คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : พี่ฟ่าน Stage 2
บางครั้งที่รู้สึกเหนื่อย ฉันก็อยากจะมีเธอมาอยู่ข้างกาย
พี่ฟ่าน
“ไข้สูง 39 องศา คริสไปทำอะไรมาน่ะลู่หานถึงได้เป็นไข้หนักขนาดนี้”
เออนั่นสิมันทำอะไร เมื่อคืนมันจูบหน้าจอไอแพด ละเมอหามาสเตอร์นิมเลย์จ๋าๆ ทั้งคืน ต้องเล่าไหม?
“อากาศเปลี่ยนมั้งพี่”
เมเนเจอร์หน้าดุละสายตาจากคริสที่นอนอ้าปากพงาบๆ เพราะหายใจไม่สะดวกมามองลู่หาน
“รู้ไหมว่าอากาศเปลี่ยนเป็นสิ่งที่พี่ตัดออกตั้งแต่ทีแรกเลย คริสเล่นกีฬามาก่อนถูกต้องไหม” งั้นก็ไม่รู้แล้วล่ะ ลู่หานส่ายหัวไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าคริสเป็นนักกีฬามาก่อน แต่ออกแนวคร้านจะตอบมากกว่า
“อยู่ๆ ก็มาป่วยตอนใกล้จะคัมแบ็ค คริสเอ้ยคริส”
เออ คริสเอ้ยคริสสส ด่ามันเลยพี่ด่ามันเลย ไอ้หล่อ ไอ้พระเอกนิยาย ไอ้ขายาว ไอ้ขี้เพ้อ ด่ามันเลยเอาให้เสียคนเลยพี่!!!
“นั่นสิครับพี่” คิดในใจไว้เยอะนะ แต่ลู่หานเลือกจะตอบแค่นี้ สงสารคนป่วย ปลาขาดน้ำยังดูดีกว่าสภาพมันตอนนี้ ผมเผ้ายุ่งเหยิง มีเจลลดไข้ติดอยู่บนหน้าผาก หน้าซีดปากซีด เป็นสภาพที่น่าอนาถใจผู้พบเห็นเหลือเกิน
“ตอนนี้ก็ฝากดูแลหน่อยก็แล้วกันนะลู่หาน ยาลดไข้อยู่ตรงนี้ เจลลดไข้ด้วย” ตรงนี้ที่ว่าคือโต๊ะวางโคมไฟข้างๆ หัวนอนหัวหน้าวงท่านนั่นแหล่ะ ลู่หานรับคำ(จะทำไหมก็อีกเรื่อง)แล้วก็เปิดทางให้เมเนเจอร์เดินออกจากห้องของเขา
คนอายุลำดับสองของวงหันหน้าไปแยกเขี้ยวแยกคางใส่คนที่นอนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราว น่าจะเอะใจตื่นมาดูมันตั้งแต่มันลุกขึ้นมาเดินละเมอขอยาแก้ไข้อ้อมห้อง โธ่… คริส…
“กรรมของกู!!”
.
.
.
Galaxo Daily @galaxo24hr 4m
140428 [FANACC] วันนี้คริสหน้าซีดดูเหมือนจะไม่สบายค่ะ (Cr:exoluex)
“ไม่นะ …พี่ฟ่าน …พี่ฟ่านไม่สบาย …” ชานยอลสะดุ้งเฮือกตอนที่เลย์ลุกพรวดขึ้นจากโต๊ะคอม พึมพำออกมาได้ใจความแบบนั้นก็พอจะเข้าใจแล้วล่ะว่าทำไมถึงดูรนราน
"ชานยอล! พี่ฟ่านไม่สบาย พี่ฟ่านจะเป็นอะไรมากไหม พี่ฟ่านจะกินยาหรือยัง ให้ตายสิชานยอลนายรู้ไหมว่าพี่ฟ่านน่ะเป็นนักกีฬา นักกีฬาก็ต้องป่วยยากถูกไหม มีแฟคท์ออกมาด้วยว่าพี่ฟ่านถ้าป่วยแล้วจะหายยาก…”
ชานยอลอ้าปากมองเลย์ที่เดินเป็นหนูติดจั่นพึมพำประโยคเดิมซ้ำไปซ้ำมา “เลย์ใจเย็นๆ สิ ไคย่าออกกำลังกายบ่อยเคยป่วยเหมือนกันแต่สองวันก็หายแล้ว”
“จริงหรอชานยอล” พกตาแดงๆ เข้ามาทรุดนั่งบนเตียงเดียวกันกับชานยอล เพื่อนแฟนคลับด้วยกันเข้าใจกัน คนตัวใหญ่กว่าลูบหลังเพื่อนตัวเล็ก เลย์สูดน้ำมูกฟืดฟืด
“จริงๆ บริษัทมียาวิเศษนะเลย์”
“ยาวิเศษนี่มีฤทธิ์เท่าความรักของฉันไหมชานยอล”
“…..”
