My Only 1 เพราะคุณเท่านั้นคนเดียวของใจ

ตอนที่ 73 : MY ONLY 1 | 25 : จีบจริงไม่มีแกล้ง [4]

ณ บ้านจารุวิรงภักดิ์

การกลับมาเหยียบที่นี่อีกครั้งในรอบหลายปีทำให้เจ้าจันทร์รู้สึกตื่นเต้นและหวั่นเกรงในใจไปพร้อมกัน ในวันนี้หญิงสาวยืมรถของพี่ชายมาขับโดยเจ้าของรถออกไปพร้อมลูกและภรรยาตั้งแต่เมื่อเช้า เธอกวาดสายตามองไปรอบๆ บ้านแล้วพบว่าที่นี่ก็มีการเปลี่ยนแปลงบ้างเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นสวนหน้าบ้านที่ทำใหม่ หรือตัวบ้านที่มีการซ่อมแซมทาสีใหม่เล็กน้อย

เจ้าจันทร์โทรบอกเจ้าของบ้านตั้งแต่เมื่อวานเอาไว้แล้วว่าจะมาเยี่ยม วันนี้หญิงสาวก็ซื้อของมาฝากเล็กๆ น้อยๆ บ้าง ถ้าซื้อใหญ่ไปเดี๋ยวมันเกินงาม

หนึ่งในวิธีการจีบผู้ชายที่มักจะได้ผลจากยุคสู่ยุดก็คือ..เข้าทางผู้ใหญ่

“อ้าว หนูจันทร์ มาคนเดียวเหรอ” คนตรงหน้ายังคงเหมือนเดิมแทบทุกอย่าง ทั้งรอยยิ้มที่ใจดี กับน้ำเสียงอ่อนโยน ยังคงเป็นคุณป้าของเธอเสมอ

“ค่ะ พอดีจันทร์อยู่กรุงเทพมาได้สี่ห้าวันแล้ว คิดถึงคุณป้าก็เลยมาหา” หญิงสาวยิ้มรับ 

จากนั้นเธอก็เดินตามเจ้าของบ้านแล้วเข้าไปนั่งด้านใน ภายนอกบ้านมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย ส่วนภายในบ้านก็เปลี่ยนไปเยอะ มีเฟอร์นิเจอร์หลายชิ้นในนี้ที่สาวเจ้าไม่เคยเห็น

ร่างเล็กทิ้งกายลงบนโซฟาพร้อมกับวางกล่องของฝากที่ซื้อมาวางไว้

“จันทร์เอาชาสมุนไพรมาฝากคุณป้าค่ะ”

“ขอบใจจ้า ทีหลังไม่ต้องลำบากเลย” หญิงวัยกลางคนยิ้มรับ “ไม่ได้เห็นหน้านาน คุณหนูของป้าโตแล้วสวยขึ้นเยอะ”

“คุณป้าก็เหมือนกันค่ะ จันทร์คิดถึงฝีมือทำอาหารของป้ามากๆ เลยด้วย”

“ถ้าแบบนั้นอยู่กินข้าวที่นี่ค่อยกลับดีไหม”

“เกรงใจแย่เลยค่ะ”

“ไม่ต้องเกรงใจหรอก นานทีป้าจะมีคนมาหา อยู่คนเดียวก็เหงา เจ้านะก็แวะมาไม่บ่อยเดือนนึงครั้งสองครั้ง รายนั้นเขางานยุ่ง”

“ถ้างั้นจันทร์กลับมาอยู่กับคุณป้าเหมือนเดิมดีไหมคะเนี่ย”

“อย่าให้ความหวังคนแก่สิ” ภัสสรหัวเราะเบาๆ เธอไม่ปฏิเสธว่าตนเองค่อนข้างเหงา มีลูกชายคนเดียวก็ทำงานหนัก ลูกสะใภ้ก็ดูจะไร้วี่แวว พูดถึงเลี้ยงหลานก็ยิ่งแล้วใหญ่

“งั้นเดี๋ยวจันทร์อาสาเป็นลูกมือทำอาหารช่วยนะคะ”

ราวกับย้อนวันวานบรรยากาศในครัวระหว่างทั้งสองคน เจ้าจันทร์อยู่ช่วยเจ้าของบ้านทำอาหารเพื่อเป็นมื้อเย็นในเย็นนี้ โดยก่อนหน้าเธอโทรไปบอกพี่ชายเอาไว้แล้วว่าอาจจะกลับค่ำสักหน่อย เมนูในวันนี้มีแค่สองสามอย่างไม่ได้มากมายเพราะไม่ได้ซื้อวัตถุดิบเข้าตู้เย็นเพิ่ม

จึงมีแค่ผัดผักบุ้ง แกงจืด แล้วก็สลัดผลไม้ที่เก็บไว้ทานหลังมื้อเย็น

แต่ว่าสิ่งที่เจ้าจันทร์ไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้นก็คือ...

