ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : (( หัวหน้าชั้นปี )) กับ วิถีแห่งดวง !!~
“ นี่ๆ ไอ่จี ตื่น ๆ นี่มันจะ 3 ทุ่มแล้วนะ เดี๋ยวพี่เซนอลก็จะมาเช็กจำนวนแล้ว ” เวสต์เขย่าตัวจีอย่างแรง แต่คนขี้เซาตรงหน้าก็ยังไม่มีท่าทีจะตื่นขึ้นมาซักนิด
“ เฮ้ย !!~ ไอ่จี ฉันบอกให้ตื่นไง ตื่นๆ ๆ ๆ ๆ ว๊าก ก ก ก ก !! ” เมื่อคนปลุกเริ่มหงุดหงิด ที่คนถูกปลุกเอาแต่นอนยิ้มสบายใจอย่างไม่ทุกข์ไม่ร้อน เล่นเอาเวสต์ถึงกับปรี๊ดแตกทันที
“ โว้ย ! จะแหกปากเพื่ออะไรว่ะ !? หูฉันจะแตกแล้วนะ ” คนขี้เซาที่ตกใจตื่นเพราะเสียงของเวสต์ ก็ว้ากกลับทันทีเมื่อตั้งตัวได้
“ หนอย !! ไอ่ตาแดง แกยังจะมีหน้ามาว้ากฉันอีกนะ นี่อุตส่าห์ปลุกก็ดีเท่าไหร่แล้ว คนอะไรวะ ? ปลุกยากชิ บ !! ”
- - ก๊อก ก๊อก ก๊อก - -
“ ไอ่เวสต์ ไอ่จี ออกมาได้แล้วนี่จะ 3 ทุ่มแล้วนะเฟ้ย !! ” เสียงนุ่มคุ้นหูดังมาจากหน้าห้องของ 2 หนุ่ม ขี้โวยวาย
“ เออๆ จะออกไปเดี๋ยวนี้แหละ ”
****************************************
“ จีคาซัส เอลวานี่ ” เสียงเข้มขานชื่อจีขึ้นมา ทำเอาคนขี้เซาที่แอบนั่งพิงเวสต์แทนหมอน สะดุ้งเฮือกขึ้นมาอย่างตกใจ
“ ครับ !! ”
“ ฉันเดาว่า ถ้าครั้งต่อไปนายกล้าหลับระหว่างที่ฉันพูดอีกละก็ สนามหญ้าทั้ง 4 หอจะต้องดูสะอาดขึ้นแน่ ๆ ” จีกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่
~ ~ โห !! ท่านเซนอลนี่โหดไม่ใช่เล่น แค่หลับหน่อยเดียว คิดจะให้เราไปทำความสะอาดสนามหญ้าของทั้ง 4 หอเลยอ่ะ T^T ~ ~
“ เอาล่ะ .. ตกลงว่าวันนี้ให้พวกนายไปคุยกันว่าจะให้ใครเป็นหัวหน้าชั้นปี แล้วพรุ่งนี้ฉันจะมาเอาคำตอบ ส่วนเรื่องเครื่องแบบ ตำรา แล้วก็รายละเอียดของที่ต้องซื้อ พรุ่งนี้เช้าที่โรงอาหาร ฉันจะบอกอีกที นายทุกคนมีเวลาหาซื้อของ แล้วก็เตรียมตัวก่อนเปิดเรียนอีก 3 วันเท่านั้น แต่ก่อนที่จะออกไปไหน ให้พวกนายไปบอกรุ่นพี่ปี 4 ที่ชื่อ ดิเลียร์เอาไว้ก่อน ไม่งั้นถ้าฉันเรียกหาใครขึ้นมาแล้วไม่เจอตัวละก็ .. เป็นเรื่องแน่ !! ” เซนอลแสยะยิ้มเหี้ยมตามแบบฉบับของเขา ให้รุ่นน้องอย่างอารมณ์ดี
