คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ปีนเกลียว4 - พรหมลิขิตบันดาลชักพา....ดลให้มาพบความจัญไร
1.อ่านแล้วเม้น......อยากได้ความเห็นเพื่อปรับปรุงในตอนต่อๆไปหรือกำลังใจเล็กๆน้อยๆ
2.จากบรรทัดข้างบน.....ปรับปรุงตอนต่อไปคือด้นสดใช่มั้ย เห็นนี่เป็นคนยังไง...ตอบเลยว่าใช่ (บางทีก็มั่ว)
3.จากบรรทัดข้างบนอีกครั้ง....นั่นแหละ มันคือเรื่องแต่ง อย่าซีเรียสกับมันมาก
ปีนเกลียว4 - พรหมลิขิตบันดาลชักพา....ดลให้มาพบความจัญไร
----------------------------------------------------
วันนี้ผมตื่นมาด้วยความวุ่นวายใจกับไอ้เด็กเวรฮันบิน เมื่อคืนมันบอกว่าจะมาหาผม............. อยากจะตบปากตัวเอง ทำไมกูไม่ปฏิเสธมันไป
“พี่จินฮวานนนนนนนนนนน” ….ผมขมวดคิ้วมองไอ้ฮันบินในชุดสีสดใส เสื้อยืดสีขาวเขียวลายทางบวกกับกางเกงสั้นเหนือเข่าสีฟ้าสด แว่นตากลมกรอบสีม่วง กับรองเท้าผ้าใบสีแสดและ...............หมวกสีแดง - - แต่งตัวแบบนี้แม่มึงให้ออกจากบ้านมาได้ไง
“มึงจะไปไหนวะนั่น”
“มาหาพี่ไง ไปกันได้รึยัง” ……………..อะไร มาหากู แล้วไปไหน ยังไง กูงง
“ไปไหนวะ”
“ก็ขึ้นไปบนห้องพี่ไง” ……………………….เจอหน้ากันไม่ทันไร ชวนกูขึ้นห้อง(ของกู)เลยหรอออออ
“เออๆ ” ผมเดินนำมันมาจากหน้าคอนโดด้วยความงง กูก็นึกว่าจะชวนกูไปไหน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“อ่ะพี่ ชุดนอนที่ใส่ไป” เข้าห้องมามันก็ยื่นถุงให้ผม...อันที่จริงแค่เอาชุดมาคืนมึงไม่ต้องขึ้นมาบนห้องกูก็ได้นะ
“พี่ ช่วยไรผมหน่อยดิ” ….มันว่าแล้วทำหน้าตาน่าสงสาร แม่งกูอยากจะถีบหน้า
“ช่วยไรวะ” ผมนั่งลงข้างๆถามมันด้วยความเป็นห่วง......ปนหวั่นใจนิดๆ ถ้ามันขอให้กูช่วยเรื่องอกุศลขึ้นมาจะทำยังงายยย
“คือผม...”
“มึง ? …..”
“ผมจะให้พี่ช่วยทำการบ้านอ่ะ”
“…………………………”
“เห็นเฮียบอกพี่เก่งอังกฤษ นะพี่ช่วยผมหน่อยนะนะนะ” แล้วมันก็เขย่าแขนผม .......... อันที่จริงมึงบอกกูตั้งแต่แรกก็จบ พิรี้พิไรลีลาจนน่าถีบ
“ช่วยมึงแล้วกูจะได้อะไร” เรื่องอะไรกูจะช่วยมึงฟรีๆ มึงได้กำไรจาก(ตัว)กูไปเยอะแล้ว ถึงเวลากูเอาคืนบ้าง พูดแล้วก็อยากถีบไอ้เชี่ยมินโฮแม่งจริงๆ - - ที่นำพาความอัปปรีย์มาสู่ชีวิตกู
“ก็....ให้ผมอยู่เป็นเพื่อนพี่เอามะ พี่อยู่คนเดียวไม่ใช่หรอ ผมอยู่กับพี่ได้ทุกวันเลยนะ” ...........เหี้ย
“กูอยู่คนเดียวของกูดีแล้ว” ……แม่งพูดมาได้ไงหน้าตาเฉย
“แล้วพี่อยากได้ไรอ่ะ”
“เลิกยุ่งกับกูดิ.......ถ้ากูทำการบ้านให้มึงเสร็จมึงห้ามมายุ่งกับกูอีก” …………..กูขอเยอะไปมั้ย
“ใจร้ายว่ะ.........”
