[Fic Exo]"ร้าย แสบ ซ่ามีปัญหามั้ยครับสุดหล่อ"{baekdo}

ลำดับตอนที่ #4 : ++Chapter 3++

CHAPTER 3.



 

 

วันที่ 2 เดือนที่ 1 ของการอยู่อาศัยร่วมกันกับแบคฮยอน

                   "อื้อ...เช้าแล้วเหรอเนี่ย"ผมหันไปมองหน้าปัดนาฬิกาที่บ่งบอกว่าตอนนี้หกโมงเช้าแล้ว และบ่งบอกถึงหน้าที่ในวันนี้ก็คือผมต้องไปเรียนเพราะผมมีเรียนคาบเช้า ก่อนที่ผมจะได้ไปทำธุระส่วนตัวผมก็รู้สึกถึงความหนักตรงบริเวณต้นขา พอผมเหลือบไปมองนี่แทบอยากจะกรี๊ดให้ลั่นบ้าน ก็ไอ้บ้าที่ฉวยโอกาสผมเมื่อคืนน่ะสิมันนอนเอาหัววางตรงต้นขาผม
                    "ตื่นแล้วเหรอ?"ยังมีหน้ามายิ้มระรื่นอีก
                    "นายเข้ามาได้ยังไง"
                    "ก็เข้ามาตรงประตูเชื่อมที่ตู้เสื้อผ้านั่นแหละ ^_^" เออ หมอนั่นก็บอกอยู่เมื่อคืน แต่ผมก็ล็อคไอ้ประตูบานนั้นแล้วนี่
                    "แต่ฉันล็อคมันแล้วนี่"
                    "แล้วใครบอกว่ามันล็อคได้หล่ะ ^+++^"
                    "สรุปว่ามันล็อคไม่ได้!"
                    "ถูกต้องคร้าบ"
                    "ให้ตายเหอะ แล้วก็เอาหัวนายออกไปจากต้นขาฉันด้วย"
                    "ก็ได้ กำลังสบายเลยเชียว ย้ายที่ก็ได้"
                    "เออ ควรรู้ตั้งนานและ"
                    "งั้นก็นอนตรงนี้" อ้าว! ไอ้บ้านี่มันฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ บอกให้เอาหัวออกจากต้นขา มันก็เอาออกนะแต่ย้ายมานอนตรงหน้าท้องผมเนี่ย
                    "เฮ้! ย้ายไปนอนตรงอื่นที่ไม่ใช่ตัวฉันสิ"
                    "ก็ได้ คยองใจร้าย งั้นก็นอนตรงนี้" เหมือนจะคุยกันรู้เรื่องแต่ก็คล้ายๆจะเหมือนเมื่อกี้แต่หมอนี่ดันย้ายมานอนตรงหมอนใบข้างๆที่ผมนอนแถมยังเอาทั้งแขนทั้งขามาก่ายผมอีก ลองคิดดิ ว่าผมเขินป้ะ >///<
                    "อย่ามากอดฉันนะ" ปากบอกไม่แต่ใจอ่ะอยากกอดกลับอยู่นะ
                    "ม่ายเอา เค้าเป็นเด็กขาดความอบอุ่น"
                    "ม่าย ปล่อยฉันนะ แล้วอีกอย่างโตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้วใครเค้าเรียกเด็กกัน"
                    "ใครบอกว่าหมาเลียตูดฉันไม่ถึง อยากรู้ป่าว"
                    "ไม่อยากรู้จะหมาที่ไหน จะเลียไม่เลียมันเรื่องของนาย"
                    "ก็ถ้าฉันนั่งลงหมามันก็ยังเลียตูดฉันถึงอยู่นะ"
                    "เหรอ? ไม่บอกไม่รู้เลยนะเนี่ย" 
                    "ใช่ เพราะฉนั้นให้ฉันกอดไปก่อนเพราะฉันเป็นเด็กขาดความอบอุ่น"
                    "ปล่อยฉันมีเรียนคาบเช้า"
                    "แล้วไงอ่ะ"
                    "นายจะทำให้ฉันไปสาย"
                    "ถ้าอาจารย์เขาว่านาย ก็บอกไปว่ามีธุระกับแบคฮยอน" ผมไม่ได้บอกไปใช่มั้ยว่าครอบครัวของผมกับครอบครัวบยอนหน่ะรวยติดอันดับต้นๆของเกาหลีเลยแหละ แต่เวลาเรียนผมไม่เคยคิดใช้เส้นในการเรียนเพราะผมคิดว่ามันคงไม่ยุติธรรมสำหรับคนอื่นๆ แต่แบคฮยอนหน่ะเหรอแหกกฏทุกอย่างที่มหาลัยตั้งทั้งหมด ทั้งเครื่องแบบนักศึกษาก็ไม่ค่อยแต่ง โดดเรียนตามอารมณ์  แต่ก็ต้องยอมรับว่าหมอนี่เรียนเก่งสมกับผลการเรียนที่ไม่เคยเป็นรองใครในคณะ
                     "แต่เพื่อนฉันรออยู่"
                     "คนที่หน้ากลมๆน่ารักๆ กับ คนที่หน้าสวยๆหน่ะเหรอ"
                     "เออ"
                     "ชิ ก็ได้แต่ตองให้ฉันไปส่ง"
                     "ทำไมฉันต้องให้นายไปส่งด้วย"
                     "เพราะฉันเป็นผู้ปกครองของนาย"
                     "ใครให้นายมาเป็นผู้ปกครองฉัน ห้ะ!"
                     "คุณนายโดไงขอรับ"
                     "เออๆๆ"
                     "ไม่เถียงต่อเหรอ"
                     "แล้วฉันขัดคำสั่งแม่ได้หรือไง"
                     "ก็นั่นน่ะสิ"
                     "..."
                     "รีบๆอาบน้ำหล่ะ เดี๋ยวไปรอที่ห้องโถงนะ"
                     "อือ"




