Twain noop chanal ชาแนลสุดเกรียนและความต๊องของขบวนการ5สี(?)

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนพิเศษ2(VP)

ในดินแดนหนึ่ง มีสิ่งเล็กๆอยู่สิ่งหนึ่ง ที่ค่อยสร้างความบันเทิง ไม่รู้ว่าเคยมีใครเห็นมันบ้างรึเปล่า มันเป็นเพียงแค่เศษเสียวของสิ่งเล็กๆเท่านั้น เจ้าสิ่งเล็กๆ คิดขึ้นมาว่าไม่อยากหายไปทั้งๆ แบบนี้จะทำยังไง คนถึงจะมองฉันนะเจ้าความฝันดวงน้อยคิดแล้วคิดอีก และแล้วก็คิดออกว่าจะให้มนุษย์มาหลงวนเวียนรอบๆตัวมันเอง และสร้างเป็นโลกที่แสนสนุกของตัวมันเองขึ้นมาก็ได้นี่
การสังเวยบุคคลที่สร้างความบันเทิง
บุคคลแรกที่เจ้าสิ่งเล็กๆไปหาเป็นหญิงสาวที่กล้าหาญและบ้าบึ้น อยู่ในดินแดนแห่งจิตนาการที่มีเพียงสีดำกับสีแดง ซึ่งถ้าดูจริงๆแล้ว โลกในจิตนาการก็คือโลกของเกมส์นั้นละ ผมสีชมพูยาวปลิวไสวที่เปื้อนสีแดงสดเนื่องจากเธอใช่ดาบในมือเธอฆ่าฟันทุกสิงทุกอย่าง เจ้าสิ่งเล็กๆยิ้มแสยะขึ้นมาแล้วได้ทำการล่อหญิงสาวด้วยก็เป็นสิ่งมีชีวิตแล้ววิ่งมาถึงป่าลึก หญิงสาวสถบเล็กน้อยแล้วมองหาเจ้าสิ่งเล็กๆ แต่ในทันใดนั้น หนาของกุหลาบมากมายได้ปิดทางไว้ทุกทิศทาง แม้เธอพยายามจะออกไปก็ไม่สามารถทำได้ ถึงแม้จะฟันหนาออกไปยังไงหนาก็ไม่ลดแล้วก็ค่อยๆบีบตัวเข้าไปช้าๆ...แล้วหลังจากนั้นก็ไม่มีทางรู้ได้ว่าเธอยังมีชีวติอยู่หรือไม่
บุคคลที่2ที่เจ้าสิ่งเล็กไปหาเป็นเด็กหนุ่มที่เรียบร้อย สุขุม และร้องเพลงเสียงไพเราะอยู่ในโลกจิตนาการที่เต็มไปด้วยเสียง เจ้าสิ่งเล็กๆได้เปลี่ยนตัวเองเป็นผู้ชายคนนึงแล้วเดินไปหาเด็กหนุ่มคนนั้นและไก้ยืนโน๊ตเพลงให้ เด็กหนุ่มรับมาแล้วโค้งเป็นมารยาทแล้วก็มองโน๊ตเพลงก่อนจะร้องออกมา เด็กหนุ่มได้หยุดชะงัก ก่อนจะแสยะยิ้มแล้วเริ่มร้องเพลงด้วยเสียงที่ต่างจากเดิม จากถวงทำนองที่แสนไพเราะกลายเป้นถวงทำนองที่บ้าคลั่ง รอยยิ้มจางๆบนในหน้าที่เข้ากับสีผมสีน้ำตาลกลายเป็นรอยยิ้มแสยะอย่างน่ากลัว แล้วเริ่มร้องเพลงไปทั่วดินแดนแห่งจิตนาการ หลังจากนั้นไม่นาน...เขาก็ถูกคนเสียสติเพราะเพลงของเขาเอายิงเข้าที่หน้าอก ก่อนจะล้มลงไป ตรงรอยถุกยิงได้มีดอกไม้สีฟ้าฟุดขึ้นมาแล้วถูกย้อมจนเป็นสีแดงแล้วตัวของเขาก็ได้จมลงไปเหลือเพียงแค่กุหลาบให้ทุกคนเชยชมจนกว่าจะแห้งเหี่ยวไป
