คลังแสง2

ลำดับตอนที่ #12 : Rospelar War

Application

"พวกชาวรอส... มันต้องถูกถอนรากถอนโคนให้หมด!"

บทที่ต้องการ :: บทอื่นๆ – ขุนนางระดับสูง (ดัสเชส) – Duchess

ฝ่าย :: เดียมาน

ชื่อ-นามสกุล :: อนีโมนี ลูซิส มอนต์โกเมอรี / Anemone Lucis Montgomery

เพศ :: หญิง

อายุ :: 23 ปี 

รูปร่างหน้าตา :: หญิงสาวผมสีน้ำตาลยาวจรดบั้นท้าย เธอมีดวงตาสีน้ำตาลอ่อนๆ บวกกับผิวขาวราวน้ำนม และส่วนสูงที่มากกว่าหญิงสาวทั่วไป ใบหน้าของเธอนั้นเทียบได้กับนางฟ้าเลยทีเดียว โดยเฉพาะริมฝีปากน่าสัมผัสนั่น... การแต่งตัวของเธอมักจะเต็มไปด้วนขนฟูฟ่องเสมอบวกกับเครื่องประดับตามตัวที่ดูล้นๆ มันทำให้เธอดูไม่เหมือนคนอื่นอย่างสุดๆ

ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 177 ซม. / 56 กก.

ลักษณะนิสัย :: ถ้าจะกล่าวถึงดัสเชสอนีโมนี คนนี้แล้วล่ะก็สิ่งแรกที่ชาวเดียมานธรรมดาคนหนึ่งนึกขึ้นได้คงจะเป็นเจ้าของสถิติการบริจาคการกุศลอันดับหนึ่ง พวกเขามักจะเห็นชื่อของเธอออยู่ในป้ายบริจาคหรืออุปถัมภ์ ไม่ว่าจะเป็นสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า สัตว์เลี้ยง คนชรา แม้กระทั่งผู้พิการ.... นอกจากความใจบุญสุณทานนั่นแล้ว เธอยังเป็นเจ้าของรอยยิ้มอันงดงามหาที่ใดเปรียบอีกด้วย หญิงสวยผู้นี้มักจะมีใบหน้าเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มที่สดใสอยู่เสมอ เธอมีความเป็นห่วงเป็นใยชาวบ้านตาดำๆ และทุกวันเทศกาลสำคัญ เธอมักจะแจกอาหาร เครื่องนุ่มห่มต่างๆให้ผู้ยากไร้อีกด้วย

            แต่ใครจะไปรู้กันเล่า... ว่านี่มันก็เป็นเพียงแค่ข้อดีอันน้อยนิดของเธอที่เปิดเผยแต่กับชาวบ้านตาดำๆทั้งนั้น หากแต่ในหมู่ชนชั้นสูงด้วยกันเองนั้น สตรีผู้งดงามตนนี้เปรียบได้ยังกับ ‘งูพิษ’ ที่พร้อมจะปลดชีวิตคนรอบข้างได้ทุกเมื่อยามเผลอ หรือไม่ได้ดั้งใจ... ภายใต้รอยยิ้มดุจเทพธิดานั่นมันกลับมีปีศาจร้ายซ่อนอยู่ คุณจะไม่มีวันรู้ได้เลยว่าคนอย่างเธอมีความคิดอะไรอยู่ในหัว เมื่อเธอส่งรอยยิ้มลวงๆนั่นให้ เธอออยู่บนเส้นบางๆระหว่างคำว่า ต-แหล และ อยู่เป็น เธอมีแผนสำรองสำหรับทุกเหตุการณ์ในชีวิตที่จะช่วยเซฟชีวิตตนเองและคนที่เข้าข้าง(บางคน)ให้อยู่รอดปลอดภัย

และถ้าจะพูดว่าเธอคนนี้น่ะยังกับงู ก็คงหนีไม่พ้นความ ‘เลือดเย็น’ ของเจ้าตัว เมื่อคุณหมดประโยชน์หรือทำให้เธอมองคุณว่าเป็นศัตรูไปเสียแล้วล่ะก็... เธอจะปฏิบัติกับคุณราวกับคุณเป็นแค่ ธาตุอากาศ หรือในกรณีที่เลวร้ายที่สุดนั้น... เธออาจมองคุณเป็น ขยะไร้ค่า ที่ต้องกำจัดทิ้งสถานเดียว ผู้โชคร้ายเหล่านั้นจะถูกเธอทรมานในหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือจิตใจ... จะให้คนพวกนั้นตายดีๆน่ะหรือ... ฝันไปเสียเถอะ! และต่อให้มีคนเอาคำขู่เข็ญของเธอไปบอกคนอื่น เธอก็ไม่สนใจยังไงประชาชนธรรมดาก็ไม่มีใครเชื่อ ไหนจะขุนนางคนอื่นที่ไม่กล้ายุ่งด้วยอีก

