ตอนที่ 41 : บอกรักฉบับฮาร์ดคอร์ 50%
Talk กำลังจัดโปรโมชั่นเลย ใครสนใจจัดได้จ้า
“นี่เฮีย” คนซอยเท้าตามถี่ยิบส่งเสียงเรียกคนเดินนำที่กำลังฮัมเพลงอย่างสบายอารมณ์ ร่างสูงจึงหันกลับมามอง พลางเลิกคิ้วทำหน้าตายียวนซะเต็มประดาเป็นเชิงถาม
“เฮียไม่จำเป็นต้องทำขนาดนี้” เสียงหอบๆ ของคนที่พยายามเดินตามให้ทันกล่าวออกไป แต่เมื่อได้ฟังมันแล้ว กลับไม่ได้รับความสนใจจากอีกฝ่ายที่ยังทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้ ไม่พอยังว่องไวพาตัวเองไปทิ้งตัวกึ่งนั่งกึ่งนอนสบายใจเฉิบอยู่บนเตียงนอนอันเป็นกรรมสิทธิ์ของเธออีกต่างหาก
แต่ อึ้ย จะบ้าเรอะ!!! ไอ้เฮียสมองกลับ
“นี่เตียงนอนเขา ลุกขึ้นมาเลยนะ ลุกขึ้นมา”
จากที่เคยว่าจะ‘เอาเรื่อง’ เรื่องนั้น เลยต้องเปลี่ยนมาเป็น‘เรื่องนี้’ ก่อน ลลนาถลาไปทั้งฉุดทั้งดึงคนตัวหนักให้ลุกขึ้นมา แต่ก็ไม่มีทีท่ากระดิกเลย เหมือนเป็นการสะกิดเขาเล่นซะมากกว่า กำลังของหนูตัวน้อยจะต้านทานราชสีห์ตัวใหญ่ได้ยังไง แกะอย่างเธอย่อมต้องเสียเปรียบหมาป่าเจ้าเล่ห์อยู่วันยันค่ำ ตีอกชกหัวเขาอยู่ดีๆ แต่ไหงเสียท่า เอ้ย เสียหลักล้มลงบนตักกว้างซะอย่างนั้น
“ฮึ้ย ปล่อยนะ เฮียบ้า มากอดเขาทำไมเนี่ย ฮึ้ย จั๊กจี้” ลลนาได้แต่ดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของเจ้าของตักสุดฤทธิ์ แต่เขาก็ไม่ใส่ใจ แขนยาวๆ ยิ่งโอบรัดตัวเธอแน่นขึ้นไปอีก ไม่พอจมูกโด่งยังกดหนักๆ ลงบนแก้มขาวเนียนซ้ำอีกครั้ง พูดเจือเสียงหัวเราะออกมาเล่นเอาคนขี้อายหน้าแดงเข้าไปใหญ่
“เฮ้อ ชื่นใจ ไม่ได้หอมแก้มยุ้ยๆ ของยัยแสบตั้งหลายวัน คิดถึงเป็นบ้า” เสียงห้าวกลั้วหัวเราะอย่างอารมณ์ดีดังข้างหู แถมยังทำท่าจะย้ำชัดถึงความคิดถึงด้วยการโฉบลงมายังแก้มเนียนอีกข้างเพื่อความเสมอภาค แต่อยู่ๆ คิ้วหนาของคนอารมณ์ดีก็ขมวดเจือแววไม่พอใจขึ้นมา ท่าทางจริงจังผิดปกติของคนตรงหน้า ทำเอาลลนาที่เริ่มจะโวยวายต้องหุบปากฉับลงทันที
“คิดแล้วยังเจ็บใจไม่หาย ถ้าไอ้เวรนั่นมันทำให้แก้มยุ้ยๆ ของเธอช้ำแม้แต่นิดเดียว เฮียรับรองได้ว่ามันได้อยู่ไม่สงบไปตลอดชีวิตแน่” เขาว่าพลางใช้มือลูบเบาๆ บนแก้มบางซับสีเลือดนั้นอย่างทะนุถนอม
“เฮีย” ต่างจากเธอซึ่งทั้งสีหน้า แววตา รวมถึงการกระทำ มันทำให้หัวใจที่เต้นอยู่ดีๆ เหมือนจะหยุดเต้นและหลุดลอยไปไกล
ไม่เข้าใจเลย พักนี้ทำไมเขาต้องทำให้เธอรู้สึกเหมือนหัวใจตัวเองผิดปกติ เจ็บใจที่ควบคุมหัวใจตัวเองไม่เคยได้ ปล่อยให้มันเต้นๆ หยุดๆ ไม่เป็นจังหวะอยู่ทุกที
ลลนาแอบบ่นอุบอิบอยู่ในใจ แล้วก็ต้องหลุดจากภวังค์ความคิดด้วยความตกใจ เมื่อคนที่อารมณ์ดีเมื่อครู่กลับแปลงร่างคล้ายจะงับหัวเธอได้ซะอย่างนั้น
