ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    DO NOT ENTER

    ลำดับตอนที่ #31 : ลำดับตอนที่ 31

    • อัปเดตล่าสุด 23 ต.ค. 53







     Audition x') 
    When the sun goes down .


     ส่วนของผู้สมัคร
    ชื่ออะไรเอ่ย?;; จี (ชื่อจริง: ยูซาราง ><)
    อายุเท่าไหร่คะเนี่ย?;; เท่าที่รักนั่นแหละ หึ หึ
    แน่ใจนะว่ารับฉาก NC ของยูได้ >///< ;; ที่รักกล้าเขียน เค้าก็กล้าอ่าน เอาเซ่ ~!
    รู้สึกยังไงกับพล๊อตนี้คะ? ชอบไม่ชอบตรงไหนบ้าง? ;; อะไรที่ที่รักเขียนมา เค้าชอบหมดแหละ (ถ้าบอกไม่ชอบ กลัวคืนนี้จะโดนแส้ น้ำตาเทียน โซ่ตรวน และสารพันที่ที่รักจะสรรหามาได้ อุ๊บส์)
    มีอะไรจะบอกยูมั๊ยคะ? ;; รักนะ
    อย่าลืมเปลี่ยนสีคำตอบ &&. ลบวงเล็บให้ยูด้วยนะคะ !;; อะไรที่ที่รักขอมา เค้าทำตามหมดล่ะ (เถียงไม่ออก -.-)
    โชคดีในการออดิชั่นนะคะ ! ยูรักคุณจริงจังอ่ะ . ให้ตายเหอะ* >[]< ;; จีรักยูมากกว่าอ่ะ แล้วเอาข้อนี้ออกซะ อย่าเที่ยวไปบอกรักใครเค้าไปทั่ว โกรธธธธธ !



