[Fic Exo]"ร้าย แสบ ซ่ามีปัญหามั้ยครับสุดหล่อ"{baekdo}

ลำดับตอนที่ #7 : ++Chapter 5++

   

CHAPTER

5






[KIM  JONGIN.]

 

                "จะ...จะ...จงอิน"ตอนนี้ผมรู้สึกปั่นป่วนในหัวใจไปหมดจะถามว่าดีใจมั้ยที่เจอจงอิน มันก็ดีใจอยู่หรอกแต่ตอนนี้ผมไม่ได้รักจงอินผมดันมารักไอ้หมาข้างๆเนี่ย แล้วผมจะปั้นหน้าคุยกับจงอินยังไงล่ะ
                "คยองซูเรียนคณะนี้เหรอ^^"
                "อะ..อื้ม"
                "ว้าว! ดีใจจัง ฉันก็เรียนคณะนี้"
                "อะ..อ่อๆ ดีจังเลยเนอะ" ดีกะผีอ่ะดิทำไมนายกับฉันเราต้องมาอยู่คณะเดียวกันเนี่ย อร๊ายยคนน่ารักเพลียจริงๆ อยากจะเป็นลมแปปและก็ดูเหมือนไอ้หมาจะรู้งาน
                "อะแฮ่ม"หมาแบคมองจงอินแบบน่ากลัวมากเลย แล้วมันเป็นอะไร
                "คึคึ งานนี้สนุกแน่ๆเลยเนอะอาเปา"ลู่หานกระซิบบอกซิ่วหมิน
                "ใช่ๆ สนุกแน่ๆเลยเนอะอาลู่"ซิ่วหมินก็เช่นกัน
                "อ้าว สวัสดีครับรุ่นพี่แบคฮยอน"จงอินโค้งให้แบคฮยอน
                "กองไว้ตรงนั้นแหละ"แบคฮยอนตอบกลับแบบเย็นชา
                "รุ่นพี่หงุดหงิดเหรอครับวันนี้อ่ะ ดูดิคิ้วนี่ผูกปมได้แล้วนะ"
                "เพิ่งจะหงุดหงิดก็ตอนมีพลังงานสีดำมาเนี่ยแหละ"
                "เอ๊ะ หรือรุ่นพี่จะโดนเล่นของ"
                "ฉันว่าไม่ใช่ฉันหรอก น่าจะเป็นคยองซูมากกว่าที่จะโดนของดำ--"
                "อ่อครับ"
                "พี่ว่าแยกย้ายกันเข้าเรียนเหอะ เดี๋ยวฉันมารับนายนะคยองซู"
                "อื้ม"ผมรีบตอบเขาเพราะดูเหมือนเค้าจะอารมไม่ดี
                "อ้อ ซิ่วหมินกับลู่หานกลับด้วยกันมั้ย เดี๋ยวพี่พาไปเลี้ยงไอศกรีม"
                "ไปด้วยฮะรุ่นพี่x2"คงไม่ต้องถามว่าใครตอบ
                "อ่า งั้นเดี๋ยวค่อยเจอกัน"



     BAEKHYUN  PRAT.



                

            ย่าห์! ตอนนี้ผมบอกตรงๆเลยว่าผมโครตหงุดหงิดเลยว่ะ ในหัวผมมันคิดวนไปวนมาแต่ว่าไอ้จงอินมันเป็นอะไรกับคยองซู คิดแล้วหงุดหงิดเฟ้ย คยองซูต้องเป็นของผมคนเดียวสิ แต่ผมก็มั่นใจว่าคยองซูลืมเรื่องของผมกับเขาในอดีตไปแล้วแน่ๆ ย้อนกลับไปอดีต แม่ของผมกับแม่ของคยองซูนั้นเป็นเพื่อนสนิทกันก่อนที่ผมจะไปเรียนต่อที่อเมริกาวันนั้นผมได้เจอคยองซูครั้งสุดท้ายในตอนที่ผมอายุแค่7ขวบส่วนคยองยังอายุแค่5ขวบ

             'คยองๆ พี่จะไปเรียนต่อที่อื่นแล้วนะ'
             'จะไปที่ไหนอ่ะ แล้วไปกี่วันเหรอ?'
             'พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน คงจะหลายปีเลยแหละ'
             'ทำไมไปนานจัง คยองไม่ให้ไปนะไม่ให้ไปๆ'เขากอดเอวผมพร้อมกับร้องไห้จนแก้มใสเปียกไปหมด ผมก็ไม่อยากไปแต่พ่อผมให้ผมไปเรียน ผมก็ขัดพ่อไม่ได้
             'พี่ต้องไปนะคยอง ถ้าพี่กลับมาคยองต้องมาหาพี่นะ'
             'อื้ม คยองจะไม่ลืมพี่แบคเลยนะสัญญาด้วยว่าต้องกลับมา'
             'ครับพี่สัญญา'ว่าแล้วผมก็จุ้บปากคยองซูแล้วก็หอมแก้มเขาจนเค้าหน้าแดงเลย
             'นี่ๆ จุ้บคยองแล้วก็ต้องเป็นแฟนคยองนะ'
             'ครับ พี่แบคเป็นแฟนตัวเล็กนะ'
             'ห้ามทิ้งคยองด้วย'
             'ไม่ทิ้งแน่นอน รักคยองจะตาย'
             'คยองก็รักพี่แบคนะ รักมากๆด้วยแหละ'



