ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [[Taeyeon+Junsu]] - - Love like this (SNSD TVXQ SJ)

    ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 away far so

    • อัปเดตล่าสุด 29 ธ.ค. 52


    วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่เหนื่อยมากๆของพวกเรา แต่ก็เหมือนเคย ไม่มีใครปริปากบ่นแม้แต่น้อย สาวๆเหล่านี้ก็พร้อมที่จะยิ้ม และให้กำลังใจแก่กันเองเสมอ เย็นวันนี้แม้จะเหน็ดเหนื่อยกับการซ้อม แต่พวกเราก็ตกลงกันแล้วว่า จะทำอาหารเย็นทานกัน บรรยากาศเต็มไปด้วยความสนุกสนานครึกครื้น ถึงจะไม่อร่อยมาก แต่มันก็ทำให้พวกเธอมีความสุขมากๆสำหรับช่วงเวลาที่ดีๆแบบนี้

    สาวๆพากันมาล้อมวงนั่งทานอาหารหน้าโทรทัศน์ แล้วเปิดไปเจอเอ็มวีเพลงยู ของซุปเปอร์ จูเนียร์พอดี

    “ว้าววว ยุนอา เธอสวยจัง” ยูริเอ่ยปากชม

    “แน่นอนแหละ ........... แต่พวกเธอรู้มั๊ย เพราะเอ็มวีตัวนี้แหละ ทำให้บางคนเกลียดชั้น” ยุนอาพูดเสียงเศร้า พวกเพื่อนๆสลดไปในทันที มันเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว ซุปเปอร์ จูเนียร์มีแฟนคลับมากมาย การที่มียุนอาไปเล่นเอ็มวีให้ ก็ทำให้มีคนสนใจในตัวเธอว่าคนๆนี้เป็นใครกันนะ และแน่นอนย่อมมีทั้งคนที่ชอบ และไม่ชอบ

    “ยุนอา เธอทำดีที่สุดแล้วนะ”

    “อย่าคิดมากเลย”

    “เธออย่าแบกโลกทั้งใบไว้คนเดียวสิ”

    “ใช่ เธอยังมีพวกเรานะ”

    “เราจะฝ่าฟันเรื่องแย่ๆไปด้วยกันนะ”

    เพื่อนๆต่างปลอบเธอ ทำให้เธอมีกำลังใจขึ้นมาก “ขอบคุณนะ ทุกคน”

    สาวๆตั้งใจดูเอ็มวีกัน พอถึงท่อนของดงแฮ มีคนๆนึงที่ตั้งใจดูมาก ที่ตอนนี้หน้าแดงซะแล้ว

    “แหม เจสสิก้า หน้าแดงเป็นมะเขือเทศแล้วเนี่ย” เพื่อนๆต่างแซวกันยกใหญ่ แน่นอนทุกคนต่างรู้ดี ว่าทั้งสองคนมีความสนิทสนมกันเป็นพิเศษ ซึ่งพวกเพื่อนๆของเธอก็ยินดี และดีใจที่เห็นเจสสิก้ามีความสุขมากมายขนาดนี้

    -///-

    “บ้าหรอ ชั้น เอ่ออ ชั้นร้อนตะหาก”

    “ให้มันจริงเถอะ ฮ่าๆๆ” ทุกคนหัวเราะในท่าทางของเธอ บรรยากาศตอนนี้อบอวนไปด้วยความสุขที่พวกสาวๆ ไม่อยากให้มันหมดไปเลย...

    ติ๊ด ติ๊ด (เสียงเมสเสจจากโทรศัพท์)

    “นี่ พวกเธอ ชั้นออกไปข้างนอกเดี๋ยวมานะ” เจสสิก้าบอกเพื่อนๆ พร้อมรีบวิ่งออกนอกบ้านไปยังสวนสาธารณะในละแวกนั้น จะไม่ให้รีบได้ยังไงละ ก็เธอคิดถึงเค้ามากมายเหลือเกิน ได้เจอกันที่บริษัทก็ต้องแยกย้ายกันซ้อม แล้วเค้าก็งานยุ่งมากๆด้วย 

                “ด๊อง...”

    ชายหนุ่มรูปร่างดีหันมา พร้อมกับรอยยิ้มกว้าง เค้าสวมหมวกและแว่นตามา เพื่ออำพรางตัว ดงแฮเข้าไปสวมกอดหญิงสาวอย่างที่ใจตนต้องการ เขาคิดถึงเธอมาก การที่เขาได้เดบิวแล้วทำให้เขาไม่มีเวลาพบเธอ ดูแลเธอได้เหมือนแต่ก่อน

    “ด๊อง คิดถึงเจสมากเลยนะ รู้มั๊ย”

    “เจส ก็คิดถึงด๊องมาก....มากๆเลย” หญิงสาวเอ่ยออกมาทั้งน้ำตา

    “โธ่ เจส อย่าร้องไห้เลย ด๊องไม่อยากเห็นน้ำตาของเจสนะ” ดงแฮพูดพลางปาดน้ำตาให้หญิงสาวอย่างแผ่วเบา

    “ก็เจสดีใจนิ ด๊องรู้มั๊ย เจสคอยดูด๊องอยู่ตลอดเลย ไม่ว่าตอนที่ด๊องไปแสดงที่รายการเพลง หรือรายการต่างๆ มันทำให้เจสอดคิดไม่ได้ว่า เราอยู่ไกลกันจังเลย ทั้งๆที่เราห่างกันแค่นี้เอง”

    “โธ่ เจส ด๊องอยากให้เจสรู้ไว้ว่า ด๊องคิดถึงเจสตลอดเวลา ด๊องรักเจสนะ”

    “เจสก็รักด๊องมากเหมือนกัน” หญิงสาวพูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลเป็นทาง

    “ด๊องรู้ .......เพียงแค่นี้ แค่นี้มันก็เพียงพอแล้วไม่ใช่หรอ”ชายหนุ่มเอ่ยอย่างแผ่วเบา พร้อมจูบไล่น้ำตาของเธอ เขาทนไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียวที่จะเห็นน้ำตาของเธอ เขาไม่อยากเห็นเธอต้องเจ็บปวด ไม่อยากเห็นเธอต้องร้องไห้อีกต่อไปแล้ว


    (ไรท์เตอร์ : แต่งเองเลี่ยนเองแหะ ฮ่าๆๆ)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×