ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : พบมาคารอฟ
รุ่งเช้า
จิ๊บ จิ๊บ
(มาคาร่า take)
ปริบ ปริบ
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนเช้าของอีกวัน ว่าแต่ที่นี่ที่ไหนหว่า
ฉันกวาดตามองไปรอบๆ อืม น่าจะเป็นห้องพยาบาลของกิลล์มั้ง
หืม
ฉันก้อมลงมือของฉันเห็นมือของลิลลี่จับมันใว้ ฉันยิ้มบางๆ เขาคงอยู่ดูฉันทั้งคืนสินะ
เขาเป็นคนดีจริงๆนะ
"อืม เธอตื่นแล้วหรอ"ลิลลี่พูดงัวเงีย
"อืม"ฉันตอบ
"...."
"...."
ต่างคนต่างเงียบไม่มีใครพูดอะไรอีกหลังจากจบประโยค
"เออ คือ เธอโอเคแล้วหรือยัง"ลิลลี่เป็นคนเป็ดบทสนทนาใหม่
"อืม ดีขึ้นแล้วแหละ"ฉันตอบ
"อืมดีแล้ว"
"..."
"..."
ตอนนี้กลับมาเงียบอีกเช่นเคย
"เออ เธอจะออกไปข้างนอกไหม ทุคนเป็นห่วงเธออยู่นะ"ลิลลี่ชวน
"เอาสิ แล้วเด็กของฉะันล่ะ"ฉันถาม
"พวกเขาขอตัวกลับไปก่อนน่ะบอกว่ามีธุระ"
"งั้นหรอ"
"อืม"
ฉันลุกจากเตียงแล้วเดินออกไปข้างนอกห้อง ทันทีที่ฉันก้าวออกไปก็...
"มาคาร่าเธอเปป็นไงบ้างจ๊ะดีขึ้นแล้วหรอออกมาแบบนี้"คุณมิร่าถามด้วยรอยยิ้มใจดี
"อ่าค่ะ ดีขึ้นแล้ว"ฉันตอบไป
"มาคาร่ารู้ไหม ตอนที่มาคาร่าหลับไปลิลลี่อุ้มเธอเขาไปในห้องพยาบาลของกิลล์ ลิลลี่ดูเป็นห่วงเธอนะ"คุณมิร่าพูดยิ้มๆ
"งั้นหรอคะ"
"ใช่จ๊ะเขาดูแลเธอทั้งคืนเลยนะ"คุณมิร่าพูดติดตลก
"งั้นหรอคะ "
"อ้อ มาคาร่าจังมาสเตอร์บอกว่าถ้าเธอตื่นแล้วให้ไปพบเขาที่ห้องหน่อยนะ"คุณมิร่าพูด
"ค่ะ แล้วไปทางไหนหรอคะ"
"เดินไปเลี้ยวซ้ายจ๊ะ"คุณมิร่าพูด
ฉันเดินไปตามที่คุณมิร่าบอกจนถึงห้องของมาสเตอร์มาคารอฟ
"ขออนุญาตค่ะ"มาคาร่าูเคาะประตู
"เข้ามาสิ"มาคารอฟบอก
ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องพบมาคารอฟกำลังอ่านหนังสืออยู่
"มีอะไรหรือเปล่าคะมาสเตอร์ถึงเรียกฉันมา"
"เมือว่าหลับสะบายไหมมาคาร่า"มาคารอฟถาม
"ก็โอเคค่ะ"ฉันตอบ
"ขอโทษที่เรียกมากะทันหันนะมาคาร่า"มาคารอฟกล่าวขอโทษ
"ไม่เป็นไรค่ะมาสเตอร์ แล้วมีอะไรหรือเปล่าคะ เรียกฉันมาเนี่ย"