              เพราะฉนั้นผมถึงบอกไงว่าผมโครตหงุดหงิดเลย ตอนผมกลับมาผมก็วุ่นแต่เรื่องเรียนแล้วก็งานในบริษัทพ่อ จนผมได้พบกับคยองโดยบังเอิญที่เราเดินสวนกันในคณะในใจผมผมอยากจะวิ่งไปกอดเขาให้สมกับการรอคอยอันแสนนาน แต่มันกลับไม่เป็นอย่างที่คิดเพราะคยองจำผมไม่ได้พอผมเดินเข้าไปทักเขา ผมอยากจะได้ยินคำว่า'พี่แบคกลับมาแล้วเหรอ คยองคิดถึงจัง'แต่สิ่งที่ผมได้มาคือ'สวัสดีครับรุ่นพี่' กินแห้วเลยดิครับ แต่ยังไงผมก็จะไม่ยอมไอ้ดำจงอินแน่ไม่ว่ามันจะเป็นใคร แต่ผมคือว่าที่สามีในอนาคตและแฟนตลอดกาลของคยองซู(ถึงคยองจะลืมน่ะนะ)และก็มีเสียงเล็กที่ทำให้ผมหันไปหา
               "พี่แบคฮยอน"



END BAEKHYUN PRAT.




DASOM  PRAT.

                            
                                          


              

              สวัสดีคะฉันชื่อ บยอน ดาซม เป็นน้องสาวของพี่แบคฮยอน วันนี้ฉันมามหา'ลัยSMวันแรก ตอนนี้ก็เลยยังงงๆทางอยู่ แบบว่าลงเครื่องที่อินชอนก็รีบตรงมาเลยพอดีไปช็อปปิ้งที่ปารีสมา พี่แบคฮยอนก็ยังไม่รู้ว่าฉันกลับมาแล้วแบบว่าอยากเซอไพร์ที่เอาบัตรพี่เขาไปรูดช็อปน่ะ55555 ขณะที่ฉันเดินอยู่ฉันก็เหมือนจะเห็นพี่แบคฮยอนยืนอยู่ พอดีเลยให้พี่ไปส่งเข้าเรียนดีกว่า

       
               "พี่แบคฮยอน"ฉันตะโกนเพราะกลัวเขาจะไปได้ยิน พอเขาหันมาตาตี่ๆของเขาก็โตทันทีเลย สงสัยจะรู้แล้วมั้งว่าบัตรพี่เขาหายไปใบนึง คึคึ เรานี่เป็นน้องสาวที่น่ารักมากๆเลยนะเนี่ย(?)
               "ตกใจที่เจอฉันขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย"ฉันดึงแก้มพี่ชายเบาๆซึ่งก็ทำให้เป็นจุดให้คนมองได้อย่างล้นหลามก็ใครจะไปรู้ว่าฉันคือน้องสาวพี่แบคฮยอนแถมมีดึงแก้มกันอีกคิดกันไปไกลแล้วล่ะสิ
                "ตกใจมาก และอยากทำโทษซมด้วยที่เอาบัตรพี่ไปใช้เล่น--"
                "แหะๆ นิดเดียวเองน้า ให้น้องไม่ได้เหรอ ปุอิ๊งปุอิ้ง"
                "แล้วพี่เคยโกรธมั้ยล่ะห้ะ ยัยตัวแสบ"
                "คิคิ พี่ต๋า ไปส่งน้องเข้าเรียนหน่อยดิ นะๆๆๆ"
                "คร้าบ ไปก็ไป"ตอนนี้พี่แบคฮยอนก็เดินกอดคอฉันไปส่งที่เรียนของปีหนึ่งระหว่างเดินเราก็คุยกันไปเรื่อยๆและฉันก็เลยรู้ว่าคยองซูมาอยู่บ้านพวกเราแล้วฉันนี่ดีใจสุดๆเลยก็พี่สะใภ้คนน่ารักมาอยู่ใกล้ๆแล้ว จะว่าไปก็ไม่ได้เจอคยองซูเลยตั้งแต่พี่แบคฮยอนไปเรียนแต่แล้วอารมดีใจฉันก็จบลงเพราะเรื่องยัยแทยอน
                 

