คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : chapter 1
“หิวแล้วอ่ะพี่ฮยอง...”โยซอบกลิ้งตัวไปมาบนโซฟาในห้องนอนของพี่ชาย “นั้นสิฮะ” กีกวังเสริมอีกคน จุนฮยองเลยเงยหน้าจากพีเอสพีในมือขึ้นมามองน้องทั้งสองคน
“จะไปกินที่ไหนดีล่ะ คราวที่แล้วไปข้างนอกพวกนายก็บ่นว่าเบื่อบ้าง ไม่อร่อยบ้าง”จุนฮยองพูดเรียบๆ
“ทำไมพี่ฮยองไม่ลองให้พี่ฮยอนซึงมาทำให้เรากินล่ะฮะ”โยซอบกลิ้งลงจากโซฟาก่อนจะกลิ้งๆๆไปเกาะขาจุนฮยองที่ปลายเตียง
“รบกวนฮยอนเปล่าๆน่า เดี๋ยวพี่ทำให้กินเอง”จุนฮยองพูดพลางลุกขึ้น
“ถ้าจะกินอาหารฝีมือพี่ฮยอง ผมยอมไม่กินข้าวฮะ”กีกวีงพูดเซ็งๆ โยซอบก็พยักหน้าเห็นด้วยสุดๆ
“เออๆๆ คุยเอาเองล่ะกันนะ”จุนฮยองกดเบอร์ฮยอนซึงให้ก่อนจะส่งมือถือไปให้โยซอบที่ตาลุกวาวทันที เพราะจะได้กินของอร่อยๆ
“พี่ฮยอนซึงเหรอฮะ นี่โยซอบเองนะฮะ”โยซอบพูดทันทีเมื่ออีกฝ่ายรับสาย
(ว่าไงๆ มีอะไรรึเปล่าเนี่ย? ไม่งั้นเราไม่โทรหาพี่หรอกใช่มั้ยๆ 5555)
“พี่ฮยอนช่วยโยกับกวางด้วย โยไม่อยากตายเพราะอาหารฝีมือพี่ฮยอง”โยซอบรีบอ้อนทันที จุนฮยองมองตาเขียวทันที
(55555 อยากกินอาหารฝีมือพี่ใช่มั้ยเนี่ยถึงพูดแบบนี้ เอาเป็นว่าเดี๋ยวพี่ไปทำให้กินนะครับผม)
“พี่ฮยอนซึงน่ารักที่สุดเลย มาถึงให้โยหอมแก้มทีนึงนะฮะ”โยซอบพูดพลางกระโดดโลดเต้น จุนฮยองที่ได้ยินโยซอบพูดรีบหยิบมือถือของตัวเองมาทันที
“ฮยอนเหรอ อื้อ..ชั้นเอง ให้ไปรับมั้ย? ไม่เป็นไรหรอกน่าแค่นี้เอง ครับๆอีกห้านาทีเจอกัน”จุนฮยองรีบวางหูแล้วแต่งตัวคว้ากุญแจรถออกไปทันที
“เพื่อนกันเนี่ยนะ ฮะๆ เชื่อตายแหละพี่ฮยอง”กีกวังพูดพลางจะลุกกับห้องตัวเอง
“ว่าแต่คนอื่น แกกับไอ้เจ้าดงอุนนั้นน่ะ เพื่อนกันแน่รึเปล่าเถอะ เดี๋ยวนี้เห็นแอบมีของคู่กันบ่อยๆนะเนี่ย”โยซอบแซวทันที
“เพื่อนกันสิฮะ ของพวกนั้นดงอุนมันซื้อมาเกินอันนึงต่างหาก”กีกวีงตอบหน้าตายพลางเดินออกไป
“ให้ตายเถอะน้องชั้น มันจะซื่อบื้ออะไรขนาดนั้น คนบ้าอะไรซื้อเสื้อคู่มาใส่คนเดียว แถมคำก็บ่งบอกซะขนาดนั้น...”โยซอบพูดพลางส่ายหัวไปมา เพราะเสื้อที่โยซอบเคยเห็นใส่เหมือนกันมันคำว่า darling honeyน่ะสิ แต่ถ้าไปบอกอะไร เจ้ากีกวังก็จะพูดออกมาว่า honeyมันน้ำผึ้งฮะ- -*
ณ บ้านอิตาลุงขี้แกล้ง
ฮยอนซึงเดินลงจากบันไดชั้นสอง ก็พบกับพี่ชายตัวดีนั่งอ่านหนังสือพิมพ์กับน้องชายสุดหล่อที่กำลังส่งข้อความทางดทรศัพท์ ไม่ต้องเดาก็รู้เลยว่าใคร มันก็มีอยู่คนเดียวนั้นแหละ
“จะไปไหนน่ะฮยอนซึง??”ดูจุนเงยหน้าจากหนังสือพิมพ์ในมือ
“ไปบ้านโยซอบฮะ”ฮยอนซึงยิ้มหวาน ดูจุนชะงักไปนิดนึงเมื่อได้ยินคำว่าโยซอบ
“อืมๆ นึกว่าไปบ้านจุนฮยองมัน...”ดูจุนพูดแล้วอ่านหนังสือพิมพ์ต่อ ดงอุนมองหน้าเขาแปลกๆ ฮยอนซึงก็เช่นกัน
“เดี๋ยวก่อนนะ...มันบ้านเดียวกันนี่หว่า แกจะไปทำอะไร”ดูจุนนึกขึ้นได้พอดี ก่อนจะรีบเปลี่ยนเรื่องกลับมาเก๊กทันที