BAEKHYUN Part.



 

                    

               รู้สึกมีความสุขดีจัง ก็ตามจริงหน่ะ ผมไม่ได้แอบเข้าห้องคยองซูตอนเช้าหรอกแต่ผมแอบเข้าไปตอนประมาณเที่ยงคืนหน่ะไปแอบดูคนหลับ เวลาหลับก็ดูไม่มีพิษมีภัยอะไรหรอกแต่พอตื่นเท่านั้นแหละเถียงคำไม่ตกฟาก ผมไม่รู้ว่าแอบมองหน้าของคนที่เข้าสู่ห้วงนิทรานี้ไปนานเท่าไหร่ผมสังเกตใบหน้าของคนตัวเล็กอย่างถือวิสาสะ ลองถ้าให้คยองซูสวมวิกผม ตัวผมเองยังดูไม่ออกเลยว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย จะบอกเลยก็ได้ว่าคยองซูหน้าตาน่ารักกว่าผู้หญิงอีกทั้งใบหน้าเรียว ขนตางอนยาวเป็นแพ ริมฝีปากได้รูปหยักเหมือนหัวใจ หน้าก็ใสราวกับเด็กน้อย ผมตกอยู่ในภวังค์นานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ริมฝีปากเกือบจะเผลอไปสัมผัสกับริมฝีปากอิ่มของคนนอนขี้เซา ผมยังตกใจตัวเองเลยว่าแค่คยองซูหลับยังทำผมเคลิ้มได้ถึงขนาดนี้ แต่กับแทยอนเธออ่อยผมทุกวิถีทางแต่ผมกลับไม่เคยเผลอใจไปกับสัมผัสของเธอเลย คยองซูนายชักจะมีอิทธิพลต่อหัวใจฉันมากเกินไปแล้วนะ




KYONGSOO. Part




                  
                  




                  พอแบคฮยอนออกจากห้องไปผมก็รีบอาบน้ำแต่งตัวเลยทันทีกะว่าจะแกล้งให้รอจนหงำเหงือกตายไปเลยแต่สถานการณ์ดันไม่อำนวยซะนี่ เพราะเดี๋ยวอาเปากับกวางน้อยจะโมโหที่ต้องรอผม เพราะฉนั้นเลิกแกล้งซักแปปนึงคงไม่เป็นไรหรอกเนอะ