“ยาวิเศษคือความรักของฉันสินะ เหมือนตอนไคย่าป่วยชานยอลก็ทวิตเป็นห่วงเยอะๆ ให้ไคย่าหายไวๆ”
“เออะ …”
“งั้นฉันต้องทวิตให้กำลังใจพี่ฟ่านใช่ไหมชานยอล คืนนี้ฉันจะไปรอพี่ฟ่านที่หน้าตึกจะซื้อยาแก้ไข้ไปให้พี่ฟ่านด้วย”
“อ่า…”
“พี่ฟ่านจะได้หายไวๆ ชานยอลจะไปด้วยไหม”
พาเลย์ไปหน้าบริษัทก็เท่ากับได้เจอไคย่าใช่ไหม …
ลำบากใจจังเลย
ขอคิด 1 วิ
“ไป!!”
.
.
.
คริสคาดหน้ากากอนามัยสีขาวสะอาดปิดใบหน้าหล่อๆ ไปกว่าครึ่งหน้า ตาปรือๆ มองเพื่อนร่วมวงอีกห้าชีวิตที่กำลังเต้นอยู่กลางห้องซ้อม เขารู้สึกเพลียเกินกว่าจะออกไปเต้นเลยนั่งซ้อมเนื้อเพลงของตัวเองฆ่าเวลา
นี่ก็ฆ่าจนเวลาตายหมดทั้งกองทัพแล้ว
หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเข้าแอพทวิตเตอร์ เลื่อนหน้าจอลงมาเร็วๆ จนถึงที่อ่านค้างไว้เมื่อคืนก็เลื่อนขึ้นอ่านย้อนไทม์ไลน์แบบช้าๆ อีกครั้ง มีแต่รูปเอชดีงานเมื่อคืนที่เริ่มทยอยลงมันเยอะซะจนลายตาไปหมด ตัดสินใจเข้าไปส่องแอคเคาท์ส่วนตัวของมาสเตอร์นิมเลย์ ริมฝีปากอิ่มภายใต้หน้ากากอนามัยยกยิ้มกว้างเพราะ…
XINGXING @layixing10 5h
พี่ฟ่านไม่สบายหรอครับ หายไวๆ นะเลย์เป็นกำลังใจให้ #GetWellSoonKris
XINGXING @layixing10 5h
ไปให้กำลังใจพี่ฟ่านที่หน้าตึกดีกว่า @pcy271192 จะไปหาไคย่า
XINGXING @layixing10 2h
ถึงหน้าตึกแล้วครับ สองทุ่มกว่าแล้วพี่ฟ่านจะกินข้าวหรือยัง กินยาด้วยนะครับ T T #GetWellSoonKris
XINGXING @layixing10 30m
แฟนๆ มารอกันที่หน้าตึกเยอะเลย อย่าเบียดนะครับพวกพี่ๆ ไม่อยากให้เราเจ็บตัวกันนะ pic.twitter.com/06k1190rIL #GetWellSoonKris
ช่างเป็นคนน่ารักอะไรแบบนี้นะ ห่วงใยหมู่มวลมหาประชาแฟนคลับขนาดนี้ คนหรือนางฟ้าครับ ตกลงมาจากบนฟ้าเจ็บไหม แต่คงจะไม่เจ็บมากแน่ๆ เพราะตกลงมาโดนกลางใจพี่คริสคนนี้พอดี…
ขออภัยในความเสี่ยว โปรดใช้วิจารณญาณในการฟิน
นะครับ …
.
.
.