“คิกๆๆ ไปทำอาหารน่ะคับ”ฮยอนซึงขำน้อยๆ
“ผมไปด้วยนะๆๆ ผมหิวแล้ว”ดงอุนรีบอ้อนทันที
“ที่บ้านแกยังไม่ทำ แล้วจะไปทำบ้านคนอื่น”ดูจุนเก๊กต่อไป
“คนอื่นที่ไหน คนใกล้ชิดต่างหาก...เนอะพี่ฮยอน”ดงอุนพูดตอกกลับทันที
“จะไปไหนก็ไปไป๊ เดี๋ยวตอนเย็นชั้นไปรับกลับ- -++”ดูจุนมองรถที่จอดอยู่หน้าบ้าน
“งั้นพวกผมไปนะฮะ”ฮยอนซึงบอกลาแล้วเดินไปหน้าบ้านพร้องดงอุน
“นั่งเหงาอยู่คนเดียวไปนะพี่ 55555”ดงอุนตะโกนทิ้งท้าย
“หึๆๆ แกคิดว่าคนอย่างชั้นจะนั่งเหงาอยู่บ้านคนเดียวเรอะ แกคิดผิดแล้วไอ้น้อง...”ดูจุนเดินขึ้นห้องของตนไป
ณ บ้านเด็กดื้อ
“พี่ฮยอนซึงที่ร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก”โยซอบวิ่งไปกอดฮยอนซึงทันทีที่ทั้งสามลงจากรถ
“อ้าว...ชั้นยังไม่ได้จุดธูปเรียกแกมาเลยนะดงอุน”กีกวังโผล่หน้ามาทักทาย
“เดี๋ยวแกเจอดีๆๆๆ”ดงอุนพูดขู่ๆ
“กลัวจังเลยๆๆๆ แบร่ๆ”กีกวังล้อเลียนดงอุนก่อนจะวิ่งหนีขึ้นข้างบน ดงอุนรีบตามไปทันที
“เข้าข้างในกันๆๆ”จุนฮยองโอบเอวฮยอนซึงพลางพาเข้าบ้าน
“ชั้นต้องมานั่งดูคนสวีตกันเนี่ยนะ ทีเวลาแบบนี้ดันไม่มานะตาลุงบ้า”โยซอบเดินงอนๆเข้าบ้านแล้วขึ้นไปบนห้องตัวเอง
-ทีวันนี้ไม่มานะตาลุงงี่เง่า- โยซอบส่งข้อความไปหา
-คิดถึงชั้นล่ะสิ หึๆๆๆ-ดูจุนตอบกลับมา
-หลงตัวเองเกินไปรึเปล่าฮะ อยู่คนเดียวมีอะไรกินเหรอ??-
-เป็นห่วงด้วย 5555 วันนี้มาแปลกนะเนี่ย ไม่มีอะไรกินเลยอ่ะ แต่ไม่อยากไปบ้านนาย-
-พี่จุนฮยองไม่ฆ่าลุงหรอกน่า พี่เค้าแค่แกล้งเล่นๆ-
-นายกินอะไรรึยังล่ะ ออกไปหาอะไรกินกันมั้ย รอฮยอนมันทำให้กินคงอีกนาน-
-ก็ดีเหมือนกันๆ มารับทีสิ-0- -
-ครับๆ เดี่ยวจะรีบเหาะไปรับนะ-
-ไอ้ลุงบ้า- โยซอบวางโทรศัพท์ลงก่อนจะแต่งตัว ไม่กี่นาทีต่อมาออดหน้าบ้านก็ดัง ซึ่งไม่มีใครออกไปดูแน่นอน โฑยซอบเดินออะไปหน้าบ้านก็พบกับอีตาลุงขี้เก๊กยืนเก๊กใส่แว่นดำอยู่
“เหมือนคนขับรถมารับเจ้านายมากกว่าเท่นะ- -+”โยซอบแซวเจ็บๆไปหนึ่งที
“ขอบคุณที่จิกกัดนะ รีบๆขึ้นเหอะ เดี๋ยวจุนอยองเห็นจะพาลอารมณ์ไม่ดี- - +”ดูจุนขึ้นรถอย่างเซ็งๆ ก็เพราะร่างบางไม่เคยชมเค้าซักทีเลยไง
“วันนี้กินอะไรดีนะๆๆๆ”โยซอบนั่งนึกพลางยกนิ้วขึ้นมานับจำนวนร้านที่เคยไปกิน
“เลือกมาซักร้านเถอะน่า”ดูจุนพูดพลางมองดยซอบที่กำลังนึกแบบเอาเป็นเอาตาย
“งั้นไปร้านที่เคยไปกับลุงครั้งแรกอ่ะ อร่อยที่สุดล่ะ”โยซอบหันไปยิ้มหวาน
“น่ารักจริงๆ”ดูจุนหยิกแก้มโยซอบอย่างหมั่นเขี้ยวแล้วขับรถออกไป
“พี่ดูจุนเอาน้องนายไปแล้วนะฮยอง”ฮยอนซึงมองลงมาจากหน้าต่างชั้นสอง
“ครั้งนี้ถือซะว่ายอมให้ไปก่อน ค่อยคิดบัญชี ว่าแต่เมื่อกี้นายจะลุกไปทำไมอ่ะ เซ็งเลยๆ”จุนฮยองพูดพลางเสียดาย
"ไอ้บ้าฮยอง"ฮยอนซึงแลบลิ้นใส่ก่อนจะลงไปข้างล่างเพื่อเตรียมอาหารเย็น
ความคิดเห็น