               "คุณหนูคยองซูเสร็จหรือยังค่ะ" มีเสียงผู้หญิงเรียกผมอยู่หน้าห้องสงสัยหมอนั่นคงจะให้มาตามผมแน่ๆเลย ว่าแล้วผมก็เลยเดินออกมาเปิดประตูให้ 
               "คือดิฉันรบกวนคุณหนูหรือป่าวค่ะ^^"
               "ป่าวเลยฮะ แล้วก็เรียกผมว่าคยองซูเฉยๆก็ได้ฮะ^^"
               "ค่ะ คือฉันเป็นแม่นมของแบคฮยอนน่ะค่ะ แล้วอีกอย่างดิฉันยังไม่ได้มาต้อนรับคุณคยองซุด้วยตัวเองก็เลยาทักทายตอนเช้าค่ะ"
                "อ้อ ฮะ"
                "งั้นลงไปทานข้าวเลยมั้ยค่ะเดี๋ยวดิฉันจะจัดโต๊ะรอ"
                "ฮะ" หลังจากแม่นมของแบคฮยอนไปผมก็เตรียมพวกอุปกรณ์แล้วก็เป้ใบหรูของตัวเองขึ้นสะพายเพื่อเตรียมพร้อมกับการไปเรียน พอผมลงมาจนเกือบถึงห้องรับประทานอาหารผมก็ได้ยินเสียงหยอกล้อกันออกมาจากห้องครัวผมจึงค่อยๆแอบไปดูแต่ภาพที่ผมเห็นนั้นเป็นภาพที่แบคฮยอนกำลังแกล้งแม่นมของตัวเองอยู่ดูๆไปก็เป็นภาพที่น่ารักดี ^^ ผมก็เลยขอเสียมารยาทแอบดูสักหน่อย
                 "นี่ๆๆ แกล้งนมดีกว่า"
                 "ฮ่าๆๆ นี่แบคอย่ามาแกล้งป้าสิ"
                 "โธ่ก็แบคไม่มีใครให้แกล้งแล้วนี่นา"
                 "ก็ไปเล่นกับคุณคยองซูสิค่ะ"
                 "ผมแกล้งไปแล้ว ตอนนี้เหลือนมคนเดียวยังไม่โดนแกล้ง"
                 "งั้นก็รอคุณโซอีกลับมาสิค่ะ"
                 "ชิ ถ้าผมแกล้งโซอีเดี๋ยวผมก็โดนแพคซอนตัดเงินเดือนหมดพอดี"
                 "555"พอผมดูแล้วท่าทางจะหยอกล้อกันตามประสาคนคุ้นเคยเสร็จแล้ว 
                 "ผมาแล้วฮะ"
                 "คุณคยองซูลงมาแล้วเหรอค่ะ นั่งรอได้เลยค่ะเดี๋ยวป้าให้เด็กๆเอามาเสิร์ฟ"
                 "ฮะ"
                 หลังจากที่พวกเราทานข้าวเช้าเสร็จพวกเราก็เตรียมไปมหาลัยกันเลยเพราะทั้งผมทั้งหมอนั่นมีเรียนคาบเช้าเหมือนกัน ผมนั่งเงียบมาตลอดทางมีแต่หมอนั่นที่ขับรถไปฮัมเพลงไปราวกับมีความสุขนักหนา จนผมเปิดปากพูดเมื่อหมอนั่นเอารถเข้ามาจอดในโซน VIP 
                  "นี่ ส่งฉันแค่ตรงนี้ก็พอ"
                  "ไมอ่า มาด้วยกันก็ไปด้วยกันสิ"
                  "แต่ฉันจะไปหาเพื่อนฉัน!"หมอนี่เป็นเด็กสามขวบรึไง ตอแยดีจริงๆ
                  "งั้นฉันก็จะไปกับนาย^[++]^"
                  "แล้วนายจะไปกับฉันทำไมมิทราบ-*-"
                  "ก็ไอ้ดำกับไอ้ติ๋มแล้วก็มหามันยังไม่มา ขอไปด้วยน้า*o*"
