คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Gate 1( 100 % )
Gate - 1
เวลาที่คุณเดินอยู่... เคยรู้สึกรึเปล่า ว่ามีใครจ้องมองอยู่...
[ ผุบ ]
ทันทีที่ปลายเท้าของสิ่งไร้ชีวิตสัมผัมพื้น โรงดึดดูดมหาศาลของโลกมนุษย์ ก็ถ่วงเธอเอาไว้ให้ติดอยู่กับพื้นดิน
ดวงวิญญาณที่อยู่ระแวกนั้น เมื่อสังเกตุถึงอาคันตุกะ ก็ช่วยกันส่งเสียงต้อนรับอย่างโหยหวน ผู้มีหน้าที่นำพาดวงวิญญาณกลับสู่อีกโลกจึงลงมือปริบัติการทันที
แต่ทว่าก่อนที่จะหยิบอาวุธคู่ใจนั้นเอง ดวงตาของเธอก็ สาดส่องไปเจอกับสิ่งมีชีวิตเข้า เจ้าตัวจ้องมองมนุษย์ผู้นั้นอยู่ซักพัก ก่อนจะตัดสินใจ มุ่งไปหาคนต่างถิ่นคนนี้ ก่อนจะกลายเป็นคนละเมิดกฎ
[ สวบ สวบ สวบ สวบ สวบ สวบ ]
การย่างก้าวของร่างสูงโปร่งอีกคนหนึ่ง ที่หลงเข้ามาในเขตสุสาน บริเวณป่าช้า นี่ก็เวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว แต่เขาเองก็ต้องออกมาตามหาของบางอย่างที่ทำหล่นเอาไว้เมื่อกลางวัน
เขาค่อยๆ ก้าวไปเรื่อยๆ ร่างสูงโปร่งสีขาวเนียน กับ ผมสีน้ำตาลเข้ม สีเดียวกับลูกแก้วที่ส่องกระทบแสงจันทร์อยู่ในกรอบดวงตา ร่างสูงโปร่งก้าวไปเรื่อยๆ ดวงตาคอยมองหาแหวนเงินที่ทำตกไว้
บรรยากาศรอบตัว ชวนให้อึดอัดอย่างบอกไม่ถูก เขารู้สึกเหมือนมีดวงตาบางคู่จ้องมองอยู่ตลอดเวลา
เคยรู้สึกไหม... ว่ามีคนเดินตาม ทั้งที่เดินอยู่คนเดียว...
[ พรึ่บ! ]
ผ้าคลุมผืนสีดำ ที่คลุมตัวอยู่ของลีอาร์สะบัดจนเป็นเสียง หลังหมุนตัวออกเดินอย่างรวดเร็ว
เดินไปตามทางของป่าช้า ไร้ซึ่งแสงสว่าง เต็มไปด้วยเมฆหมอก สุนัขจรจัด และเสียงร้องโหยหวนของเหล่าวิญญาณ ที่พากันระงม กลบเสียงสิ่งมีชีวิตอื่นสิ้น
เธอกำลังเดินตามเป้าหมายไปเรื่อยๆ ดวงตาสีน้ำตาลจ้องเขม็งไปที่เป้าหมาย แม้จะมีดวงวิญญาณมาคอยฉุด รั้งกระชากเธอ แต่เธอก็คงเป็นห่วงตัวเองมากกว่าดวงวิญญาณพวกนี้
เด็กหนุ่มอายุประมาณ 15 ปี ออกเดินไปตามทางเรื่อยๆ จนถึงบริเวณที่คาดว่าน่าจะทำแหวนตกไว้ เขามองๆ ซักพัก ก่อนพบกับสิ่งที่กำลังตามหาอยู่นาน 2 นาน
แหวนเงินที่สลักชื่อของเขาเอาไว้ ๐Ryuzaki๐ เขาก้มลงเก็บขึ้นมาก่อนบรรจงสวมลงนิ้ว ที่พอดีกับขนาดแหวน ก่อนจะต้องเงยหน้าขึ้นเพราะแสงไฟที่ส่องเข้าตา แต่ก็ต้องพบสิ่งที่ไม่เคยคาดฝันมาก่อนในชีวิต
แล้วเคยไหม... เวลาที่มองไป แล้วเห็นเงาอะไรบางอย่างโดยบังเอิญ...
[ สวบ สวบ สวบ สวบ สวบ สวบ ]
ยมฑูตออกเดินไปตามทาง ก่อนจะวิ่งไปดักหน้า หวังจะให้คนตรงหน้าหยุดเดินเสียใจ
แต่การกระทำของเธอ เป็นต้องชะงักดังกึก เมื่อชายหนุ่ม หยุดเดินแล้วก้มลงเก็บแหวนเงินวงเล็กที่ตกอยู่ .....มนุษย์หนอ.....
