คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [4] STAKE LOVE
านยอลรีบพาแบฮยอนลับบ้านทันทีที่แบฮยอนร้ออ โยมีริสะามไปสมทบทีหลั เวลาใล้ถึรึ่ั่วโมเรื่อยๆ ใอแบฮยอนเริ่มเ้นแรึ้น
“ไม่้อห่ว...แม่นายปลอภัยแน่นอน” านยอลเอื้อมมือ้าหนึ่มาุมมืออแบฮยอนไว้ ไม่รู้ว่าแบฮยอนมัวแ่พยายามสบสิอารม์ไปนานเท่าไหร่ แ่อนนี้..
รถอานยอลออยู่หน้าบ้านแบฮยอนแล้ว
“เี๋ยวูรอูท่าอยู่รนี้แล้วัน” ริสที่ามมาทีหลัพู านยอลพยัหน้าแล้วรีบพาแบฮยอนเ้าบ้านทันที
“29 นาที 50 วินาที ทำเวลาีนะเนี่ย” เฮุนที่ยืนัอยู่รประูพูแล้วยิ้มมุมปา
“แม่พี่อยู่ไหน!” แบฮยอนถามและพยายามวิ่เ้าไปในบ้าน แ่็ถูเฮุนวาเอาไว้
“ใเย็นๆสิฮยอ ผมไม่ทำอะไรุน้าหรอ แม่ฮยอน่ะเพื่อนแม่ผมเียวนะ” เฮุนยิ้มอีรั้
“แบฮยอนลับมานี่” านยอลเรียมะเินไปว้าัวแบฮยอนแ่เฮุนยปืนึ้น่อหน้าานยอลแล้วพูเสียเย็น
“แลับไปไ้แล้ว หน้าที่อแือพาฮยอมาส่”
“ปล่อยพี่ พี่ะไปับานยอล” แบฮยอนพยายามแะมืออเฮุนที่โอบเอวบาๆอัวเอไว้
“ถ้าฮยอไป...” เฮุนยิ้มให้แบฮยอน่อนะลาสายาไปมอานยอล “ืนนี้อามีน้อาย..”
“...”
“เหมือนหมา้าถนน”
แบฮยอนยืนนิ่ ในึ็อยาะออไปาที่นี่ แ่เาห่วแม่และไม่อยาให้ใราย!
“ว่าไฮยอ” เฮุนมอหน้าแบฮยอน้วยสายา่มู่
“านยอล..ลับไป่อนเถอะ”
“แ่..” านยอลเรียมัแบฮยอน
“ไม่้อห่วผม” แบฮยอนฝืนยิ้มให้านยอล ่อนะอร้อให้เฮุนพาเาไปหาแม่
“ไปไ้แล้ว..ุปาร์านยอล” เฮุนหัวเราะหึหึ ่อนะพาแบฮยอนเ้าบ้าน
านยอลัใเินลับออมา อย่าน้อยเฮุนไม่ทำอะไรแบฮยอน..
เาหวัแบบนั้น..
“เป็นไวะ” ริสถามึ้นเมื่อเห็นานยอลเินออมา
“ลับัน่อน พรุ่นี้่อยว่าันใหม่” านยอลอบ้วยน้ำเสียเรียบๆ
“แน่ใหรอวะ?” ริสย้ำอีรั้ านยอลไม่อบอะไร่อนะสาร์รถแล้วเหยียบันเร่ออไปนสุ
.
.
.
เสียรถที่แล่นออไปทำให้แบฮยอนใเสียไปนินึ แ่..
มันไม่เิอะไรหรอ..
“ุยันามสบายรับ” เฮุนพูแล้วปล่อยให้แบฮยอนเ้าไปุยับแม่ัวเอในห้อทำานที่เาให้ัแม่อแบฮยอนไว้
...ทำไไ้ไอ้านยอลมันุิ่อนเอ
“แม่..เป็นอะไรหรือเปล่า” แบฮยอนวิ่เ้าไปอแม่แน่น
“แม่..ไม่เป็นไรอะไร แบเป็นอะไรหรือเปล่าลู มันทำอะไรมั้ย..” แม่อแบฮยอนถามพลาับัวแบฮยอนพลิไปมา ยัไม่ทันทีะอบแม่อแบฮยอน็โวยวายึ้นมา”แนแบไปโนอะไรมา?!!”
