คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : effort...Jean*armin
.
Jean say
ผม แจนกิลซูไตน์ ตอนนี้ อายุ 18 ปี กำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
หลังจากที่ผม เรียนๆเล่นๆ จนปัจจุบัน ผมก็ ม.6 แล้ว ไม่น่าเชื่อเลยนะครับ ว่าจะเร็วขนาดนี้
แต่ถ้าผมขาด .....คนคนนึงที่ช่วยผมมาตลอด
ผมคงจะไม่มีวันที่จะ จบม.6ได้หรอกครับ
.
.
อาร์มิน คนนี้เป็นเพื่อนผมตั้งแต่สมัย ม.ต้น จนถึงปัจจุบัน มีอะไรผมก็ต้องให้อาร์มินช่วยเสมอ
ก็เพราะเค้าทั้งเรียนเก่ง สมองดี ฉลาด เวลาผมมีงานค้าง อาร์มินก็มักจะมาช่วยผมทำจนเสร็จเสมอ
เป็นเวลาหลายปีแล้วที่ผมกับอาร์มินรู้จักกันมา ความรู้สึกผมตอนนี้ เปลี่ยนไปแล้ว
จากแค่เพื่อน.....
ตอนนี้ อยากจะเป็นมากกว่าเพื่อน
ผมก็ไม่รู้หรอกนะครับว่าอาร์มินจะรู้สึกยังไง แต่วันนึงถ้ามีโอกาส ผมจะลองสารภาพกับอาร์มินดู
“แจนครับ แจน!”
“อะ..อ่าวอาร์มิน”
“แจนครับ ผมหาที่เรียนต่อมหาลัยได้แล้วนะครับ ^^”
“หืม..งะงั้นหรอ”
“ครับ! แต่เสียดายตรงที่ มันอยู่ไกลจากเมืองนี้มากเลยครับ ผมคงต้อง.....ยะ..ย้ายไป..”
“นะ..นาย!ว่าไงนะ !!นายจะย้ายไปไหน แล้วฉันละ นายจะทิ้งฉันหรออาร์มิน!!”
“ผะ..ผม มะ...ไม่ได้อยากทิ้งแจน แต่ว่าผมไม่มีทางเลือก T0T”
“นายก็หามหาลัยใหม่สิ !!มหาลัยเดียวกับฉัน”
“คงเป็นไปไม่ได้หรอกครับแจน ผมยื่นใบสมัครอะไรเรียบร้อยหมดแล้ว.....”
“นะ...นายอาร์มิน ...ทำไม..ทำไม”
“ผะ..ผมขอโทษจริงๆนะครับที่เพิ่งมาบอกกะทันหันแบบนี้”
“………”
“อาร์มินจะไปได้หรือยัง” เอเลนตะโกนเรียก
“คะ..ครับ ผมขอตัวนะครับแจน”
.
.
นาย นายอาร์มิน จะ...ทิ้งฉันไว้จริงๆหรอ ทำไมนายถึงไม่บอกฉัน มาบอกอะไรกันตอนนี้!!s
คนที่ผมรัก....คนที่ผมแอบรักมาหลายปี คนที่อยู่ข้างๆผมตลอด คนที่คอยช่วยผมทำงาน
ตอนนี้กำลังจะจากผมไป....ไปอยู่ที่อื่น กับใครผมก็ไม่รู้ จะไปมีคนอื่นหรือป่าว
ถ้าโชคชะตามีจริง เราคงได้เจอกันอีกนะ อาร์มิน...
1 ปีผ่านไป
อ่ะ !! เจอกันอีกแล้วนะครับ ตอนนี้ผมก็เลิกดราม่าแล้วละครับ ^^ เพราะตอนนี้ผมย้ายมาอยู่มหาลัยเดียวกับอาร์มินแล้ว!! ผมเข้ามาหลัยนี้ได้ไงอะหรอครับ ผมสอบติดนะครับ ไม่น่าเชื่อใช่มั้ยละครับ เวลาที่เหลืออยู่ก่อนจะสอบ แค่ 1 เดือน แต่ 1 เดือนเต็มๆนั้น ผมติวเข้มทุกวัน จนผมทำสำเร็จ ทีนี้ คนที่ผมรักก็อยู่ใกล้แค่เอื้อมเท่านั้น
แต่ จะพูดไป ผมก็ยังไม่เจออาร์มินเลยละครับ อืมมมอยู่ไหนน้า
.
.
“คิกๆ เอเลนอย่าสิ ฮ่าๆไม่เอาครับผมบ้าจี้อยู่นะ”
“ฮ่าๆ ฉันจะเลิกก็ได้ ถ้านายสัญญาว่าจะให้วาดภาพนู้ด”
“ฮ่าๆๆ ทะลึ่งจังนะครับ อะ อื้ออ”
.
เสียงนี้มัน....
ตึก ตึก ตึก ตึก
ผมรีบวิ่งไปแอบดู ......นั่น อาร์มิน.....กับ เอเลน
ทะ...ทำไมสองคนนี้ ถึงกอดกันสนิทกันเกินกว่าที่จะเป็นเพื่อนละ สายตาหมอนั่นเอเลน มองแว๊บแรกก็รู้ว่าคิดอะไรอยู่ แล้วนาย อาร์มิน ดูมีความสุขมากสินะ คงลืมฉันไปแล้ว .......
น้ำตาผมไหล ออกมาตอนนี้ไม่รู้ แต่ที่รู้ๆตอนนี้ ผมเจ็บใจเหลือเกิน ผมพยายามแค่ไหนเพื่อจะมาอยู่ใกล้นายอาร์มิน
แต่สิ่งที่ผมได้กลับมา คือ ความเจ็บปวด ว่างเปล่า.....
ตลอดเวลา 1 ปีที่ผ่านมา แจนอาจจะคิดว่าอาร์มินทิ้งแจนไป แต่หารู้ไม่ว่า อาร์มินก็คิดถึงแจนไม่แพ้กัน ภายนอกอาร์มินอาจจะดู มีความสุข แต่ทุกครั้ง ในใจของอาร์มินก็ยังเรียกร้องหาแจนอยู่เสมอ
ไม่มีใครรู้ว่าอาร์มิน รักแจนมากขนาดไหน .....
แถมรุปไปละกันนนนน แอร๊ฟฟฟ
ตัดฉับบ มาแค่นี้น้า มาวันละนิดจิตเเจ่มใส่ อะหลอกๆ ตอนหน้าจะยาวกว่านี้นะ อันนี้แค่ ซอฟ 5555
ติดตามต่อด้วยน้า
ความคิดเห็น