ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Family

    ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 01

    • อัปเดตล่าสุด 4 ธ.ค. 54


                26/08/XX - 18.14

                “พี่มอส เค้าว่ากันว่า ถ้าจ้องกระจกหลังเที่ยงคืน แล้วจะเจอเหรอคะ”

                “ไม่รู้สิ”

                “แล้วนายล่ะ คิดยังไง”

                “ผมก็ไม่ทราบหรอกครับ เรื่องแบบนี้ ต่อให้เป็นผมก็ไม่คิดเสี่ยงครับคุณหนู”

                “อืมมม แต่ก็ช่างเถอะ ยังไงฉันก็ไม่คิดจะลองอยู่แล้ว แม่นมคะ ขอข้าวเพิ่มอีกหน่อยค่ะ”

                “ได้ค่ะ คุณหนู”

                “พอแล้วยายมินท์ เรื่องแบบนี้ไม่เอามาพูดบนโต๊ะทานข้าว เดี๋ยวกับข้าวที่แม่ทิพย์ทำจะไม่อร่อยเอานะลูก”

                “แหม คุณนายก็ชมกันเกินไปแล้วค่ะ”

              “ไม่เป็นไรหรอก แม่ทิพย์ก็อยู่กับเรามาตั้งนานแล้ว เลี้ยงดูตามอสกับยายมินท์ตั้งแต่เด็ก จนตอนนี้เป็นหนุ่มสาวกันหมดแล้วเนี่ย ฮ่ะๆๆ แม่ไปก่อนล่ะ ลูกค้าเรียกคุยงานด่วน เดี๋ยวจะสายเอา”

                บทสนทนาเล็กๆของมื้อเย็นแสนสุขที่มีอยู่ทุกวัน หรือเปล่านะ??

                27/08/XX – 5.36

              “กรี๊ดดดดดดด คุณนายคะ เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะ” จู่ๆ “แม่ทิพย์” แม่บ้านของตระกูล แล้วก็เป็นแม่นมที่เลี้ยงมอสกับมินท์มาตั้งแต่เด็กๆ เมื่อก่อนฉันไม่ค่อยมีเวลากับลูกๆมากนัก แต่พอสร้างตัวขึ้นมาได้ก็เริ่มเบางานลง มีเวลามาใส่ใจเรื่องในบ้านมากขึ้น แต่บ้านบนเขาแบบนี้ จะมีเรื่องอะไรกันแต่เช้านะ

                “หืมม อะไรน่ะ มาปลุกแต่เช้าเชียว”

                “คุณหนูมินท์ค่ะ คุณหนูมินท์”

                “ยายมินท์เป็นอะไร” “เอม”คุณนายประจำบ้าน งัวเงียถามไป

                “คุณหนูมินท์ ส..เสียแล้วค่ะ” แม่ทิพย์พูดแล้วปล่อยโฮ

                “อะไรนะ !!” ความง่วงที่ยังคงครอบงำเมื่อครู่ หายไปหมด ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย ยายมินท์ ไม่นะ

                27/08/XX – 7.54

              “สรุปสาเหตุการตายของ นางสาว วรรณภา วิชิตทรัพยกุล อายุ 17 ปี ถูกของแข็งกระแทกที่ศีรษะ ก่อนจะถูกข่มขืน แล้วคาดว่าจะเสียชีวิตโดยถูกหั่นศพซ้ำ คาดว่าเวลาเสียชีวิตจะเป็นราวตีหนึ่งเศษ ส่วนอาวุธที่ใช้ในการทุบตีนางสาววรรณภา คาดว่าจะเป็นฝักบัวที่อยู่ในห้องน้ำ” นายตำรวจคนหนึ่งพูดสรุปเกี่ยวกับการตายของยายมินท์ให้ฟัง แต่จะมีสักกี่คนที่สนใจฟัง มีเพียงพวกพ่อบ้านปุ่นกับตามอสที่พอมีสติคุยกับพวกตำรวจต่อเกี่ยวกับรายละเอียดอื่น ส่วนพวกเราน่ะเหรอ ฉันร้องไห้ไม่หยุดตั้งแต่เจอศพยายมินท์ตอนเกือบหกโมงจนถึงตอนนี้ ไม่ต่างอะไรกับแม่ทิพย์ที่ยังคงเอาแต่ร้องไห้อยู่เช่นกัน

                “ใครกันนะ โหดร้ายที่สุด ทำกับคุณหนูถึงขนาดนี้” แม่ทิพย์พูดออกมาแล้วร้องไห้ต่อ

                “คุณตำรวจคะ แล้วพบหลักฐานอื่นอะไรบ้างหรือเปล่าคะ” ฉันละล่ำละลักถาม พยายามกลั้นน้ำตาทำใจแข็งไว้ ฉันเป็นหัวหน้าครอบครัวนะ ตั้งแต่คุณท่านเสียไปเมื่อ 15 ปีก่อน ฉันก็เหลือธุรกิจที่คุณท่านฝากไว้ แม่ทิพย์ พ่อบ้านปุ่น ยามณัฐ แล้วก็สายเลือดทั้งสอง ตามอสกับยายมินท์ ครอบครัวเราอยู่กันอย่างมีความสุขตลอดมา จนวันนี้

                “ครับ ตอนนี้ทางเรากำลังตรวจหารอยนิ้วมือแฝง และเก็บปฏิกิริยาของเลือดตามสิ่งของในห้องน้ำและบริเวณรอบนอกอยู่ครับ รายงานผลโดยละเอียดเราจะแจ้งให้ทราบภายหลังครับ แต่ตอนนี้ขอเชิญพวกคุณที่อยู่ในบ้านหลังนี้ทุกคนไปให้ปากคำด้วยครับ”

                “นี่พวกคุณสงสัยว่าในกลุ่มพวกเราเป็นฆาตกรงั้นเหรอครับ เราทุกคนรักมินท์ ไม่มีใครอยากให้ยายมินท์ตายหรอกครับ” จู่ๆ มอสที่ฟังอยู่ก็โพล่งขึ้นมา ใช่ ไม่แม้แต่ยายมินท์ ครอบครัวเราไม่อยากเห็นใครจากไปทั้งนั้นแหละ

                “ไม่ใช่อย่างนั้นครับ คือ ทางตำรวจต้องรวบรวมหลักฐาน เพื่อความชัดเจนของรูปคดี และการติดตามหาตัวฆาตกรที่ลงมือครับ ขอให้ทุกคนให้ความร่วมมือด้วยครับ เพื่อประโยชน์ของท่านเอง”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×