ตอนที่ 46 : MY ONLY 1 | 17 : เตรียมตัวเป็นคู่รัก [2]
สุ่มแจกอีบุคจากคอมเม้นท์ค่ะ
17: To be Couple
เหตุการณ์ในตอนนั้นมีแค่เจ้าจันทร์ที่เห็นและต่อให้บอกใครก็คงไม่มีคนเชื่อ เธอจึงตั้งแง่กับณภัทรตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาโดยไม่เหลือความรู้สึกดีๆ ให้เขาอีก
“นะเขาก็มีส่วนที่เหมือนพ่อเขาและส่วนที่ไม่เหมือน เจ้านะโดนคนพูดมาตั้งแต่เด็กว่าเขาจะต้องโตไปเหมือนพ่อตัวเอง แต่ป้าคิดว่าเขาไม่เป็นแบบนั้นหรอกค่ะ เขามีจิตใจดีกว่าพ่อเขาเยอะ” แม่ของณภัทรเงยหน้าขึ้นมาสบตาหญิงสาว “ถึงหนูจันทร์จะไม่ชอบเจ้านะมัน แต่ก็ลองดูไปก่อนได้ไหมคะ”
โรงพยาบาล
“เป็นไง โดนอาจารย์ดุอีกล่ะสิมึง” ไม้หนึ่งโยนกระป๋องน้ำอัดลมไปให้เพื่อนที่กำลังนั่งอยู่บนม้าหินอ่อนราวกับคนหมดอาลัยตายอยาก
“ก็..เขาถามกูว่าเทเลทับบี้ตัวสีเขียวมีชื่อว่าอะไร แต่กูตอบไม่ได้” ณภัทรถอนหายใจเบาๆ
“คำถามง่ายๆ”
“ไอ้เวร ใครเขาจะไปจำชื่อเทเลทับบี้วะ”
“กูนี่ไง ตัวสีเขียวชื่อดิปซี สีม่วงทิงกี้วิงกี้ สีเหลืองชื่อลาล่า ส่วนสีแดงชื่อโพ”
หลังจากที่ไม้หนึ่งพูดจบ ณภัทรก็เงยหน้าไปมองเพื่อนอย่างอึ้งๆ น่าประหลาดใจที่เพื่อนของเขาจำชื่อตัวการ์ตูนในวัยเด็กได้ครบทุกตัว
“เออๆ แล้วช่วงนี้ว่างป้ะ ที่บอกจะพากูไปดูห้องอะ”
“ทิตย์หน้าได้ป้ะ”
“ไม่ได้ ทิตย์หน้าไม่ว่าง” ณภัทรส่ายหน้าปฏิเสธทันที “กูต้องไปเลือกชุดในงานหมั้น”
“เอาจริงเอาจังว่ะ เออๆ พรุ่งนี้ละกัน ลงจากวอร์ดแล้วมาเจอกันที่ลานจอดรถหน้าตึกB2 นะ” ไม้หนึ่งพยักหน้ารับไปส่งๆ ก่อนจะลงไปนั่งด้านข้างเพื่อนคนสนิท “อะ คุยเรื่องหมั้นกับกูหน่อยซิ”
“ตอนนี้?”
“เออ ไม่เล่ากูไม่พาไปดูห้องนะเว้ย”
“ต้องง้อไหม”
“ง้อสิ กูเพื่อนมึงนะ ใครกันที่คอยจดเลกเชอร์ให้ตอนมึงเข้าเรียนไม่ได้ ใครกันที่ไปขอโพยจากรุ่นพี่มาให้ตอนเข้าสอบ ใครกันที่ช่วยเช็คชื่อ..”
