[Fic Exo]"ร้าย แสบ ซ่ามีปัญหามั้ยครับสุดหล่อ"{baekdo}

ลำดับตอนที่ #3 : ++Chapter 2++

Chapter 2


 

                    "นี่ตื่นได้แล้วคยอง"
                "อื้อ อย่ามากวนน่า"
                "นี่! ถึงแล้ว"
                "อื้อ บอกว่าอย่ามากวนไงเล่า"
                "ก็ไม่ได้อยากกวนหรอก แต่ฉันกำลังจะบอกว่า..." ตอนนี้ผมรู้ตัวอยู่หรอกว่าถึงบ้านของแบคฮยอนแล้วแต่แค่อยากแกล้งต่ออีกนิด ลองดูว่าจะทำยังไงให้ผมตื่น
                "บอกว่าอะไร"(-_-zzzหลับตาแล้วพูดไป)
                "กำลังจะบอกว่าถ้านายไม่ตื่น ฉันจะจับนายกดบนรถนี่แหละ^^"เดี๋ยวนะจับกด อ้อ ก็แค่จับกด เฮ้ย! จับกดเหรอ
                "เฮ้ยอย่านะเว้ย! ถ้านายกล้านะฉันจะต่อยนายให้ดู"
                "555 ฉันรู้อยู่แล้วว่านายแกล้งหลับ"
                "แล้วทำไมไม่ปลุกดีๆ"
                "ก็ฉันปลุกดีๆแล้วนี่นา"
                "เออๆ จบ"
                "งั้นก็ขึ้นบ้านไป ห้องนายอยู่ชั้น 2 เดินไปทางขวาห้องสุดท้ายข้างห้องฉัน"
                "อือ ถือกระเป๋าไปให้ด้วยนะ ขอบใจ"
                "อะไรอ่า นายก็ถือเองบ้างดิ"
                "ไม่ ในเมื่อนายถือมาให้แล้วก็ถือขึ้นไปให้อีกไม่ได้หรือไง ห้ะ!"
                "ฉันไม่ถือหรอก"
                "นายต้องถือ ฉันไม่ยอมถือหรอก"
                "ใครบอกว่าฉันจะถือ แล้วใครบอกว่าจะให้นายถือ หื้ม"
                "อ้าวแล้วใครถือ"
                "ฉันให้พวกแม่บ้านถือไปให้แล้ว แบร่"
                "ไอ้ๆๆ...."ฮือๆ ผมว่าผมจะแกล้งไอ้หมอนี่ แล้วทำไมกลายเป็นผมโดนแกล้งซะเองหล่ะ มันไม่ยุติธรรม น้องไม่ยอมๆๆๆแล้วดู หมอนั่นทิ้งผมเฉยเลยไม่คิดจะมาเปิดประตูให้กันเลยหรือไง ผมคงต้องมองใหม่แล้วที่ผมคิดว่าแบคฮยอนเป็นรุ่นพี่ที่ใจดีขี้เล่นมันคือภาพลวงเพราะแบคฮยอนที่อยู่กับผมมันเป็นคนชอบแกล้งไอ้คนกวนประสาท จู่ๆหมอนั่นก็หันมาหาผมแล้วบอกว่า
                 "อ้อ! เวลานายหลับน่ะก็ดูน่ารักนะ แต่เวลาแกล้งหลับอ่ะจะบอกว่าโครตไม่เนียนเลย"
                 "ไปเลยไป!"
                 "555 มีความสุขดีจัง ไปอาบน้ำดีกว่า"
                 ไปเลยไปคนกวนประสาทแต่เดี๋ยวนะ หมอนั่นชมผมเหรอ ถ้าผมฟังไม่ผิดหมอนั่นบอกว่าผมน่ารักอ่า >///< เขินแปป
                  