     ส่วนของตัวละคร
    ชื่อ-นามสกุล ;; เธทิส เรเวนไทน์ (Thetis Raventine)
    ชื่อเล่น หรือ ชื่อที่ชอบให้คนอื่นเรียก ;; เธทิส
    รูปร่าง หน้าตา ;; ถ้าพบเห็นเธอในเวลาทั่วไป คุณคงไม่สามารถบอกได้ว่าหญิงสาวแสนสวยคนนี้คือนางเงือกเดินดิน เว้นเสียแต่คนที่อาศัยอยู่ใกล้ ๆ เธอเท่านั้น เพราะเธอคือลูกครึ่งระหว่างเงือกหนุ่มที่เป็นเจ้าแห่งมหาสมุทรเบื้องลึก กับแม่มดสาวเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่งดงามหาที่ใดเปรียบ ยามเธออยู่ในทะเลสาบศักดิ์สิทธิ์ (ซึ่งมันก็คือบ้านของเธอ) เธอคือนางเงือกที่มีท่อนล่างของลำตัวเป็นหาง เกล็ดนั้นแวววาวพราวระยับต้องแสงจันทร์และเป็นสีฟ้าสดแสนสวย ส่วนยามเธออยู่บนบก เธอคือแม่มดที่มีรูปร่างเพรียวบาง แต่สง่างาม สิ่งที่ยังคงอยู่ในสภาพเดิมทั้งในน้ำและบนบกนั้นคือ ผิวที่เนียนขาวซีดเกือบเหมือนกระดาษและมีเลือดฝาดเพียงเล็กน้อย ผมยาวสลวยสีน้ำตาลเข้มเกือบดำมีหน้าม้าตรงปกปิดหน้าผาก จมูกสวยได้รูป ปากสีชมพูรูปกระจับ และดวงตา...ที่มีสีประจำตระกูลของเธอ ตระกูลแห่งห้วงมหาสมุทร สีฟ้าสดดั่งหินอความารีน ที่แสดงถึงมหาสมุทรสุดลึกนั่นเอง (แอบนอกเรื่องไปซะไกล - -)
    จุดเด่นที่ใครก็ต้องรู้ว่าเป็นคุณ;; ดวงตาสีฟ้าสดซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของตระกูลของเธอ ถ้าให้พูดภาษาปาก ตระกูลของเธอก็คือราชา ส่วนเงือกตระกูลอื่นก็แค่ประชาชน ก็ในเมื่อพ่อของเธอมีลูกสาวเพียงคนเดียว และลูกสาวของเขาก็รับการถ่ายทอดสีตาและสีเกล็ดหางมาอย่างไม่มีผิดเพี้ยน ใครที่ไม่สามารถแยกเธอออกจากเงือกตนอื่น ๆ ได้ก็ไม่สมควรมีชีวิตอยู่ในทะเลสาบศักดิ์สิทธิ์แล้วน่ะสิ
    สิ่งทื่ชอบ;; เวทย์มนตร์คาถา , ความสงบ , ดวงดาว , แสงจันทร์ , ประกายของแสงจันทร์ที่กระทบกับเกล็ดหางตัวเอง/ผิวน้ำ/วัตถุมันวาว (ชอบความ Bling ว่างั้นเถอะ) , การใช้ชีวิตบนบก
    สิ่งที่ไม่ชอบ;; คืนที่ไร้แสงดาว , การถูกบังคับให้อยู่ในน้ำทั้งคืน (ถูกกักบริเวณ) , การอยู่ใต้กฎเกณฑ์ , การที่มีคนแปลกหน้ามาใช้น้ำในทะเลสาบศักดิ์สิทธิ์
    สิ่งที่เกลียด;; คืนที่ไร้แสงจันทร์ , ความเจ็บปวด การสูญเสียความตาย
    สิ่งที่กลัว;; คืนที่ไร้แสงจันทร์ , ความเจ็บปวดการสูญเสีย , ความตาย
    คติประจำใจ;; "หากความชั่วร้ายซ่อนอยู่ในความมืดมิด เราคงจะไม่ไว้ใจยามราตรีกาลให้เป็นผู้เฝ้าดูแลเรายามหลับใหล แล้วเราจะหลับไปเพื่ออะไร "
    งานอดิเรก;; เธอชอบสังเกตชีวิตของคนอื่น ๆ ที่อาศัยอยู่ในบริเวณเดียวกันและคนที่ผ่านเข้ามา เพราะเธอเป็นคนช่างสังเกต ช่างจดจำ และก็ฉลาดมาก มันเป็นการเก็บข้อมูลวิธีหนึ่ง , ซ้อมเวทย์คนเดียว (อย่างหักโหม หนักหน่วง และรุนแรง ที่เธอเรียกมันว่าวิธีคลายเครียด)
    อะไรในตัวคุณที่จะทำให้คนอื่นรัก;; ความงดงาม , ความฉลาด , ความสามารถในด้านเวทย์มนตร์ (ที่เหนือเหล่าเงือกและแม่มดทั่วไป) , ความสุขุมเยือกเย็น (ที่ติดจะเย็นชา) , การเป็นบุตรสาวเพียงคนเดียวของตระกูลแห่งมหาสมุทรเบื้องลึก
    อะไรในตัวคุณที่จะทำให้คนอื่นเกลียด;; ความงดงาม , ความฉลาด , ความสามารถในด้านเวทย์มนตร์ (ที่เหนือเหล่าเงือกและแม่มดทั่วไป) , ความสุขุมเยือกเย็น (ที่ติดจะเย็นชา) , การเป็นบุตรสาวเพียงคนเดียวของตระกูลแห่งมหาสมุทรเบื้องลึก
    อิมเมจ + ชื่ออิมเมจ ;; จองรู (JungRoo / 정루 / อีอึนฮเย / Lee Eunhye / 이은혜)

    พรีวิว 3 รูป ที่เหลือเป็นลิ้งค์ (มาแบบไวท์ไม่บันยะบันยัง -.- ถ้าประกาศแล้วจีติด จะเอารูปไหนไปใช้ก็บอกมานะยู เดี๋ยวเอาไปเปลี่ยนสีตาให้ รูปที่สองสวยนะ ;D)

    ฝากรูป

    ฝากรูป

    ฝากรูป

    http://upic.me/i/zr/awehh.jpg
    http://upic.me/i/8v/waeytw.jpg
    http://upic.me/i/5t/zqttt.jpg
    http://upic.me/i/2y/p8hgh.jpg
    http://upic.me/i/7z/dsc06337.jpg
    http://upic.me/i/gj/dsc06335.jpg
    http://upic.me/i/27/dsc06333.jpg
    http://upic.me/i/va/46yw34.jpg
    http://upic.me/i/7a/fdery.jpg
    http://upic.me/i/et/dsc06557.jpg
    http://upic.me/i/so/dsc06429.jpg




     ส่วนของคู่
    คนที่คุณต้องการคู่ด้วย 3 คน ;; เอางี้แล้วกัน จีเรียงลำดับชื่ออิมเมจตามความชอบ ส่วนชื่อแฟนตาซี ชอบมันทุกชื่อนั่นแหละ แต่ไม่กำหนดว่าชื่อแฟนตาซีไหนเป็นของอิมเมจไหน ยูสามารถสลับคู่กันได้นะคะคนดี
         ชื่อแฟนตาซี ; ลูปัส เมียร์ (Lupus Mearre แอร๊ย ชื่อเดิม ๆ - -) , คาออส แซคคาลิน (Chaos Saccalin) , ไคลโอ เอริดานัส (Clio Eridanus)
         
