คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4
“สวยแน่นอนสิแฟนกุซะอย่าง เอาไว้จะพาไปแนะนำ 55555 แล้วแกล่ะมีกับเค้ารึยัง?”จุนฮยองถามกลับ
“มีสิว่ะ ระดับนี้แล้วๆ...ดุงกี้ๆ”ซึงโฮตอบจุนฮยองก่อนจะกวักมือเรียกคนๆนึงให้เดินมาทางพวกเค้า โยซอบกระเถิบไปยืนข้างจุนฮยองอย่างจำใจ
“น่ารักมั้ยๆ 5555”ซึงโฮโอบคนข้างๆแล้วยิ้มหวาน โยซอบได้แต่มองนิ่งๆ
“ผม ยงจุนฮยองครับ...ส่วนนี่น้องผม โยซอบ แล้วก็กีกวัง”จุนฮยองแนะนำเสร็จสรรพ
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมปาร์ค ซังฮยอน เรียกชอนดุงก็ได้ฮะ”ชอนดุงถอดแว่นกันแดดออกแล้วยิ้มหวานให้อย่างเป็นมิตร
“พี่จุนฮยองนี่แฟนผมๆ 555”จุน
“ผม บังชอลยง เรียกง่ายๆว่ามีร์แล้วกันฮะ”อีกคนก็ยิ้มสวยไม่แพ้กัน
“แล้วไอ้จีโอล่ะ ไม่เห็นมาเลย”จุนฮยองถาม
“มันติดเด็กอยู่ที่นั้นไม่ยอมกลับ 55555 ว่าแต่เราไปหาอะไรกินกันเถอะ”ซึงโฮเอ่ยชวน
“ปาร์ตี้บาบีคิวมั้ย เดี๋ยวชั้นจะได้โทรชวนแฟนมาด้วยๆ”
“เอาสิๆ”
/ตกเย็นบ้านเด็กดื้อ/
สวนหน้าบ้านถูกจัดเป็นปาร์ตี้เล็กๆ แต่อบอุ่นไปด้วยความรัก ทุกคนเริ่มทยอยกันเอาของออกมาจัดเตรียม ดูเหมือนจะเริ่มสนิทกันมากขึ้น คงมีแต่เด็กดื้อคนนึงที่อยู่บนห้องนั่งมองแต่โทรศพท์
สายที่ไม่ได้รับ (115)
ข้อความขาเข้า (56)
โยซอบค่อยๆเปิดอ่านข้อความแต่ล่ะฉบับอย่างเงียบๆ เค้ารู้สึกไม่ชัดเจนกับดูจุนเค้าถึงพูดออกไปแบบนั้น เพราะว่าคนที่เค้าชอบกำลังจะกลับมาด้วย ทำให้เค้าลังเลนิดหน่อย แต่ตอนนี้ดูเหมือนเค้าจะไม่มีหวังกับคนๆนั้นซะแล้ว โยซอบเริ่มน้ำตาคลอเมื่อได้อ่านข้อความเกือบจะครบ มันถูกส่งมาทุกๆ หนึ่งนาที เหมือนกับว่าคนส่งนั้นไม่ได้ทำอย่างอื่นเลยตลอดทั้งคืน
-เงินเยอะนักเหรอไง ถึงส่งมาเยอะขนาดนี้-
-ในที่สุดก็ตอบกลับมานะ ชั้นขอโทษนะถ้าทำให้นายไม่พอใจตรงไหน เรายังกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้รึเปล่า-
-แบบไหนเหรอที่ว่าเหมือนเดิม-
-กลับไปเป็นแฟนกลับชั้นนะ โยซอบ-
-เอ...มันต้องพูดอะไรอีกน้าๆ-
-ชั้นรักนายนะ ยังโยซอบ ได้โปรดอย่าทิ้งชั้นไปเลยนะ-
-ทำไมไม่มาบอกด้วยตัวเองล่ะ วันนี้ที่บ้านชั้นมีปาร์ตี้ พาพี่ฮยอนกับอุ่นน้อยมาด้วยนะ-
-หายโกรธชั้นแล้วเหรอ *0*-
-ชั้นไม่เคยโกรธนายต่างหากล่ะ ยูนดูจุน ขอโทษนะที่ชั้นมันงี่เง่าเอง...-
-แค่เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมชั้นก็ดีใจแล้วล่ะ-
/ด้านล่าง/
“ซอบๆ โทรหาฮยอนซึงให้พี่หน่อยสิ บอกว่าให้มา...”จุนฮยองยื่นโทรศัพท์ให้โยซอบ
“บอกไปแล้วฮะ”
“เอ๋...นายมีเบอร์สวยซึงของชั้นตั้งแต่เมื่อไหร?”จุนฮยองตกใจ (หึงแม้กระทั่งน้องนะโจ๊ก)
“ผมฝากไปบอกอีกที...”โยซอบเดินผ่านจุนฮยองไปนั่งที่เก้าอี้
“ดีกันแล้วสินะ”จุนฮยองยิ้มหวาน
“บ้ารีป่าวเนี่ยพี่ ยิ้มอยู่คนเดียว- -+”จุนพูดลอยๆ
“เดี๋ยวมีเตะหรอกไอ้นี่”
“มีร์จ๋าช่วยชั้นด้วย”จุนอ้อนแฟนทันที
“ปัญญาอ่อน- -*”มีร์พูดคำเดียวจุนนิ่งสนิท
ปริ๊นๆ รถสปอร์ตคันสวยบีบแตรเรียกคนไปเปิดประตู และแน่นอนคนที่เดินไปเปิดคือจุนฮยอง
“นี่ๆซอบบี้...คนไหนแฟนจุนฮยองมันอ่ะ”พวกซึงโฮถามโยซอบแต่มองพวกดูจุนลงจากรถ
“เดี๋ยวพวกพี่ก็รู้ฮะว่าคนไหน...”โยซอบพูดจบก็ลุกเดินไปทางดูจุน
“คิดถึงจัง...”จุนฮยองหอมแก้มฮยอนซึงเบาๆ
“ว่าแล้วววววว”พวกซึงโฮ
“มากไปๆๆ น้องกุนะ”ดูจุนว่าทันที แต่มีหรือที่จุนฮยองจะสนใจ พาแฟนสุดสวยไปอวดเพื่อนๆเรียบร้อย ดงอุนก็ขึ้นไปเล่นเกมส์กับกีกวังทันทีที่ลงจากรถ
“มาไวจังนะ”โยซอบพูดเรียบๆ พยายามเก๊กขรึมคนดูจุน
“ก็กลัวคนคิดถึง”ดูจุนยิ้มหวาน
“หลงตัวเอง...แล้วไหนคำที่จะพูดล่ะ”
“ยูนดูจุนรักยังโยซอบมากนะครับ สัญญาว่าจะไม่ทิ้งกัน”ดูจุนกระซิบข้างหูโยซอบ คนตัวเล็กกว่าหลุดเก๊กไปเรียบร้อย ยืนอายหน้าแดงแปร๊ดดด
___________________________________________________________________
ตอนหน้าเอาใจสาวกจุนซึงนะฮะ ฝากติชมด้วย
ความคิดเห็น