เรื่องจริง ชีวิตกู

อืมก่อนอื่น สวัสดีเพื่อนเด็กดีทุกท่านเนอะ ขออนุญาติ พิมผิดๆถูกๆ ไม่ถูกไวยากรณ์นะ อาจจะใช้คำหยาบด้วย เพราะมันคือเรื่องจริงนี่หว่า เริ่มเรื่องละ...

ครับผม ผมชื่อหน่อย เด็กชายร่างสูงใหญ่ ออกแนวใหญ่มากเลยมั้ง ทำไงได้ละวะก็เกิดมาแบบนี้ ไม่ต้องจินตนาการว่าผมหล่ออลังการอะไรนะ บ้านๆดำๆนี่ละ ผมใช้ชีวิตในจังหวัดเล็กๆทางใต้ที่ติดชายแดนพม่า มีประชากรพม่ามากกว่าคนไทย บ้านเมืองที่ผมอยู่การที่มี เกย์ ตุ๊ดแต๋ว เป็นอะไรที่ไม่เปิดกว้างเหมือนจังหวัดอืนๆ ครับ

ผมเข้าสอบเข้าเรียนที่โรงเรียนประจำจังหวัด แบบว่าฉลาดนิดหน่อยเลยหลุดเข้ามาได้ โคตรภูมิใจในตัวเอง ทั้งๆที่เกรดเหี้ยมาก ซึ่งผมได้มาอยู่ใน คลาสเด็กหัวพอจะไปได้ กลางๆ นี่แหละประเด็น ผมซึ่งพอจะรู้ตัวว่าชอบผู้ชายอยู้แล้ว คือสายตานี่จับจ้องมองแต่หนุ่มๆ มองเป้าผู้ชายตลอด แต่อดแดกตลอด เพราะว่าหน้าเหี้ย เลยไม่ค่อยได้แดก เหมือนคนทั่วๆไปแหละ แอบชอบ คนนั้น คนนี้ไปเรื่อย จนผมเจอ เพื่้อนคนนึงชื่อศร เชี่ยศรมันก็หน้าตาดีนะ กลางๆ ไม่ได้หล่อลากไส้เหมือนเทวดา อย่างที่สาววาย มโนกันหรอก ผมก็คุยกันรู้จักกัน เลยรู้ว่าบ้านมันใกล้ๆบ้านผม เลย สนิทกันมากขึ้น ด้วยความที่เป็นเพื่อนก็ ไม่อยากคิดอกุศลอะไรกับแม่งมาก เดวโดนต่อย ส่วนใหญ่ผมก็ชอบไปเล่นบ้านมันนะ เพราะ มีลานกว้างๆไว้ตีเบสบอล มันโหด ตรงที่หาไม้มาตีนี่แหละ คนอื่นหาไม้ดีๆกัน ผมเอาทางมะพร้าว มาตีเพราะมันแบบ เลยไม่ค่อยพลาด55555 ผมกับศร สนิทกันมาก มันชอบเข้ามาเล่นกับผมตอนอยู่โรงเรียนกลับบ้านด้วยกัน ยิงนกตกปลา เก็บหอยขมในนา โยหมึกด้วยกันตลอด จนวันนั้น วันที่มีงานประจำปี ผมก็ไปเล่นบ้านมัน จนดึก แม่ศรเลยให้นอนที่นั้นเลย ผมเลยจัดแจงบอกที่บ้าน กินข้าวกินปลา คุยกัน เล่นการ์ดยูกิ ซึ่งผมชนะตลอดเพราะโกงมันฮึๆๆๆ