    ชื่ออิมเมจ ; โอวอนบิน (Oh Wonbin / 오원빈 / นี่ก็หน้าเดิม ๆ - -) ยูฮามิน (Yu Hamin / 유하민) , คนนี้ไม่รู้จักชื่อจริง ๆ ขอโทษนะ แต่เค้าว่าตัวเองรู้จักดีแหละเนอะ 
    อิมเมจคนละ 5 รูป;; กลัวหน้าบทความจะแหก จีก็เลยใส่เป็นลิ้งค์พร้อมพรีวิวหนึ่งรูป ไม่ว่ากันเน้อ

    ชายโอ >< ; ไม่เข้าใจว่าผู้ชายที่ถูกเลือกมาเป็น อันดับหนึ่ง ในการชิงบทพระเอก เขา แบ๊ว ขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ? ฮา ! เข้ากับบทมั้ยไม่รู้ แต่เลือกมาเพื่อบูชายัญโดยเฉพาะ อารมณ์ส่วนตั๊ว ส่วนตัว รูปแรกนี่เอามาขู่เฉย ๆ ร้อก~ !



    http://blog.edupia.com/Archives/Happy/Post/li/lily2650/BlogPhoto/%EC%98%A4%EC%9B%90%EB%B9%882.jpg
    http://image.asiatoday.co.kr/file/%EC%98%A4%EC%9B%90%EB%B9%88.jpg
    http://farm4.static.flickr.com/3060/2477321693_d162541007.jpg
    ที่ผ่านมานี่ไร้สาระแบบเต็ม ๆ เลยนะโอ - - เอ้า ดูรูปเท่ ๆ กันมั่ง (หายากมากกกกก)
    http://upic.me/i/zm/gxuw2.jpg
    http://upic.me/i/6z/42938163_39823.jpg
    http://upic.me/i/o0/ft003wb.jpg
    http://upic.me/i/yu/gallery_img_2014_2.jpg
    http://upic.me/i/kw/da4fdb2ac7b75495033bf691.jpg
    http://upic.me/i/j6/22a65edaf4ba59d5b6fd4886.jpg
    http://upic.me/i/mk/wonbin3pu7.jpg
    http://upic.me/i/yj/070925012614r5798.jpg หลังจากไปรื้อไฟล์เก่าเจอรูปนี้ ไว้อาลัยแด่จีด้วย ตายอย่างสงบ . . . กรี๊ดดดดด
    http://cfs12.blog.daum.net/image/33/blog/2008/09/05/17/38/48c0f01100145&filename=v.jpg
    http://panyup.jr.naver.com/img/76/1233140021.gif
    http://l.yimg.com/go/news/picture/2009/80/20091014/2009101416560075880_170615_0.jpg
    http://image.inews24.com/image_joy/200802/1202195243214_1.jpg 
    http://img148.imageshack.us/img148/4199/1258551eh6.jpg





    ฮามิน ;  ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าหนุ่มคนนี้จะรูปเยอะ(+ใหญ่)ไปไหน



    http://upic.me/i/0m/6tm38.jpg
    http://upic.me/i/p5/5h4ew.jpg
    http://upic.me/i/tl/2bm43.jpg
    http://upic.me/i/1u/9w7l8.jpg
    http://upic.me/i/ey/edqwrqwer.jpg รูปนี้ตาฟ้า ฮ่า ๆ ๆ เค้าอยากได้ตาสีเทานะ !
    http://upic.me/i/9f/efretrety.jpg
    http://upic.me/i/om/fewfrt.jpg
    http://upic.me/i/u6/fgretgeye.jpg
    http://upic.me/i/6b/fretfret.jpg
    http://upic.me/i/9k/fsq1x06i.jpg
    http://upic.me/i/nj/kxm13.jpg
    http://upic.me/i/73/ljmac53z.jpg
    http://upic.me/i/qt/efreftetg.jpg
    http://upic.me/i/8d/1file_down.jpg
    http://upic.me/i/ik/1t077.jpg จมูกกกกกกกกกกกกกกกก ><~
    http://upic.me/i/2e/97yaxngy.jpg
    http://upic.me/i/mc/defewrt.jpg
    http://upic.me/i/q8/ndown.jpg (19+!!!!!!!!!!!)