“งั้นกูไม่ทำ”
“เออๆ ก็ได้ๆ” มันเบ้ปากทำหน้าบูด..........น่ารักตายห่าล่ะมึง
ถือว่าเป็นข้อแลกเปลี่ยนที่ดีครับ ทำการบ้านให้มันนิดๆหน่อยๆแลกกับการที่ไม่ให้มันมาวุ่นวายกับชีวิตผม
ไอ้ฮันบินจัดแจงเปิดโน๊ตบุ๊คของมัน เตรียมปากกา กระดาษ ให้ผมเรียบร้อย .........แล้วมันก็นั่งมองผมทำการบ้านให้มันอย่างตั้งใจ
“มึงจะนอน จะกิน จะทำเหี้ยอะไรรอก็ได้นะ” ……….จะตั้งใจ(ดูกู)ทำการบ้านเกินไปละ
“ไม่อ่ะ” ………. แล้วมันก็ตั้งใจดูผมต่อ จ้องหน้าผมที จ้องคอมที อยู่อย่างงี้ประมาณเกือบชั่วโมง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
คร่อกกกกกกกกกกกกก ฟี้ zzZZZZZZZZZzzzzzzzz
แม่งหลับคาตักกูเลยครับ ......... .
“ฮันบิน ........”
“ไอ้ฮันบิน กูเมื่อย” ผมเอามือผลักๆไสๆหัวทุยของมันออกไปจากตัก แม่งหลับสนิทเกินหน้าเกินตากูละ
“อือ......” มันงัวเงียๆขยับหัวลงจากตักผม นอนขดๆอยู่บนโชฟา ....... สบายมากมั้ยมึง
ผมนั่งพิมพ์ๆ งงๆ มั่วๆซักพักมันก็ตื่น
.
.
.
.
.
.
.
“เสร็จยังอ่ะ” …………..แหม ตื่นมาก็ทวงกูเลยนะ
“อีกเยอะ”
“ผมหิวว่ะพี่”
“มีมาม่าอยู่อ่ะ แดกได้มะ”
“ได้ดิ พี่เอาปะ เดี๋ยวผมไปต้มให้”
“มึงคิดว่ากูจะหิวมั้ยล่ะ” ………….. ควาย นั่งพิมพ์งานให้มึงยิกๆ ถ้ามึงจะมีน้ำใจซักหน่อยนะ มันเดินหายไปในครัวเล็กๆของผมซักพัก ก็ออกมาพร้อมชามมาม่าสองชาม
“อร่อยปะพี่”
“มาม่าที่ไหนก็อร่อยทั้งนั้นแหละ” ผมเงยหน้าจากชามมาม่ามาตอบมัน
“แต่ของผมไม่ใช่มาม่าธรรมดานะ” มันพูดไปกินไป....ทำไม.....มาม่ามึงทำมาจากขนยูนิคอร์นรึไง
“…………….”
“ก็ผมอ่ะ ใส่ใจลงไปด้วยไง” แล้วมันก็หัวเราะคิกคัก ............กูแช่งให้แม่งสำลักมาม่าตาย
.
.
.
.
.
.
.
--------------------------------------------------------------------
Hanbin’s part
วันนี้ผมสละเวลาหนึ่งวันเต็มอุทิศให้กับการบ้านของทีชเช่อร์เท็ดดี้หมีน้อยหอยสังข์ไรซักอย่างที่ไอ้บ๊อบบอก สั่งกูมาด๊ายยยยยยยยย เห็นหน้ากูอินเตอร์ขนาดนั้นเลยรึไงวะ ............... บ่นไปงั้นแหละ กูไม่ได้ทำเองหรอก
“ผมหลับไปนานรึยังอ่ะพี่” ผมถามพี่จินฮวานที่นั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่บนโซฟา
“ก็ตั้งแต่มึงแดกมาม่าเสร็จ” พี่แกเงยหน้าขึ้นมาตอบก่อนก้มลงไปพิมพ์ต่อ
“ผมช่วยไรได้มั่งอ่ะ” ……….กูล่ะเป็นห่วง หน้าแม่งเครียดยังกะจะวางแผนยึดครองโลก
“หยิบบุหรี่ให้กูหน่อย” …………………กูควรเป็นห่วงดีมั้ยอย่างงี้ - -
“อ่ะ” ผมยื่นบุหรี่ให้พี่แก.........มันคงเป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้หายเครียดได้ งั้นผมจะทำ T^T
“พี่สูบทำไมวะ มันดีตรงไหน” ผมถามแล้วเอามือปิดจมูกกันควันที่พี่แกพ่นออกมา....มะเร็งจะแดกกูอยู่ละ
“เรื่องของกู”
“งั้น...ผมขอลองสูบหน่อยดิ”
“………….” พี่แกไม่ตอบ แต่เงยหน้านิดๆพ่นควันบุหรี่ขึ้นไปสู่มวลอากาศในห้อง แล้วยื่นบุหรี่ให้ผม
“โห่..........”