“ รุ่นพี่ครับ .. แล้วที่หอนี้มีรุ่นพี่ปี 5 แค่คนเดียวหรอครับ ? ” เวสต์ถามอย่างไร้เดียงสา
“ เปล่า .. มีอีก 5 คน ที่นี่ทุกชั้นปีจะมีอยู่ 6 คนเท่านั้น ถ้านายอยากเจอล่ะก็ คงต้องรอวันมะรืนนี้แล้วล่ะ พวกมันมีงานต้องทำเยอะ คงยังไม่รีบเข้าหอหรอก ”
“ อ้าว !! แล้วทำไมรุ่นพี่ถึงเข้ามาก่อนล่ะคะ !? ” ไมญ่าซักต่ออย่างสงสัย
“ ฉันต้องเข้ามาดูแลพวกนาย แล้วก็ไอ่พวกลิง ๆ ปี 2 , 3 , 4 ที่เข้าหอมาก่อนแล้วไง ”
“ อ๋อ !! อย่างนี้นี่เอง .. รุ่นพี่ครับหมายความว่า พรุ่งนี้เราก็ออกไปซื้อของที่ซานเฟ่ได้ใช่มั๊ยครับ !? ” วินถามอย่างสนใจ
“ ถูกต้อง .. เตรียมตัวให้ดีล่ะ เพราะฉันเดาได้เลยว่า พรุ่งนี้คงไม่ได้มีแค่หอเราหรอกที่ได้ออกไปซื้อของน่ะ .. อ้อ !! ฉันเตือนนายไว้อย่าง คนหอมูนกินัส ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ ก็อยู่ห่าง ๆ เอาไว้ซะ ” เซนอลทำสีหน้าจริงจัง
“ ทำไมล่ะครับ !? ” เซนถามขึ้น หลังจากที่นั่งฟังมานาน
“ เอาเป็นว่า ทำตามที่ฉันบอกแล้วกัน ส่วนเหตุผล เอาไว้ให้ประธานหอเรามาบอกจะดีกว่า ” พูดจบเซนอลก็หัวเราะ หึ หึ ขึ้นมาอย่างน่ากลัว
“ เอาล่ะ .. ฉันยังต้องเช็คชื่อไอ่พวกทโมนที่เหลือ พวกนายก็รีบ ๆ ไปนอนกันได้แล้วล่ะ 8 โมงเช้า หวังว่าคงจะอยู่กันพร้อมหน้าที่โต๊ะอาหารแล้วนะ ” จากนั้นเด็กหนุ่มผมสีส้มก็เดินออกไปจากห้องโถงปี 1 ทันที
“ นายว่าไงเรื่องหัวหน้าชั้นอ่ะ !? ” เด็กสาวผมสีดำ เอียงคอถามอย่างขอความเห็น
“ นั่นสิ !! เอาไงดีว่ะ ” เวสต์พูด แล้วพยายามผลักหัวจีออกไปจากไหล่ของเขา ที่ตอนนี้เริ่มช้าขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
“ งั้นลองวิธีฉันดูมั๊ยล่ะ !!? ” วินตะโกนขึ้นมา
“ วิธีอะไรล่ะ !? ” เซนถาม แล้วหันไปช่วยเวสต์ปลุกจอมขี้เซาให้ตื่นขึ้นมา
“ จับไม้ตัดสิน ใครจับได้ไม้ที่เขียนว่า ซวย ก็ได้เป็นหัวหน้าชั้นปี o.k. มั๊ย ? ” คนเจ้าความคิดยิ้มอย่างมั่นใจ เพราะเขามีลางสังหรณ์อะไรบางอย่าง ที่บอกว่าเขาจะรอดแน่ ๆ
