คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter2
Chapter2
"แล้วก็นี่เพื่อนข้างห้องกูชื่อ 'มาร์ค' "
หือ...
ได้ยินอะไรอัปมงคลๆมั้ย
เพื่อนมึงชื่อเหี้ยดีเนอะเจบี หวังว่าพอหันไปมันคงไม่ใช่...
กึก
"สวัสดี"
อะเหื้ออออ ชัดเลยยยย ชัดเลยยยย
"ไอเหี้ยยยยยยย"
ด้วยความตกใจ ผมจึงปล่อยสัตว์เลี้ยงแสนรักออกมาตัวเบอเริ่ม
ส่วนไอเนียร์อ่ะหรอ ช็อคตาตั้งแทบถลนออกมาจากเบ้า
"เห้ย เชี่ยแจ็ค! ไปด่าไอมาร์คมันทำไม"
"กู...กู..." กูอะไรดีวะ ผมจะตอบมันว่ายังไงดีเนี่ย ไอเงิงมันไม่รู้เรื่องอดีตของผม และผมก็ไม่อยากให้มันรู้ด้วย!
ผมเตะขาไอเนียร์ไปหนึ่งที เป็นสัญญาณให้มันช่วยผมหน่อย
"อะ..อ๋อออ..ก็ไอนี่มันเคยเป็น...อุ้บ" ตะครุบปากแมร่งแทบไม่ทัน ไอสัดเนียร์ กูให้มึงช่วย ไม่ใช่ให้มึงเล่าาาาา บักควายยยย
"เห้ย มึงจะปิดปากที่รักกูทำไม" ไอเงิงยื่นมือมาดึงมือออกจากปากแฟนมัน"เล่าต่อสิคะ เป็น.."
"โอ้ยยย ไม่มีไรซะหน่อย ไอเนียร์มันก็พูดเรื่อยเปื่อย มันเมาแล้วววว" ผมพูดกับไอเงิง แต่ไอ้ลูกตาไม่รักดีก็ดันเหลือบไปมองทางคนมาใหม่ ซึ่งมันก็ฉีกยิ้มกวนตีนส่งมาให้
...สัด
"แต่..."
"มึงจะไม่เชิญเพื่อนมึงนั่งรึไง ยืน'หน้าโง่'อยู่ตั้งนานแล้ว" จัดไปซักดอก เพื่อความสนุกปาก ฮี่ๆ
"หึ" หัวเราะเชี่ยไร ไอสัด
"เออ เห้ย ลืมๆๆ นั่งเว้ยเพื่อน นั่งๆ" ไอเงิงชี้ให้ไอเลวนั่นนั่งลง แล้วทำไมต้องชี้มาข้างกูด้วยล่ะ!
มันมาแล้ว...มันมาแล้ววววว
"ห้ามนั่ง! ไม่ให้นั่ง!"ผมชี้หน้ามันแล้วแยกเขี้ยวใส่ ซึ่งมันก็ยิ้มรับพร้อมกับหย่อนตูดลงนั่งทันที
"นี่!"
"อยากให้เจบีรู้เรื่องของ'เรา'รึไง"
"..."หึ่ย รอก่อนมึง รอกูก่อน
"ก็แค่นั้นแหละ"
.....…...………
20นาทีผ่านไป
ช่างเป็นช่วงเวลาที่โหดร้ายสำหรับกูเหลือเกิน...
"ที่รัก ไปแดนซ์เป็นเพื่อนบีหน่อยสิ" ไอ้เจบี พอเริ่มกรึ่มๆ มันก็หันมาชวนแฟนมัน"นะๆ"
เอาแล้วไง อย่าทิ้งกูไว้กับไอ้เลวนี่สองคนนะ ม่ายยยยย
ผมรีบส่งสายตาเว้าวอนไปให้จูเนียร์อย่างเร็วไว หวังว่ามันจะเก็ทนะ
"มองหน้ากูทำไมแจ๊คคคคค อยากห้ายกูวปายช่ายป่าาา เมิงจาด้ายปายอ่อยปู้จายช่ายม้าย ก็ด้ายๆ ปายกานบีๆ ไปเต้นกานนน"
นอกจากจะไม่เก็ทแล้ว จูเนียร์ของเรายังเมาอีกด้วย มันเมา! ซวยแล้วกู! ตัวช่วยสุดท้ายของกูววว
"อย่าเพิ่.."