    พ่อหนุ่มนิรนาม (คุณชายรอยด์ !!!!!!!! ฮ่าๆๆๆๆ) ;

     

    http://upic.me/i/iy/an8lm12t.jpg
    http://upic.me/i/1c/dd2bqqje.jpg
    http://upic.me/i/ol/nkuyvyi0.jpg
    http://upic.me/i/hj/sbf9tahx.jpg
    http://upic.me/i/zb/wik9rt3m.jpg
    http://upic.me/i/oo/yd0geosu.jpg



     ส่วนของคำถาม
    คุณรู้สึกยังไงกับความมืด?;; จะให้ฉันพูดยังไงล่ะ ไม่ได้ชอบแต่ก็ไม่ได้เกลียด ฉันใช้ชีวิตอยู่ในความมืดมาตลอดกี่ร้อยกี่พันปี จะให้บอกว่าชอบ มันก็ยังไงอยู่ เพราะมันกลายเป็นความเคยชินแล้ว อีกอย่าง ฉันมีทางเลือกที่จะอยู่ในแสงสว่างหรือความมืดซะที่ไหนกันล่ะ ฉันเลือกไม่ได้นี่ ! แต่ถึงฉันจะสามารถมองเห็นในความมืดได้ ฉันก็เกลียดคืนที่มืดสนิทไร้แสงจันทร์ มันเป็นเหมือนโรคประจำตัวตั้งแต่จำความได้ ที่ว่าฉันจะไม่สามารถควบคุมพลังเวทย์ในตัวเองได้ในคืนเดือนมืด ฉันจะปล่อยพลังออกมามหาศาล ฉันเจ็บปวดมาก คนอื่นก็พลอยเจ็บปวดไปด้วย ซึ่งฉันเกลียดมัน เพราะไม่เคยมีเดือนมืดสักครั้งที่ฉันจะไม่ได้ทำร้ายใคร ไม่ว่าจะทำร้ายเพียงเล็กน้อยหรือถึงขั้นคอขาดบาดตายก็ตาม ถึงแม้ฉันจะไม่เคยตั้งใจทำร้ายใครเลยก็ตาม...
    แล้วความรักล่ะ? คุณคิดกับมันยังไง?;; ความรักหรอ ? ความรักคือสิ่งที่น่าเกลียดชังของจิตใจมนุษย์ ฉันจะเล่าอะไรให้ฟัง . . . ตลอดชีวิตฉันที่อาศัยอยู่ในทะเลสาบศักดิ์สิทธิ์นี่ มีมนุษย์คู่รักมากหน้าหลายตาใช้เวลากลางคืนมานั่งหยอกล้อกันริมทะเลสาบ ฉันจะไม่รบกวนพวกเขาเลย ถ้าหากพวกเขาไม่ได้เกินเลยถึงขั้นใช้มือและเท้าสกปรก ๆ ของเหล่ามนุษย์มาสัมผัสกับน้ำในทะเลสาบ นี่มันทะเลสาบศักดิ์สิทธิ์สำหรับพวกฉัน แต่พวกมันกลับไม่รู้เรื่อง เอาส่วนที่แสนจะต่ำต้อยมาแตะต้อง จะให้ฉันทนได้ยังไง ฉันก็มีแค่ทางเลือกเดียวคือกำจัดพวกมันซะ เฉพาะความตายของมนุษย์เท่านั้นที่ฉันไม่เกลียดหรือกลัว ฉันจึงทำได้ง่ายดาย คู่รักพวกนี้แสดงปฏิกิริยาที่น่าสมเพชต่อหน้าฉัน ทั้งร้องไห้ ทั้งช่วยกันฉุดดึงอีกฝ่ายให้พ้นจากเงื้อมมือฉัน หรือแม้กระทั่งจะตายแล้วยังจะบอกรักกันได้ ความรักถึงได้กลายเป็นสิ่งน่าเกลียดน่าชังในสายตาฉันไงล่ะ ความรักมันทำให้คนอื่นเดือดร้อน ฉันจึงไม่เคยยื่นมือไปสัมผัสมันสักที
    ถ้าให้เลือกเผ่าพันธุ์ได้? คิดว่าคนอย่างคุณจะเป็นตัวอะไรดี? แล้วทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะ?;; (โอ๊ย เพิ่งเจอคำถามนี้ บอกไปตั้งแต่ต้นเรื่องแล้ว ฮ่า ๆ ๆ) ฉันเป็นเผ่าพันธุ์เงือกเลือดผสม ระหว่างเงือกที่เป็นเจ้าแห่งมหาสมุทรเบื้องลึก และแม่มดสาวที่มีพลังเวทย์สูง ฉันไม่ต้องคิด แต่ฉันเป็นไปแล้วนี่ ! คุณจะมากำหนดชีวิตฉันได้ยังไง ในเมื่อนี่มันทางของฉัน ฉันต้องกำหนดมันเอง ! ฉันเกลียดการอยู่ใต้กฎเกณฑ์บังคับของใคร ๆ และคุณก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น... อย่ามาบังคับกันเด็ดขาด