ไฟดับลงเพราะถึงเวลาต้องนอน ในมุ้งที่กางไว้ มีแม่ศร นอนริมศรกับผมนอนติดกัน ผมเริ่มๆหลับไป จนรู้สึกแปลกมันจั๊กจี้แปลกแถวๆท้องน้อย ผมลืมตาในความมืดรู้สึกว่ามือของคนข้างๆ อยู่บนท้องน้อย บริเวรขน... ผมตกใจมากแต่เฉยไว ศรก็เลื่อนมือลงไปโดนน้องชายผม ผมนี่เกร็งตัวพยายามบังคับไม่ให้มันขยายตัว แต่ไม่ทันครับ ร่างกายมันสั่งไม่ได้แล้ว มันสู้มือของเพื่อนผม มือที่อุ่นนุ่มเล่นกับผมสักพักจนผมเกร้งหน้าท้อง ปลดปล่อยความเป็นชายออกไป ผมได้ยินเสียงกระซิบเบาๆ ซึ่งจับใจความไม่ได้ ผมก็ตอบ"อืม"ไป แล้ววิ่งเข้าห้องน้ำ ผมอายมาก กลัวด้วย ผมเลยวิ่งกลับบ้าน ตกใจกับที่เพื่อนทำกับเราสับสนไปหมด คิดมากจนหลับ....เช้ามาตื่นมาก็รีดผ้า(แหะๆรีดวันละตัวครับ ขี้เกียด)ไปโรงเรียน หยิบตังที่พ่อทิ้งไว้ให้ ผมเดินออกจากซอย บ้านผมอยู่สุดซอยผมต้องเดินออกจากบ้านไปปากซอยทุกวัน ซึ่งแม้งไกลสัสๆ แต่ก็ทำจนชิน ระหว่างทางเดินก็คิดเรื่องเมื่อคืนไปเรื่อย จนสะดุ้งเสียงนึง

"ไปโรงเรียนแล้วหรอ หน่อย"ผมหันไปเจอต้นเสียง 

"อ้าวกิ๊บ ไม่ไปเรียนหรอ"กิ๊บเป็นผู้ชายนะครับ มันยืนกวาดขยะบนพื้นทราบหน้าบ้าน ทักทายผมตลอด ผมชอบรอยยิ้มของมันมากนะ เวลามันยิ้มจะเห็นฟันล่างครอบฟันบน มันตลกดี

"ห่าย โรงเรียนเราอยู่ปากซอยนิ"ใช่ครับ กิ๊บเป็นลูกคนฐานะต่ำกว่าผมมาก เลยเรียนโรงเรียนหมู่บ้าน ซึ่งการเรียนการสอน แย่มาก ส่วนผมเรียนโรงเรียนจังหวัด ผมมักจะมีบารมีจากฐานะทางบ้าน จะไม่มีใครพูดหยาบๆกับผมเลย เด็กๆรุ่นเดียวกันจะให้เกีรยตผมมาก กิ๊บเองก็ด้วย

"ไว้ค่อยเจอกันหลาวนา "ผมก็ลาเป็นภาษาทองแดง เพราะกิ๊บพยายามจะพูดกลางกับผม ซึ่งมันทองแดงมากๆ แต่ผมชอบนะ ตลกดี 

ระหว่างนั่งรถไปในเมืองก็ เกือบ40นาที คิดเรื่องเมื่อคืน เฮ้อทำไงดีวะ เจอหน้าจะทำไงดี จะพูดออกปะวะ จะทำหน้าไงดี กลัวไปหมด คิดมาก็ปวดหัว นอนหลับในรถนี่เลย จนกระทั่ง รู้สึกตัวคนเริ่มลงจากรถ เพราะนั่นคือสัญญาณ ว่าถึงโรงเรียน เนื่องจากจะมีคนลงเยอะ ผมงัวเงียเดินลงทันที แบบตาปรือๆ เดินเข้าโรงเรียน สวัสดี อาจารย์หน้าทางเข้า แล้วเดินง่วงๆ จะไปโรงอาหาร ไปเจอเพื่อนๆในห้องก็ ลากกันไปแดกมื้อเช้ากัน