"อ่า จริงสิมีเรื่องต้องคุยกับเธอนี่นา "มาคารฟทำหน้าเหมือนเพิ่งนึกออก
"ฉันรู้ว่าเธอเป็นใครนะมาคาร่า ธิดาของท่านเทพมังกรปฐพี"มาคาร่อฟพูด
"งั้นหรอคะ รู้แล้วหรอเนี่ยงั้นก็ไม่เป็นไร"
"ท่านเดินทางมาเหนื่อยๆพัผ่อนพอแล้วหรือพะยะค่ะ"
"ไม่ต้องพูดราชาศัพย์กับฉันก็ได้พูดเหมือนปกตินี่แหละดีแล้ว"
"เอางั้นก็ได้ขอรับ ที่ข้าเรียกเจ้ามาพกก็ไม่อะไรหรอแค่อยากถามว่าทำไมท่านถึงมาที่นี่เท่านั้น"
"ก็เคยบอกไปแล้วนะคะ ว่าฉันมาที่นี่เพื่อจะเข้ากิลล์"
"อืม ข้าจะถามอีกข้อนะ พ่อกับแม่เจ้าเป็นใครและเพศอะไร"
"มาสเตอร์คะถ้าฉันพูดไปแล้วมาสเตอร์อย่าเอาไปบอกใครนะคะ เมือถึงเวลาฉันจะบอกเอง"
"อืม ข้าสัญญา"
"อย่างที่ท่านว่า พ่อฉันเป็นมังกร มาพบรักกับท่านแม่ที่เป็นมนุษย์ก็แค่นั้น"
"ไม่ เจ้ายังพูดไม่หมดแม่เจ้าเป็นใคร"
"แม่ฉันคืือ....บุรุษเพศท่านเป็นนักเวทย์สายรักษา ท่านพ่อเล่าว่าท่านพ่อเจอท่านแม่ที่ชายป่าหลังหมู่บ้าน ตอนที่ท่านแม่กำลังเก็บสมุนไพรก็ไปเจอกับท่านพ่อที่บาดเจ็บมาจากการต่อสู้เพื่อแย้งชิงบัลลังค์ความเป็นใหญ่ในโลก ท่านแม่เข้าไปช้วยรักษาท่านพ่อ แล้วท่านพ่อก็ตกหลุมรักท่านแม่ "
"ถึงเข้าจะเป็นบุรุษเพศก็ตามน่ะหรอ"
"ค่ะท่านพ่อตกหลุมรักท่านแม่ด้วยความบริสุทธิ์ใจ ท่านไม่เกี่ยวว่าท่านแม่เป็นเพศไหนแค่ท่านรักท่านแม่ก็พอ แล้วทั้งคู้ก็อยู่ด้วยกันนับแต่นั้นมาจนทั้งคู้ให้กำเหนิดเด็กทารกคนนึงขึ้นมา"
"คนนั้นคืนเจ้าหรอ"
"ไม่ใช่ค่ะคนนั้นคือพี่ชายแท้ๆส่วนฉันเป็นลูกคนที่สองหลังจากที่ท่านพ่อกับท่านแม่มีเราสองคนแล้วเหมือนหมู่บ้านจะไม่ยอมรับเราสองคนเท่าไหร่เพราะเราเป็นลูกที่เกิดจากแม่ที่เป็นบุรุษเพศซึ้งที่โน่นถือเป็นเรื่องวิปริตไม่มีใครยอมรับพวกเรา มีแต่คนพากันกลั่นแกล้งสาระภัทแต่ท่านพ่อท่านแม่ก็คอยช้วยเหลือเรามาตลอด จนวันนึง ท่านพอหายตัวไป หมู่บ้านจึงถือโอกาสมาขับไล่พวกเราออกไปแต่ท่านแม่ก็ไม่ออกไปพวกเราอยู่ด้วยกันมาจนท่านแม่หายไป ท่านพี่ของฉันก็เริ่มเปลียนไป เขาโทษทุกสิ่งทุกอย่างว่าเป็นเพราะท่านแม่ถ้าไม่มีท่านเขา พวกเราก็ไม่ต้องเป็นแบบ เขาเริ่มมีความแค้นเข้ามาแทน จนวันนึงเขาเข้าไปทำลายหมู่บ้าน ฉันพยายามหยุดเค้าแต่พลังของฉันมันมีไม่พอฉันจึงต้องพนึกพี่ชายของฉันใว เรื่องของฉันก็มีแค่นี้แหละ"
