คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : [11] STAKE LOVE
ร่าสูอเฮุนเินามไไปที่บันไหนีไฟไปเียบๆ ภายในหัวอเฮุนมีแ่ใบหน้าเนียนใสอแบฮยอน เฮุนอารม์เสียเล็น้อยที่โนไเ้ามาั แ่ไม่มีใรรู้หรอ..
...็เาทำหน้านิ่ลอนี่นา
“พี่มีอะไระบอนาย” ไเปิประเ็น้วยใบหน้าเรียบๆ เฮุนไม่อบอะไรเพียแ่้อนามอหน้าอรุ่นพี่ ไหยุพูไปนินึ ่อนะเริ่มพู่อ
“อนนี้ไอ้านยอลับพวอมันำลัออามหาพวนายอยู่”
“แล้วไล่ะรับ? ผมไม่เห็นว่าพวมันะน่าลัวรไหน” เฮุนยัไหล่
“ว่าแล้วเียว้อพูแบบนี้...” ไส่ายหัวให้ับวามประมาทอรุ่นน้อ
“...”
“เพราะนายประมาทแบบนี้ไ ราวที่แล้ว็พลาไปรั้นึ”
“นั่นมันราวที่แล้วรับ” เฮุนยัไม่สนใ
“เอาเถอะ..พี่ถือว่าพี่บอนายแล้ว เอาเป็นว่าระวััวแล้วัน ถ้านที่เปิประูเมื่อี๊เป็นไอ้านยอล นายอาะถูรุมแล้วแบฮยอนอาะไม่ไ้เอนายอี” ไบบ่าเฮุนแล้วพู่อ “พี่มาบอแ่นี้ล่ะ”
เฮุนมอแผ่นหลัอไที่เินเ้าลิฟ์ไป ่อนที่ะ้าวายาวๆอัวเอเินลับเ้าห้อ เฮุนวาสายาไปรอบๆห้อแ่็ไม่เห็นแบฮยอน เาเริ่มใหาย..
ไม่ใ่ว่าไอ้เวรานยอลมาโมยไปแล้วนะ...
“เฮุนๆ” เสียุ้นหูพร้อมับนิ้วเล็ๆที่มาสะิที่ไหล่อเฮุน ทำให้เฮุนเผลอถอนหายใออมา
“นึว่าหายไปไหนะอี” เฮุนิ้วมว แบฮยอนยิ้มบาๆให้่อนะพูับเฮุน
“มีเสื้อผ้าให้พี่ยืมมั้ย”
“อ้อ...ฮยอเินเ้าไปูในห้อแ่ัวเลยนะ” เฮุนลาเสียอ้อยาวไปหน่อยเพราะสัเวามผิปิบนใบหน้าอแบฮยอน..าแววาลมใสอนนี้มันูหม่นๆแล้วเปลือายัูบวมๆอี เฮุนมอามร่าเล็อแบฮยอนที่เินเ้าห้อแ่ัวไป ่วที่เาออไปุยับไ้อมีอะไรเิึ้นับแบฮยอนแน่ๆ
.
.
.
แบฮยอนเปิู้เสื้อผ้าแล้วเลือเสื้อยือเฮุนไปมา แู่แล้ว็ไม่มีัวไหนที่แบฮยอนใส่พอีเลยััว แบฮอยนเลือหยิบเสื้อัวที่เล็ที่สุในู้มา มันเป็นเสื้อแนยาวสีาวที่เนื้อผ้าไม่หนาไม่บา หลัาสวมเสร็แบฮยอนหมุนัวไปมาอยู่หน้าระ แนเสื้อยาวลมาถึรึ่ฝ่ามืออแบฮยอนเลยทีเียว
“ออมาัทีนะรับ นึว่าหลับาู้ไปแล้ว” เฮุนเหน็บแบฮยอนเล็ๆะที่ยั้มหน้ามอหนัสือในมือเมื่อแบฮยอนเินออาห้อแ่ัว
“็เสื้อนายมันัวให่นี่” แบฮยอนหน้ามุ่ย
“็ฮยอ...” เฮุนเยหน้าึ้นมอแบฮยอนแ่ำพูทั้หม็ถูลืนหายไปเมื่อเฮุนเห็นภาพรหน้า..
ร่าเล็ๆอแบฮยอนมีายเสื้อแนยาวสีาวเลยลมาปิถึสะโพ แถมแนเสื้อยัยาวนแทบะปิทั้มือ อีทั้าเายาวที่เหลือาาเออยู่้าล่า บวับทรผมที่ไม่ไ้เ็ททำใหู้ยุ่ๆ อีทั้ใบหน้ามุ่ยๆนั้นทำให้เฮุนใเ้นนแทบบ้า!
‘ทำไมถึไ้น่ารันานี้นะฮยอ?!’
“มออะไรน่ะ อย่ามาทะลึ่นะ” แบฮยอนำหนิเมื่อเห็นเฮุน้อัวเอนานเินไป
“ปละ..เปล่ารับ” เฮุนอึอั เาเริ่มรู้สึว่าแบฮยอนมีมุมอันรายไม่แพ้หิสาวสุเ็ี่ที่เ้าเยเอเลยันิ
“แล้วนายะให้พี่นอนที่ไหน พี่ไม่นอนเียเียวับนายหรอนะะบอให้”
“ร้าบๆ เี๋ยวผมนอนที่โฟาเอ”
“อ๊ะ! ไม่้อๆนายเป็นเ้าอนอนที่เียเถอะ”
“โอเรับ” เฮุนพยัหน้า แบฮยอนหน้าเหวอไปเล็น้อย ที่แบฮยอนพู็แ่พูามมารยาทเท่านั้น ไม่ิว่าเฮุนะเออออ
“ั้นพี่ะไปเอาผ้าห่มับหมอนที่ไหนล่ะ”
“ไม่้อใ้รับ”
“อะไรนะ?!”
“เินอนรับ” เฮุนพูแล้วลุเินเ้าห้อไป แบฮยอนมอามเฮุนๆ แ่็เินไปนอนที่โฟาโยี แบฮยอนนอนนึถึเรื่อ่าๆไปมา อยู่ๆีภาพอานยอล็ลอยเ้ามาในหัว แบฮยอนสลัหัวเบาๆ่อนะผล็อยหลับไป
.
.
.
เฮุนเปิประูออมาเียบๆ่อนะมอแบฮยอนที่นอนหลับาพริ้มอยู่บนโฟา เฮุนเผลอเอามือลูบแ้มใสๆอนรหน้าไปนินึ่อนะรีบัมือลับ เพราะลัวนรหน้าะื่น
“ผมรัฮยอริๆนะรับ ฮยอ้อเป็นอผมนเียว..” เฮุนพึมพำเบาๆ่อนะ้อนร่าเล็เินเ้าห้อนอนไป
เฮุน่อยๆวาร่าอแบฮยอนลบนเียเบาๆ ่อนะลไปนอน้าๆ เฮุนพลิัวไปมา่อนะัสินใหันไปอแบฮยอน
เารู้ีไม่นานานยอล้อามมาเอาแบฮยอนืน...
เารู้ีว่าแบฮยอนอาะไม่รัเา..
แ่อย่าน้อยแ่่วเวลาสั้นๆที่เามีสิทธิ์ที่ะรอบรอแบฮยอน่อให้้อทำั่วหรือแล้วยีวิ เฮุนนนี้็ยอม
ความคิดเห็น