แผนร้ายกลรัก

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

“ถึงไหนแล้ววะ เร็วๆ หน่อย ตอนเย็นฉันมีประชุมด่วน”

          (ใกล้จะถึงแล้วเว้ย รอนิดรอหน่อยก็ไม่ได้ แกก็รู้ว่าเมืองไทยรถมันติด)

“เอ้อ..ให้ไวหน่อยแค่นี้นะ”  มือเรียวยาวรีบกดปุ่มวางสายทันทีอย่างเสียอารมณ์

ไม่ใช่ว่าเขาโมโหเพื่อนอย่างเดียวหรอกนะแต่เขาโมโหตัวเองไปด้วยที่คาดสายตาจากหญิงสาวนางหนึ่งไป ก่อนที่จะมาถึงที่นัดหมายเขาได้แวะชื้อช่อดอกไม้ที่จะนำไปเยี่ยมลูกค้าของเขาที่ประสบอุบัติเหตุ และเขาก็ได้พบผู้หญิงคนนั้นจนได้ที่ร้านดอกไม้

เขายังจำได้ดี หล่อนสวย ตั้งแต่ผมจรดเท้า ผมดำยาวจรดเอวบาง ใบหน้าหวานรูปไข่ ตาโต จมูกโด่งรั้นนิดๆ ริมฝีปากบางชมพูอ่อนๆ มันทำให้เขานึกถึงลูกสตรอเบอร์รี่น่ากินเป็นอย่างมาก ผิวของหล่อนขาวอมชมพูน่าลูบไล้ ชุดที่หล่อนใส่เป็นชุดแสกสายเดี่ยวสีฟ้าสวมทับด้วยเสื้อลูกไม้บางสีขาวไม่ถึงเอว ทำให้รูปร่างของหล่อนสูงโปร่ง แต่สูงได้แค่คางของเขา

เขาหยุดมองหล่อนเป็นนานและไม่ให้หล่อนรู้ตัว แอบรอบมองหล่อนทั้งพูดและยิ้ม เสียงหล่อนหวานจับใจ และเมื่อใดที่หล่อนเผยรอยยิ้มมันทำให้โลกทั้งโลกดูสดใสมากยิ่งขึ้น

ทำยังไงเขาจะได้รู้จักหล่อน เขามัวแต่คิดหาทางเข้าใกล้จนหล่อนรับดอกไม้และเดินออกไป เขารีบวิ่งตามแต่ช้าไปเสียแล้ว ทำยังไงเขาถึงจะได้พบหล่อนอีก จะมีทางไหมที่เราจะได้พบกัน

สวรรค์ขอให้เขาได้พบกับหล่อนอีกครั้งด้วยเถอะ

..................................................................................................................