บุคคลที่3ที่เจ้าสิ่งเล็กๆไปหาเป็นเด็กสาวที่แสนน่ารัก โลลิและส่วนสูงกำลังใช้ได้(สำหรับพวกโลลิค่อน) เป็นที่รักของผู้คนที่ได้พบเห็นเธอ เจ้าสิ่งเล็กๆเลยแปลงกายอีกครั้งพร้อมกับหน้ากากให้ เด็กสาวรับมาแบบงงๆก่อนจะดูรอบๆหน้ากากแล้วสวนใส่  เธอหยุดชะงักลง ก่อนจะยิ้มแสยะเล็กน้อยแล้วลุกเดินไปทั่วดินแดนแห่งจิตนาการ ด้วยรูปร่างอ่อนวัยของเธอใบหน้าที่น่ารักของเธอ ทำให้ผู้คนมากมายหลงไหลให้ตัวเธอจนสร้างเมืองประหลาดขึ้นมาให้  แน่นอน บุคคลที่3เธอคือราชีนี นั่งแสยะยิ้มอยู่บนบังลัง สะบัดผมสั้นสีน้ำตาลแล้วแสยะยิ้มมาดราชีนิ จนเจ้าสิ่งเล้กได้มาหาแล้วได้โยนกระจกเข้ามาวางไว้ตรงหน้าเธอ เธอกรีดร้องขึ้นมาด้วยความตกใจและหวาดกลัว ที่เะอได้ถึงคือร่างกายที่บิดเบียดและเน่าเปื้อยของตัวเอง เธอทนไม่ไหวจึงโดยจิตนาการที่บิดเบียดเข้าครอบง่ำ แล้วเธอก็ยังคงมีชีวิตปกครองอาณาจักรต่อไป
เดินไปยังสถานที่เล็กๆในส่วนแห่งดินแดนแห่งจิตนาการ ได้มีงานปาร์ตี้โคล่า(น้ำชาไม่ได้มันมุ้งมิ้งไป#มีบ่นด้วย) มีคนสองคนกำลังนั่งคุยกับสนุกสนาน แต่ได้มีหุ้นยนต์ตัวเล็กๆเดินเข้ามากลางวงทั้งคู่ได้มองก่อนที่หุ่นยนต์จะยืดสิ่งหนึ่งให้ และสิ่งนั้นก็คือ...
จดหมายเชิยมาปราสาทคือไพ่รูปหัวใจ..
บุคคลที่4นี้เป็นเพื่อนรักที่ไม่มีพัดพลาด ทั้งคู่นั้นได้ไปมาในดินแดนแก่งจิตนาการ ทั้งสองคนนั้นเป้นตัวแทนแห่งมิตรภาพ แล้วแสดงถึงความเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ทั้งสองได้เดินผ่านประตูสีแดง และได้มองเข้าข้างในก่อนจะไม่สนใจ และไปถึงประตูที่2คือสีฟ้า ทั้งคู่ได้ก้มชื่นชอบดอกกุกลาบสีแดงเกิดที่อีกคนจะเดินออกไปเขาก็ได้เด็ดดอกกุหลาบนั้นออกแล้วตามอีกคนหนึ่งไป มาถึงประตูที่สามคือประตูสีเหลือง เมื่อเข้าไปแล้วก็พบกับป้าลึกที่คล้ายๆกับป้าลึกในประตูสีแดง แต่มีดอกกุหลาบขึ้นเต็มไปหมด คนผมสีดำเป็นคนที่เข็มแข็ง ส่วนคนผมสีเขียวเข้มเป็นคนที่ฉลาด ทั้งสองคนมีความเหมือนมากเกินไปโลกที่แสนสนุกจึงไม่เปิดออกมา....แต่ก้เกิดเรื่องก่แนที่ที่งสองจะได้ไปหาราชินี....เสียงคนเดินเหยียบใบไม้ได้เข้าไปหาทั้งสองช้าๆ.."พรึบ! แควง!"
แล้วทั้งสองนั้นก็ล้มตัวนอนลงไปด้วยร่างกายที่โฉดไปด้วยเลือดกับเงาของหญิงสาวคนนั้น

จบ

(เอามาจากเพลงสัมเวยอลิตค่ะ =w= ติได้นะไม่ว่า เดียวมีเก็บตกในตอนหน้า)