    ใส่ชื่อเพลงที่คิดว่ามันเป็นตัวคุณที่สุดมาเพลงนึงสิคะ x') ;; Hide Away - Hilary Duff
    แน่ใจนะว่าคุณจะชนะ สงครามความรักที่ต้องแย่งชิงกันทุกๆเสี้ยววินาทีแบบนั้น . คุณจะมีปัญญาสู้กับคนอื่นได้งั้นหรอ? แล้วจะเอาอะไรไปสู้ล่ะ* หื้ม?;; อะไรนะ ?! ฉันต้องไปต่อสู้กับคนอื่นเพื่อแย่งชิงความรักงั้นหรอ ? ฉันเคยบอกแล้วไม่ใช่หรือไงกันว่าความรักเป็นสิ่งที่น่าเกลียดชังของเหล่ามนุษย์ ฉันจึงไม่เคยไขว่คว้ามันมา แต่ฉันเองก็ไม่รู้อีกเช่นกันว่าความรักในโลกสีดำยามราตรีจะเหมือนหรือต่างไปแค่ไหน ในเมื่อฉันปฏิเสธที่จะรักแล้ว สิ่งที่ฉันจะเอาไปสู้ก็คือความเข้มแข็งและมั่นคงของจิตใจของฉันเอง เอาสิ ถ้าทุกคนกำลังทำสงครามแห่งรัก ฉันก็จะนั่งทื่อ ๆ ทำตัวเป็นหินผาอยู่ตรงนี้ หากความรักของใครทำให้ฉันเดือดร้อนฉันก็พร้อมที่จะสู้ และฉันมีพลังเวทย์ที่เหนือกว่าหลายคนมาก ถึงตอนนั้นแล้ว หากใครสักคนมาพิสูจน์ให้ฉันเห็นว่ารักแท้มันคืออะไร และต้องการความรักของฉันเป็นค่าตอบแทน ฉันก็จะสู้ด้วยวิธีเดียวกันคือนิ่งเฉยเป็นหินผา ฉันมั่นใจว่าฉันทำใจให้ไม่หวั่นไหวต่อเรื่องบ้าบอที่เรียกว่าความรักได้แน่ เมื่อไหร่ที่กลอนหัวใจของฉันสั่นคลอนและใครคนนั้นมาไขออกไปได้ ฉันเองก็พร้อมที่จะสูญเสียสัจธรรมชีวิตของตัวเองแล้วรักกับเขาสักที สัจธรรมที่ว่าความรักคือสิ่งที่น่าเกลียดชังก็จะไม่มีอยู่ในโลกของฉันอีกต่อไป แต่ใครกันนะที่จะต้านทานความใจแข็งของฉันได้ ?
    ถ้าจู่ๆ คนที่คุณคิดว่าเป็นเพื่อนมาโดยตลอด หักหลังคุณหน้าด้านๆ คุณจะทำยังไง?;; เพื่อนงั้นหรอ ? ฉันแทบจะไม่มีเพื่อนอยู่แล้ว เสียไปสักคนฉันก็คงเสียใจเหมือนกัน แต่เพราะฉันเองก็ไม่ได้โง่ ฉันเป็นคนช่างสังเกต แค่การกระทำที่แสดงถึงการหักหลังเพียงครั้งเดียวฉันก็สามารถบอกได้ว่าในใจคนคนนั้นคิดยังไง ฉันไม่ง้อให้เพื่อนกลับมาหรอก ฉันไม่ง้อใครอยู่แล้ว ปกติฉันก็แทบจะไม่พูดอยู่แล้ว แต่ฉันก็จะใช้ชีวิตตามเดิม หรือถ้าการหักหลังนั้นมันเจ็บแสบมากนัก ก็ใช้ชีวิตให้มันดีกว่าเดิมสักร้อยเท่าพันเท่าสิ จะไปสนทำไมกับแค่เพื่อนคนหนึ่ง แล้วอย่าหวังว่าหลังจากทิ้งฉันไปโดยไม่คิดแล้วจะกลับมาคบกับฉันได้อีก ไม่มีวัน