“ ได้ ๆ ยุติธรรมดี งานนี้ใครได้เป็นก็ถือว่าดวงซวยไปแล้วกัน ” เซนเห็นด้วยกับวิธีของวิน ในขณะที่คนอื่นๆ ก็พยักหน้าเป็นการตกลง
“ เฮ้ย !! ไอ่จีโว้ย !!~ ตื่นได้แล้ว เขาจะจับไม้เลือกหัวหน้าชั้นปีแล้วนะ ยังจะมัวหลับอยู่อีก นับ 1 – 3 ถ้าแกยังไม่ตื่น ฉันจะแหกปากจริง ๆ ด้วย ” คนตัวเล็กขู่คนขี้เซาที่ยังคงหลับ เหมือนไม่สนใจอะไร
“ เฮ้ย ! อย่าแหกปากนะเว้ย .. ตื่นแล้ว ๆ ” ได้ผล จียอมลุกขึ้นมาจากไหล่ของเวสต์ทันที
“ ให้มันได้อย่างนี้สิ .. ปลุกดีๆ ก็ไม่ยอมตื่น ต้องให้ขู่ ! ”
“ มา ๆ จับกันได้แล้ว นี่ไม้ .. ฉันเพิ่งเอาตะเกียบที่พกมาหักเมื่อกี้นี้เอง ” วินยื่นกล่องที่มีไม้เสียบอยู่ 6 อันมาข้างหน้าจี
“ ฉันเอาอันนี้ล่ะ ” จีดึงไม้ที่อยู่ตรงกลางออกมา ท่ามกลางสีหน้าลุ้นของเพื่อน ๆ
“ 555+ ไม่โดน เว้ย !! ” จีหัวเราะอย่างโล่งอก แล้วเดินผิวปาก ไปหาพีนีรัสที่ยืนอยู่อีกฝั่ง อย่างอารมณ์ดี
“ เฮ้ย! ไอ่วินเอามาให้ยัยนี่เลือกก่อนดิ่ !! ดูสิ ยืนอยู่คนเดียวไม่มีใครสนใจเลย ” พูดจบจีก็เอามือลูบหัวพีนีรัสอย่างถูกชะตา ส่วนเด็กสาวผมสีชมพูก็ได้แต่ยิ้มน้อย ๆ อย่างน่ารัก
“ โห !! ไอ่จี นี่แกจะจีบพีนี่แล้วหรอว่ะ !? ” วินแซวขึ้นมา
“ จะบ้าหรอว่ะ .. เพื่อนกันทั้งนั้น งั้นถ้าฉันจีบพีนี่ แกไม่เสร็จไมญ่าไปแล้วหรอไง !?~ ” สิ้นเสียงแซวของคนทะเล้น หมัดหนักก็ซัดป๊าบ เข้าที่กลางหัวแข็ง ๆ ของจีทันที
“ เดี๋ยวเหอะไอ่บ้า .. ใครจะไปชอบตานี่ย่ะ ปากจัดอย่างกับผู้หญิง แถมยังโหดอีกต่างหาก เชอะ !! ” เด็กสาวผมสีดำ หันไปแลบลิ้นใส่วินที่ยืนฟังอยู่ด้านหลัง
“ อ้าว !! ยัยนี่ ทำอย่างกับเธอดีตายงั้นสิ .. ทำตัวอย่างกับผู้ชาย มีอย่างที่ไหน กระโดดกอดผู้หญิง แถมยังชมว่าน่ารักอีก ” คนหัวฟ้าเถียงอย่างไม่ยอมแพ้
“ เอ๊ะ !! ตาคนนี้ แกบ้าไปแล้วหรอ ฉันกระโดดกอดผู้หญิงด้วยกันเนี่ยนะแปลก ถ้าฉันกระโดดกอดพวกนาย 4 ตัวน่ะสิ เค้าถึงเรียกว่า เพี้ยน ” ไมญ่าว่า แล้วเดินไปหยิบไม้มาจากกล่องที่มือวินทันที
“ ฉันรอด .. ทีนี้ ให้พีนี่จับได้แล้ว พวกฉัน 2 คนจะได้รีบไปนอน ”
“ อ่ะ .. ตาเธอจับแล้วนะ ” จีคว้ากล่องจากมือวิน มาให้พีนี่