“พอ ลำเลิกบุญคุณเก่งจริง”
ทั้งณภัทรและไม้หนึ่งต่างก็เป็นคนที่เรียนได้คะแนนอันดับต้นๆ ของคลาสมาตลอด เคล็ดลับก็คือทั้งสองผลัดกันช่วยกันตามแต่ละเรื่องที่ตัวเองถนัด และบางครั้งก็เผื่อแผ่ถึงเพื่อนคนอื่นอีกด้วย
ชายหนุ่มเล่าเรื่องของตัวเองกับว่าที่คู่หมั้นให้เพื่อนฟังโดยเป็นเนื้อเรื่องคร่าวๆ คือเธอเป็นลูกสาวของผู้อุปถัมภ์เขาเอง แล้วทางผู้ใหญ่ก็เตรียมงานไว้ให้แล้ว แล้วนั่นก็ทำให้เพื่อนของเขานั่งมองตาปริบๆ
“คือโดนจับคลุมถุงชน”
“เปล่า” ณภัทรส่ายหน้า “ถ้าคลุมถุงชนแปลว่าฝืนใจ นั่นคงใช้ไม่ได้สำหรับกู”
“เข้าใจละ มึงชอบเขาแต่เขาไม่ชอบมึง”
จึก บางทีไม้หนึ่งก็ตรงเกินไป
“อืม”
“นี่ไง คิดในแง่ดีว่าอย่างน้อยมึงก็คอมพลีทแล้ว มึงได้หมั้นกับคนที่มึงชอบ แล้วคิดมากอะไร”
“ก็เขาไม่ชอบกู ได้ตัวมาแต่ไม่ได้ใจจะมีค่าอะไร” ณภัทรถอนหายใจให้กับเพื่อนจากนั้นก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง “ไปละ พรุ่งนี้อย่ามาสายนักล่ะ”
“เออ บอกตัวเองเถอะ”
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป
หลังจากที่ผ่านการทำงานมาทั้งสัปดาห์แล้วพอถึงวันหยุดสุดสัปดาห์ แทนที่จะได้พักผ่อนเจ้าจันทร์กับณภัทรก็จำเป็นต้องออกมาข้างนอกเพื่อเลือกชุดหมั้น หนึ่งในชุดหมั้นก็คงจะมีแหวนด้วย ซึ่งตอนนี้ทั้งสองคนก็อยู่ในร้านจิวเวลรี่แห่งหนึ่งในตัวเมือง
“สวัสดีค่า มองหาอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ” พนักงานสาวคนหนึ่งเดินออกมาต้อนรับด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“มาดูแหวนครับ” ณภัทรตอบ
หลังจากนั้นพนักงานก็พาทั้งคู่เดินเข้าไปในนั่งด้านในร้าน โดยตรงหน้าคือตู้กระจกโชว์แหวนมากมายหลายแบบ
“ที่เป็นแหวนจากทางร้านเราทั้งหมดค่ะ ชอบแบบไหนหรือเปล่าคะ”
“เออธรรมดาก็พอค่ะ” เจ้าจันทร์บอกหลังจากที่กวาดสายตามองไปทั้งหมดในนี้แล้ว ก็แค่หมั้นครั้งเดียวและไม่นาน คงไม่ต้องทำอะไรให้มันเวอร์วังมากก็ได้
“ของน้องผู้หญิงใช่ไหมคะ มือสวยมากเลยค่ะ น่าจะเข้ากับวงนี้นะคะ” พนักงานสาวหยิบกล่องแหวนออกมาจากตู้ก่อนจะนำมาวางไว้บนกระจก
ชายหนุ่มเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาและหันไปมองร่างเล็กข้างกาย
“เอามือมาสิครับ” ณภัทรบอกกับเธอหลังจากหยิบแหวนวงหนึ่งขึ้นมา “จะลองสวมให้”
“ฉันลองเองได้”
ถึงแม้เจ้าจันทร์จะบอกเขาแบบนั้นแต่อีกคนก็ไม่ได้ฟัง ณภัทรเข้าไปคว้ามือด้านซ้ายของเธอขึ้นมาก่อนจะบรรจงสวมแหวนลงไปที่นิ้วนางอย่างช้าๆ ปลายนิ้วของชายหนุ่มที่แตะอยู่มือเธอเหมือนกับมีกระแสไฟฟ้าอะไรสักอย่างที่กำลังช็อต เป็นเหตุให้หญิงสาวใจเต้นแรงอย่างหยุดไม่ได้
“พอดีเลย ไม่ต้องปรับไซส์”
“อืม” เจ้าจันทร์ชักมือออกมาหลังจากที่แหวนมาประทับอยู่บนนิ้วมือ เธอมองมันแล้วก็เงยหน้าไปมองคนที่สวมให้
“ตอนนี้หมั้นเฉยๆ ก็เอาแค่นี้ก่อนนะครับ เอาไว้ถ้าแต่งงานกัน ผมจะให้มากกว่านี้แล้วกัน”
ใครจะไปแต่งกับเขากันล่ะ!