    ชีวิตที่ต้องทนอยู่มาถึงพันปี และสามารถมีชีวิตได้เพียงเวลาที่ดวงตะวันนิทราเท่านั้น มันเป็นแบบไหนกันนะ? อธิบายความเป็นอยู่ของคุณมาให้ฟังคร่าวๆหน่อยสิ ^^;; คุณยังไม่รู้อะไร . . . ถึงเดือนหรือตะวันจะมีเวลาที่ต้องนิทรา ฉันไม่มี ฉันกลับกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่พลังชีวิตสูงและไม่เคยหลับใหล ถึงแม้ฉันจะน้อยใจที่เกิดมาเป็นแบบนี้เพราะมันทำให้พันปีของช่วงชีวิตดูยาวขึ้นไปอีก แต่ก็ใช่ว่าฉันอยู่เฉย เวลากลางวันที่อมนุษย์ตนอื่นหลับใหล ฉันใช้ชีวิตอยู่ในก้นทะเลสาบส่วนที่ลึกที่สุด ส่วนนั้นเป็นอาณาเขตของฉัน สิ่งที่ทำคือจับระเบียบและเฝ้าระวังไม่ให้เงือกตนใดปรากฏกายให้มนุษย์มาพบเห็นได้ หลายครั้งที่เงือกบางตนเกิดอยากลองดีขึ้นมา มันก็ต้องมีการต่อสู้ บางครั้งรุนแรงถึงขั้นที่ฉันต้องลงมือฆ่าพวกเดียวกันเองเพื่อตัดไฟแต่ต้นลม ถึงฉันจะไม่ชอบความตาย แต่ในเมื่อมันดันทุรังงมาจนถึงขีดสุด ฉันก็ต้องทำ นั่นก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้จิตใจฉันแข็งกร้าวขึ้นทุกวัน ๆ . . . ส่วนยามกลางคืนเมื่อตะวันลับไป ฉันจะใช้ชีวิตอยู่บนบก การที่ฉันต้องเฝ้าเงือกในทะเลสาบยามกลางวันอาจจะเป็นสิ่งที่กระตุ้นให้ฉันยิ่งเบื่อการอยู่ในน้ำมากขึ้น เพราะฉะนั้นทันทีที่ตะวันลับฟ้าและไม่มีมนุษย์อยู่บริเวณนั้น ฉันก็จะขึ้นไปใช้ชีวิตบนบกทันที ใช้ขาที่เหมือนของท่านแม่เดินสำรวจโลกอันกว้างใหญ่กว่าในทะเลสาบ เวลาส่วนใหญ่ของฉันเสียไปกับการฝึกเวทย์ในยามกลางคืน เพราะทะเลสาบอยู่ตรงชายป่า ฉันจึงเดินหลบเข้าไปในป่าลึกเพื่อป้องกันมนุษย์มาพบเห็น แล้วฉันก็ฝึกเวทย์อยู่อย่างนั้น เพราะฉันต้องการเข้มแข็งและแข็งแกร่งพอที่จะต้านทานคืนเดือนมืดได้ ในทางกลับกันฉันไม่เคยฝึกร้องเพลงซึ่งเป็นทักษะของเหล่าเงือกเลย นอกจากฝึกเวทย์แล้ว ฉันก็ใช้เวลาไปกับการนั่งเฉย ๆ มองไปเรื่อย ๆ สังเกตชีวิตของเหล่าสิ่งมีชีวิตในบริเวณนั้น ซึ่งก็มีทั้งแวมไพร์ เซนธอร์ ภูตไม้ พราย ฯลฯ จะว่าไปฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าพวกเราอยู่กันเยอะแยะเพ่นพ่านขนาดนี้ พวกมนุษย์ไม่เคยมาพบเจอบ้างเลยหรือไง . . . สิ่งที่ฉันคิดจะทำเป็นสิ่งสุดท้าย คือการออกจากป่าไปในเมือง แฝงตัวไปกับเหล่ามนุษย์ที่ยังไม่เข้านิทรา ซึ่งก็มักจะเป็นเวลาก่อนเที่ยงคืนที่พวกมันออกมาพบปะกันตามสถานที่ต่าง ๆ ฉันเคยลองใช้ชีวิตแบบนั้นเพื่อสังเกตเผ่าพันธุ์มนุษย์ แล้วฉันก็เรียนรู้อะไรมากมาย ซึ่งฉันพูดได้คำเดียวว่ามันช่าง ต่ำต้อย เสียเหลือเกิน
