Hetalia +VP Hetalia International

ลำดับตอนที่ #3 : PVที่2 [ความทรงจำที่สาบสูญ]

PV�Lost Time Memory (คาเง่โร่)
ชินทาโร่(โรมาโน่) อายาโนะ(สเปน) เซโตะ(ออสเตรีย) คิโดะ(เนเธอร์แลนด์)
คาโนะ(ฮังการี) โมโมะั(อิตาลี) �ฮิบิยะ(ฝรั่งเศษ) โคโนะฮะ(ปรัสเซีย)
มารี(เบลเยียม) เอเน่(เยอรมันณี) �คุโระฮะ(อีวาน(น่าจะเหมาะ)
อาซามิ(อังกฤษ(เพราะน่าจะเหมาะ(ผิด)
https://www.youtube.com/watch?v=HDWX2WLS2hU
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าร้อนเมื่อ2ปีที่แล้ว....
ภาพของคน2คนเดินอยู่บนสะพานเพื่อเดินกลับบ้านถึงจะคนละทางกันแต่ก็กลับด้วยกันตลอด
"นี้โรมาโน่ วันหยุดพวกเราไปร้านไอติมกันมะ ฉันมีร้านๆนึ่งละ อร่อยมากๆเลยนะ แล้วก็ บลาๆๆๆ"
ชายคนนึงที่พูดกับอีกคนหนึ่งซึงชื่อว่าโรมาโน่นั้นพูดไปตลอด แต่สักพักก็หยุดพูดแล้วอยู่เดินเพราะโรมาโน่หยุดเดินแล้วทำสีหน้านิ่ง
"โรมาโน่ นายเป็นอะไรหรือเปล่า"
"...สเปน...พอกันที!"
โรมาโน่ตะโกนออกมาทำให้สเปนนั้นตกใจ
"เดียว นายเป็นอะไร?!"
สเปนจับมือโรมาโน่เหมือนหวังจะให้กำลังแม้เจ้าตัวจะไม่รู้เรื่องก็เถอะ
"อย่ามายุ่งกับฉัน"
โรมาโน่สะบัดมือสเปนออก
"จะไปทีไหนก็ไป!"
แล้วถอยตัวห่างจากสเปน สเปนมองนิดๆ....
"...ฉันจะไม่ไปไหนหรอก"
แล้วเขยิบไปดึงมือโรมาโน่มาจับใหม่
"น่ารำคาญน่า!"
โรมาโน่สะบัดมือออกอีกครั้ง มองสเปนแล้วเดินออกไปจากตรงนั้นแทน ปล่อยให้สเปนอยู่ตรงนั้นโนที่ไม่รู้ว่าเจ้าตัวคิดอะไรอยู่
--------------------------------------------------------------------
หลังจากวันนั้นเมือสองปีที่แล้ว ในอีกหลายวันต่อมานั้น.....พอผมไปที่ทำโรงเรียนของผมแล้วไปนั่งที่โต๊ะตัวเดิม แล้วมองไปข้างๆซึงมีโต๊ะตัวหนึ่งที่มีคนๆนั้นนั่งอยู่ประจำ....
'วันนี้ไม่มาหรอ...'
โรมาโน่มองแล้วไม่นึกเอะใจแต่อย่างใด�จนพวกคนในห้องนั้นถือแจกันซึงดอไม้ที่จัดเป็นดอกดอกคาร์เนชั่นแดง(ดอกไม้ประจำชาติสเปน)แล้วร้องไห้กันบางทำหน้าเศร้าบาง...แล้วเอาแจกันนั้นไปวางไว้ที่โต๊ะนั้น....โรมาโนาเลยรู้ทันที......
หลังจากวันนั้นก็ออกจากโรงเรียนแล้วอยู่บ้านเป็นเวลาสองปี จนถือวันที่คอมเสียเลยออกไปซื้อแล้วเจอกับทุกคนจนถึงวันนี้..
--------------------------------------------------------------------
ร่างของชายที่ใส่ชุดสีครีมกางเกงวอร์มที่นั่งอยู่หน้าคอม ซึงกำลังนั่งทำโปรแกรมอยู่
"เฮ้ย..."
เขาถอดหายใจแล้วหยิบดค้กออกมาดื่มแล้วใส่หูฟังเตรียมกดplayที่โปรแกรมสร้างเพลงแล้วลองฟังดู ข้างนั้นพิงบอเก้าอี้แล้วถอดหูฟังออก
"ไม่ไหวแหะ....."
(เดี่ยวมาต่อแล้วกันนะ)