"อืม ข้าจะเก็บเรื่องพวกนี้ไว้เป็นความลับละกันเจ้าไปพักผ่อนเถอะเหนื่อย "
"ขอบคุณค่ะมาสเตอร์ฉันขอตัวก่อนนะคะ"
"อืม"
"อ่า จริงสิคะ ฉันมีเรื่องจะขออนุญาตจะได้หรือเปล่า"
"ได้ ถ้าไม่เกินความสามารถของข้า ข้าก็จะอนุญาต"
"ฉันจะขออนุญาตไปทำภารกิจ นอกเหนือภารกิจที่ติดอยู่ที่บอร์ดได้หรือเปล่าคะ"มาคาร่าถามออกไป เธอสังเกตว่ามาคาลอฟเงียบไปพักนึงก่อนจะเอ่ยออกมา
"ได้ ข้าอนุญาตแต่เจ้าช่วยบอกเหตุผลหน่อยได้ไหมว่าทำไมเธอต้องไปทำภารกิจนอกเหนือจากที่บอร์ดติดไว้ด้วย"มาคาลอฟพูด
"ที่จริงงานนี้มีคนมาขอร้องฉันให้ช่วยหาอะไรบางอย่างให้หน่อย ซึ่งของชิ้นนั้นมันมีค่ามากกว่าคนธรรมดาจะคิดประเมิณค่ามัน ตอนแรกฉันตั้งใจว่าจะไม่รับงานนี้แล้วเพราะฉันลาออกจากองค์กระสายลับมาตั้งนานแล้ว อันที่จริงฉันเคยทำงานอยู่ที่นั่นแต่ว่าฉันไม่ค่อยชอบงานเท่าไหร่ฉันเลยออกมา"
"งั้นตามสบาย"
"ขอบคุณ"
แล้วมาคาร่าก็เดินออกไป
จิ๊บ จิ๊บ
(มาคาร่า take)
ปริบ ปริบ
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนเช้าของอีกวัน ว่าแต่ที่นี่ที่ไหนหว่า
ฉันกวาดตามองไปรอบๆ อืม น่าจะเป็นห้องพยาบาลของกิลล์มั้ง
หืม
ฉันก้อมลงมือของฉันเห็นมือของลิลลี่จับมันใว้ ฉันยิ้มบางๆ เขาคงอยู่ดูฉันทั้งคืนสินะ
เขาเป็นคนดีจริงๆนะ
"อืม เธอตื่นแล้วหรอ"ลิลลี่พูดงัวเงีย
"อืม"ฉันตอบ
"...."
"...."
ต่างคนต่างเงียบไม่มีใครพูดอะไรอีกหลังจากจบประโยค
"เออ คือ เธอโอเคแล้วหรือยัง"ลิลลี่เป็นคนเป็ดบทสนทนาใหม่
"อืม ดีขึ้นแล้วแหละ"ฉันตอบ
"อืมดีแล้ว"
"..."
"..."
ตอนนี้กลับมาเงียบอีกเช่นเคย
"เออ เธอจะออกไปข้างนอกไหม ทุคนเป็นห่วงเธออยู่นะ"ลิลลี่ชวน
"เอาสิ แล้วเด็กของฉะันล่ะ"ฉันถาม
"พวกเขาขอตัวกลับไปก่อนน่ะบอกว่ามีธุระ"
"งั้นหรอ"
"อืม"
ฉันลุกจากเตียงแล้วเดินออกไปข้างนอกห้อง ทันทีที่ฉันก้าวออกไปก็...
