คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : -
นอกเหนือจากคุณ { db. pipink แล้ว
ไม่ว่าใครก็ตาม ห้ามคัดลอกข้อมูลส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมด
ออกจากหน้าบทความนี้เป็นอันขาด
ห้ามดัดแปลง และห้ามขโมยไอเดีย... อย่าแม้แต่จะคิด - -
Follow your form audition : )
ส่วนของผู้สมัคร
๑. ชื่อ
: จี ค่ะ (Gee Gee Gee Gee Baby Baby Baby~ ฮ่าๆ ต้องพูดแบบนี้ทุกทีที่กรอกใบออ - -)
๒. อายุ
: 16 ขวบค่ะ
ส่วนของตัวละคร
๑. ชื่อตัวละคร
: ฮัน บยอล (ชื่อ “บยอล” แปลว่าดาว นามสกุล “ฮัน” แปลว่าหนึ่งค่ะ ชื่อพยางค์เดียว - รวมชื่อกับนามสกุลเป็น “ฮันบยอล” แปลว่าดาวดวงใหญ่ หรือดาวดวงเดียวค่ะ)
๒. อายุ
: 18 ปี
๓. อาชีพ
: นักเรียนมัธยมปลาย (ม.6)
๔. ลักษณะนิสัย
: บยอลเป็นเด็กสาวที่ติดจะมีนิสัยเอาแต่ใจเพราะเป็นลูกสาวคนเดียวของพ่อที่เป็นเศรษฐี แต่เธอกลับไม่ใช่คุณหนูที่ชี้นิ้วสั่งและเกลียดความลำบาก เธอเพียงแค่เป็นคุณหนูประเภทที่มีจุดยืนของตัวเองและหัวแข็ง อยากได้อะไรก็ต้องได้ ถ้าใครไม่ให้ก็จะไปเอามาเอง อยากทำอะไรต้องได้ทำ แถมยังเป็นคนมีความกล้าอยู่ในระดับเหนือผู้หญิงทั่วไป กล้าลองอะไรใหม่ๆ กล้าเสี่ยง กล้าทำในสิ่งที่คนอื่นไม่กล้า เช่น เธอกล้าที่จะสู้กับโจรในยามค่ำคืนทั้งที่ถ้าเป็นคนอื่นคงจะเลือกวิ่งหนี เป็นต้น นอกจากนั้นแล้วก็เป็นคนปากกล้า กล้าพูด กล้าเถียง ซึ่งโดยรวมๆ แล้วเธอก็จะดูเป็นคนที่แข็งแกร่งพอดู ไม่ใช่คุณหนูอ่อนแอที่ต้องมีคนมาปกป้องเรื่อยไป เธอรักเพื่อนฝูง ใครก็ตามที่เธอนับว่าเป็นพวกเดียวกับเธอถึงแม้จะไม่สนิทกันมากเธอก็จะปกป้อง ข้อเท็จจริงที่สำคัญของบยอลคือ เธอสามารถโหด ถึก เถื่อน ได้อย่างที่ใครๆ ก็คาดไม่ถึง และมีหมัดหนัก เตะหนัก ต่อยแรง อย่างที่คนร่างเล็กอย่างเธอไม่น่าจะมีได้
๕. ชื่ออิมเมจ
: ปาร์คมินยอง (นางเอกเอ็มวี Haru Haru ของ BigBang // เจ้าหญิงนังนัง (นักรัง) ใน จามยองโก (จามอง) ฯลฯ)
๖. คู่ของคุณ
: โอวอนบิน / ในเรื่องใช้ชื่อ โอวอนบิน ไปเลยนะคะ ^^
๗. อายุ
: 18 ปี
๘. อาชีพ
: นักเรียนมัธยมปลาย (ม.6) , นักดนตรีประจำผับเล็กๆ แห่งหนึ่งชานเมืองกรุงโซล (เล่นคีย์บอร์ด/เปียโน)
๙. ลักษณะนิสัย
: ในสายตาคนรอบข้างนั้น วอนบินไม่ใช่มนุษย์เพศชาย แต่เขาคือรูปปั้นเทวดาแห่งเสียงดนตรี ว้าวว ฟังดูดีใช่มั้ยล่ะ? ใช่ ท่อนหลังน่ะถูกต้องที่สุด เขาคือนักดนตรีฝีมือฉกาจที่ถ้าเสนอตัวเองอีกนิดก็สามารถเข้าวงการเพลงได้อย่างสบายๆ ถึงเขาจะเล่นคีย์บอร์ดที่ผับ แต่เขาก็มีความสามารถในการเล่นเครื่องดนตรีแทบจะทุกชนิดเท่าที่เขาจะสรรหามาศึกษาได้ แต่ไอ้ท่อนแรกของฉายาเขาเนี่ยสิ? รูปปั้น? รูปปั้นเทวดา? หึ... ก็วอนบินน่ะ คือคนที่เย็นชาที่สุดเท่าที่คนจริงๆ ไม่อิงนิยายจะเป็นได้ วันหนึ่งๆ เขาพูดแบบนับคำได้สบายๆ แต่ถ้าอะไรที่มันจำเป็นเขาก็จะพูด ถึงแม้น้ำเสียงจะปนความรำคาญอยู่ด้วยเสมอๆ ก็ตาม นอกจากปากหนักไม่ค่อยพูดแล้วนั้น ใบหน้าที่หล่อเหลาราวเทพบุตรก็เป็นส่วนเสริมให้เห็นว่าทำไมเขาต้องเป็นรูปปั้นเทวดา แต่ด้วยความปากหนักของเขานั้นไม่มีใครรู้หรอกว่าเขาคิดอะไรอยู่ในใจ ความจริงแล้วชายคนนี้ไม่ได้สนใจเพียงแต่เรื่องดนตรี แต่เขาสนใจรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ของคนรอบข้างอีกด้วย ถึงแม้จะไม่แสดงออก แต่เขาก็เป็นคนที่ห่วงใยคนอื่นเสมอๆ ถ้าใครสักคนสามารถตีสนิทเขาได้ ก็จะรับรู้ได้ทันทีว่าเขาเป็นคนที่อบอุ่นมากแค่ไหน