“ งั้นฉันเอาอันนี้ละกันค่ะ ” เด็กสาวพูด แล้วหยิบไม้อันที่ยาวที่สุดขึ้นมา
“ เฮ้ !! พีนี่ เธอรอดแล้วนะ ทีนี้ก็ตาแก ไอ่เซน ” จีซึ่งแย่งหน้าทีของวินไปอย่างหน้าด้าน ๆ เดินตรงไปหาเซนที่กลืนน้ำลายลงคออย่างเสียวสันหลัง
“ โอ๊ย !! อย่าเป็นเลยนะคร้าบ !! เซนไม่อยากดวงซวยอ่ะ ” เซนคร่ำครวญ แล้วจำใจหยิบไม้อันที่เหลืออยู่ขึ้นมา
“ ว๊าก !! ไม่โดน ๆ ๆๆ เซนรอดแล้วคร้าบ ได้ยินมั๊ย ? ฉันรอดแล้ว 555+ ” ทีนี้ 2 คนที่เหลือ ก็หันมามองหน้ากันอย่างช่วยไม่ได้
“ แกจะเอาอันไหน ” เวสต์หันมาถามวิน
“ ซ้ายแล้วกัน ”
“ ได้ .. งั้นฉันเอาขวา โชคดีนะเว้ย !! ”
“ เออ .. แกก็ด้วยแล้วกัน ” ท่ามกลางความลุ้นระทึก ของปี 1 หอซันทุก ๆ คน เวสต์และวิน ก็หยิบไม้ขึ้นมาทันทีเมื่อจีให้สัญญาณ
“ โว้ย !! ฉันรอดแล้วโว้ย !! แม่ ง ดีใจสุดๆ ไปเลย 555+ ” เวสต์ตะโกนขึ้นมาแล้ววิ่งไปรอบห้องโถงอย่างดีใจ
“ เอาเป็นว่าหัวหน้าปี 1 ก็เป็นของนายแล้วนะ ไอ่วิน หึ หึ ” จีหัวเราะอย่างสะใจ แล้วหันไปหาพีนี่ที่ยืนยิ้มอยู่ข้าง ๆ
“ พีนี่ .. ง่วงรึยัง ฉันไปส่งที่ห้องนะ ” พูดจบจีก็จับมือพีนี่ ให้เดินมาด้วยกันอย่างรวดเร็ว
“ เฮ้ย !! นายบ้า มาเอาพีนี่ของฉันไปได้ยังไงยะ ชิ .. ฉันก็ต้องกลับห้องคนเดียวน่ะสิ ” ไมญ่าโวยวายตามหลังจีไป
“ งั้นเราก็เดินไปด้วยกัน 3 คนนี่แหละ ปล่อยให้ไอ่วินมันนั่งทำใจไปก่อน 555+ ” เซนพูดอย่างอารมณ์ดี แล้วเดินนำไมญ่ากับเวสต์ออกไป
“ โธ่เว้ย !! ลางสังหรณ์บ้าอะไรว่ะ อย่างนี้มันสังหรณ์ว่าจะรอดจากโชคดีแล้วต่างหาก โว้ย !! ! ! ” แล้วเด็กหนุ่มผมฟ้า ก็ต้องนั่งทำใจอยู่ตรงนั้นไปอีกนาน
**************************************************************************
เป็นไงคะ !?~ แบบนี้อ่านง่ายกว่าเดิมมั๊ย ?
ยูว่ามันสวยดีนะ !! พิมพ์ง่ายกว่าด้วย
ยังไง ชอบ ไม่ชอบ ก็ติ – ชมกันได้เหมือนเดิมจ้า !! !
^^ ~ วันนี้ก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ
บะบาย !! ~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น