“จะหมั้นเหรอคะ” พนักงานยิ้มแย้มเมื่อรู้ว่าหนุ่มสาวคู่นี้กำลังมีงานหมั้น “ยินดีด้วยนะคะ”
ยินดีอะไรกัน ไม่ได้อยากหมั้นสักหน่อย
“วงนี้ก็แล้วกันค่ะ” หญิงสาวถอดมันออกจากนิ้วจากนั้นก็ส่งคืนให้กับพนักงานเพื่อนำไปทำใบเสร็จ
“ไม่เลือกอีกหน่อยล่ะครับ” ณภัทรมองไปยังว่าที่คู่หมั้น
“เลือกแบบไหนก็ใส่ได้หมดนั่นแหละ อีกอย่างใส่แค่วันงานแป๊บเดียวก็ถอด” เจ้าจันทร์ตอบอย่างไร้เยื่อใย
คนพูดไม่รู้สึกอะไรแต่คนฟังช้ำใจไปหมด
“เสร็จจากนี่ก็ไปเลือกชุดต่อนะครับ”
“รู้แล้วน่า”
หลังจากที่ได้แหวนหมั้นแล้ว สถานที่ต่อไปก็คือร้านลองชุดนั่นเอง เจ้าจันทร์ตัดสินใจว่าจะใส่ชุดที่เป็นชุดสำหรับออกงานทั่วไป ให้ดูดีกว่าปกติ แต่ไม่ถึงขนาดต้องเป็นชุดไทยเพราะมันเคลื่อนไหวยาก ณภัทรไม่ได้ขัดอะไรเขาตามใจเธอให้เธอเลือกเอง
แต่ว่า..
ตอนนี้เขาขอขัดใจเธอเรื่องหนึ่งก็แล้วกัน
“ไม่เอาครับ” ใบหน้านั้นส่ายไปมาเมื่อเห็นเจ้าของร่างเล็กเดินออกมาจากห้องลองพร้อมกับชุดที่เลือก
เดรสเกาะอกสีครีมที่ผ่าหลังจนเผยให้เห็นเนินอกและแผ่นหลังขาวเนียนนั้นทำให้เขาใจสั่นก็จริง แต่แบบนั้นแขกผู้ชายคนอื่นๆ ในงานเห็นก็ต้องใจสั่นเหมือนเขาแน่เลย
“ทำไม”
“มันโป๊”
“ฉันเป็นคนใส่ ยุ่งไรนัก” หญิงสาวเริ่มทำหน้าง้ำงอ
“ก็ผมไม่ชอบแบบนี้ มีชุดสวยๆ เยอะแยะครับที่ไม่โป๊”
“ฉันไม่เปลี่ยน ฉันจะใส่ชุดนี้”
ณภัทรเงียบไปสักพัก ไม่นานเจ้าของร่างสูงจึงก้าวเท้าเข้าไปหาคนตรงหน้าแล้วเข้าไปคว้าข้อมือของเธอเอาไว้ก่อนจะพากลับเข้าไปในห้องลองชุด ชายหนุ่มเอาตัวเองเข้ามาอยู่ในห้องลองกับเธอด้วยพร้อมกับจัดการล็อกประตูห้องไว้อย่างแน่นหนา
เจ้าจันทร์ไม่ทันได้ตั้งตัวก็จ้องหน้าอีกฝ่ายเขม็ง
“ทำอะไรของนาย” เธอเอ่ยถามพร้อมแยกเขี้ยวใส่เขา
“ก็ถ้าคุณไม่เปลี่ยน ผมก็จะจัดการถอดให้คุณเอง” ถ้อยคำจริงจังเช่นนั้นทำเอาเธอขนลุกจนหลังเย็นวาบ ร่างเล็กเดินถอยห่างออกจากอีกฝ่ายจนติดผนังและไปไหนต่อไม่ได้
“ไม่เอา ฉันจะถอดเอง”
“ช้าไปแล้วครับ ผมจะถอดช่วยคุณ จะได้เสร็จเร็วๆ ไง”
“นะ!” เจ้าจันทร์ยกมือขึ้นมากอดตัวเองเอาไว้แต่ไม่ทันเพราะเขาเข้ามาประชิดร่างเธอได้ก่อน
มือหนาเอื้อมไปด้านหลังของเธอก่อนจะดึงซิปกระโปรงลงจนชุดที่รัดรูปเริ่มคลายตัว เจ้าจันทร์ตกใจทำอะไรไม่ถูกได้แต่ทำเพียงแค่ใช้มือดันไหล่ของร่างสูงเอาไว้แต่ก็ไม่เป็นประโยชน์เท่าไหร่นัก
เดรสที่สวมไว้หลุดออกจากร่างในเวลาอันสั้น ทำให้ตอนนี้หญิงสาวเหลือเพียงชุดชั้นในเกาะตัวเท่านั้น ใบหน้าของเจ้าจันทร์เห่อร้อน แขนทั้งสองข้างก็พยายามกอดปิดตัวเองเอาไว้
“พอแล้ว ที่เหลือฉันทำเอง” เพราะกลัวว่าอีกคนจะจับเธอใส่ชุดตัวใหม่ให้ด้วยจึงต้องรีบเอ่ยออกไป
“ผมจะออกไปรอข้างนอกนะ”
“เออ รีบออกไปเลย เป็นแค่คู่หมั้นแต่เยอะจริง ทำตัวอย่างกับ..” หญิงสาวพูดยังไม่จบ ณภัทรก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน
“ผัว?”
