คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter5:Amaoto
สายฝนกำลังตกโปรยปรายลงมา อย่างเงียบเชียบ... หากตกยาวนานราวกับไร้จุดสิ้นสุด
ผมมองสายฝนนั้น... พลันนึกถึงเพลงที่สำคัญมากๆ
Endless Rain
นานมากแล้วนะ... ที่ผมไม่ได้ฟัง ไม่ได้ร้องเพลงนี้
อันที่จริง... ผมพยายามหลีกเลี่ยงทุกๆเพลงของXมาตลอด
เพราะผมรู้สึกผิดทุกครั้งที่ได้ฟัง
รู้สึกผิดต่อแฟนๆ ต่อสมาชิกวง และต่อโยชิกิ...
สายฝนยังคงตกลงมา สะท้อนในห้องเล็กๆที่มืดมิด ด้วยไฟที่ถูกปิดเอาไว้
ผมเป็นแค่คนธรรมดา... แม้ผมอาจจะเป็นRockerสุดๆในสายตาของคนอื่น หากในความจริงแล้ว มันไม่ใช่อย่างนั้น...
ผมเปิดโทรทัศน์ เพื่อฆ่าความเงียบเหงาแห่งสายฝน
ก่อนจะหยุดชะงัก... เมื่อเห็นภาพของคนคนหนึ่งที่ผมไม่ได้พบมาแสนนาน
โยชิกิ ฮายาชิ...
เธอยังคงเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลงไปจากในความทรงจำของผม
ทั้งท่วงท่ายามเล่นเปียโน เส้นผมสีทองที่พลิ้วไหว ผิวขาวกระจ่าง ดวงตาสวยงามใต้เลนส์แว่นสีเข้ม ติดที่ร่างนั้นดูผอมบางลงไปจากครั้งสุดท้ายที่พบเจอ
โยชิกิกำลังเปียโน... เสียงเปียโนที่ผมคุ้นเคยกว่าใครๆ เคยฟังอยู่ใกล้กว่าใคร
เสียงของนักร้องกำลังขับขาน โปรเจ็กต์Violet UK เธอทำสำเร็จแล้วสินะ...
ผมเผลอยิ้มออกมาจางๆ เป็นรอยยิ้มแรกในรอบหลายปีที่ผมต้องจมอยู่กับความเลื่อนลอยและว่างเปล่า
ชีวิตผมเปลี่ยนไปอย่างมากมาย...
ผมเคยหวังว่า เมื่อออกจากวง จะได้สร้างครอบครัวที่อบอุ่น มีชีวิตอย่างมีความสุขเหมือนคนธรรมดาๆคนหนึ่ง
แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นเลย...
ผมฟังบทเพลงนั้นอย่างตั้งใจ
ราวกับมันสะท้อนไปทั่วโสตประสาทและหัวใจของผม จนขอบตาร้อนผ่าว... จนต้องหลับตาลง เก็บกลั้นน้ำตาเอาไว้
ผมไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ผมคิดถึงโยชิกิ
คิดถึงทุกช่วงเวลาที่เคยอยู่ร่วมกัน
คิดถึงรอยยิ้มที่สวยงามนั้น
ผมจับปากกาขึ้นมาช้าๆ
ไม่ได้แต่งเพลงมานาน... นานมากแล้ว
ถ่ายทอดความรู้สึกลงไปในแผ่นกระดาษ
ผมรู้ว่าผมทำผิด...
และมันคงสายเกินกว่าที่จะขอโทษ... สายไปมากแล้ว
แต่ว่านะ...
สายฝนยังคงกระหน่ำ... อย่างเงียบงัน
'กรุณาฟังฉัน กรุณามอบรักแท้ให้แก่ฉัน'
ระหว่างผมกับเพื่อนที่ชื่อโยชิกิ... ผมรู้จักโยชิกิมานานเหลือเกิน เขาคือคนสำคัญ...คือคนสำคัญมากๆสำหรับผม
'ได้โปรด... ให้ฉันได้อยู่เคียงข้างเธออีกครั้ง...'
แม้มันจะสายเกินกว่าที่จะแก้ก็ตาม ผมไม่อาจหันหลังกลับไปได้อีกแล้ว....
'ได้โปรด... ให้เธอเป็นแสงสว่างของฉัน'
เพราะชีวิตของผมในตอนนี้ไร้ซึ่งแสงใดๆจะคอยส่องนำทาง
'ได้โปรดเถอะนะ... ขอให้เธอยิ้ม ขอให้เธอมีความสุขอยู่เสมอ'
รอยยิ้มของเธอที่ผมสูญเสียไป... ในตอนที่ตัดสินใจขอจากมา
'เป็นเหตุผลของชีวิตฉัน...'
ขอให้เธอ...เป็นทุกๆอย่างของฉันจะได้มั้ย...
ตอนนี้ผมคิดถึงโยชิกิเหลือเกิน
Amaoto-Fin
ความคิดเห็น