คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การตัดสินใจครั้งสำคัญ !! !?
" นี่ ! ! ! มิคาเอล เจ้าเลิกลีลาซักทีสิ .. ข้าไม่เข้าใจที่เจ้าพูดมาทั้งหมดนั่นแหละ " จีซัสตวาดขึ้นอย่างหงุดหงิด
" ใจเย็นน่า !! ตกลง .. เราจายอมพูดให้เจ้าเข้าใจก็ได้ "
" เฮ้อ .. งั้นก็พูดมาเถอะ ! " จีซัสถอนหายใจเบา ๆ
" รอคอย .. ที่เราพูด หมายความว่า การยืดระยะเวลาของสงครามนี้ออกไป จนกว่าจะพบบุคคลแห่งพันธสัญญาคนนั้น "
" ว่าไงนะ !! ! ยืดระยะเวลาของสงครามออกไป .. เจ้าบ้าไปแล้วหรอมิคาเอล ทำไมเราไม่รีบยุตติมันลง เจ้าไม่นึกถึงประชาชนบ้างเลยรึยังไง !? " แววตาแข็งกร้าวฉายชัดขึ้นบนดวงตาสีแดงคู่งาม
" แล้วผลกระทบก็จะลามไปถึงระบบเศรษฐกิจ บ้านเมืองของพวกเราจะลุกเป็นไฟ เจ้าคิดดูสิ .. มิคาเอล เราจะต้องใช้เวลาอีกกี่ร้อยปีเพื่อบรูณะเมืองขึ้นมาใหม่ เราจะสูญเสียทั้งชีวิต ทั้งทรัพยากร และที่แย่ที่สุด เรากำลังจะเสียเวลา " จีซัสจ้องหน้ามิคาเอลราวกับจะหาคำตอบให้กับเรื่องนี้
" ไม่จีซัส !! ! .. เรารับรองว่าการยืดเวลาสงครามออกไปของเรามันจะไม่ส่งผลกระทบอย่างที่เจ้ากังวลแน่ ๆ " มิคาเอลเบือนสายตาออกไปยังภูเขาสูงที่ปกคลุมไปด้วยหิมะขาวโพลน
" เจ้าจะทำอย่างไร !? "
" เรื่องนี้เราคงต้องขอความร่วมมือจากพวกเจ้าทุกคนด้วย !! .. พวกเจ้าจะว่ายังไงล่ะ !? " มิคาเอลกวาดสายตามองเหล่าเพื่อนสนิททั้งหลายของเขา
" ข้าตกลง !! " เดเลียลุกขึ้นยืนอย่างสง่างาม
" ข้าเชื่อในคำทำนายของท่านฟาเน่ บุคคลแห่งพันธสัญญาต้องช่วยเราได้ !! " ดวงตาสีทองของเดเลียเปล่งประกายขึ้นยามพูดถึงคำทำนายนี้
" ขอบคุณที่เจ้าเชื่อสิ่งที่แม่ของเราพูด " มิคาเอลค้อมศรีษะให้เดเลียเล็กน้อย พร้อมรอยยิ้ม
" ข้าไม่รู้หรอกนะว่าเมืองของข้าจะช่วยอะไรได้มากขนาดไหน .. แต่ข้าก็ตกลงล่ะ !! " เอลิน่าส่งรอยยิ้มหวานมาให้กับมิคาเอล
" ทำในสิ่งที่ท่านเชื่อมั่นเถอะนะ .. มิคาเอล " มิคาเอลพยักหน้ารับคำของเอลิน่า
" ขอบคุณเจ้ามากเช่นกัน .. เอลิน่า " ดวงตาสีฟ้า และ เขียว มองสบตากันอย่างมีความหมาย
" เอายังไงดี .. วีล " จีซัสหันไปหาวีล เมื่อเหลือพวกเขาเพียง 2 คนที่ต้องตัดสินใจ
" เจ้าเป็นเพื่อนสนิทของข้า ซาเอลก็เช่นกัน .. หนทางใดกันที่จะดีที่สุดสำหรับพวกเราทั้ง 2 ฝ่าย !? " ดวงตาสีน้ำเงินของวีลมีแววตาลำบากใจ