เธอจุดไฟขึ้นบนนิ้ว และด้วยมีรอยสัก ไฟที่ลุกพรึ่บๆ อยู่บนนิ้วชี้ข้างขวาของเธอจึงยิ่งสว่างจ้า ( นึกถึงคาถาเรียกไฟของเรื่อง แฮรี่ พอตเตอร์ไว้นะ)
ริวซากิเป็นช็อกค้าง ขณะที่ ลีอาร์กระลังสบตามาตรงๆ ก่อนที่เธอจะเริ่มงานโดยด่วน
"นาย..." ลีอาร์พูด น้ำเสียงที่เย็นเฉียบอยู่แล้วของเธอเล่นเอาคนที่เธอพูดด้วยแทบน้ำแข็งเกาะ "ชื่อ คุโรมาชิ ริวซากิ"
"ค... ครับ" ชายหนุ่มกลืนน้ำลายเอื๊อก ก่อนถามต่อ "ม... มีอะไรเหรอครับ"
"เรื่องทั้งหมดเอาไว้อธิบายทีหลัง ตอนนี้นายต้องทำตามที่ฉันบอกก่อนเข้าใจ๋?" ลีอาร์พูดง่ายๆ แต่อีกฝ่ายไม่เล่นด้วย
"เรื่องอะไรกัน จะมาสิงผมเหรอ ผมไม่ยอมหรอกนะ" ริวซากิหยิบสร้อยไม้กางเขนเงินออกมา "ผมมีไม้กางเขนนะ อย่าเข้ามา!~"
"ปัญญาอ่อน ฉันน่ะ ไม่ใช่แดรกคูร่า" ลีอาร์พูดเสียงหนักแน่น กระชากสร้องไม้กางเขนจากคอคนใส่ แล้วกำแน่นจนกลายเป็นผง ก่อนเป่าใส่หน้าริวซากิ
"งั้น... นโมๆๆ... งึมงัม ๆ ๆ ๆ" ริวซากิพนมมือ สวดมนต์ไม่ลืมหูลืมตา ขณะที่ลีอาร์กรอกตาขึ้นฟ้า
"ไม่ช่วยอยู่ดีนั่นล่ะ" ลีอาร์พูด ริซากิลืมตาข้างนึงขึ้นมามอง ก่อนคนไม่กลัวจะแถลงไข
"ฉันไม่ใช่พวกมารที่จะคอยเข้าร่างใคร แต่เป็นพวกที่นำวิญญาณไปส่งโลกวิญญาณ ต่อให้นายสวดไปจนตายก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอก" ลีอาร์ยืนกอดอกพิงต้นไม้ที่ตระหง่านอยู่ข้างๆ "มีวิธีอะไรอีกไหม?"
"เดี๋ยว... งั้นเธอก็มาดีน่ะสิ" ริวซากิยังคนพนมมือ ลีอาร์ทำหน้าเซ็ง
"ใช่" ไม่งั้นฉันก็ฆ่านายไปนานแล้วแหล่ะ ไอ้โง่~
"แล้วเธอมาทำไมอ่ะ" ริวซากิมองลีอาร์ตั้งแต่หัวจดเท้า ก่อนทำหน้าซีดขึ้นมา "หรือว่าฉันตายแล้ว"
"แกโง่ หรือแกบ้า" ลีอาร์พูดหน้าเรียบ ขณะที่ริวซากิค้อนใส่หลายวง "ฉันมาหานายเพื่อสร้างสัญญาผูกมัด"
"หา? สัญญาผูกมัด" ริวซากิทำหน้าเอ๋อ "ซึ่งมันก็คือ???"
"เครื่องรับรองการทำงานของฉันบนโลกมนุษย์" ลีอาร์พูดเท่าที่จำเป็น ที่จริง สัญญาผูกมัด ก็คือเครื่องมือที่ทำให้ยมฑูตกลายเป็นทาสของคนอย่างดีนี่เอง เจ้าของสัญญาจะสั่งอะไรกับยมฑูตก็ได้ แต่เจ้าสัญญาจะเสียเปรียบ อยู่หลายอย่างเหมือนกัน
"แล้วทำไมต้องเป็นผมล่ะ" ริวซากิทำตาบ็องแบ็ว ก่อนชี้หน้าตัวเอง
"ก็ตอนนี้มีนายคนเดียว ที่โง่มาอยู่ในป่าช้าน่ะสิ" ริวซากิค้อนใส่อีกหลายสิบวง ก่อนทำหน้าคิดซักพัก
"งั้นถ้าผมทำสัญญากับเธอ มันจะเกิดอะไรขึ้นเหรอ" ริวซากิถาม ขณะที่หน้าซีดลงอีกครั้ง "จะถึงตายไหมอ่า..."