                  "เออๆตามใจนายแต่นายถือกระเป๋าให้ฉันด้วย"
                  "ครับคุณหนูคยองซู" แล้วผมกับแบคฮยอนก็เดินไปตามทางปกติแต่มันไม่ปกติก็ตรงที่วันนี้ผมมีเดือนคณะเดินถือกระเป๋าตามนี่แหละระหว่างทางก็ได้ยินเสียงซุบซิบนินทาไปเรื่อย'โอ๊ะ!พี่แบคเค้าคบกับน้องคยองเด็กใหม่เหรอ''อร๊าย แบคต้องคู่กับแทสิ''เชี่ยเอ๊ย กูว่าจะจีบน้องคยองซะหน่อยไอ้เดือนหน้าหวานดันคาบไปแล้ว' จนสุดท้ายผมก็มาถึงโต๊ะประจำของพวกผมได้ เล่นเอาซะเหนื่อยเลย
                   "เย้! หมีน้อยมาแล้วรู้ป่าวว่าเปากับกวางน้อยรอตั้งนานT^T"ซิ่วหมินเพื่อนที่อายุเยอะสุดในกลุ่มแต่หน้าเด็กสุดๆกล่าวขึ้นเมื่อได้เจอคนที่รออยู่ก่อนหน้านี้
                   "ฉันหลับได้หลายตื่นและ กว่าคุณเพื่อนจะมา"ลู่หานหนุ่มหน้าสวยออกอาการงัวเงียแต่เมื่อเห็นการมาของบุคคลที่ตนไม่คิดว่าจะได้ใกล้ชิดก็ถึงกับอึ้งค้างซิ่วหมินก็ไม่ต่างกัน
                   "สวัสดีครับ ผมชื่อแบคฮยอน ยินดีที่ได้รู้จักครับ^^"
                   "เอ่อ...เอ่อสะสวัสดีฮะรุ่นพี่x2"
                   "ชื่อซิ่วหมินกับลู่หานใช่มั้ยคับ"
                   "ใช่ฮะ/ใช่ฮะ"
                   "โอเค พี่ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ"
                   "อ้อได้สิฮะ คนกันเอง"
                   "นี่ลืมฉันกันรึเปล่าพวกนายอ่ะ-3-"
                   "ไม่ลืมหมีน้อยหรอก"หลังจากนั้นผมก็กลายเป็นอากาศาตุไปเพราะพวกกลุ่มผมหน่ะคลั่งหมอนั่นจะตายไปเวลาเรียนการแสดงมันก็ต้องยกมาว่า พี่แบคอย่างโน้น พี่แบคอย่างนี้ จนหน้าผมจะเปลี่ยนเป็นหมอนั่นอยู่แล้วขณะที่แบคฮยอนกำลังคุยเล่นกับกลุ่มของคยองซูก็มบุคคลที่สามแทรกขึ้นมา
                    "สวัสดีแบคฮยอน^^"
                    "อืม ดี" ผมแทบไม่อยากเชื่อหูตัวเองไหนเค้าบอกกันนักกันหนาว่าแบคแทหวานกันแทบทุกวันแต่ดูจากลักษณะการมองและการพูดดูเหมือนแบคฮยอนไม่ค่อยจะอยากโต้ตอบเลย
                    "รู้มั้ยฉันเดินหานายตั้งนานแหน่ะ"
                    "ฉันก็ไม่ได้ให้เธอเดินหาฉันนี่"
                    "หึ อย่าให้ฉันพูดถึงเรื่องของเรานะแบค!"
                    "คืนนั้นเธอเป็นคนวางแผนทั้งหมดนะแท"


 

 

                                                        -100%-  


 

ไรท์มาอัพต่อที่ค้างให้แล้วน้า พอดีช่วงนี้เรียนหนักไรท์ต้องขอโทษจริงๆ
อย่าโกรธกันนะค่ะ ติดตามต่อไปนะ
1 คอมเม้น 1 กำลังใจ