เธอจะพูดว่าทำตัวอย่างกับแต่งงานแล้วต่างหากเล่า
“ไม่ใช่!”
“ไม่ใช่ตรงไหนครับ ก็ในเมื่อผมเป็น..”
“อ..ออกไปเลยนะ นายเองก็ควรไปลองชุดเหมือนกัน เลิกวุ่นวายกับฉันได้แล้ว”
“โอเคๆ” เขายิ้มเล็กน้อยจากนั้นก็ยอมเดินออกไปจากห้องลองชุดด้วยความระมัดระวัง
เจ้าจันทร์ปรี่เข้าไปล็อกห้องทันทีเมื่อเขาไม่ได้อยู่ในนี้แล้ว หญิงสาวยกมือขึ้นมาทาบอกแล้วสุดลมหายใจเข้าออกลึกๆ เพื่อระงับอาการหัวใจเต้นรัว
เมื่อไหร่เขาจะเลิกทำให้เธอเสียการควบคุมตัวเองสักที
Castle-G's Talk
เกินไปแล้วนะนะพัด หน้ามึนมากๆ หืมมมม
มาหวีดติดแท็ก #ณเจ้าจันทร์

รายละเอียดการเปิดพรีออเดอร์
18.00 น. 25 พฤษภาคม - 23.59 น. 30 มิถุนายน 2563
° ราคาหนังสือ 399฿ ต่อเล่ม
° ราคาปกสวม 50฿ ต่อปก (สามารถเลือกซื้อเพิ่มได้หรือไม่เอาก็ได้)
° ค่าส่งลงทะเบียน 50฿
รายละเอียดหนังสือ
หน้าปก : กระดาษ Cocktail White (อาจจะปั๊มฟอยด์ทองชื่อเรื่อง)
เนื้อใน : กระดาษถนอมสายตาพิมพ์ขาวดำ 370-380 หน้า
: กระดาษอาร์ตพิมพ์สีจำนวน 2 หน้า
สั่งมากกว่า 1 เล่ม บวกค่าส่งเพิ่มตั้งแต่เล่มที่ 2 เป็นต้นไปทีละ 10 บาท
อนุญาตจัดส่งแบบลงทะเบียนทั้งหมดเพื่อความสะดวกค่ะ
°ᴥ° ของแถมพร้อมเงื่อนไข °ᴥ°
ที่คั่น | โปสการ์ด มีให้ทุกเล่ม
โปสเตอร์ตัวละคร เฉพาะ 159 เล่มแรก
สมุดโน้ตขนาด A6 เฉพาะรอบ One day
ส่วนอีบุคเคยแจ้งไปแล้วจ้าในตอนที่ 42
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

704 ความคิดเห็น
-
#475 _darinn_ (จากตอนที่ 46)วันที่ 18 พฤษภาคม 2563 / 12:39นะคนจริง#4750
-
#473 ✨•P•u•y•z•Z•i•i•✨ (จากตอนที่ 46)วันที่ 18 พฤษภาคม 2563 / 00:11ทำบ่อยๆ แบบเน้ชอบบบบบ#4730
-
#471 nana342 (จากตอนที่ 46)วันที่ 17 พฤษภาคม 2563 / 22:12อยากเป็นเจ้าจันทร์จังเลย#4710
-
#469 tphee (จากตอนที่ 46)วันที่ 17 พฤษภาคม 2563 / 18:22อิอิ จันทร์ไม่ทันนะหรอกนะ นะรุกแรงและเร็ว#4690
-
#468 chari2 (จากตอนที่ 46)วันที่ 17 พฤษภาคม 2563 / 14:01ต้องให้คุณสามีเล่นบทโหดอยู่เรื่อยเลยเจ้าจันทร์#4680