“……………….”
“โคตรผิดหวังเลยว่ะ”
“…………………”
“ทำไมสอนน้องนุ่งแบบนี้” ………….. เสือกยื่นมาให้กันดื้อๆแบบนั้น
“ก็มึงขอกูสูบ กูนึกว่ามึงอยาก”
“เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีเลยอ่ะ” ผมต่อว่าเบ้ปาก
“มึงดูฮอร์โมนมากไปละ” …………. แม่งรู้ด้วย กูก็นึกว่ามึงจะเป็นแบบในฮอร์โมน - -
“ทำไมสอนน้องงี้ว้า” ผมทำหน้าผิดหวังแบบสุดๆ เอาให้แม่งไม่กล้าสูบอีกเลย
“แล้วไอ้มินโฮพี่มึง นี่สอนมึงดีมากเลยนะ”
“……………………………………………..”
เจ็บครับ ............. ถึงผมจะรักไอ้เฮียมาก แต่ก็ไม่ปฏิเสธว่าติดเชื้อเหี้ยจากมันมาเยอะอยู่ …………….
.
.
เออกูไม่เถียง
.
.
.
“แล้ว...วันนี้พี่ไปทำงานมั้ยอ่ะ” เปลี่ยนเรื่องคุยแม่งเลย
“ไป” พี่จินฮวานบี้บุหรี่ลงในทีเขี่ยแล้วก้มหน้าก้มตาพิมพ์งานให้ผมต่อ
“ขอโทษนะครับที่รบกวน พี่ต้องเหนื่อยทั้งวันเลย ไหนจะไปทำงานอีก” ……………..ผมพูดด้วยความเห็นใจ จริงๆครับนี่พูดจริงไม่ตอแหล มันไม่ใช่กงการอะไรของพี่เค้าอยู่แล้วที่ต้องมาทำการบ้านให้กู.........จิตใจดีอะไรแบบนี้
“พี่เมื่อยมั้ยอ่ะ”
“.......................”
“ผมนวดให้เอามะ”
“…………………..”
“ผมว่าพี่พักก่อนก็ได้นะ”
“มึง.......เอาหน้าไปไกลๆกูดิ้”
“ทำไมอ่ะ” เออกูแค่หวังดีนี่จะไม่รับซักอย่างเลยใช่มั้ย จะหยิ่งอะไรนักหนา
“กูไม่ชอ .......” พี่แกพูดยังไม่ทันจบ ผมก็เอามือคลึงๆนวดๆระหว่างคิ้วให้ พี่จินฮวานสะดุ้งโหยงยังกะคนโดนไฟช็อต...นี่ก็เป็นอะไรแตะนิดแตะหน่อยทำสะดุ้ง - -
“มึงทำอะไร”
“ก็เห็นพี่เครียดๆอ่ะ” อันที่จริงกูกลัวว่าถ้าเส้นเลือดในสมองแตกตายแล้วงานกูจะไม่เสร็จ
“กูไม่เครียดหรอก มึงไปไกลๆไป”
“เดี๋ยวดิ นวดต่ออีกหน่อย ” ผมเขยิบเข้าไปใกล้ๆให้นวดถนัดๆ
ป้าบบบบบบบบบบบบบบบบ ...........................
.
.
.
แล้วพวกแม่งก็ถีบมาเต็มๆตีนเลยครับ .......... เป็นบ้าอะไรวะ
“โอ๊ยยยยยยยยยย ถีบทำไมวะ”
“อย่ามาใกล้กู”
.
.
.
