ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
“เธอเหมือนดอกคัทลียา ตรงนี้ขาวละมุน กลีบดอกไม้สดนุ่มมือ ดอกไม้ที่หอมและหวาน ด้านในเป็นกลีบซ้อนสีชมพูเข้ม... และนุ่มราวกำมะหยี่เนื้อดีที่สุดในโลก ฉ่ำน้ำหวานรอให้...ฉันกิน”
เขาเน้นสองคำสุดท้าย พันดาวที่แทบจะหยุดหายใจ เปลือกตาเธอปิดลงฟังคำบรรยายจากปากของชายหนุ่ม ความร้อนที่ไหลวนทั่วร่างเหมือนจะไปรวมกันที่ดอกไม้กลางกายอย่างที่เขาพรรณนาไว้
แวะมากรีดร้องด้วยความดีใจในที่สุดก็ปกพี่เซดริกก็ได้อวดโฉมนะคะ ต้านสัมผัสปรารถนาร้าย เป็นหนึ่งในวรรณกรรมชุดพิเศษ จากสนพ.อินเลิฟนะคะ เล่มนี้เป็นการทำงานร่วมกันกับนักเขียนอีกสองท่าน คือนามปากกา จอมนางค์ และ ตะวัน สามารถเข้าไปดูรายละเอียดได้ที่หน้าเพจสนพ.อินเลิฟค่ะ
เขานอนบนเตียงยาว มีจิตแพทย์นั่งไขว่ห้างรับฟังอย่างสงบ
เซดริก :ผมชอบแกล้งเธอเหรอ... ไม่หรอก มันไม่ใช่อย่างนั้น...หืมส์...
เธอบอกว่าผมแกล้งเธอเป็นงานอดิเรกเหรอ... ไม่เลยไม่ใช่สักนิด
จิตแพทย์ : คุณจะปฏิเสธว่าไม่ได้ทำแบบนั้น
เซดริก: ใช่ ผมไม่เคยแกล้งเป็นงานอดิเรก... แต่มันเป็นกิจวัตรประจำวันต่างหากล่ะ
...................................................................................................
พันดาว : เขาโกหกค่ะ เขาโกหก เขาน่ะตัวดี เขามันตัวร้าย เขามัน...
จิตแพทย์: เอ่อ ใจเย็นนะคะคุณ ค่อยๆเล่า
พันดาว: คนอย่างเขาน่ะ...
เซดริกพังประตูเข้ามา
: คนอย่างฉันทำไม! ยัยอ้วน
พันดาว: T^T ไม่ทำไมค่ะคุณเซดริก
....................................................................................................
จิตแพทย์ : เชิญนอนตรงนี้ได้เลยนะคะคุณซาแมนต้า
ซาแมนต้า: มันทำมาจากหนังแท้หรือเปล่า ฉันแพ้หนังปลอมนะ แล้วนั่น... น้ำแร่หรือเปล่า อย่าบอกนะว่าคุณจะให้ฉันดื่มน้ำธรรมดาๆนั่น
จิตแพทย์ : .....
(หมายเหตุ ฉากเหล่านี้ไม่มีในนิยาย)
"กินยาซะ ไม่อย่างนั้น ถ้าเธอเป็นไข้ตอนอยู่ที่นี่ มันคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ฉันจะแก้ผ้าแล้วเช็ดตัวให้เธอ ทุกซอก...ทุกหลืบ"
อึก... ด้วยความเร็วเท่าที่จะทำได้ พันดาวยกมือตบยาเข้าปากทันที ที่ได้ยินเขาขู่ เสร็จแล้วใบหน้ารูปหัวใจก็บิดเบี้ยว มือเล็กทุบอกแรงๆ ตาเหลือก
“เป็นอะไรไป”
เซดริกถาม เมื่อเห็นอาการนั่น คนตัวเล็กเอามือทุบอกอั้กๆ
ยะ... ยา... ติดคอ! พันดาวเบิกตากว้าง
"ฉิบหายแล้ว!"
คนตัวโตสบถ ก่อนจะพุ่งเข้ามาหา มือคว้าขวดน้ำเปิดแล้วก็บีบปากเล็กๆนั่นก่อนจะกรอกลงไป
"ให้ตายเถอะ ยัยอ้วน นี่แม้แต่กินยาแค่สองเม็ดยังจะทำให้ตัวเองตายได้อีกนะ เธอนี่มัน"
น้ำช่วยทำให้ยาไหลลงคอไปได้ พันดาวสำลักน้ำก่อนจะรีบบิดหน้าหนีมือแกร่งที่บีบปากเธอไว้ แล้วปัดแขนเขาออกอย่างแรง ไปยืนไอโขลกอยู่ข้างเตียงน้ำหูน้ำตาไหล เสื้อยืดสีขาวที่สวมเปียกน้ำนิดหน่อย เซดริกยกมือเท้าเอวข้างหนึ่ง อีกข้างกำขวดไว้
“มะ... ไม่ตายแล้ว”
พันดาวหายใจโล่ง เธอเอามือลูบอก
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
โดนไล่ไปนอนไกลแล้วเพิ่งรู้ตัวเอง
อัพต่อนะค่ะ รอๆๆๆ
ใครหลุดก่อนมีเฮแน่งานนี้
อย่าเพิ่งกินตับพันดาวเน้อ ขอฟินกันหลายๆตอนก่อนนะ
ยังไงก็รักนะตัว ติดตามอยู่ตลอดๆๆ