คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : [9] STAKE LOVE
แบฮยอนเยหน้ามอึสูที่ั้ะห่านอยู่้าหน้า อันที่ริเพื่อนๆวัยเียวันับเาอาะุ้นเยับมันี แ่ัวแบฮยอนเอไม่ไ้เป็นนอบเที่ยวเหมือนเพื่อนๆเลย่อน้าะื่นาับึรหน้า
“เ้าไปัน” านยอลพูแล้วับมือแบฮยอนเบาๆ
ภายในึแบ่แ่ั้นออเป็นโนๆ แ่รู้สึโนที่านยอละพาเาไปเป็นโนนั่ื่มเหล้าอะไรพวนี้
“นั่ๆ เี๋ยวรอเพื่อนันแป๊บนึ” านยอลยิ้มบาๆให้แบฮยอน่อนะหันไปสั่เรื่อื่ม แบฮยอนมอสถานที่รอบๆนไปสะุาับผู้หิในุเาะอสั้นๆรัรูปนหนึ่ ผู้หินนั้น้อานยอลไม่วาา ทำให้แบฮยอนรู้สึไม่พอใอยู่เล็น้อย..
ไม่รู้ทำไม...
“มอใรน่ะแบฮยอน” านยอลถามึ้นหลัาเห็นว่าแบฮยอนำลันั่มออะไรบาอย่า
“เปล่าๆ ผม็มอไปเรื่อย ฮ่ะๆ” แบฮยอนอบแล้วแล้หัวเราะเบาๆ
“สวัสี่ะ..” ผู้หินเียวับนที่นั่้อานยอลเินเ้ามาอนไหนไม่รู้ ยิ้มหวานๆนั่นทำให้แบฮยอนเมินหน้าหนี
“อ่า..ทิฟฟานี่” านยอลพึมพำื่อผู้หินนั้น
“ไม่ไ้เอันั้นาน นึว่าะำไม่ไ้ะแล้ว” ทิฟฟานี่หย่อนสะโพสวยๆลแทรลาานยอลับแบฮยอน
“เรามีอะไร้อุยันหรอ?” านยอลเริ่มไม่สบอารม์ับารระทำอทิฟฟานี่
“แหม..็นเยรั” ทิฟฟานี่เน้นเสีย่อนะายามอไปทาแบฮยอน
“มัน็แ่เย แล้ว็นะ ันไม่ไ้เิเธอมา” านยอลพูเสียแ็
“ยอลลี่พูแบบนี้ับทิฟไ้ยัไะ” ทิฟฟานี่หัวเราะเสียัให้แบฮยอนไ้ยิน
“อย่ามาเรียันแบบนี้!!”
“ทำไมะเรียไม่ไ้..หรือว่า..มีนมาุมะ” ทิฟฟานี่หัวเราะอีรั้ ่อนะหันไปหาแบฮยอนที่นั่เียบอยู่นาน “่วยไปารนี้่อนไ้มั้ยะ ‘เราสอน’ะุยัน”
“...” แบฮยอนสบาเิถามำถามับานยอล
“ทิฟมีแผนอเฮุนมาบอ ถ้าอยารู้็่วยเอาหมอนี่ออไป่อนสิะ” ทิฟฟานี่ยื่นหน้าไประิบับานยอล านยอล้อาระเรียมรับมือับเฮุนึทำาม้อลอทิฟฟานี่
“แบฮยอนออไป่อน อุยเรื่อสำัับทิฟฟานี่แป๊บนึ”
แบฮยอนแทบะหายหลัับำพูอานยอล แ่็ุิึ้นไ้ว่า...
เาไม่ใ่นสำัอะไรอยู่แล้ว ็แ่นที่านยอลสสาร..
เาไม่ใ่นรัเ่าอานยอล...
แบฮยอนเินึ้นไปบนาฟ้าอึ เพราะ ้าในมันเสียั ที่สำั..เาไม่อยาเห็นภาพบาภาพ เายืนเาะที่ระเบียไ้ัพั ็มีเสียทุ้มๆเรียื่อเาัมาา้าหลั
“แบฮยอนฮยอ...”
“เฮุ..” แบฮยอนที่ยัไม่ทันะเรียื่อเฮุนบเสียอัวเอ็าหายไปเมื่อถูเฮุนสวมอ
“ฮยอ...รู้มั้ยรับผมพยายามามหาฮยอนาไหน” เฮุนอแบฮยอนแน่นึ้น
“...” แบฮยอนไม่ไ้อบอะไร เาำลัไม่เ้าใว่าเฮุน้อารอะไรหรือิอะไรอยู่ ทำไมถึมาแปลแบบนี้
“ฮยอรับ...”