                 "นี่พี่ไม่เข็ดใช่มั้ย ไปให้โอกาสยัยนั่นทำไม"
                 "อย่างน้อยมีมิตรก็ยังดีกว่ามีศัตรูนะ"
                 "หึ อย่างยัยนั่นน่ะนะจะเป็นมิตร"
                 "เปิดใจหน่อยสิซม เค้าอาจจะอยากแก้ตัวนะ"
                 "ค่าาา คุณชายบยอน"
                 "คร้าบ คุณหนูบยอน อ่ะถึงล่ะ"
                 "ขอบคุณคะพี่ชาย อย่าลืมมารับด้วยนะ"
                 "โอเค จะมารับหน้าห้องเลย"
                 "คะ บ๊ายบาย"ว่าเสร็จฉันก็จุ้บแก้มพี่แบคฮยอนแล้วก็วิ่งเข้าห้องเลยทิ้งให้แบคฮยอนส่ายหัวให้กับความขี้อ้อนของน้องสาว



                  ในตอนนี้ฉันกำลังหาที่นั่งอยู่เพราะยังไม่มีคนเข้าสอนในห้องก็เลยออกจะเสียงดังนิดหน่อยและตอนนี้ฉันเห็นคยองซูซึ่งฉันมั่นใจเพราะเขาหน้าไม่เปลี่ยนเลยยังน่ารักเหมือนเดิมฉันเลยเดินไปนั่งข้างๆเขาแล้วก็สะกิด

                   "มาใหม่เหรอ ชื่ออะไรอ่อ" ฉันว่าแล้วไงขนาดพี่แบคคยองยังจำไม่ได้แล้วฉันเขาจะมาจำได้ยังไง งานนี้คงได้สร้างความสัมพันธ์ใหม่แล้วมั้งเนี่ย
                   "นายจำฉันไม่ได้จริงๆเหรอ"
                   "จำไม่ได้ เธอลองบอกชื่อมาสิ เพื่อเราจะจำได้"
                   "ฉันชื่อ บยอน ดาซม จ้ะ คยองซูจำฉันได้รึยัง"
                   "ดาซม...ดาซมน้องสาวของหมาแบคช้ะ?"
                   "ใช่แล้ว ถูกต้องนะค๊า"
                   "ว้าว ซมอ่าสวยขึ้นเยอะเลยคยองจำไม่ได้เลยอ่ะ"
                   "น่าน้อยใจนะเนี่ย ซมยังจำคยองได้เลย"
                   "เค้าขอโทษน้า นี่ๆซม นี่อาเปา อาลู่ เพื่อนคยองเอง"
                   "ว้าวน่ารักกันจัง สวัสดีฉัน บยอนดาซม ยินดีที่ได้รู้จักนะอาเปาอาลู่"
                   "ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันซิ่วหมินนะเรียกอาเปาได้นะ"
                   "ฉันลู่หานนะ เรียกอาลู่ไม่ก็เรียกเสี่ยวลู่ก็ได้นะดาซม"
                   "จ้ะ เรียกฉันว่าซมก็ได้นะ"
                   "โห บ้านซมนี่หน้าตาดีทั้งบ้านเลยรึเปล่าเนี่ย"ลู่หานเริ่มเปิดประโยคขึ้น
                   "ไม่ขนาดนั้นหรอก อาลู่ก็หน้าตาดีจะตาย"
                   "แหะๆซมก็สวยมากๆเลย"อาลู่ตอบฉันมาพร้อมกับท้าวคางมอง
                   "แล้วซมกลับกับพวกเรามั้ย พี่แบคฮยอนจะพาไปเลี้ยงไอติม"ซิ่วหมินถามฉันบ้าง
                   "กลับด้วยอยู่แล้วจ้ะ วันนี้ขอไปนอนกับคยองได้มั้ยอ่า"
                   "ได้สิ จะได้ไม่เหงาด้วยเนอะเบื่อหมาแบคล่ะอยู่กะซมดีกว่า"
                   "ฮ่ะๆ ไปแกล้งพี่ชายกันดีกว่าเนอะคืนนี้"
                   "จัดไปเลยซม555"
                   คืนนี้แหละฉันจะต้องหาข้อมูลของคยองเอาไปให้พี่แบคจะได้ทำอะไรถูกใจคยองหน่อย ภารกิจกามเทพสื่อรักให้พี่ชายกับเพื่อนรักกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว และฉันจะกำจัดยัยแทยอนออกห่างพี่แบคให้ได้ พี่แบคต้องเป็นของคยองคนเดียวสงสัยจะต้องให้ฮโยลิน โบรา โซยู ช่วยด้วยแล้วแหละ งานนี้แทยอนก็แทยอนเถอะเจอดาซมคนน่ารักเข้าไปหงายเงิบแน่ๆ






 

--100%--

มาต่อให้อีกตอนแล้วนะ ฟิคเรื่องนี้มีตัวประกอบเยอะ เดี๋ยวตอนหน้าได้เวลาพี่ฮุนกับมหาทำคะแนนกับอาเปาแล้วก็อาลู่แล้วนะ และมาติดตามความแสบของดาซมได้
1คอมเม้น 1 กำลังใจ