" เราจะอธิบายให้พวกเจ้าฟัง .. การตัดสินใจในครั้งนี้ จะทำให้เรามีเวลาดำเนินการตามแผนการ ขณะนี้เราไม่มีความสามารถพอที่จะเปลี่ยนความคิดของซาเอลได้ แต่ .. บุคคลแห่งพันธสัญญาทำได้ เมื่อผลลัพธ์มันจะออกมาดีต่อพวกเราทุกคน แล้วทำไมเราถึงจะไม่ทำมันล่ะ !? " มิคาเอลมองหน้าวีล และ จีซัสอย่างใจเย็น
" แล้วเจ้าจะยืดเวลาออกไปยังไง !? " จีซัสถามอย่างไม่แน่ใจ
" เราเลือกวิธีที่รุนแรงสักหน่อย แต่ว่าจะได้ผลตามที่เราต้องการแน่ ๆ "
" อะไร !? "
" หากพวกเจ้ายอมให้ข้าอัดคาถาใส่ซาเอลนิดหน่อย มันจะส่งผลให้เขาต้องกลับไปรักษาตัวอีกนานกว่าจะกลับมาได้ "
" เจ้ารู้ตัวรึเปล่าว่าพูดอะไรออกมา .. มิคาเอล !! " จีซัส กับ วีลมองมิคาเอลอย่างไม่พอใจ
" พลังของเจ้ากับซาเอลมันเป็นคนละขั้วกัน หากโดนเข้าไปจัง ๆ ซาเอลไม่แย่หรอไงกัน !? "
" ไม่มีทาง .. เจ้าลืมไปแล้วรึไง ว่าซาเอลก็คือ เพื่อนของเราคนนึงเช่นกัน เมื่อเป็นเช่นนั้น เราไม่มีทางยอมให้ซาเอลเป็นอะไรไปแน่นอน .. หรือว่า ................. " มิคาเอลหยุดพูดก่อนจะขมวดคิ้วเรียวของเขา อย่างคนกำลังตัดสินใจ
" หรือว่าอะไร !? " ทั้งวีล และจีซัสพูดขึ้นพร้อมกัน
" หรือว่า.. พวกเจ้าไม่เชื่อใจข้า " สรรพนามแทนตัวที่เปลี่ยนไปของมิคาเอล ทำให้เพื่อน ๆ ทุกคนของเขาถึงกับรู้สึกเจ็บปวด
" ไม่ .. พวกเราทุกคนเชื่อใจเจ้าเสมอ " ทุก ๆ คนพูดขึ้นทันที
" อย่างนั้นพวกเจ้าก็ไม่เชื่อใจซาเอล "
" ไม่มีทาง .. พวกเรายังจำคำสัญญาได้เสมอ " ทุกเสียงยังคงแย้งกลับมาเช่นเดิม
" งั้นก็ไม่เห็นต้องกังวลไป .. ในเมื่อพวกเจ้าทุกคนก็ยังระลึกถึงคำสัญญาได้อยู่เสมอนี่ !! " ภูตหนุ่มเบือนสายตาจากเพื่อน ๆ ของเขา แล้วเดินตรงไปที่หน้าต่างบานใหญ่ บานเดียวในห้องนี้
" ข้าแต่หมู่มวลภูติทั้งหลาย เวลานี้มิติเพลซาเทียร์ของพวกเรา เดินทางมาถึงทางแยกแล้ว ได้โปรด !! ได้โปรดอวยพรให้กับการตัดสินใจของข้าด้วย ขอให้พวกท่านช่วยคุ้มครองผลของการตัดสินใจในครั้งนี้ด้วยเถิด !! " สิ้นเสียงของราชาแห่งภูตทั้งมวล หิมะก็หยุดตกในทันที แสงแดดอ่อน ๆ แผ่กระจายไปจนสุดสายตา คล้ายกับเป็นการบอกว่า พวกตนรับรู้ความปราถนาของเขาแล้ว
" ตกลงพวกเจ้าจะเอายังไง !? " มิคาเอลหันกลับมาถามคำตอบของชายหนุ่มอีก 2 คนที่อยู่ในห้องนี้
" ข้าตกลง !! " วีล และ จีซัสพูดพร้อมกัน นั้นส่งผลให้ทุกคนยิ้มออกมาในทันที
" งั้นตกลงว่าพวกเรามาร่วมมือกันนะ !!! " เดเลียยิ้มกว้างกว่าใคร
" แน่นอนอยู่แล้ว !!!! "
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น