อ้อ และนิสัยอีกอย่างของเธอก็คงจะเป็นความเจ้าคิดแค้นที่ไม่มีสิ้นสุดก็ได้... ด้วยเรื่องราวในอดีตทีได้ประสบมันจึงทำให้เธอเป็นหญิงสาวผู้ที่จะยอมทำทุกอย่าง เพื่อให้ชาวรอสหมดไปจากดินแดนที่เธอรัก โดยเฉพาะผู้นำระดับสูงของชาวรอสด้วยนั้น รอยยิ้มที่ถูกฉาบไว้ด้วยความสดใสนั่น จะกลายเป็นความน่ากลัวเข้ามาแทรกแทน เธอจะหัวเราะราวกับไม่เคยเจออะไรที่ทำให้มีความสุขเท่านี้มาก่อนเลยทีเดียว

ลักษณะการพูดจา :: อนีโมนีเป็นผู้หญิงที่มีเสียงนิ่งๆ ชวนให้ขนลุก(?) เธอมักจะใช้ถ้อยคำสุภาพในการพูดคุยกับผู้อื่นเสมอ

“สวัสดีค่ะทุกท่าน แหม ไม่ได้เจอกันแค่อาทิตย์เดียว ทุกคนดูหนุ่มขึ้นเป็นกองเลยนะคะเนี่ย..”

                “ขอโทษนะคะ พอดีดิฉันต้องไปแล้วจริงๆค่ะ”
แต่เมื่ออยู่กับคนที่ไม่ชอบ หรือคนที่เธอเห็นว่าหมดประโยชน์เธอก็จะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เธอจะเข้าไปพูดเหมือนตัวเองดูสนิทสนม ทำเสียงตนเองให้เบาลงเท่ากับเสียงกระซิบ พร้อมกับคำพูดที่แสนเจ็บแสบ

            “ยังจะกล้าเสนอหน้ามาอีกเหรอ แพ้ยับขนาดนั้นน่ะ เป็นฉันน่ะนะ ปาดคอไม่ก็คว้านท้องตัวเองตายดีกว่า”

            “ไหนๆหล่อนก็จะตายด้วยน้ำมือฉันแล้ว... ฉันจะปล่อยให้เธอมีความสุขครั้งสุดท้ายในชีวิตสักสองชั่วโมงละกันนะ”

            และทุกๆครั้งที่มีคนแจ้งเธอมาว่าขุนนางระดับสูงหรือคนสำคัญของชาวรอสเสียชีวิตนั้น น้ำเสียงนิ่งๆก็จะกลายไปเป็นเต็มไปด้วยความสะใจแทน

            “สมควรแล้วล่ะ ไปตายกันให้หมด ฮ่าๆ”

ประวัติคร่าวๆ :: อนีโมนีเป็นลูกเพียงคนเดียวของท่านดยุก ‘อลัน’ ผู้โด่งดังในเรื่องความใจดีของเขา ส่วนแม่ของเธอตายไปตั้งแต่วันที่เธอลืมตาดูโลก ทำให้เธอเป็นเด็กที่ขาดความอบอุ่นพอสมควร เธอจึงมีความสนิทสนมกับผู้เป็นพ่อมากและใฝ่ฝันที่จะเป็นขุนนางที่ยิ่งใหญ่ให้ได้อย่างเขา จนกระทั่งอายุได้ 18 ปี โลกของเธอก็พังทลายลง เมื่อบิดาของเธอถูกสังหารโดยชาวรอสระดับสูง... ท่ามกลางความเศร้าโศกเธอก็ได้เลื่อนขึ้นมาเป็น ดัสเชส เธอจึงทำตัวอุทิศให้กับสังคมเหมือนกับพ่อเธอ ซึ่งต่างกันที่ว่า พ่อของเธอไม่ได้โหดเหี้ยมเท่าเธอก็เท่านั้น และเธอก็ได้สาบานกับตนเองไว้ว่าจะเด็ดหัวผู้ที่สังหารพ่อของตนเหมือนกับที่บรรพบุรุษได้ทำกับชาวรอสในอดีตให้จงได้!

ชอบ :: ฝนตก, อาหารกึ่งสุกกึ่งดิบ, และการที่เห็นผู้คนทรมาน 

ไม่ชอบ :: ชาวรอส 

แพ้ :: - 

กลัว :: ความตาย 

อาวุธ :: ค้อนขนาดใหญ่

ความสามารถพิเศษ :: มีร่างกายที่ค่อนข้างยืดหยุ่น

พลังพิเศษ :: เจ้าตัวมีพลังเวทย์ที่ค่อนข้างสูงกว่าคนทั่วไป โดยเฉพาะในด้าน ‘สายฟ้า’ พูดง่ายๆคือถ้าฝนตกนี่เธอคนนี้จะได้เปรียบสุดๆ

เพิ่มเติม :: -

S
N
A
P