ฟิ้วววววว
ครับ ขอบคุณครับ อยู่ฟังกูกันมากครับ
"ทีนี้ก็เหลือแค่เราสองคนแล้วนะ" หลังจากไอสองคนจากไป ไอเวรมาร์คก็เสร่อขึ้นมาทันที
"อะไรของมึง อย่ามายุ่งกับกู"ผมว่าแล้วขยับตัวออกห่างมัน
"เดี๋ยวนี้พูดกับ'มาร์คฮยอง'ของนายแบบนี้แล้วเหรอ"
"ไปไกลๆส้นตีนเลยไป"
"ถ้ายังพูดหยาบคายกับชั้นแม้แต่คำเดียวล่ะก็ อย่าหาว่าชั้นไม่เตือน"
"มึงจะทำไม เป็นพ่อเป็นแม่กูรึไง มีสิทธิไรมาสั่ง"
"หืม นี่..เผื่อนายจะลืมไปนะว่าสิทธิของฉันในตัวนาย มันเป็นสิทธิอะไร"
"..."
"พูดไม่ออกเลยล่ะสิ นี่พยายามลืมมานานแค่ไหนแล้วล่ะ" มันว่าพร้อมกับยื่นมือมาเชยคางผมขึ้น
มึงจะรื้อฟื้นเรื่องเหี้ยๆนี่อีกทำไมวะ
ผมสบตากับมันตรงๆแล้วเอ่ยคำที่ทำให้อีกฝ่ายที่ในตอนแรกมีท่าทีใจเย็นเปลี่ยนเป็นเกรี้ยวกราดได้แทบจะทันที
"ไปตายซะ"
"อะไรนะ? พูดอีกทีซิ " พูดด้วยท่าทางข่มขู่ พร้อมๆกับมือที่กำลังเชยคางอยู่ก็เปลี่ยนเป็นบีบสันกรามผมอย่างแรง
โกรธเหรอ? คิดว่ากูกลัวมึงใช่มั้ย กูไม่ใช่ไอ้โง่อ่อนแอเมื่อสองปีก่อนแล้วมาร์ค
"กูบอกว่าให้มึง'ไป ตาย ซะ'"
"มึงทำตัวเองนะ แจ็คสัน กูเตือนมึงแล้ว"ตอแหลได้ไม่นานสินะ เมื่อกี้ยังชั้นๆนายๆอยู่เลยนี่
ผมบีบที่ข้อมือมาร์คแรงๆเพื่อให้มันปล่อยผมแต่ยิ่งแรงมากเท่าไร มันยิ่งบีบคางผมแรงขึ้นไปอีก
"ปล่อย.."มาร์คพูดออกมาเบาๆ สูดลมหายใจเข้าปอดอย่างอดกลั้น ก่อนจะปล่อยออกมา พร้อมกับท่าทางที่ดูใจเย็นลง
หึ!อารมณ์มึงนี่เปลี่ยนง่ายเนอะ ทำไมละ! ทำไมไม่ทำร้ายกูอีก! ผมออกแรงบีบข้อมือมันอีก ผมไม่รู้ว่าตอนนี้สีหน้าผมเป็นยังไง แต่ที่รู้ๆสีหน้าของไอคนตรงหน้าผมมันกำลังเปลี่ยนไป
สีหน้าที่เหมือนรู้สึกผิด...
หึ! ตอแหล!
"ทำไมเกิดรู้สึกผิดขึ้นมารึไง?คนอย่างมึงยังมีความรู้สึกอีกหรอ?"ผมถามออกไปทั้งๆที่ผมยังบีบข้อมือมันอยู่
มาร์คค่อยๆปล่อยมือออกจากคางผมแล้วเปลี่ยนเป็นดึงผมเข้าไปกอดแทน
"หืม...มันก็ยังเต้นแรงเหมือนเดิมหนิ"มาร์คผละผมออกแล้วค่อยเลื่อนมือมาทางอกซ้ายของผม "ใจน่ะ ^ ^ "
"ปล่อยกู!!!"ผมผลักมันออก ไอเลวนี่มันกล้าทำกับผมแบบนี้ได้ยังไง แล้วไอหัวใจไม่รักดีนี่ทำไมเต้นแรงจังว่ะเพราะผมเกลียดมันหรอกเลยเต้นแรง :(
"ยิ้ม...ยิ้มห่าไรเอาไปแดก!"ว่าแล้วผมก็หยิบถั่วข้างๆยัดใส่ปากมัน กวนตีนกูดีนักแดกถั่วไปซะไอเลว
มันหุบยิ้มแล้วเปลี่ยนสีหน้ากลับเป็นส้นตีนเหมือนเดิม - -* เกลียดหน้าแมร่งชิบเลย ผมว่าผมไปหาจูเนียร์ดีกว่านั่งกับมันแล้วอารมณ์เสีย
หมับ!
จับกูอีกแล้ว! แตะเนื้อต้องตัวกูอีกแล้ว!
"ไอสะ...!!!"
"เดี๋ยวอย่าพึ่งด่า..."มันพูดด้วยเสียงเนือยๆ แล้วหน้ามันแดงๆ
อะไรนี่มึงเมา? หรือยังไง?
"อะไรมึง?"