“หลบหน่อยสาวๆ” ทันทีที่ประตูเลื่อนของบริษัทค่ายเพลงถูกเปิดออก บรรดาแฟนคลับก็เปิดทางออกเป็นสองฝั่งเพื่ออำนวยความสะดวกให้คนป่วยที่เดินออกมาเป็นคนแรกพร้อมด้วยซูโฮผู้พิทักษ์ที่อาสาปกป้องหัวหน้าวงผู้แสนเปราะบาง
“พี่คริสครับ” เสียงใสๆ นั่นมัน…
เลย์จ๋า พี่คริสอยู่นี่ พี่คริสเดินช้าๆ แล้ว พี่คริสอ่อยแล้วรีบมาหาพี่ไวๆ เร็วเบบี๋
“พี่คริส ยาครับยา” คริสทำหน้านิ่งเก็บความฟินไว้ลึกๆ ในใจ กะระยะเป้าหมาย ล็อคเป้าแล้วยื่นมือออกไปรับถุงสีขาวมาจากมือขาวๆ ที่ยื่นมาให้ อยากแต๊ะอั๋งเลยแกล้งเอื้อมพลาดไปจับข้อมือขาวแล้วรูดเอาถุงมาพร้อมๆ กันซะเลย
วรั๊ย !
ผิดผีแล้วให้แม่ไปขอดีไหม แม่ครับผมจับมือแฟนบอยแล้วทำเขาท้อง ผมอยากได้เขามากเลย แม่ครับบบบ
“ขอบคุณครับ” หวีดในใจซะมากมายแต่ก็พูดเบาๆ เก๊กเสียงหล่อๆ ตอบกลับแล้วก็ก้าวขึ้นไปนั่งเบาะยาวด้านหลัง เลือกที่นั่งติดหน้าต่างอาศัยความมืดช่วงไฟในรถดับหันไปมองด้านซ้ายมือของตัวเองที่เป็นที่มาของมือขาวๆ นั่น
คือรู้เลยครับว่ามาสเตอร์บ้านนี่เอาคำฮิตติดปากตัวเองมาตั้งชื่อบ้าน
คืออย่าไปเรื่องคนอื่น คือขอมองนางฟ้าจากที่ไกลๆ ก่อน คือเลย์มาในชุดกางเกงยีนส์กับเสื้อกล้ามสีขาวทับด้วยเสื้อคลุมสีฟ้า ถึงจะอยู่ในที่มืดแต่คริสกลับมองเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงนั้นอย่างชัดเจน
อย่าหวงไปไม่เป็นไรดวงใจพี่ อาการป่วยโอเคดีไม่หนักหนา
เพียงได้พบน้องผู้เป็นดั่งแก้วตา มีกานดาคนดีเป็นยาใจ
บทประพันธ์โดยคริสอู๋ ณ กาแล็กโซ
ซูโฮเอียงคอมองคริสที่มองกระจกนิ่งอยู่แบบนั้นตั้งแต่ขึ้นรถจนรถออกจากหน้าบริษัทตั้งนานแล้วก็ยังนิ่งอยู่ ด้วยความเป็นห่วงนึกว่าหลับกลางอากาศเลยหันมาดู
เห็นมันยิ้มอยู่คนเดียวก็พอเข้าใจ
ต้นเหตุคือเจ้าของถุงสีขาวขุ่นในมือมันนี่ใช่ไหม!
อาศัยจังหวะที่คริสกำลังเหม่อ แง้ะนิ้วมือคริสออกจากถุงช้าๆ แล้วดึงมาเปิดดู เป็นซองยาชนิดต่างๆ พร้อมคำระบุประเภทอาการนั่นเอง
ยาลดไข้ ยาลดน้ำมูก ยาแก้ไอ วิตามินซี แผ่นเจลลดไข้
ควรลาออกจากการเป็นแฟนคลับแล้วมาเป็นแฟนมันเถอะครับ จะได้ไม่เป็นภาระการชงของเมเนเจอร์และเมมเบอร์นะ
“คริส เขาซื้อยามาให้เยอะแยะเลย”
“ขาดไปยานึง”ตอบกลับมาเสียงเนือยๆ
“ยาอะไรวะ”
มันหันหน้าป่วยๆ มา ดวงตามันเป็นประกาย …แบบนี้ …แบบนี้มัน …
“ยาใจซุป’ตาร์”
กูว่าแล้วไง!!!!
TBC
#รักเกินขนาด
Talk : พี่ฟ่านแกเข้ามาอ่านคอมเมนต์กับสกรีมในทวิตเตอร์แล้วเกิดอาการคึก อยากจะเพ้อต่อหมิวเลยพาพี่แกมาเพ้อให้ทุกท่านแซะกันแล้วนะคะ ปล.เชื่อไหมคะว่านี่ยังไม่เข้าเนื้อเรื่อง ? (หัวเราะฝืด)
ความคิดเห็น