ณ ห้องนอนของแบคฮยอน

BAEKHYUN. Part


                    "ใครบอกว่าฉันจะถือ แล้วใครบอกว่าจะให้นายถือ หื้ม"
                    "อ้าวเหรองั้นใครถือ"
                    "ฉันให้พวกแม่บ้านถือไปให้แล้ว แบร่"  
                    "ไอ้ๆๆ...."
                    "อ้อ! เวลานายหลับน่ะก็ดูน่ารักนะ แต่เวลาแกล้งหลับอ่ะโครตไม่เนียนเลย"
                    "ไปเลยไป!"
                    "555มีความสุขดีจัง ไปอาบน้ำดีกว่า"


                    หลังจากแกล้งคยองซูเสร็จผมขึ้นมาอาบน้ำ วันนี้ผมเหนื่อนเหลือเกินโดยเฉพาะกับแทยอน หลายคนก็จิ้นให้ผมคบกับเธอ แต่คิดเหรอว่าผมจะไปชอบผู้หญิงที่ทำตัวไร้คุณค่าขนาดนั้น ชนิดว่าทำทุกอย่างเพื่อครอบครองผมแต่ฝันไปเถอะผมไม่มีวันคิดกับเธอเกินเพื่อนแน่นอน แต่ทำไมที่ผมเหนื่อยกับเรื่องของแทยอนมาทั้งวันผมกลับมีความสุขแค่มีคยองซูอยู่ใกล้ๆ หรือว่าผมจะชอบเด็กคนนี้กันนะ แต่ผมก็ไม่มีประวัติชอบผู้ชายนี่นา หรือผมอาจจะคิดไปเอง จะว่าไปผมยังไม่ได้ทานข้าวเลยนี่นา คยองซูก็คงเหมือนกัน งั้นไปชวนคนตัวเล็กไปทานข้าวดีกว่า สงสัยคงจะหิวแย่แล้ว แต่คราวนี้เจ้าตัวเล็กจะงั้นแผนแสบๆอะไรมาแกล้งผมอีกเนี่ยอยากรู้จัง 555 แหม คยองซูจะแกล้งคนอย่างบยอน แบคฮยอน ให้จนมุมหน่ะ ไวไปสิบปี! แต่เดี๋ยวพอผมออกมาจากห้องน้ำ ผมต้องแปลกใจเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กที่ควรจะอยู่ห้องข้างๆผมกลับมาอยู่ในห้องผม


KYONGSOOO. Part



                   พอหมอนั่นหนีไปอาบน้ำผมก็ขึ้นไปสำรวจห้องนอนใหม่ของตัวเองที่ชั้นบนของตัวคฤหาสน์ แต่ก่อจถึงห้องของตัวเองผมก็นึกไปถึงคำที่เจ้าบ้านั่นบอกไว้ 'งั้นก็ขึ้นบ้านไป ห้องนายอยู่ชั้น 2 เดินไปทางขวา ห้องสุดท้ายข้างห้องชั้น'ผมก็เลยแอบย่องเข้าไปในห้องของหมอนั่น ก็ไม่ได้ถือวิสาสะอะไร แค่เสียมารยาทนิดหน่อย

กริ๊ก แอด

                    ค่อยยังชั่วที่หมอนั่นยังอาบน้ำไม่เสร็จ ผมก็เลยเดินส่องนั่นส่องนี่ไปเรื่อยๆอย่าคิดลึกว่าผมแอบส่องหมอนั่นอาบน้ำนะ ถึงจะอยากส่องอยู่นิดหน่อยก็เถอะ เข้าเรื่องต่อ เท่าที่ดูนี่ ดูเหมือนหมอนี่จะเป็นคนไม่ค่อยมีระเบียบสักเท่าไหร่ เพราะการทำความสะอาดนี่พวกแม่บ้านเค้าก็ทำทุกวัน แต่ของที่รกอยู่บนเตียงนี่ต้องเป็นของที่หมอนี่เพิ่งรื้อมาแน่ๆ ทั้งเอกสารบริษัท เอกสารรายงาน เสื้อสูทนักศึกษา โทรศัพท์ ช่างเป็นคนมีระเบียบดีจริงๆ ช่วยเก็บหน่อยดีกว่า 
ในระหว่างที่ผมกำลังเก็บเอกสารที่กองๆกันอยู่ ก็ดันมีเสียงจากนรกมาเตือน เพราะหมอนั่นอาบน้ำเสร็จแล้วส่วนผมก็ไมู่้จะไปหลบตรงไหน เพราะหมอนั่นก้าวมาหาผมแล้วผมควรจะอธิบายยังไงดี 