"รู้สึกเหมือน...กำลังจะตายจริงๆว่ะ"มาร์คเงยหน้าขึ้นมามองผม เหงื่อแตกเต็มหน้ามันเลย
"ชั้น..."
ตึ้ง!
สลบ...
มันสลบไปแล้ว!!!
"นะ..นี่มึงเป็นเชี่ยไรเนี่ย!?"ผมนั่งลงแล้วเขย่าร่างมันแรงๆ เหงื่อเต็มเลยว่ะนี่แมร่งเป็นไรวะ? ผมทำหรอ?
"ไอบี!!!มาร์คเป็นลม!!!"ผมตะโกนเรียกไอบี เจบีสีหน้าดูตกใจแล้ววิ่งตรงมาทางผม
"เห้ย!มันเป็นไรว่ะ เหงื่อเต็มเลยกูว่าพามันไปโรงบาลด่วนเลยเร็ว!"เจบีสั่งผมแล้วยื่นกุญแจรถมันมาให้ผม
"กูก็มีรถมึงไปส่งเนียร์ไปกูว่ามันก็ไม่ไหวละ"เจบีพยักหน้าแล้วช่วยผมแบกมาร์คไปที่รถผม ตัวมันร้อนด้วยว่ะ
"มันจะตายป้ะว่ะตัวแมร่งร้อนมากเลย"เจบีวางมาร์คลงที่เบาะข้างๆผม
"ฝากดูแลมันด้วยแจ็คกูไปส่งเนียร์ก่อน"เจบีปิดประตูรถ ผมลดแอร์ลงให้มันละกันเดี๋ยวตาย
เป็นแค่นี้มึงคงไม่ตายหรอกมั้ง?
............
โรงพยาบาล
"หมอๆด่วนเลยมันใกล้ตายแล้ว!"ผมจอดรถหน้าทางเข้าโรงบาลแล้วรีบแบกมาร์คไปที่แผนกฉุกเฉินพร้อมๆกับตะโกนเรียกหมอไปด้วย ไม่กี่วิต่อมา หมอก็วิ่งออกมา ผมช่วยหมอแบกร่างมาร์คขึ้นรถเข็น
"ช่วยมันด้วยนะหมออย่าให้มันตายละ ยมบาลบอกนรกเต็ม!"ผมตะโกนตามหลังหมอที่กำลังเข็นร่างมาร์คเข้าห้องฉุกเฉิน
มันเป็นไรว่ะก่อนหน้านี้ยังกวนตีนผมอยู่เลย แล้วทำไมป่วยได้ว่ะ มันจะเป็นอะไรป่าวว่ะ ผมเดินวนไปวนมาหน้าห้องฉุกเฉิน แล้วนี่กูจะลนทำแป๊ะไรเนี่ย
โอ๊ย!กูไม่ไหวละพังเข้าไปแมร่งเลยดีมั้ย ช้าจังว่ะ ตรวจแค่นี้นานจิง
อืมมมม
15นาทีผ่านไป
กูเมื่อยขาละนะ แมร่ง ง่วงก็ง่วง
ปัง!
ยังไม่ทันได้ฟุ้งซ่านอะไรได้มากกว่านั้น ประตูห้องฉุกเฉินก็เปิดออกมาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับหมอที่เดินตรงมาหาผม
"คุณเป็นญาติคนไข้รึเปล่า"
"เปล่าฮะ สรุปมันเป็นไรฮะ"
"คนไข้มีอาการแพ้ถั่วน่ะ แล้วผมคิดว่าเค้าคงทานเข้าไปเยอะพอสมควร เลยอาการหนักขนาดนี้"
เยอะไม่เยอะไม่รู้ว่ะ หนึ่งกำมือเต็มๆอ่ะ
"แล้วมันจะหายมั้ย"
"ก็คงใช้เวลาซักวันสองวันกว่าจะฟื้น ตอนนี้อาการแค่ทุเลาลงเท่านั้น อาจจะมีอาการขึ้นมาใหม่อีกก็ได้"
นี่มันแพ้ถั่วหรือโดนซ้อมวะ
"เดี๋ยวจะย้ายเขาไปห้องพักฟื้นเลยละกัน ทางที่ดี คุณน่าจะนอนเฝ้าคนไข้นะครับ เวลามีอะไรจะได้เรียกหมอทัน"
''อะ...อ่อฮะ"
นอนเฝ้าเหรอ...เอาก็เอาวะ
มาร์ค: "ยังเต้นแรงเหมือนเดิมเลย...ใจน่ะ^^"
แจ็คสัน:"ยิ้มห่าไร"
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
หายไปนานเลยขอโทดอย่างแรงค่ะ จะพยายามลงเรื่อยๆนะค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่ยังติดตามกันอยู่เย้ๆๆ
ผิดผลาดตรงไหนก็ขอโทดด้วยน้าาา อึบๆ
Fly
ความคิดเห็น