“หะ..หือ?”
“ลับไปับผม..นะรับ” เฮุนปล่อยแบฮยอนแล้วสบานัวเล็้าหน้าแทน
“แ่ว่านายทำร้ายแม่พี่..แถมยั..” แบฮยอนพยายามบ่ายเบี่ย
“ผมรู้...” เฮุนพูแล้วเียบไปนินึ “พี่ิว่าานยอลมันเป็นนีริๆหรอ?”
ำถามอเฮุนทำเอาแบฮยอนอึ้ไปเล็น้อย ั้แ่เอับานยอลมาแบฮยอน็ยัไม่เยิแบบที่เฮุนถาม...
นวันนี้..
“พี่็ไม่รู้” แบฮยอนัสินใยอมรับออไป
“ั้นฮยอลไปับผม..ไปูนีอฮยอัน” เมื่อพูบเฮุน็ับมือแบฮยอนลาลไปโนที่านยอลนั่อยู่
อนนี้โนที่แบฮยอนเยนั่นเริ่มเยอะแล้ว เสียเพล็เริ่มั เฮุนยัับมืออแบฮยอนฝ่าผู้นมามายไว้ แบฮยอนลัวัวเอะหลึเผลอนำมืออี้ามาเาะแนเฮุนไว้้วย เินไ้ัพัเฮุน็หยุเินแล้วับแบฮยอนมายืน้าๆัวเอ
“ผมะไม่พูอะไรนะฮยอ” เฮุนพูแ่นั้น่อนะปล่อยให้แบฮยอนมอไปยัสิ่ที่เฮุน้อารให้เห็น...
านยอลับผู้หินนั้นำลัูบัน...
แบฮยอนเม้มริมฝีปาอัวเอ รู้สึเ็บี๊ๆที่หน้าอ้า้าย พูอะไรไม่ออไ้แ่ยืนมออยู่อย่านั้น ริอยู่เาับานยอลไม่ไ้เป็นอะไรัน แถมานยอลยัไม่เยบออบเา้วย้ำ...
แ่ที่ผ่านมามันืออะไร?!
านยอลทีู่บับทิฟฟานี่อยู่เหลือบไปเห็นแบฮยอนึรีบผลัทิฟฟานี่ออ
“แบฮยอน!” านยอละโนเรียแบฮยอนที่ำลัะเินออไปับเฮุนแล้วพยายามะเินไปหาแ่ถูทิฟฟานี่ึแนไว้
“ปล่อยันนะทิฟฟานี่!!!” านยอลสะบัแนออนแ้วน้ำที่วาอยู่หใส่ทิฟฟานี่ ทิฟฟานี่มอน้ำที่เปื้อนัวเอ่อนะระบายยิ้มแล้วหยิบทิู่ออมาับอย่าใเย็น
“ไม่เห็นหรอานยอล หมอนั่นน่ะไปับน้อายั่วๆอนายเอนะ” ทิฟฟานี่ยิ้มหวานใส่านยอล
“นี่แผนอเธอับมันใ่มั้ย?!” านยอลถามเสียเย็น พยายาม่มสิอารม์ ยัไะทิฟฟานี่็ยัเป็นผู้หิ
“็นึว่านายะลาว่านี้ะอี” ทิฟฟานี่หัวเราะเบาๆ
“ันไม่น่าเื่อผู้หิอย่าเธอเลย ยัยนสอหัว!!” านยอละโนอย่าเหลืออ่อนะรีบวิ่ออไปยัลานอรถ
.
.
.
แบฮยอนเินเียบมาลอทา รู้สึเหมือนาะหมแร แบฮยอนไม่ิว่าัวเอะรัานยอล..
นมาวันนี้..วันที่เห็นภาพบาาแบบนั้น
มันเ็บริๆ...
“ฮยอึ้นรถไ้แล้วรับ” เฮุนพูึ้นหลัาเปิประูรถให้แบฮยอน แบฮยอนพยัหน้าเบาๆแล้วึ้นไปนั่บนรถ
ในึเา็ไม่อยาไป..แ่อีใเา็อยาะหนีไปให้ไลๆ
“แบฮยอน!!!” เสียอานยอลทำให้เฮุนรีบสาร์รถแล้วเหยียบันเร่
“แบฮยอน!!! ฟััน่อน!!!!” านยอลยัะโนและวิ่ามรถอเฮุนที่ออัวเร็วึ้นๆ แบฮยอนเม้มริมฝีปาแน่น เฮุนเปิเรื่อเล่นเสียนเสียเพลัลบเสียอานยอล
รั้นี้เาอเป็นพระเอบ้า..
อโอาสให้เฮุนนนี้บ้าเถอะ!
ความคิดเห็น