ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บของเน่าๆ ของผม

    ลำดับตอนที่ #5 : พล็อตนิยายไร้ชื่อเรื่อง:: ตัวละคร:: องครักษ์เจ้าหญิง(กำมะลอ)

    • อัปเดตล่าสุด 4 ธ.ค. 53



    ชื่อ (แฟนตาซีหน่อยน้า~):: อาเบล   ลาโนแลน 

    อาชีพ (ถ้าเป็นนักเวท จะเอาประจำสมาคมหรือไม่มีสมาคม):: นักดาบ

    ธาตุ (ดิน น้ำ ลม ไฟ สุริยัน(แสงโจมตี) จันทรา(แสงรักษา) มืด หมอก พิษ สายฟ้า พืช):: หมอก

    ลักษณะ (เป็นไปได้เอาให้ละเอียด รวมส่วนสูงกับน้ำหนักในนี้ได้เลย)::   ดวงตาเรียวเล็ก กับ เรือนผมสีน้ำตาลยาวประบ่าซึ่งถูกรวบเป็นหางม้าสั้น ๆ ไว้เสมอ   ใบหน้าขาวคมแบบชนเผ่าในเทือกเขาสูง   รูปร่างสูง สมส่วนค่อนข้างไปทางถึก ๆ เล็กหน่อย   ส่วนสูงร้อยแปดสิบสอง   น้ำหนักเจ็ดสิบห้า   นิยมใส่เสื้อยืดสีทึม ๆ กับกางเกงหนังกวาง   รองเท้าบูทสีดำที่เก่ามาก แต่ไม่ยอมเปลี่ยนเสียที   (เห็นบรรยายอย่างนี้ แต่จริง ๆ เป็นคนรูปหล่อพอตัวนะจ๊ะ)

    อายุ (สิบเจ็ดขึ้น):: 22 (เมื่อห้าร้อยปีมาแล้ว...)

    เผ่า:: ในอดีตเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา   แต่เมื่อครั้งที่ได้รับอุบัติเหตุเฉียดตาย ได้รับความช่วยเหลือจากแวมไพร์ตนหนึ่ง จึงทำให้ได้รับสายเลือดของเผ่าพันธุ์แวมไพร์มา

    นิสัย (เอาละเอียดๆ โลด):: เป็นคนพูดน้อยมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ยิ่งกลายมาเป็นแวมไพร์ที่จะมีอาการความดันต่ำในช่วงเวลากลางวัน ก็ยิ่งทำให้เขาพูดน้อยลงไปอีก   เป็นคนที่ถ้าไม่จำเป็นจะไม่พูด   ให้อิมเมจเป็นพี่ชายคนโตผู้แสนซึนเดเระ   ขยันขันแข็ง   ตั้งใจทำงานที่ได้รับมอบหมาย   สามารถโต้รุ่งได้สามวันสามคืนโดนไม่นอน แต่นั่นก็แลกมาด้วยการสลบล้มทั้งยืนไปอีกสองวันเต็ม ๆ กินง่าย อยู่ง่าย   มีความหลังฝังใจกับที่สูงอยู่นิดหน่อย   เห็นอยู่ตึ๋ม ๆ เงียบ ๆ หัวการคิดการค้านี่ใช่ย่อย   อนึ่งไม่ชอบดื่มเลือดหรอกนะ (ถึงจะต้องกินเพื่อความอยู่รอดก็เถอะ)

    งานอดิเรก::   เล่นหมากรุก เล่นไพ่  ซึ่งอาเบลก็เล่นได้ดีเกินคาด เมื่อเทียบกับใบหน้าเงียบ ๆ ขรึม ๆ ของเขา

    ชอบ::   ที่ที่เงียบสงบ และอยู่ใกล้พื้นดิน

    เกลียด::   คนโกงไพ่   เหล้าที่โฆษณาเกินความจริงและราคา

    อาวุธ (ใช้มือเปล่า อาวุธในตำนานอะไรว่ามาเลย แต่สรรพคุณอย่าให้เวอร์เป็นพอ..)::   ใช้ดาบเดี่ยว กับมีดสั้น   อย่างที่บอก   อาเบลเป็นชนธาตุหมอก   แม้ว่าจะดูขัดกับบุคลิกท่าทาง และอาวุธของเขาที่ใช้   แต่อาเบลกลับใช้มันได้อย่างเยี่ยมยอด   ดาบของเขาเป็นดาบยาวธรรมดาที่ซื้อมาจากหมู่บ้านคนแคระ   จึงทนทานกว่าดาบทั่วไป   ส่วนมีดสั้นนั้นได้มาจากแวมไพร์ผู้มีพระคุณ จากการสอบถามที่ร้ายอาวุธที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง   พบว่ามันไม่ใช่มีดสั้น   หากแต่เป็นดาบสั้นเงาน้ำ   เป็นดาบที่เคยมีข่าวลือว่า ใช้ตัดหัวอสรพิษแห่งขุนเขา และหายไปเป็นเวลาหลายสิบปีแล้ว

    ความสามารถพิเศษ (อย่าเวอร์เกิน)::   ความแม่นยำ   ด้วยสายเลือดของพรานภูเขา บวกกับสายตาอันดีเลิศของแวมไพร์ ทำให้อาเบลมีประสาทสัมผัสทางสายตาดีกว่าคนอื่นทั่วไปหลายเท่า

    จุดอ่อน::    เป็นพวกแพ้ทางพวกสายเวทย์มายาทั้งหลาย เพราะมีประสาทสัมผัสทางกายดีกว่าคนทั่วไป จึงถูกเวทย์หลอนประสาทได้ง่ายกว่าคนปกติทั่วไปเช่นกัน

    ความลับ:: (แม้แต่เจ้าตัวยังไม่รู้) มาโซนิดๆ ชอบอ่านนิยายสยองขวัญเพราะความมาโซนี่ล่ะ...
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×