คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter}}}:7>>เทอริอาลี่เผชิญมุคุโร่
Chapter}}}:7>>เทอริอาลี่เผชิญมุคุโร่
By:SaYuRi-Chan
เทอริอาลี่ สเปด มองดูบุคคุลตรงหน้า(มุคุโร่)ด้วงสีหน้าตื่นตกใจแต่แววตากลับโหยหาพร้อมเอ่ยออกมาเบา ๆแต่ดังพอจะให้ทุกคนได้ยิน ว่า
“ท่าน…พ่อ..”ขาทั้งสองก้าวพรวดเดียวเข้าไปประชิดตัวทำท่าเหมือนกับจะเข้าไปกอดแต่เธอกลับตบหน้ามุคุโร่อย่างแรง
OoOlll >>สีหน้าของทุกคน
O_o >>สีหน้าของมุคุโร่
“เจ้าจะกลับมาอีกทำไม! จะมาทำให้ใครทุกข์ทรมาณอีกงั้นหรือ!?”แววตาโหยหาแปรเปลี่ยนเป็นชิงชังใบหน้างามบูดบึ้งและทำท่าจะลงไปซ้ำอีกรอบ
“หยุดก่อน เทอริอาลี่”เสียงนุ่มกังวาลของรุ่นที่หนึ่งทำให้เทอริอาลี่หยุดการกระทำและหันมามองด้วงแววตาสงสัย (ว่าให้หยุดทำไม)
“ท่านมุคุโร่”หลังจากที่เทอริอาลี่ถอยห่างจากมุคุโร่ เคน จิคุสะ และโคลมปรี่เข้ามาดูอาการของมุคุโร่ (หลังจากตกใจอยู่นาน)
“ท่านจีอ็อตโต้ทำไมให้ข้ายั้งมือ”
“เทอริอาลี่เรารู้ว่าเจ้าแค้น เดม่อน สเปดมากแต่ลองพินิจดูให้ดีคน ๆนี้ไม่ใช่เดม่อนหรอก”สิ้นคำพูด เทอริอาลี่หันไปมองหน้ามุคุโร่ชัด ๆ
“ไม่ใช่จริง ๆด้วย”เทอริอาลี่จับหน้ามุคุโร่บิดซ้ายแลขวาแต่ก็ไม่เห็นความผิดปกติแต่พอมาดูที่ทรงผม (มุคุโร่แฉกเดียว เดม่อนสองแฉก) ประกอบกับดวงตาสีแดงที่มีอักษรเลขห้าถึงเข้าใจ
“หนอยแน่บังอาจทำท่านมุคุโร่ของพวกเรา"เคน เดือด(อย่าพูดเลยถึงพูดไปก็ไม่จิ้นคู่แกหรอกเฟ้ย)
“ข้าขอโทษ…เจ้าเหมือนเขามาก…ยกเว้นทรงผมกับสีตา อ้ออีกอย่างเจ้าควรอาบน้ำบ้างกลิ่นสาบสัตว์มันแรง”หลังจากขอโทษมุคุโร่เทอริอาลี่ก็หันไปติเคนทำให้โคลมเผลอยิ้มขึ้นมา เทอริอาลี่หันไปจ้องโคลมเขม็งเหมือนจะพูดอะไรแต่ก็ไม่พูด
“เอาล่ะทำพิธีเรียบร้อยวันพรุ่งนี้เราจะมารวมตัวที่ภูเขาหลังโรงเรียน หามใครมาสายนะ”รีบอร์นกำชับเป็นที่เรียบร้อยและก้มดูนาฬิกา (เลออน) ก่อนจะตีหน้าตายมาบอกกับพวกสึนะว่า
“สึนะ วันนี้พลาดเรียนไปสามคาบอย่าลืมชดเชยล่ะ”จบคำพูดสึนะถึงกับหน้าถอดสี แต่ก็เถียงไม่ออกเพราะรีบอร์นเอาปืน (เลออน) มาถูเล่น(ขืนพูดมากจะโดนเป่าขมองเอาน่ะจิ)