“แม่ ทำอะไรอยู่...!!” ณภัทรที่กลับบ้านมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้หยุดยืนหน้าครัวแล้วมองเธออย่างอึ้งๆ “คุณมาทำอะไรที่นี่”

“อ้าวนะ แม่ไม่รู้ว่าวันนี้จะกลับ” ภัสสรเงยหน้าจากหม้อแกงแล้วมองไปที่ลูกชายอย่างประหลาดใจ “หนูจันทร์เขามาเยี่ยม แม่เลยชวนทานข้าวเย็นด้วยกัน เรามาได้เวลาพอดีเลย”

ชายหนุ่มพยักหน้าให้กับแม่ของเขาแม้ว่าในใจจะยังสงสัยอยู่ก็ตาม ณภัทรเหลือบมองเจ้าจันทร์ที่กำลังใช้ช้อนคนแกงในหม้ออยู่แล้วก็ยิ่งแปลกใจ เขาละสายตาจากร่างเล็กแล้วเดินไปหยิบภาชนะจานชามออกมาจากชั้นก่อนจะนำไปวางบนโต๊ะรับประทานอาหาร

ในด้านของเจ้าจันทร์ที่ดูแลแกงจืดอยู่ ก็หยิบมีดออกมาเพื่อหั่นผักชีใส่ในหม้อ สายตาของเธอแอบมองณภัทรอยู่เช่นกัน ความประมาทก่อเหตุอีกครั้งเมื่อมีดที่ควรหั่นผักชีดันมาปาดนิ้วของเธอแทน

“โอ๊ย!” ร่างเล็กสะดุ้งอยากตกใจก่อนจะนิ่วหน้าด้วยความตกใจ 

“ตายแล้ว โดนบาดเหรอคะ” หญิงวัยกลางคนมองไปที่ลูกมือทำครัวอย่างตกใจ ก่อนจะหันไปบอกให้ณภัทรเข้ามาช่วยเหลือ

เจ้าจันทร์มองเลือดที่นิ้วของตนก่อนจะทำทีใช้ปากเข้าไปซับแผล แต่ก็มีมือของใครสักคนเข้ามาห้ามไว้

“จะเลียแผลทำไมครับ สกปรก” ณภัทรเห็นเหตุการณ์แล้วก็รีบเข้าไปดู เขาเอ็ดเธอก่อนจะลากคนมีแผลออกมาจากห้องครัว โดยเดินมาหยิบกล่องปฐมพยาบาลที่วางอยู่ด้านข้างทีวี “ผมทำแผลให้”

หญิงสาวถูกพามานั่งที่โซฟาแล้วยื่นนิ้วที่โดนบาดไปให้ชายหนุ่มจัดการ เธอจ้องมองทุกการกระทำของอีกฝ่ายตั้งแต่หยิบสำลีชุบแอลกอฮอล์มาเช็ดรอบแผล จนกระทั่งหยิบพลาสเตอร์ยามาแปะให้ ทำเอาคนที่ถูกมองรู้ตัวจนต้องเงยหน้ามาสบตาเธอ

“เลิกมองผมได้แล้ว”

“ก็นายนั่งอยู่ตรงหน้าฉัน ไม่ให้มองนายแล้วจะให้มองไปไหน” เธอว่า

“นี่คุณคิดจะทำอะไรกันแน่” ชายหนุ่มตั้งคำถามพร้อมหรี่ตามองหญิงสาวอย่างจับผิด 

“ฉันก็หั่นผักชีไง มันคืออุบัติเหตุ ใครจะอยากเอามีดมาฟันตัวเองเล่นล่ะ” 

“ไม่ใช่เรื่องนั้น ผมหมายถึงเรื่องที่คุณมาที่บ้านผม คุณมาทำอะไร” 

“คุณป้าก็บอกไปแล้วนี่ว่าฉันมาเยี่ยม ฉันแค่คิดถึงคุณป้าเลยมาหาเอง นายจะจับผิดฉันไปทำไม ฉันดูเป็นคนแย่ๆ ขนาดนั้นเลยเหรอ” เจ้าจันทร์พูดแล้วก็ทำไหล่ตกประกอบแววตาเศร้าสร้อย

“คุณคิดถึงแม่ผมเหรอ” เขายังคงสงสัย

“ก็ใช่ไง”

แล้วคิดถึงเขาบ้างหรือเปล่า..ณภัทรทำเพียงถามในใจแต่ไม่กล้าเอ่ยออกไป

เมื่อพันแผลเสร็จชายหญิงทั้งสองคนก็กลับไปนั่งที่โต๊ะทานข้าวเพื่อร่วมทานมื้อเย็นด้วยกัน ยิ่งเป็นเช่นนั้นหญิงสาวก็ยิ่งนึกถึงช่วงเวลาเมื่อก่อนที่เธอมาอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้ ตอนนี้มันก็คับคล้ายคับคลาจะเหมือนเมื่อก่อน ยกเว้นก็แต่ลูกชายเจ้าของบ้านที่เปลี่ยนไป

ที่แท้ก็มูฟออนเป็นวงกลม โถ..พ่อคุณ ก็ถามออกไปสิค้าาาา