                     "นายมาทำอะไรในห้องฉัน"
                     "ก็ฉัน...เอ่อ...ฉัน" โอ๊ยลมจะจับ ใครให้นายนุ่งผ้าเช็ดตัวแค่ผืนเดียวออกมาจากห้องน้ำเนี่ย เลือดกำเดาจะพุ่ง แถมยังเสยผมที่เปียกหมาดๆขึ้นอีก อย่าทำให้ใจเต้นแรงได้มั้ยเนี่ย ยังไม่อยากเป็นหอบหืดเพราะจับจังหวะหายใจไม่ทัน
                     "หรือนายจะมาแอบดูฉันอาบน้ำ ไม่ดีเลยน้า ถ้าอยากดูก็มาบอกดีๆสิจะได้เรียกมาอาบน้ำด้วยกัน >o< อั้ก!"
                     "จะบ้าหรือไง ฉันแค่หิวข้าวก็เลยจะเข้ามาถามว่านายจะกินด้วยกันมั้ย"แหมคิดมาได้ ผมเพิ่งรู้อีกอย่างว่าหมอนี่เป็น ปยอ. ก็เลยจัดเข่าไปตรงท้องของคนตัวสูงกว่า ยอมรับเลยว่าถ้าดูภายนอกแบคฮยอนออกจะไปทางคำว่าหุ่นบางชัวร์ทั้งยังกรีดตาซะคม แต่พอเห็นในตอนนี้ขอเป็นคำนะ หมอนี่มีรูปร่างเหมือนผู้ชายมากกว่าผมซะอีกมีกล้ามมีซิกแพ็กส์แบบสมความเป็นชาย แต่ดูผมสิกล้ามก็ไม่มี ซิกแพ็กส์ก็ไม่ต้องถามถึง แถมส่วนสูงนี่ตรงตามมาตรฐานสาวๆแต่ไม่ผ่านมาตรฐานชาย ก็เลยมีแต่พวกผู้ชายมาแจกขนมจีบกันเป็นแถว
                      "กินด้วยสิ แต่แม่บ้านหลับไปแล้วนี่นา"
                      "ฉันทำอาหารเป็นงั้นฉันเอาพวกของสดที่นายซื้อมาไปทอาหารนะ"
                      "อื้ม ว่าแต่กินแล้วไม่ตายใช่ป้ะ"
                      "ไม่รู้สิ"
                      แล้วผมกับหมอนั่นก็ลงมาห้องครัวเพื่อหาอาหารกินก่อนนอนกัน โดยขอบอกไว้ก่อนเลยว่าผมเป็นคนทำคนเดียวส่วนอีกคนน่ะ เอาตาถือช้อนส้อมแล้วจ้องกระทะตาแป๋วเลย ทำหยั่งกะไม่เคยเห็นออมเลต ก็ดูหมอนั่นซื้อของมาแต่ละอย่าง ก็เลยทำออกมาได้แค่นี้แหละ กะว่าจะแกล้งใส่เกลือลงไปเยอะๆหวังว่าจะให้ไปปรึกษาหมอไตเลยแต่ว่าพอเห็นอีกคนที่คงจะหิวมากก็เลยแกล้งไม่ลง เอาเป็นว่าตอบแทนที่ถือกระเป๋าให้ละกัน
                      "โห น่ากินจัง*o*"
                      "อยู่แล้ว ใครเป็นคนทำละ"
                      "คร้าบ งั้นทานนะคร้าบ อ้ำๆ"
                      "อร่อยป้ะ"ลองนายพูดว่าไม่อร่อยดิ จะทำออมเลตให้กินสามเวลาเลย
                      "อร่อยดี"
                      "เห็นป้ะ บอกแล้ว"
                      "กินๆได้แล้วจะได้ไปนอน นอนดึกเดี๋ยวไม่สูงนะ"
                      "เก็บไว้บอกตัวเองเถอะ!"
                      "นายเตี้ยกว่าฉันอีก งั้นฉันบอกนายนั่นแหละถูกแล้ว"