“ไม่ต้องมาจ้องตาแป๋วเลยยัยแสบ เฮียยังไม่ได้จัดการกับเธอเลยรู้ไหม เธอมีความผิดติดตัวมากนะแก้มยุ้ย เฮียเคยสั่งเธอไว้ว่าอะไร ทำไมไม่ทำตามที่เฮียสั่งฮะ ยัยเปี๊ยก!! ” เขาทำท่าจะป้อนมะดีดลงบนหน้าผากเธออีกป๊อก ร้อนถึงคนรู้ตัวทันต้องรีบเบี่ยงตัวหลบเป็นพัลวัน
“กะ…ก็เขาเกรงใจ เงินตั้งเยอะที่เฮียให้มันก็มากพอแล้ว เฮียไม่จำเป็นต้องให้อะไรเขาอีก แล้วนั่นเงินตั้งห้าล้านเลยนะเฮีย เฮียไม่เสียดายบ้างเหรอ” เธอพูดออกไปตามจริง แต่ไม่รู้ทำไมกลับทำให้ดวงหน้าคมขมวดคิ้วมุ่นยิ่งขึ้นไปอีก แถมยังโพล่งเสียงดังออกมาชนิดที่เธอกลัวหัวหด
“เลิกพูดคำว่าเกรงใจสักทีได้ไหมยัยเตี้ย!!! คำก็เกรงใจ คำก็มากพอแล้ว เลิกพูดสักทีเถอะ เพราะถ้ามันลำบากใจนัก เธอก็คงทำได้แค่ทน เฮียจะให้ ให้เธอมากกว่านี้ ให้มันไปตลอดทั้งชีวิตนั่นแหละ”
“….”
แม้อธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ แต่ทุกความหมายซึมลึกไปถึงใจจนเต็มตื้น เสียงห้าวติดจะแข็งกร้าวไม่ได้ทำให้ความห่วงใยที่ส่งผ่านมาถูกบิดเบือนไปสักนิด เขาพูดจบไปแล้ว แต่สำหรับเธอยังคงดังก้องอยู่ในหู ตื้นตันจนลมหายใจแทบหยุดชะงัก ทำได้ดีที่สุดแค่เงยหน้าขึ้นไปมองคนตรงหน้าชัดๆ ทั้งสีหน้าและแววตาบ่งบอกชัดเจนว่าความหมายมันไม่แตกต่างจากสิ่งที่เอ่ย
“ไม่ต้องมาเงียบ หน้าที่ของเธอคือเข้าใจและต้องทำตามให้ได้ด้วย เฮียไม่ชอบให้ใครขัดคำสั่ง เข้าใจไหม ยัยบ๊อง”
ป๊อก
ไม่ว่าเปล่ามือหนายังดีดหน้าผากเธอเล่นแถมหัวเราะร่วนอีกต่างหาก ถ้ายามปกติเธอคงได้ร้องโวยวายลั่นห้องไปแล้ว แต่ตอนนี้ลลนาทำได้ดีที่สุดเพียงแค่เขวี้ยงค้อนวงเล็กๆ โต้ตอบ ก่อนเอามือลูบหน้าผากตัวเองป้อยๆ หัวใจที่กำลังถูกใช้งานอย่างหนัก ส่งผลถึงริมฝีปากบางให้บางคำถามหลุดออกมาโดยไม่รู้ตัว
“เมื่อกี้เฮียพูดว่าอะไร” ถามออกไปแล้วพยายามใจกล้าเงยหน้าขึ้นมองรอคำตอบ ทว่าคนไขสือก็ (ทำเป็น) สบตาเธอเพียงนิดก่อนละความสนใจไปให้สิ่งอื่นแทนซะอย่างนั้น เธอได้ยินเสียงหัวเราะหึๆ ในลำคอคล้ายจะรู้ทัน ส่วนมือหนาก็ยังขยี้ผมเธอเล่นไม่เลิก
“เสียใจด้วยนะ เฮียขี้เกียจพูดซ้ำ” แม้จะเป็นคำปฏิเสธแต่มันก็ทำให้เธอยิ้มได้ แถมร่ำๆ จะมีน้ำใสๆ รื้นขึ้นมาในดวงตาอีกด้วย
ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า ทุกคำพูด สีหน้า แววตา ทุกความห่วงใย หัวใจเธอร้องบอกออกมาว่า‘รับรู้ได้ถึงบางความรู้สึก’
“แต่เขาเป็นคนอื่น” ประโยคที่แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่เข้าใจมันสักนิดว่าพูดไปทำไม ดูเหมือนใครอีกคนจะทำความเข้าใจมันได้ง่ายกว่า จัดการหาคำตอบพร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใจส่งกลับมาให้ทันที
“เธอไม่ใช่คนอื่นสำหรับเฮีย”
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
