นางสาวจิงจัย[มั้ง]กะนายกะล่อน[มั้ง]

ลำดับตอนที่ #2 : สิ่งที่ดีที่สุด คือการได้พบเทออออออ!!!!

          หลังจากได้เมลล์มาก้อคุยกันทุกวี่ทุกวัน ผมรู้สึกสนุกมากคับที่ได้คุยกะน้องคนนี้ เค้าเปนกันเองเเล้วก้อเปนมิตรมากๆเลย น้องคนนี้ผมเคยเจอบ่อยๆเเต่ว่าไม่รู้จักหรอกฮะ เจอก้อไม่ทักมองผ่านๆ ต่างคนก้อไม่สนใจกัน เพราะไม่รู้จักกัน น้องเค้านิสัยดีคุยสนุกมากจนผมไม่อยากเล่นเกมส์เลยผมอยากคุยกับน้องคนนี้จังไม่เปนอันกินอันนอนเลย ไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้เลย เฮ้อเค้าเรียกว่าเปนอาการเเรกของคนที่ตกหลุมรักหรือป่าวนะ ผมก้อไม่รู้ซิฮะ เเต่ในวินาทีนั้น ผมไม่ทราบว่าเทอมีเจ้าของเเล้วยัง ถ้าขืนผมลุ่มล่ามบอกไปว่าผมรัก ผมอาจจะต้องไปซดน้ำใบบัวบกก้อได้ - - เลยไม่อยากคิดไกล ตอนนั้นก้อคุยกันไปเรื่อยเเหละฮะไม่ได้จะจีบโดยตรง ผมก้อเล่าเรื่องส่วนตัวนิสัยผมเป็นไง เรียนเปนไง ไห้เค้าฟัง อืม เราสนิทกันได้ในระยะเวลาไม่นานเท่าไหร่ อย่างกับว่าเรารู้จักกันมาก่อนยังไงยังงั้น อืม เค้าเปนคนดีมากผมเริ่มประทับใจในตัวเค้าเเล้วละ เค้าเปนคนดีจิงๆ ถ้าผมบอกว่าผมรักผมจะผิดไหมเนี่ย ไม่ใช่รักคนง่ายนะคับ เเต่ว่าเค้าเปนคนดี ดีจิงๆ ดีกว่าผมไม่รู้กี่เท่ายังไงก้อลุ้นๆละกัน สู้เว้ยยยย....