เพราะเหตุนี้ผมจึงต้องนั่งรออยู่เฉยๆ แบบไม่มีอะไรทำแล้วมันน่าเบื่อว่ะ มันไม่ใช่ บีไอจะไม่ทนนนนนนนนนนนน
ผมจึงนั่งเล่นทวิตเตอร์ในซัมซุงน้อยกลอยใจไปพลางๆ
พี่ฮุนดั้ง4D @Seunghun_lnw
แตงโมเหี้ยไรวะ ไม่มีเม็ดซักเม็ด ว่าจะเอาไว้พ่นใส่หน้าไอ้เชี่ยดำ #กูร้องไห้ทำไม
คำคมวันนี้ @Kumkomwannee
กูไม่ได้ดำ....กูแค่คล้ำแบบมีสไตล์
Retweeted by มิโนขาวโอโม่
ซึงยูนสุดหล่อ @Seungyoon_lnwmak
เซ็งว่ะ........เมียไม่ให้เข้าบ้าน
มิโนขาวโอโม่ @Hugeboymino
คนอะไรคิ้วตกยังน่ารัก เอร๊ยยยยยยย มิโนจะมิทนนนนนน >////////<
ไทม์ไลน์กู.........โคตรไร้สาระ แม่งยิ่งเห็นพวกไอ้เฮียแล้วหงุดหงิด พึ่งพาไรไม่ได้ซักอย่าง
“เสร็จละ” พี่จินฮวานพับหน้าจอโน๊ตบุ๊คแล้วหันมาพูดกับผม
“เย้..........ขอบคุณมากนะพี่” กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด การบ้านเสร็จแล้วววว กูเป็นไทแล้วโว้ยยยยย ผมพุ่งเข้าไปกอดพี่จินฮวานด้วยความตกใจ ................... ชิบหายละ กูโดนถีบสวนกลับมาแน่ๆ
“อืม” ……………………………………………………ผิดครับ ไม่โดนถีบ ผมค่อยๆปล่อยพี่แกแล้วเก็บของบนโต๊ะใส่กระเป๋า
“ผมว่าพี่พักผ่อนก่อนเหอะ เย็นแล้ว เดี๋ยวต้องตื่นไปทำงานอีก”
“อือ มึงรีบกลับไปได้แล้วไป ล็อกห้องให้กูด้วย” พี่แกว่าก่อนจะเดินไปทางห้องนอน
“ครับ....... ขอบคุณมากนะพี่ ผมไปแล้วนะ” ………ผมยืนยิ้มขอบคุณจากใจจริง โบกมือบ๊ายบายให้ ถึงพี่แกจะไม่เห็นก็เถอะ - -
“เดี๋ยว ” พี่แกเดินกลับมาหาผม
“ไงพี่”
“ที่กูขอมึงไว้อ่ะ ว่าไม่ต้องมายุ่งกับกูอีก.........”
“อ่อ เรื่องนั้นหรอ ผมไม่ลืมหรอก สัญญาเลย ขอบคุณที่ช่วยผมละกัน ผมไม่กวนพี่แล้วจริงๆ” ....แหมกูก็นึกว่าเรื่องอะไร
“กูจะบอกมึงว่า ที่กูขอไว้ ไม่ต้องให้แล้วก็ได้นะ” ………………..นี่จะเล่นอะไรอีกวะเนี่ยยยยย บีไองง บีไอไม่เข้าใจจจจ
“อ่อๆ โอเคครับ” ผมพูดไปหน้าเหวอๆ สรุปจะเอาไงกับกู - -
“แล้วชุดนอนมึงอ่ะ...เดี๋ยวกูซักให้ วันหลังค่อยมาเอา”
“อ่า โอเคครับๆ งั้นผมไปละนะ” ………….ยิ่งอยู่ยิ่งสับสน โว้ยยยยยย ผมกำลังก้าวออกจากห้อง
“เดี๋ยว” ………….แม่งจะเล่นไรอีกวะ กูรีบบบบบบบบบ
“ไหว้พ่อมึงรึยัง” ……………….เหี้ย
“เออๆ ไปละพ่อออออออ หวัดดีคร้าบบบบบ” ผมว่า ก่อนยกมือไหว้ขึ้นหัว พี่แกยิ้มให้ผม ก่อนปิดประตูใส่หน้ากูดังปัง !!!
เหยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.......... เหี้ยไรเนี่ย เดี๋ยวด่า เดี๋ยวถีบ เดี๋ยวไล่ ตอนนี้มายิ้มให้
เอาซะกูไปไม่เป็นเลย...........
........ สั้นอีกแล้วข่า 55555555555555555555555555555
คนอ่านsays: บอกกูทีว่านี่คือฟิค
#ตบบบบบบบบบบ(ทุกตอน) 555555555
ไปฝอยกันได้ที่ #ฟิคปีนเกลียว นะ เลิ้บคนอ่าน ชุบุ บัยยยย 555555555555555555
ความคิดเห็น