"เอ้า ศรหยุดหรอมึง"นิกเพืื่อนตุ้ด ที่แสนสนิทถาม

"ไมอะ มันหยุดหรอ "ผมงง

"เอ้า ปกติ มึงมาด้วยกันตลอด ก็นึกว่ามันไม่สบายนี่ อิห่า" เออจริงด้วย ปกติผมกับมันจะมาพร้อมกันตลอด เกิดเรื่องผมเลย ไม่ได้รอมัน แต่ช่างมันเถอะ

"เออน่า วันนี้กูรีบ ไม่ได้รอ"ผมโกหกไป เพราะผมกลัวการเจอหน้ามันมากตอนนี้ 

"คาบแรก เรียนไรละวะ"

"เรียนโสตไง สบายๆ เก๋ๆ เม้ามอยทั้งคาบ กูชอบคาบนี้จริงๆนะ ไม่ต้องเรียน จารแกก็ใจดี อีสัส ฟังกูด้วย"อีเชี้ยนิกมันตบหัวผมเพี้ยะนึง

"อีสารเลว เออ รู้อยู่มึงมันขี้เกียจตลอด" ผมพูดกับมันแต่สายตาผมก็พยายามมองหา ศร เพราะคาบนี้จะเรียนรวมกันหลายห้อง ซึ่งผมจะเจอมันในคลาสนี้ด้วย (จะดีใจมั้ยนะ)

เสียงดนตรีประกาศให้นักเรียนเข้าแถวดังขึ้น ผมกับอีนิก รีบสวาปาม แดกๆๆๆแล้ววิ่งไปเข้าแถว ถึงแถวแล้วผมก็มองด้านหลังทันที เพราะห้องศรมันจะอยู่หลังห้องผม แต่ไร้วี่แวว ศรคู่กรณีสวาท เมื่อคืนของผมเลย สงสัยหยุดจริงๆ ผมโล่งเลยครับ รอดไปอีกวัน แต่ลึกๆก็ห่วง กังวลด้วย หรือมันไม่อยากเห็นหน้าผมแล้ว ผมทำไรผิด??? จนโอมรูมช่วงเช้าเสร็จก็เดินเข้าห้องเรียน คลาสแรกกำลังจะเริ่ม ก็มีเสียงเปิดประตูเข้ามาพร้อมเสียงโห่ของเืพื่อนๆ

 "เวว มาสาย 555 มึงมาสาย ไอเชี่ยศร"ผมหันไปดู ต้นตอของเสียง เป็นศร เพื่อนผม ที่หน้าบูดสุดๆ มันเดินดุ่มๆ แบบคนโกรธและอารมเสียมาก เดินผ่านผมไปเลย ไม่มองผมเลยแม้แต่นิด ผมนี่ยกมือค้างเลย กลายเป็นว่าวันนั้นทั้งวัน มันแม้งไม่คุยกับผม ไม่มองหน้าผมเลย ผมดีต้องเป็นคนโกรธปะวะ

ด้วยความที่ไม่โอเคละ งานนี้มีเคลีย ผมรอหน้าโรงเรียน ตอนเย็น ระหว่างรอก็หาไรกินตามประสา ขนมยามเย็นหน้าโรงเรียน จนเห็นมันกำลังเดินออกประตูมา ผม รีบเดินเข้าไปตบกระบาลมันทีนึง

"ไรมึงเป็นเชี้ยไรวะ วันนี้เข้มหรอสัส ไม่คุยกับกู "มันมองหน้าผมแบบจะต่อยผมแล้ว ผมเห็นท่าไม่ดีถอยออกมา แต่แม้งดึงแขนผมกลับเข้าไปในโรงเรียน

"เฮ้ยไรวะ ไรมึง เป็นเชียไร"ผมขัดขืนนิดหน่อย แต่ก็เดินตามมันไปดึกภาษาไทยที่คนแทบจะไม่มี ถึงตึกมันก็ถีบผมเข้าไปในห่องภาษาไทย

"เชี้ย โอ้ยเจ็บ ไอสัส ไรมึงวะ"