"มาคาร่าเธอเปป็นไงบ้างจ๊ะดีขึ้นแล้วหรอออกมาแบบนี้"คุณมิร่าถามด้วยรอยยิ้มใจดี
"อ่าค่ะ ดีขึ้นแล้ว"ฉันตอบไป
"มาคาร่ารู้ไหม ตอนที่มาคาร่าหลับไปลิลลี่อุ้มเธอเขาไปในห้องพยาบาลของกิลล์ ลิลลี่ดูเป็นห่วงเธอนะ"คุณมิร่าพูดยิ้มๆ
"งั้นหรอคะ"
"ใช่จ๊ะเขาดูแลเธอทั้งคืนเลยนะ"คุณมิร่าพูดติดตลก
"งั้นหรอคะ "
"อ้อ มาคาร่าจังมาสเตอร์บอกว่าถ้าเธอตื่นแล้วให้ไปพบเขาที่ห้องหน่อยนะ"คุณมิร่าพูด
"ค่ะ แล้วไปทางไหนหรอคะ"
"เดินไปเลี้ยวซ้ายจ๊ะ"คุณมิร่าพูด
ฉันเดินไปตามที่คุณมิร่าบอกจนถึงห้องของมาสเตอร์มาคารอฟ
"ขออนุญาตค่ะ"มาคาร่าูเคาะประตู
"เข้ามาสิ"มาคารอฟบอก
ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องพบมาคารอฟกำลังอ่านหนังสืออยู่
"มีอะไรหรือเปล่าคะมาสเตอร์ถึงเรียกฉันมา"
"เมือว่าหลับสะบายไหมมาคาร่า"มาคารอฟถาม
"ก็โอเคค่ะ"ฉันตอบ
"ขอโทษที่เรียกมากะทันหันนะมาคาร่า"มาคารอฟกล่าวขอโทษ
"ไม่เป็นไรค่ะมาสเตอร์ แล้วมีอะไรหรือเปล่าคะ เรียกฉันมาเนี่ย"
"อ่า จริงสิมีเรื่องต้องคุยกับเธอนี่นา "มาคารฟทำหน้าเหมือนเพิ่งนึกออก
"ฉันรู้ว่าเธอเป็นใครนะมาคาร่า ธิดาของท่านเทพมังกรปฐพี"มาคาร่อฟพูด
"งั้นหรอคะ รู้แล้วหรอเนี่ยงั้นก็ไม่เป็นไร"
"ท่านเดินทางมาเหนื่อยๆพัผ่อนพอแล้วหรือพะยะค่ะ"
"ไม่ต้องพูดราชาศัพย์กับฉันก็ได้พูดเหมือนปกตินี่แหละดีแล้ว"
"เอางั้นก็ได้ขอรับ ที่ข้าเรียกเจ้ามาพกก็ไม่อะไรหรอแค่อยากถามว่าทำไมท่านถึงมาที่นี่เท่านั้น"
"ก็เคยบอกไปแล้วนะคะ ว่าฉันมาที่นี่เพื่อจะเข้ากิลล์"
"อืม ข้าจะถามอีกข้อนะ พ่อกับแม่เจ้าเป็นใครและเพศอะไร"
"มาสเตอร์คะถ้าฉันพูดไปแล้วมาสเตอร์อย่าเอาไปบอกใครนะคะ เมือถึงเวลาฉันจะบอกเอง"
"อืม ข้าสัญญา"
"อย่างที่ท่านว่า พ่อฉันเป็นมังกร มาพบรักกับท่านแม่ที่เป็นมนุษย์ก็แค่นั้น"
"ไม่ เจ้ายังพูดไม่หมดแม่เจ้าเป็นใคร"
"แม่ฉันคืือ....บุรุษเพศท่านเป็นนักเวทย์สายรักษา ท่านพ่อเล่าว่าท่านพ่อเจอท่านแม่ที่ชายป่าหลังหมู่บ้าน ตอนที่ท่านแม่กำลังเก็บสมุนไพรก็ไปเจอกับท่านพ่อที่บาดเจ็บมาจากการต่อสู้เพื่อแย้งชิงบัลลังค์ความเป็นใหญ่ในโลก ท่านแม่เข้าไปช้วยรักษาท่านพ่อ แล้วท่านพ่อก็ตกหลุมรักท่านแม่ "
