เรื่องหมา หมา 2

เนื้อเรื่อง

ยามเย็นที่สบาย ทุกอย่างดูสงบสุขมากๆ ผมยังนึกสงสัยและแอบคิดเล็กๆว่ามันต้องเกิดอะไรขึ้น.....ชีวิตหมาน้อยน่ารักน่าชังอย่างผม..ที่เกิดมาขาไม่ดีไปข้างนึง  ไม่นึกว่าวันนี้จะมีอีกวันที่ผมต้องอำลาขาผมไปอีกข้างนึง........เอ๊ย!!! ข้างเดิมนี่หน่า...โทดทีครับ ข้อมูลผิดพลาดเล็กน้อย.....ผมนั่งรอคุณแม่ที่จะกลับมาจากไปทำธุระ ผมนั่ง...นั่ง.....นั่ง...เฉยๆแต่เท้าของผมน่ะมันวางอยู่ตรงรางล้อประตูรั้วบ้านพอดี!!!
      ไอ้ผมก็เพลินกับการนั่งตาก ลม อยู่ที่ประตูรั้วโดยที่ผมก็ไม่ทันรู้ว่าคุณแม่ท่านมาถึงแล้วผมก็ตกใจวิ่งออกห่างประตูรั้วบ้าน คุณแม่ก็เปิดประตูบ้านขับรถเข้ามาตามปกติแต่ผมก็ไม่รู้ตัวเองว่าไปทำอีท่าไหนโดนล้อรถของคุณแม่ถับเท้าเข้าซะอย่างงั้น
         \"เอ๋ง!!!!!!!!!!\" ผมร้องตะโกนด้วยความเจ็บปวดลั่นบ้าน....ทันใดนั้นนายผมก็วิ่งมาพร้อมกับนาย ญ. และคุณแม่เองก็เปิดประตูรถลงมาดูผม  ผมต้องทรุดตัวลงนอนพลางพยายามเลียแผลที่เท้าของตัวเองอย่างสุดกำลัง...\"แม่!! แม่!! นิกกี้ มันเป็นอะไรน่ะ แม่!\" นายผมตะโกนถามคุณแม่
     สภาพผมตอนนี้น่าได้รางวัลหมาน้อยผู้น่าสงสารที่สุดเลย เลือดของผมไหลนองอยู่ทั่วพื้น....มันไหลนองเต็มไปหมดเลย...โอย....เจ็บจัง....ผมยังอยากทำอะไรอีกตั้งมากมาย.....โอ้...ไม่น่ะ...เจ้านาย....นาย ญ. .....คุณแม่......ผม...ผม...ไม่...ไหว...แล้ว..อ่ะ....
แอ่อ่อ่อ่อ่อ่....
     ผมนอนเลียแผลพลางคลางไปด้วย(เป็นบางครั้งบางคราว).....แย่จริงๆ  
         คืนนั้นเองผมนอนอยู่หน้าบ้านอย่างสบายขึ้นจากเมื่อสายของวันที่ผมต้องเจ็บเท้า.....พี่เกอร์(ในที่นี้คือหมา)เดินเข้ามามองดูผมแล้วก็มานอนกับผมที่ตรงข้างๆ....เหมือนเค้าพยายามจะปลอบอะไรสักอย่าง...ระหว่างนั้นเองพี่บราวนี่ก็หอนไปหาบ้านพี่โป้งกับป๋อง(หมาบ้านข้างๆ)
ซึ่งพวกพี่ๆเค้าก็ตอบกลับมาซะด้วย...พี่บราวนี่ก็....ผมก็รู้น่ะฮับว่าเค้าเป็นห่วงผม(ถึงจะนิดหน่อยก็เหอะ)แต่พี่เค้าขี้เก๊กและก็ขี้อ้อนเจ้านายไปหน่อย(ซึ่งในบางกรณีก็จะคว้าใจนายไปได้แต่ส่วนใหญ่นายมักจะลูบหัวพวกเราแล้วก็ไปเล่นไรต่างๆมากกว่า)พี่เค้าก็ค่อยนั่งอยู่ใกล้ๆผมด้วย
    เช้าวันต่อมา นายผมซึ่งปกติมักจะตื่นเที่ยงเสมอแวนนี้ตื่นเช้ามากจนน่าตกใจ นายเดินมาพร้อมที่ในมือถือขวดอะไรก็ไม่รู้สีเหลือง เดินมาหาผม นายจับที่ขาขวาของผม..นายครับทั้งที่ขาข้างนั้นผมเพิ่งได้แผลแต่ไหงนายคว้าแบบไม่กลัวเกรงเช่นนั้นหล่ะครับ....
   \"ลูก เอาแบนตาดีนไปใส่แผลให้นิกกี้ไป เร็ว\" คุณแม่ผมพูดกับ นาย
    นายผมเปิดขวดเหลืองนั้นแล้ว...นายเปิดจนน้ำอะไรสักอย่างสีน้ำตาลออกเหลืองๆแต่โดยรวมมันเข้มจนดำ น้ำนั้นก็หยดลงมาโดนแผลผม
อ๊ากกกกก มันเจ็บใช้ได้เลยในหยดแรกผมคลางไประหว่างที่นายทำแผลให้ผม......ตอนนี้เพื่อนๆพี่ๆทุกตัว ทำเหมือนผมเป็นตัวประหลาดอะไรสักอย่าง..เฮ้อ~~~แค่นายเอาผ้ามาพันที่ขาจนถึงปลายเท้าเท่านั้นเอง   ส่วนพวกนายๆก็ทำยังกับผมเป็นนักโทษ ผมจะเลียแผลผมเหมือนทุกแผลก็ไม่ได้ ห้ามผมตลอด......โถ่โถ่ อนิจจาชีวิตหนอ ชีวิต... ผมหวังว่าแผลนี้จะเป็นบทเรียนให้ผมไปอีกนาน และขอให้มันหายไปเร็วๆด้วยเถอะ เฮ้อ~~~~~
                                                                                              
                                            จากคำถามที่ถามไปในเรื่อง \"เรื่องหมา หมา\" 1 นั้น ผมจะมาเฉลยให้ครับ ผมเป็นหมาพันธุ์........
                                       \"นิกกี้!!! มานี่\" อ๊ะ โทดทีครับ นายผมเรียกแล้ว ไว้คราวหน้าน่ะฮับ ติดตามกันด้วย.......ก็ดีน่ะฮับ
                                  ไปล่ะครับ เจ้านาย หมาน้อยแสนซนมาแล้วจ้า
                                                                                                            
                                                                ขอบคุณทุกท่านที่เสียสละเวลาอันมีค่าของพวกท่านมาแวะอ่านเรื่องของหมาผม
                                                                                          ขอบคุณหลายๆเน้อ แทงยู แทงยู
                                                                                                Fusian (ฝู่เสียน)