ต้านสัมผัสปรารถนาร้าย ( ร้อนแรงมาก)

“เธอเหมือนดอกคัทลียา ตรงนี้ขาวละมุน กลีบดอกไม้สดนุ่มมือ ดอกไม้ที่หอมและหวาน ด้านในเป็นกลีบซ้อนสีชมพูเข้ม... และนุ่มราวกำมะหยี่เนื้อดีที่สุดในโลก ฉ่ำน้ำหวานรอให้...ฉันกิน”

เขาเน้นสองคำสุดท้าย พันดาวที่แทบจะหยุดหายใจ เปลือกตาเธอปิดลงฟังคำบรรยายจากปากของชายหนุ่ม ความร้อนที่ไหลวนทั่วร่างเหมือนจะไปรวมกันที่ดอกไม้กลางกายอย่างที่เขาพรรณนาไว้ 

 แวะมากรีดร้องด้วยความดีใจในที่สุดก็ปกพี่เซดริกก็ได้อวดโฉมนะคะ   ต้านสัมผัสปรารถนาร้าย   เป็นหนึ่งในวรรณกรรมชุดพิเศษ จากสนพ.อินเลิฟนะคะ      เล่มนี้เป็นการทำงานร่วมกันกับนักเขียนอีกสองท่าน คือนามปากกา จอมนางค์ และ  ตะวัน  สามารถเข้าไปดูรายละเอียดได้ที่หน้าเพจสนพ.อินเลิฟค่ะ

                                     







เขานอนบนเตียงยาว มีจิตแพทย์นั่งไขว่ห้างรับฟังอย่างสงบ
เซดริก :ผมชอบแกล้งเธอเหรอ... ไม่หรอก มันไม่ใช่อย่างนั้น...หืมส์...
เธอบอกว่าผมแกล้งเธอเป็นงานอดิเรกเหรอ... ไม่เลยไม่ใช่สักนิด
จิตแพทย์ :  คุณจะปฏิเสธว่าไม่ได้ทำแบบนั้น
เซดริก: ใช่ ผมไม่เคยแกล้งเป็นงานอดิเรก... แต่มันเป็นกิจวัตรประจำวันต่างหากล่ะ 
...................................................................................................




พันดาว : เขาโกหกค่ะ เขาโกหก เขาน่ะตัวดี เขามันตัวร้าย เขามัน...
จิตแพทย์:  เอ่อ ใจเย็นนะคะคุณ ค่อยๆเล่า
พันดาว: คนอย่างเขาน่ะ...
เซดริกพังประตูเข้ามา
: คนอย่างฉันทำไม! ยัยอ้วน
พันดาว: T^T  ไม่ทำไมค่ะคุณเซดริก 
....................................................................................................


จิตแพทย์ : เชิญนอนตรงนี้ได้เลยนะคะคุณซาแมนต้า
ซาแมนต้า:  มันทำมาจากหนังแท้หรือเปล่า ฉันแพ้หนังปลอมนะ แล้วนั่น... น้ำแร่หรือเปล่า อย่าบอกนะว่าคุณจะให้ฉันดื่มน้ำธรรมดาๆนั่น
จิตแพทย์ : .....

(หมายเหตุ ฉากเหล่านี้ไม่มีในนิยาย)


"กินยาซะ ไม่อย่างนั้น ถ้าเธอเป็นไข้ตอนอยู่ที่นี่ มันคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ฉันจะแก้ผ้าแล้วเช็ดตัวให้เธอ ทุกซอก...ทุกหลืบ"

อึก... ด้วยความเร็วเท่าที่จะทำได้ พันดาวยกมือตบยาเข้าปากทันที ที่ได้ยินเขาขู่ เสร็จแล้วใบหน้ารูปหัวใจก็บิดเบี้ยว มือเล็กทุบอกแรงๆ ตาเหลือก

“เป็นอะไรไป”

เซดริกถาม เมื่อเห็นอาการนั่น คนตัวเล็กเอามือทุบอกอั้กๆ

ยะ... ยา... ติดคอ! พันดาวเบิกตากว้าง

"ฉิบหายแล้ว!"

 คนตัวโตสบถ ก่อนจะพุ่งเข้ามาหา มือคว้าขวดน้ำเปิดแล้วก็บีบปากเล็กๆนั่นก่อนจะกรอกลงไป 

"ให้ตายเถอะ ยัยอ้วน นี่แม้แต่กินยาแค่สองเม็ดยังจะทำให้ตัวเองตายได้อีกนะ เธอนี่มัน"

น้ำช่วยทำให้ยาไหลลงคอไปได้ พันดาวสำลักน้ำก่อนจะรีบบิดหน้าหนีมือแกร่งที่บีบปากเธอไว้ แล้วปัดแขนเขาออกอย่างแรง ไปยืนไอโขลกอยู่ข้างเตียงน้ำหูน้ำตาไหล เสื้อยืดสีขาวที่สวมเปียกน้ำนิดหน่อย เซดริกยกมือเท้าเอวข้างหนึ่ง อีกข้างกำขวดไว้

“มะ... ไม่ตายแล้ว”

พันดาวหายใจโล่ง เธอเอามือลูบอก