"ถึงเข้าจะเป็นบุรุษเพศก็ตามน่ะหรอ"
"ค่ะท่านพ่อตกหลุมรักท่านแม่ด้วยความบริสุทธิ์ใจ ท่านไม่เกี่ยวว่าท่านแม่เป็นเพศไหนแค่ท่านรักท่านแม่ก็พอ แล้วทั้งคู้ก็อยู่ด้วยกันนับแต่นั้นมาจนทั้งคู้ให้กำเหนิดเด็กทารกคนนึงขึ้นมา"
"คนนั้นคืนเจ้าหรอ"
"ไม่ใช่ค่ะคนนั้นคือพี่ชายแท้ๆส่วนฉันเป็นลูกคนที่สองหลังจากที่ท่านพ่อกับท่านแม่มีเราสองคนแล้วเหมือนหมู่บ้านจะไม่ยอมรับเราสองคนเท่าไหร่เพราะเราเป็นลูกที่เกิดจากแม่ที่เป็นบุรุษเพศซึ้งที่โน่นถือเป็นเรื่องวิปริตไม่มีใครยอมรับพวกเรา มีแต่คนพากันกลั่นแกล้งสาระภัทแต่ท่านพ่อท่านแม่ก็คอยช้วยเหลือเรามาตลอด จนวันนึง ท่านพอหายตัวไป หมู่บ้านจึงถือโอกาสมาขับไล่พวกเราออกไปแต่ท่านแม่ก็ไม่ออกไปพวกเราอยู่ด้วยกันมาจนท่านแม่หายไป ท่านพี่ของฉันก็เริ่มเปลียนไป เขาโทษทุกสิ่งทุกอย่างว่าเป็นเพราะท่านแม่ถ้าไม่มีท่านเขา พวกเราก็ไม่ต้องเป็นแบบ เขาเริ่มมีความแค้นเข้ามาแทน จนวันนึงเขาเข้าไปทำลายหมู่บ้าน ฉันพยายามหยุดเค้าแต่พลังของฉันมันมีไม่พอฉันจึงต้องพนึกพี่ชายของฉันใว เรื่องของฉันก็มีแค่นี้แหละ"
"อืม ข้าจะเก็บเรื่องพวกนี้ไว้เป็นความลับละกันเจ้าไปพักผ่อนเถอะเหนื่อย "
"ขอบคุณค่ะมาสเตอร์ฉันขอตัวก่อนนะคะ"
"อืม"
"อ่า จริงสิคะ ฉันมีเรื่องจะขออนุญาตจะได้หรือเปล่า"
"ได้ ถ้าไม่เกินความสามารถของข้า ข้าก็จะอนุญาต"
"ฉันจะขออนุญาตไปทำภารกิจ นอกเหนือภารกิจที่ติดอยู่ที่บอร์ดได้หรือเปล่าคะ"มาคาร่าถามออกไป เธอสังเกตว่ามาคาลอฟเงียบไปพักนึงก่อนจะเอ่ยออกมา
"ได้ ข้าอนุญาตแต่เจ้าช่วยบอกเหตุผลหน่อยได้ไหมว่าทำไมเธอต้องไปทำภารกิจนอกเหนือจากที่บอร์ดติดไว้ด้วย"มาคาลอฟพูด
"ที่จริงงานนี้มีคนมาขอร้องฉันให้ช่วยหาอะไรบางอย่างให้หน่อย ซึ่งของชิ้นนั้นมันมีค่ามากกว่าคนธรรมดาจะคิดประเมิณค่ามัน ตอนแรกฉันตั้งใจว่าจะไม่รับงานนี้แล้วเพราะฉันลาออกจากองค์กระสายลับมาตั้งนานแล้ว อันที่จริงฉันเคยทำงานอยู่ที่นั่นแต่ว่าฉันไม่ค่อยชอบงานเท่าไหร่ฉันเลยออกมา"
"งั้นตามสบาย"
"ขอบคุณ"
แล้วมาคาร่าก็เดินออกไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น