"มึงต่างหาก อะไร มึงแม่งทำงี้กะกูหรอวะ ไอสัส "มันพล่ามอะไรของมันไม่รู้ ตอนนี้ผมงงไปหมด

"อะไรอะ มึงพูดให้กูเข้าใจดิ เอาภาษาที่กูเข้าใจ"

"มึง มึงอะ "มันหลบหน้าผม

"มึง ทิ้งกูเมื่อเช้า มาโรงเรียนก่อนไม่รอกู ส่วนกูรอมึงอยู่ปากซอย จนมาสาย กูรู้ว่ามึงโกรธเรื่องเมื่อคืน แต่กูคิดกับมึงแบบนั้นจริงๆ กู กู กูชอบมึง จบมั้ย แล้วไหนว่าจะคบกันไง เมื่อคืนมึงตกลงแล้วนี่ แล้วเสือกกลับบ้านทำไม กูเครียดนะสัส "

"หาาาาาาาาา กูตกลงตอนไหนวะ "ผมงงละครับทีนี้ ตอนไหน ผมไปตกลงตอนไหน ผมประติดประต่อเรื่องไม่ถูกแล้วครับตอนนี้

"ก็ตอนกูถาม คบกันนะ มึงยังพยักหน้า ตอบอืมเลย กูโครตดีใจ แล้วไง ทิ้งกูไปเลย เห้ยมั้ยละ"เหยดโด่ ผมนึกออกละ ที่ผมฟังมันไม่รู้เรื่องแล้วเผลอตอบไป

"....."เงียบสิครับ เราสองคนเงียบกันซักพักนึง

"ยังไงดี มึงจะคบกับกูได้มั้ย"ผมเองก็ไม่รู้จะทำไง จริงๆผมก็รู้สึกดีกับมันนะ ถามว่ารักมั้ย ก็ไม่รู้ไม่แน่ใจ 

"กูแดกเก่งนะ ไหวปะ ถ้าไหวก็จัดไป"ผมนี่หันไปทางอื่นตอนพูดเลย เขิลๆเหมือนกัน

"ไอเชี้ยยยยยยย สบายยยปะแดกไร เดวป๋าเลี้ยง หน้าโรงเรียน"มันโดดกอดคอผม เหมือนปกติ ผมก็โล่งใจนะ เหมือนได้กลับมาเหมือนเดิม สบายใจแล้วก็แดกสิครับ กลับบ้านพร้อมกันเหมือนเดิม แต่ที่เพิ่มเข้ามาคือ ก่อนถึงบ้านศรจะดึงผมแวะเข้าป่าข้างทาง

"ก่อนกลับ ขอหอมแก้มก่อนได้ปะ"มันขอผม

"ไม่วะ "หน้ามันเปลี่ยนสีเลย 555 ไม่แกล้งละ

"กูหอมเอง สาด "ผมหอมมันฟอดนึงแล้ววิ่งกลับบ้านเลย ก็ตื่นเต้นดีนะ แปลกๆดี ที่เพื่อนมาเป็นแฟนกัน 

ก่อนถึงบ้านผมก็จะเจอกิ๊บเหมือนเดิม กิ๊บถอดเสื้อใส่กางเกงตัวเดว ยืนตากแผ่นยาง หุ่นกิ๊บคือแบบเด็กทำงานหนัก กล้ามหน้าท้องคือแน่นมาก ผมเหลือบมองตลอดเลย เวลาเหงื่อไหลนิดๆ เอิ้ก ตายหลับแล้ว 

"ขยันจริงมึง ไอกิ๊บ "

"กลับบ้านแล้วหรอ วันนี้เลิกช้านอ ต่อเช้า ว่าอิไปเล ไปเปาไปดักปูกัน"เอาจริงๆ เวลาเห็นฟันล่างครอบฟันบนนี่ ตลกจริงๆ

"แลก่อนนา ถ้าไม่ขี้เกียจ555 กลับละเดวโดนบ่น"

----------วันนี้แค่นีก่อนนะครับ----------