“อ๋อ อันนี้แบโนิ่ไม้เี่ยวน่ะแม่ ั้แ่อยู่มหาลัยแล้ว” แบฮยอนัสินใโห
“แล้วไป..นึว่ามันทำอะไรลูแม่ ไม่นึเลยว่ายัยนั่นะเลี้ยลูมาเป็นแบบนี้!” แม่อแบฮยอนบ่นเพื่อนัวเอที่สั่สอนให้ลูัวเอออมาแบบนี้
“แม่ไม่้อลัวนะแม่ แบะ่วยแม่เอ”
“โอ๊ย! ไม่้อมาห่วแม่เลย เอาัวเอให้รอเถอะ แม่เื่อว่าแม่อยู่ในนี้เป็นแ่ัวประันยัปลอภัยว่าแบะอี” แบฮยอนยิ้มบาๆให้แม่ แม่เา็เป็นนแบบนี้ล่ะ ไม่เยห่วัวเอ
“ั้นแบไป่อนนะแม่ อยู่นานเี๋ยวเิโมโหึ้นมาอี” แบฮยอนหัวเราะับแม่เบาๆแล้วรีบเินออไปหาเฮุน
“เสร็แล้วล่ะ..”
“รับ..เฮ้ย! ล็อไว้” เฮุนหันไปสั่ลูน้อ แล้วหันมามอแบฮยอน “ส่วนพี่..”
“...”
“ืนนี้มานอนที่ห้อับผม” เฮุนสั่แล้วลาแบฮยอนไปในห้อนอน อนนี้แบฮยอนไม่ล้าัืนอะไรเฮุนไม่ใ่เพราะลัว แ่เฮุนมีแม่อเาเป็น้อ่อรออยู่
“รีบไปอาบน้ำ..แนพี่โนอะไรมา” เฮุนที่ำลัสั่ๆๆหยุถามทันทีที่เห็นเลือิบๆรแนแบฮยอน
“็..โนอะไรบา็ไม่รู้”
“รอรนี้” เฮุนวิ่ลไป้าล่า่อนะลับมาพร้อมล่อปมพยาบาล
“ะทำอะไรน่ะเฮุน” แบฮยอนถามๆ
“็ทำแผลไ..ผมไม่ทำับ้าวหรอ” เฮุนพูำๆแ่แบฮยอนไม่ำ้วย
ะีหรือะร้ายันแน่เ็นนี้?
“เ็บๆๆ” แบฮยอนร้อเบาๆพลาพยายามึแนหนี
“ร้อเป็นเ็ไปไ้ฮยอ อยู่นิ่ๆสิ” ำพูอเฮุนทำให้แบฮยอนยอมนั่นิ่ๆ ไม่นานเฮุน็ทำแผลเสร็
“อบ..อบใ”
“ไม่เป็นไรรับ..แ่..” เฮุนลาเสียยาว
“อะไรหรอ” แบฮยอนเริ่มระแว
“ฟัผมนะรับ”
“อะ..อื้ม”
“ถ้าผมไม่ไ้พี่..ะไอ้ปาร์านยอลหรือไอ้เวรที่ไหน็้อไม่ไ้เหมือนผม” เฮุนยิ้มมุมปาให้แบฮยอน่อนะเินออาห้อ
ทำไมีวิที่แสนะปิสุอแบฮยอนนนี้ะ้อมาเอับนอันรายสอนแบบนี้นะ...
อบุมานะะสำหรับ LittleP และ` (eunhyukbaekhyun) -? น่ารัมาๆเลย อมเม้นท์อทั้สอนทำให้ไรเอร์มีำลัใมาาบึ้ริๆอบุที่ิามนะะ ไรเอร์ะพยายามอัพ่อไป่ะ เวลาเห็นเม้นท์ยับแล้วมีแรอัพ อบุริๆ่ะ:D
ความคิดเห็น