"ไม่" ถ้านายรักษาตัวเองดีๆ น่ะนะ
"งั้นถ้าผมไม่ทำสัญญากับเธอล่ะ" ริวซากิตั้งคำถามอีก
"ฉันก็จะไปจากนายซักที" ลีอาร์ตอบ ก่อนจะเริ่มคิดว่า มันก็เป็นการดีเหมือนกัน แทนที่จะมาตอบคำถามงี่เง่าพวกนี้ เธอยอมไปหาคนอื่นดีกว่าไอ้โง่ตรงหน้านี้ ว่าแล้ว เธอก็ออกเดิน...
"อ่าว! เดี๋ยวซิ!" ริวซากิคว้าแขนของลีอาร์ ซึ่งมันก็เป็นสิ่งที่ไม่มีใครเคยคว้า(วิญญาณ)ได้ จนกระทั่งริวซากิน้อยผู้โง่เขลาในสายตาของ ลีอาร์นี่หล่ะ
"ผมไม่ได้บอกซักหน่อย ว่าจะไม่ทำสัญญา ผมตกลงทำสัญญานะ" ริวซากิยิ้มร่า ขณะที่ลีอาร์ยิ้มไม่ออก ถ้าไอ้หมอนี่จับตัวเธอได้ ถ้าเธอขัดขืน ไม่ทำตามคำสั่งมัน จะเกิดอะไรขึ้นกับเธอไหม๊เนี่ย บ้าน่ะ คิดอะไรอยู่ เธอน่ะ เป็นยมฑูตนะ จะมาคิดเล็ก คิดน้อยทำไมกัน บ้าจริง
"ฉันต้องบอกข้อแลกเปลี่ยนสัญญากับนายก่อน" ลีอาร์พูด เผื่ออีตานี่จะเปลี่ยนใจทีหลัง ขณะที่ ริวซากิสบตาเธอด้วยที่ทีบ็องแบ็ว "ข้อแลกเปลี่ยนมีแค่ 5 ข้อเท่านั้น"
"1. ฉันจะคอยติดตามนายไปตลอดเวลา ไม่ว่านายจะไปที่ไหนก็ตาม"
"2. นายเท่านั้น ที่จะสามารถมองเห็นฉัน และได้ยินฉัน"
"3. ถ้านายคิดอะไร ฉันจะรับรู้ได้หมด แต่นายจะไม่มีทางรู้ ว่าฉันคิดว่าอะไร"
"4. นายต้องให้ฉันดื่มเลือด ทุก 1 เดือน แทนอาหารของฉัน"
"5. นายสามารถสั่งงานฉันได้ทุกอย่าง ยกเว้นชุบชีวิตคนขึ้นมา"
"เอ... ผมว่าข้อเสียมันเยอะกว่าข้อดีแหะ อีกอย่างฉันยังไม่รู้ชื่อเธอเลยอ่ะ" ริวซากิเริ่มบ่น ขณะที่ลีอาร์กำลังจะบ่นบ้าง ริวซากิก็รีบตัดบท "แต่ไม่เป็นไรหรอก"
"ยื่นมือมา" ลีอาร์สั่ง ริวซากิรีบยื่นมาให้ทันที ก่อนต้องร้องจ๊าก เมื่อคนเป็นยมฑูตกรีดมือเป็นชื่อตัวเองลงไปอย่างอย่างรวดเร็ว แบบไม่มีการเตือน และไม่มีการปราณีปราณอมให้
"อึก!" ริวซากิหลังร้องโอดครวญ ก็ต้องสะดุดเสียงตัวเอง เมื่อยมฑูตก้มลงเลียบาดแผลบนมือของเขา ความเจ็บเลยบรรเทาลงบ้าง
"นายเลือกกลุ๊ป A " หลังยมฑูตเลียจนเลือดหยุดไหล เจ้าตัวก็สรุปกลุ่มเลือดให้เจ้าของมือ ขณะที่เจ้าของมือยังคงช็อกกับเหตุการที่เกิดขึ้น
"เจ็บ..." ริวซากิบ่นโอดๆ โอยๆ ขณะที่กุมมือตัวเองไม่ปล่อย
"เลิกบ่นซะทีน่ะ" ลีอาร์พูด ก่อนตั้งคำถามมรณะ "ตอบมาสิ ฉันชื่อว่าอะไร"
"อ่า..." ริวซากินิ่งไป ใครจะไปรู้เล่า! แม่คุณ! ก่อนก้มลงมองที่มือ "Le...ar"
ริวค่อยๆ อ่านที่ละ 2 ตัว เพราะอ่านลายอักษร ที่ฝังอยู่บนมือไม่ออก แต่ยมฑูตยิ้มร่า ก่อนกอดคอคนอายุมากกว่าเดินออกจากสุสานไป ท่ามกลางสายตาละห้อย ของบรรดาเหล่าวิญญาณน้อยใหญ่
ความคิดเห็น