    (ประมาณนี้นะ)

    ส่วนคนที่ตาคมๆชื่อคาบาตะ

     

    และอีกคนที่ผมสีเหลืองชื่อ เลโอ

    (เลโอจ้า)

     

    หวัดดี-_-”ทั้ง4พูดด้วยน้ำเสียงซังกะตายอย่างแรง ก็มีแต่ฮันนี่นี่แหละที่ดูมีความสุขกับทุกเรื่องจนมาคาร่าอ่อนใจและเธอเพิ่งสังเกตุว่ายังมีอีกคน(หรืออีกตัว)ยังไม่มานี่แล้วไทการ์ยังไม่มาหรอเธอถามเลโอที่ยืนทำหน้าตายไม่รู้ไม่ชี้อยู่ใกล้ๆเธอ มาคาร่าถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย ก่อนจะหันหน้าไปหอมแก้มเลโอ1 ทีจากสีหน้าที่ดูเหมือนไม่รับรู้อะไรเปลี่ยนเป็นสีหน้าที่มีรอยยิ้มที่ที่ทำให้ผู้หญิงทั้งกิลย์กรีดกันสรบกันไปเป็นแถวไม่รู้เหมือนกันแต่รู้สึกว่ามันจะอยู่นอกกิลย์เนี่ยล่ะเลโอตอบมาคาร่าด้วยรอยยิ้มที่บาดใจสาวนับไม่ถ้วนงั้นหรอ

    จริงสิ เธอเป็นดารก้อนสเลเยอร์ใช่ปะ งั้นมาสู้กันนัตสึท้ามาคาร่า

    มาสิพูดและทั้งคู่ก็เริ่มสู้กัน และผู้ชนะก็คือ อือ อือ อือ...

    มาคาร่าของเราจ้า~“เก่งไม่เบานี่นัตสึทัก

    ฝืมือและท่าทางการต่อสู้แบบนี้เหมือนเคยเห็นที่ไหนเลยนะนัตสึพึมพำเสียงเบา แต่มีหรือที่จอมเวทย์ผู้อันเชิญเทพแห่งดวงดาวอย่าง

    ลูซี่จะไม่ได้ยินนัตสึรู้จักกับมาคาร่าด้วยหรอลูซี่ถาม

    ไม่รู้สิแต่ชื่อมันคุ้นๆอยู่นะนัตสึตอบ

    นัตสึคงจำชั้นไม่ได้สินะ นั่นสิเรื่องมันก็ผ่านมานานมากแล้วนะ สิบกว่าปีแล้วมั้งที่ไม่ได้เจอกัน อืมตั้งแต่ตอนนายยังอยู่กับอิคนิวนี่นะเธอพูดลอยๆ แต่มันไปเข้าหูใครบางคนที่รู้จักอิคนิวเป็นอย่างดีเธอรู้จักอิคนิวได้ยังไง แล้วเธอเป็นใครกันแน่นัตสิถามมาคาร่าที่ยังยื่นอยู่แล้วเอามือลูบสัตว์เลี้ยงแสนรักของเธอก่อนเธอจะเงยหน่าขึ้นมาเพื่อตอบคำถามฉันเป็นลูกสาวแท้ๆ และเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของมังกรนามอัคนิว มังกรสายผืนดิน แล้วที่ว่าฉันรู้จักอิคนิวได้ยังไงฉันขอตอบได้เลยว่าพ่อฉันเป็นเพื่อนกับพ่อของนายยังไงล่ะสิ้นเสียงของหญิงสาวทั้งกิลย์ตกอยู่ไรความเงียบไรเสียงใดเอื้อนเอยออกมานัตสึที่ได้ยินอย่างนั้นก็ถึงกับนิ้งอึ้งไปเลยลูกของเพื่อนพ่องั้นหรอหรือว่าจะเป็น’ “เธอช่วยเอาฮูตส์ออกได้ไหมฉันอย่ากเห็นหน้าเธอนัตสึตออบออกไปอย่างนั้นเพราะเขาไม่ มั่นใจว่าจะใช่ผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่าคนที่เป็นรักแรกก่อนจะเจอลิซาน่าหรือเปล่า

    หญิงสาวเอาฮูตออกเผยให้เห็นใบหน้ารูปไข่ ผมสีแดงเพลิงดวงตาสีทับทิม จมูกเป็นสัน  ริมฝีบากบางสีชมพูอ่อน ที่ชวนให้บุรุษหลงใหลรวมทั้งคนในกิลย์ด้วย แต่นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญสำหรับนัตสึเพราะสิ่งสำคัญสำหรับเขาตอนนี้คือการได้เห็นหน้าผู้หญิงคนหนึ่งคนที่เขาเคยสารภาพรักแต่กลับถูกปฏิเสธกลับมาหลายครั้งมาแต่เข้าก็พยายามตามตื้อเธอ จนวันนึงเธอก็หายตัวไปเขาไม่รู้ว่าเธอหายไปไหนรู้แต่ว่าเธอหายไป หายไปไม่บอกกล่าวไม่ล่ำลาเขาซักคำ เขาพยายามตามหาแต่ก็ไม่เจอ เขาเสียมาก เสียใจจนแฮ็งไปเลย เขาไม่ยอมไปฝึกกับอิคนิวเลยซักพักใหญ่ ตอนนี้เขาเจอเธอแล้ว จู่ๆน้ำใสๆก็ไหลออกมาจากดวงตาโดยที่เขาไม่รู้ตัวเฮ้ไอ้นัตสึแกร้องไห้ทำไมวะเกรย์ถามเขา ด้วยสีหน้าที่ตกตะลึงและไม่ใช่แค่เกรย์แต่รวมถึงคนอื่นๆในกิลย์ด้วย แต่นัตสึไม่ได้สนใจที่จะตอบคำถามใครตอนนี้เขาสนใจแต่ผู้หญิงตรงหน้าเท่านั้น มาคาร่า~คิกถึงที่สุดเลย ฉันรักเธอน้า~”เขากระโจนเข้าไปกอดหญิงสาวด้วยความคิดถึงอย่างแรงแต่ก็ถูกมาคาร่าถีบออกมาอีกตามเคยนัตสึล้มลงไปกองกับพื้น