    คุณแพ้อะไรบ้าง? อะไรที่คุณเชื่อว่าคุณไม่มีวันจะชนะมันได้โดยเด็ดขาดน่ะ !!;; สิ่งที่แน่ ๆ อย่างหนึ่งคือคืนที่ไร้แสงจันทร์ไงล่ะ ฉันไม่สามารถไปบังคับให้พระจันทร์ส่องแสงได้หากมันเป็นคืนเดือนมืด และขณะเดียวกันฉันก็ไม่สามารถบังคับพลังของตัวเองไม่ให้ไหลทะลักออกมาราวกับตัวเองจะระเบิดได้เลย เพราะฉะนั้นฉันจึงกลัว กลัวว่าวันที่ฉันฝึกเวทย์จนเข้มแข็งพอจะต้านมันได้จะไม่มาถึง , ส่วนอย่างอื่น . . . ก็ความตายไงล่ะ ความเจ็บปวดฉันพอต้านทานได้ด้วยเวทย์ การสูญเสียฉันก็สามารถใช้เวทย์ยั้งมันไว้ได้ แล้วการตายล่ะ ? ความตายคือสัจธรรมแห่งชีวิตไม่ใช่หรอ ถึงจะเป็นอมุษย์ก็ต้องมีวันตายหากเจออะไรที่เรียกว่าร้ายแรงสำหรับพวกเรา ซึ่งฉันก็คงต้านทานมันไม่ได้แน่นอน
    คุณชอบอะไรมากที่สุดระหว่าง ;;
         พื้นแผ่นดิน
    เพราะอะไรงั้นหรอ?;; เพราะพื้นแผ่นดินน่าสนใจ สิ่งมีชีวิตชั้นสูงสุดและต่ำสุดอาศัยร่วมกันบนแผ่นดินเดียวกัน สิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดอาศัยอยู่รวมกับสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอที่สุด มันมีสิ่งมีชีวิตมากมายที่ทำให้โลกที่แสนจะน่าเบื่อของฉันที่มีแต่น้ำและเงือกล้อมรอบไม่น่าเบื่อนัก แผ่นดินมีสิ่งที่น่าค้นหามากมาย และฉันก็ชอบที่จะค้นหามัน ฉันจึงไม่คิดว่าผืนน้ำที่ไม่เปิดใจให้สิ่งมีชีวิตที่ไม่มีครีบไม่มีหางอาศัยอยู่นั้นจะน่าอยู่ไปมากกว่าพื้นดินที่เปิดรับทุก ๆ คน ส่วนท้องฟ้าก็ไม่ต่างกันกับน้ำ สิ่งมีชีวิตที่ไม่มีปีกก็ไม่สามารถสัมผัสท้องฟ้าได้ ช่างเย่อหยิ่งยิ่งนัก อย่างนี้ฉันจะชอบไปเพื่ออะไร
    คุณเหมือนกับความรู้สึกใดในใจมนุษย์มากที่สุดระหว่าง ;;
         ความหยิ่งยโส
    เหตุผลล่ะ?;; ไม่รู้สิ แต่นั่นคือเหตุผลที่คนรอบกายบอกว่าฉันเป็น ฉันไม่พูด ฉันนิ่งเฉย ฉันไม่ยิ้ม ฉันไม่เปิดบทสนทนากับใครก่อน ฉันชอบอยู่คนเดียว ฉันรักสงบ ฉัน...ผิดตรงไหนกัน ? สิ่งที่ฉันมองว่าหยิ่งยโสคือท้องฟ้าและสิ่งมีชีวิตบนนั้น พวกมันไม่เคยมองลงมาที่พวกเรา เมื่อไหร่ที่ลงมาก็เพื่อล่าเหยื่อหาอาหาร มันไม่เคยเห็นความสำคัญของพวกเรา แต่ฉันไม่เคยที่จะไม่มองย้อนกลับไปที่ใจคนอื่น ๆ ฉันไม่เคยถือตัวเองให้ลอยอยู่เหมือนอยู่บนฟ้า ฉันไม่ได้ละเลยใคร ฉันสนใจทุกคนเสมอ เป็นฉันเองที่คอยระวังภัยให้กับตนอื่น ๆ โดยไม่บอกกล่าว แต่พวกเขาต่างหากที่ไม่เคยเปิดใจรับมันเลย ฉันจึงเป็นได้แค่คนหยิ่งยโส ลูกสาวเจ้าแห่งเหล่าเงือกและแม่มดทรงอำนาจ ใช่สิ ฉันผิดเสมอ แต่อย่าลงใส่ท่านพ่อท่านแม่ที่เกิดฉันมาในฐานะนี้แล้วกัน คนที่ไม่เคารพผู้ใหญ่น่ะหยิ่งยโสกว่าฉันหลายพันเท่านัก