ติง ติ้ง ติง ติ่ง
ออดบอกเวลาเลิกเรียนเด็กนักเรียนทยอยกันกลับบ้าน สึนะที่เดินออกมาจากโรงเรียนพร้อม ยามาโมโตะและโกคุเดระ
“วันนี้สนุกดีเนอะสึนะเหมือนเจอดรอป เพลแก๊งเกอร์เลย”ยามาโมโตะเริ่มพูดก่อนหลังเงียบกันมานานด้วยสีหน้ายิ้มแย้มหารู้ไม่ว่าที่ตนพูดทำให้สึนะหม่นหมองลงไปอีก (หม่นหมองทีแรกก็คือต้องเรียนกับรีบอร์น อันที่สองก็คือพรุ่งนี้ที่รีบอร์นนัดเอาไว้คือวันที่สึนะกำหนดไว้ว่าจะนอนให้ฉ่ำตั้งแต่เช้ายันเย็น)
“เฮ้ย! เจ้าบ้าเบสบอสพูดอะไรออกมาแกรู้ไหมว่าดรอบ เพลแก๊งเกอร์คืออะไรน่ะหา!!”
“เอ๋? ก็รู้แค่ว่าเป็นคนที่เหมือนฝาแฝดของเราเท่านั้นเองแหละ”ยามาโมโตะทำหน้าครุ่นคิดสักพักก็พูดออกมาพร้อมยิ้มเนียน ๆ โกคุเดระถึงกับหน้าแดงให้กับความน่ารักเอ๊ย!!! กุมขมับกับคำตอบของยามาโมโตะ ก่อนจะบอกความหมายที่ถูกต้องก็มีเสียงแทรกเข้ามาซะก่อน
“ดรอป เพลแก๊งเกอร์คือคนที่หน้าตาเหมือนกับเราทุกอย่างแต่ถ้าเราเจอเราจะตาย”ชิเอกินั่นเองที่พูดแทรกเข้ามา
“แถม…ยังมีบอกอีกว่าแท้จริงแล้วดร็อปเพลแก๊งเกอร์คือจิตที่หลุดออกจากร่างของเรา หากหาจิตมากลับเข้าร่างไม่ทันละก็ร่างกายที่ขาดจิตจะอยู่ได้ไม่นาน และตาย”ส่วนอีกคนที่มาเฉลยที่มาให้ฟังคือมิโฮะ ทำให้โกคุเดระอึ้งเล็กน้อย ยามาโมโตะก็โปรยยิ้มเนียน ๆตามระเบียบส่วนสึนะก็ยิ้มแห้ง ๆส่งให้
“เอ้อ แล้วพวกคุณฮาเซกาวะมาจากโลกอื่นเอ่อ…มีที่พักรึเปล่าครับ”(อุ๊ย! ใจดีใสซื่อแม่ยกชอบ)
“มีแล้วค่ะ ไม่ต้องเรียกคุณฮาเซกาวะก็ได้เรียกมิโฮะเฉย ๆดีกว่านะสึนะคุง^^ (=.,=)”กะล่อนได้โล่จริง ๆ>> โมโมกะ,ชิเอกิ,ชิอากิ
( =_=)( =_=)( =_=)>>>>(^ V ^)
“เฮ้! มิโฮะต้องไปแล้วนะ”ชิเอกิเอ่ยขัดจังหวะสุนทรีขึ้นมา
“อ๊ะ! จริงด้วย งั้นไปก่อนนะสึนะคุงเรื่องที่พักไม่ต้องห่วงนะรีบอร์นจัดการให้แล้วล่ะ”ก่อนที่พวก A.A. จะวิ่งไป ชิอากิหันมาหาพวกสึนะพร้อมทำสายตามีเลศนัยทำเอาหนุ่ม ๆขนลุกเกลียวไปตาม ๆกัน
love em
ความคิดเห็น