    แอ๊ก

    จะต้องให้ฉันบอกอีกกี่รอบ นายถึงจะเข้าใจหา ว่าฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อคู่กับนายไอ้บ้า

    “o_0”อึ้งกันทั้งกิลย์

    ฉันก็เคยบอกเหมือนกันว่า ไม่ว่ายังไงฉันก็จะทำให้เธอรักให้ได้

    “o_0”อึ้งกันทั้งกิลย์(อีกแล้ว )

    มาคาร่า take

    สวีดัด สวัดดี มาคาร่านะเพิ่งมีบรรยายเป็นคนแรกเย้

    เอาล่ะเข้าเรื่อง

      ฉันเดินทางมาถึงเมืองฟิโอเล่เย้ๆฉันมากับเด็กๆของฉัน ฉันรู้จักพวกนี้ได้ไงน่ะหรอ ก็เพราะว่าฉันเคยช่วยพวกเค้าไว้มั้งอย่างฮันนี่ฉันไปเจอเค้าตอนไปจีนเห็นฮันนี่กำลังโดนตาแก่จับยัดลงใหดองลูกงูช่างน่าอนาถนักแล้ว แต่ก็ตองช่วยก็เลยไปติดต่อขอซื้อมาแต่พอเห็นราคาก็อย่ากกรีดดังๆมันแพงอ่ะตัวเดียวหลายแสนเลยอ่ะมันเท่ากับค่าเที่ยวจีนทั้งเดือนเลยสุดท้ายก็ซื้อมาได้แต่ก็ต้องแลกกับการอดเที่ยวจีนทั้งเดือนแง้ ตอนแรกๆฮันนี่มาอยู่ที่บ้านฉันมันไม่ค่อยเข้ากับอะไรเลยซักอย่างฉันพยายามจะจับฮันนี่แต่ก็โดนมันกัดเอาโชคดีนะที่ฉันมีพลังของมังกรพิษทำให้พิษไม่ทำอันตรายฉันเท่าไรนัก ฉันเพิ่งนึกได้ว่ามันยังไม่กินอะไรบางที่มันอาจจะหิวก็ได้เลยไปหาของกินในตู้เย็นแต่ก็ไม่ค่อยมีอ่ะไรน่ากินเท่าไรนักมีก็แต่น้ำผึ้งนี่ล่ะที่มี แต่จะว่าไปงูมันกินน้ำผึ้งไดหรือเปล่านะ ไม่รู้ล่ะฉันก็เลยบีบน้ำผึ้งใส่ช้อน ยื่นให้มันดมๆก่อนค่อยกินทีละนิดนี่ล่ะที่มาของชื่อฮันนี่เพราะมันชอบกินน้ำผึ้งมากถึงมากที่สุด

                  สวนฟุบะฉันไปเจอมันตอนไปเที่ยวที่ป่าอเมซอน ตอนนั้นกำลังถูกอนา     คอนด้าทำร้ายสวนแม่ของฟุบะตายแล้วตอนพยายามช่วยฟุบะอ่ะนะ              ตอนนั้นฉันรีบไปช่วยทันทีไม่ต้องคิดอะไรเลย แล้วก็จักการเจ้างูนั่นสำเร็จแต่ฟุบะต้องเสียแม่ไปฉันเลยต้องเป็นแม่แทน 
            สวนคาบาตะฉันไปเจอตอนไปปีนเขาที่ บรูไนเจอรังของมันแม่นกไม่อยู่เจอแต่คราบเลือดมากมายชโรมรังของมัน  เลยคิดว่าแม่นกคงจะปงป้องรังจากอะไรบางอย่างแต่ไม่มีใครรอดแม้แต่แม่นก แต่ฉันคิดผิดยังเหลือลูกนกอีก1ตัวนั่นก็คือคาบาตะนั่นแหละร่างกายดูผอมโซเกิดจากการขาดน้ำและอาหารเป็นเวลานานร่างกายมีบาทแผลจากการถูกทำร้ายฉันเลยตัดสินใจยกเลิกการปีนเขาแล้วพาคาบาตะลงมาทำแผลด้านล่างแล้วแนะนำให้รู้จักกับฮันนี่และฟุบะตอนแรกฟุบะยังระแวงอะไรซักอย่างอยู่อ่ะนะ แต่กับฮันนี่แล้วฮันนี่จะดูเหมือนยินดีกับทุกเรื่องเลยล่ะ

             ต่อมาก็ราชันย์ฉันจำได้ว่าฉันไปเจอตอนแม่มันถูกนายพรานฆ่าและกำลังจะจัดการราชันย์แต่ฉันเข้าไปห้ามไว้ทันราชันย์เลยรอดตายแต่ก็ต้องสูนเสียแม่ของราชันย์ไปฉันเลยต้องดูแลแทนคนสุดท้ายก็เหมือนกันฉันกลายเป็นแม่ของพวกเขาไปโดยปริยายเลโอก็เหมือนกันเขาเป็นคนสุดท้องนิสัยของแต่ละคนไม่เหมือนกันเลยซักนิดฮันนี่ชอบทะเลาะกับฟุบะประจำจนฉันเหนื่อยใจเลยล่
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×