    คุณคิดว่าคุณร้ายพอจะมีชีวิตอยู่รอด ในโลกที่ไร้ซึ่งแสงของดวงอาทิตย์มั๊ย? แล้วถ้าคุณร้าย . คุณจะร้ายแบบไหน?;; แล้วพันกว่าปีที่เหล่ามนุษย์แทบจะเรียกว่าข้ามยุคข้ามสมัยมันไม่นานหรือไง ? ฉันอยู่มานานขนาดนี้แล้ว ความเจ็บ ความสูญเสีย ความตาย ที่ฉันเกลียดและกลัวหนักหนา ฉันก็เจอมาหมดแล้ว ฉันจะไม่มีคุณสมบัติพอที่จะอยู่รอดได้ยังไงกัน ? ถึงฉันจะไม่ได้ดูร้ายแรงในสายตาคนอื่น แต่ฉันรู้ตัวดีว่าฉันน่ะร้าย ร้ายลึกเสียด้วย หึ ทั้งความคิด วาจา และการกระทำของฉัน แค่ความหยิ่งยโสก็ทำให้ฉันเป็นนางมารร้ายที่คอยกดผู้อื่นให้อยู่ที่ต่ำไปแล้ว ถ้าฉันคิดจะลงมือนิดเดียวมันจะไปยากอะไร ในเมื่อฉันมีคำพูดที่กลั่นมาจากสมองที่ฉันมั่นใจว่าสามารถฆ่าคนให้ตายทั้งเป็นได้ สายตาที่เฉียบคม บวกกับพลังเวทย์ที่แค่กระดิกปลายนิ้วก็สามารถซัดป่าทั้งผืนให้ราบเป็นหน้ากลอง . . . แต่ฉันก็ไม่เคยเลือกที่จะทำสิ่งร้าย ๆ ที่แสนจะงี่เง่าเหล่านั้นเลยสักครั้ง ฉันไม่มีเหตุจำเป็นที่จะต้องเสียแรงเพื่อชนชั้นต่ำ ๆ เหล่านั้น
    ถ้าคุณจำเป็นต้องเลือก ระหว่างให้คนที่คุณรักตาย หรือ ให้คุณตาย คุณจะเลือกแบบไหน? ทำไมกัน?;; ฉันเลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับทุกฝ่าย ฉันเลือกให้เขาตาย ฉันรู้ดีว่าคนเป็นจะเจ็บปวดมากกว่าคนตาย ซึ่งเพื่อไม่ให้เขาต้องเจ็บทนดูฉันตาย ฉันก็ยอมทนดูและใช้ชีวิตไปกับการสูญเสียครั้งสำคัญของชีวิตไปตลอดกาล ฟังดูเหมือนคนเห็นแก่ตัวและร้ายกาจใช่มั้ยล่ะ ? แต่ถ้าเขารักฉันจริง ๆ เขาก็จะสามารถเสียสละชีวิตเพื่อให้ฉันอยู่รอดได้ เขาจะตายไปโดยไม่เสียใจเพราะเขาทำเพื่อฉัน ส่วนฉันก็จะยอมเจ็บเพื่อเขา และฉันเลือกอย่างนี้เพราะฉันมั่นใจว่าฉันจะไม่มีทางทำอะไรงี่เง่าเช่นการเสียใจจนตายตามเขาไปหรอก ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันจะร้องไห้ออกหรือไม่ เพราะถึงตอนนั้นฉันคงด้านชาไร้ความรู้สึกไปแล้ว ถึงจะโกรธตัวเองที่เลือกให้เขาตาย แต่ฉันก็เชื่อว่าแค่ร่างของเขาเท่านั้นที่หายไป ส่วนจิตใจของเขายังลอยอยู่เคียงข้างฉันเสมอ ๆ เพราะเราสื่อสารกันทางใจ ไม่ใช่ทางสมอง อีกอย่าง . . . วินาทีที่ฉันปล่อยให้เขาตายไป ฉันได้ทำหน้าที่ของตัวเองจนสมบูรณ์แล้ว หน้าที่ที่ว่าต้องปกป้องเขาจากบาปทั้งปวง และรับบาปมาไว้ที่ตัวฉันเอง ถ้าเขาเป็นฝ่ายปล่อยให้ฉันตายน่ะหรอ ? เขาก็รับบาปเต็ม ๆ น่ะสิ จริงมั้ย ?



    =======================================================================
     ขอบคุณที่มาออดิชั่นนะคะ >[]< ยูรักคุณที่สุดเลย !



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×