                      "นายด่าฉันเตี้ยเหรอ ฉันแค่ส่วนสูงน่ารักเว้ย โด่ไอ้คน....อื้อ อื้อ"หมอนั่นกล้าดียังไงตักออมเลตยัดใส่ปากผมจนเต็มปากเลย 
                      "อือ รู้แล้วว่าน่ารัก"
                      "...///..."
                      "เขินเหรอ?"
                      "จะบ้าหรือไงใครเขิน///"ตามจริงเขินสุดๆ
                      "อ้อ แล้วเป็นไรแก้มแดง"
                      "ไม่ค่อยสบายเว้ย"โกหกก่อน เนียนๆไปตามสถานการณ์
                      "แล้วกินยายัง?"
                      "ไม่กิน"จะกินได้ไงในเมื่อไม่ได้เป็นอะไร
                      "ถ้าไม่กินจะป้อนนะ"
                      "ฉันโตแล้วไม่ต้องมาป้อน"
                      "สรุปจะไม่กินยาใช่ป้ะ"
                      "เออ ไม่กินเว้ย"
                      "ก็ได้งั้นฉันจะใช้วิธีป้อนแบบในหนัง"
                      "?"
                      "เม้าส์ทูเม้าส์ไง สนป้ะ"
                      "ไม่สนเว้ยกินเองก็ได้"
                      "ก็แค่นั้นแหละ"
                      ฮือๆ วันนี้แค่ไม่กี่ชั่วโมงผมแพ้ไอ้หน้าหมานี่มากี่รอบแล้วเนี่ย ToT โถ่ หลังจากกินอาหารรอบดึกกันไปก็เตรียมแยกย้ายเข้าห้องนอนของตัวเอง
                       "นี่"
                       "มีอะไร"ง่วงจะตายอยู่แล้ว ไม่มีอารมณ์กวนประสาทแล่ว
                       "เวลานายเปิดตู้เสื้อผ้านายเห็นประตูเล็กๆมั้ย"
                       "เห็น"ก็ว่าจะถามอยู่ว่าประตูอะไร
                       "ประตูนั่นหน่ะเชื่อมกับประตูในตู้เสื้อผ้าฉันอยู่"
                       "แล้วไง" อ้อ งั้นผมก็แอบย่องไปหาหมอนั่นได้สิ ฮุๆๆ
                       "ก็ไม่แล้วไง แต่ถ้ามีอะไรก็ไปหาได้"
                       "อือ"แล้วจู่ๆหมอนั่นมันก็เดินเข้ามาใกล้ผมจนหัวมแทบจะฝังไปตรงอกหมอนั่น
                       "จะ..จะทำอะไร"
                       "กลัวเหรอ"
                       "ใครกลัว"
                       "ฉันก็แค่จะบอกว่า"
                       "..."
                       "จุ๊บ กู๊ดไนท์คิส >3<" เฮ้ยหมอนั่นมันฉวยโอกาสหอมแก้มผมอ่ะ
                       "เฮ้ยไอ้บ้า >///<" ผมว่าจะไล่ตีให้ตายคามือเลยแต่หมอนั่นก็หนีเข้าห้องตัวเองไปแล้ว แอบดีใจนิดๆนะ นิดเดียวจริงๆ อร๊ายยย เขินแปป