๑๐. รูปอิมเมจคุณ
:
๑๑. รูปอิมเมจคู่ของคุณ
:
๑๒. ตีมสตอรี่ที่คุณเลือก
: Raining: สายฝนที่ร่วงหล่น
๑๓. ตีมสตอรี่ของคุณเกี่ยวข้องกับคุณหรือคู่อย่างไร
: เหตุผลที่ทำให้วอนบินเย็นชา... ตอนเขาอายุ 6 ขวบ พ่อแม่ของวอนบินตายในวันฝนตก เขาหลงทางในสวนสาธารณะตอนกลางคืน และพ่อแม่ก็ตามหา แต่ทั้งคู่ถูกคนร้ายลอบแทงจากด้านหลัง ก่อนจะคว้ากระเป๋าเงินของทั้งคู่แล้วหนีไป เขาไม่สดใสเหมือนเดิม เขาไม่พูดไม่จาจนคนอื่นคิดว่าเป็นใบ้ แต่เขาไม่โทษสายฝน เขาโทษตัวเองตลอดเวลา ดังนั้นสายฝนจึงไม่ใช่สิ่งที่เขาเกลียด ถึงแม้การที่ฝนตกจะไม่ใช่สิ่งที่เขาพึงพอใจนักก็ตาม
วันที่วอนบินเจอบยอล... วันนั้นฝนตก เขาเพิ่งจะเล่นดนตรีที่ผับเสร็จ และแน่นอนว่ามันเป็นเวลาเลยเที่ยงคืนมาแล้ว ที่สวนหย่อมใกล้ๆ ผับกลับมีเสียงเอะอะโวยวายของคนกลุ่มเล็กๆ ดังแว่วมา เมื่อเข้าไปใกล้เขาก็พบเด็กสาวคนหนึ่งในวงล้อมของชายที่ไม่หน้าไว้วางใจอีกสามคน แต่สิ่งที่เห็นชัดผ่านม่านฝนก็คือสีหน้าที่ไม่เกรงกลัวของเด็กสาวคนนั้น เมื่อเสียงโต้เถียงจบลง การต่อสู้ก็เริ่มขึ้น วอนบินตกใจมาก แน่นอนว่าเขาเกือบจะเห็นภาพประวัติศาสตร์ซ้ำรอยต่อหน้าต่อตา และเขาก็ไม่รอช้าที่จะพุ่งตัวเข้าไปช่วยทันที แต่ภาพตรงหน้ากลับเปลี่ยนไป เมื่อคนเพียงคนเดียวกลางวงล้อมออกลีลาเตะต่อยอย่างคล่องแคล่ว ถึงแม้จะเสียเปรียบอยู่เพราะเป็นผู้หญิงและมีเพียงตัวคนเดียว แต่ฝีมือเธอก็พอที่จะทำให้เธอเอาตัวรอดได้พอดู กระนั้นแล้ว วอนบินก็ตัดสินใจเข้าไปช่วยอีกอยู่ดี เขาคงไม่เย็นชาพอที่จะยืนดูเด็กผู้หญิงคนเดียวโดนรุมทำร้ายต่อหน้าต่อตาหรอกนะ ยิ่งในสภาพอากาศแบบนี้ด้วย... แต่กว่าเขาจะรู้ตัว เขาก็เอาชีวิตตัวเองเข้าไปพัวพันกับผู้หญิงที่พร้อมจะละลายหัวใจน้ำแข็งของเขาเข้าเสียแล้ว
๑๔. ในหนึ่งวัน . คุณชอบช่วงเวลาไหนมากที่สุด พร้อมเหตุผล
: บยอลชอบเวลาเช้าตรู่ของวันมากที่สุด เพราะมันสงบและสดชื่น เห็นเป็นคนหัวแข็งอย่างนี้แล้ว เธอก็มีมุมสบายๆ อยู่ด้วยเช่นกัน เธอชอบตื่นเช้ามาวิ่งออกกำลังกายในหมู่บ้าน ดื่มชาหรือเครื่องดื่มร้อนๆ ที่สวนหลังบ้าน ฟังเสียงนกร้อง แล้วก็ถ่ายรูปความสวยงามของธรรมชาติในยามเช้า ที่สำคัญคือช่วงเช้าตรู่เป็นช่วงที่สงบที่สุดในกรุงโซล เพราะเมื่อเริ่มแปดโมงเช้าคนก็จะเริ่มออกมาทำงาน กลางวันนี่วุ่นวายอย่างไม่ต้องพูดถึง ตอนเย็นคือช่วงเวลาที่จอแจแออดที่สุด และพอตกกลางคืนก็เป็นเวลามั่วสุมของวัยรุ่นทุกประเภทนี่เอง
ขอบคุณสำหรับการออดิชั่นในครั้งนี้มากๆ เลยค่ะ นอมู ~ ซารางเฮ <3
ขอบคุณที่มีบทความดีๆ แบบนี้ขึ้นมามากๆ เลยเช่นกันค่ะ นอมู คัมซาแฮ <3
http://writer.dek-d.com/doubleisland/story/view.php?id=606999
ความคิดเห็น