ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The PlayZateer เพลซาเทียร์ ~ ภาค พันธนาการแห่งอาณาจักร

    ลำดับตอนที่ #3 : {[ โรงเรียนเวทย์ เพลเทียเช่ ]} ตอนที่ 1

    • อัปเดตล่าสุด 17 มี.ค. 51


             ณ คฤหาสน์สีขาวกลางเมืองเจวาเนียร์

       " จีคาซัส เอลวานี่ เลิกทำตัวยืดยาด แล้วมาหาแม่เร็ว ๆ  "  เสียงสูงของหญิงสาววัยกลางคนตะโกนเรียก ลูกชายตัวแสบ ที่ป่านนี้ยังไม่ยอมลุกออกมาจากโต๊ะอาหารซักที

       " ครับ ๆ ท่านแม่ก็ .. จะรีบไปไหนกัน  "  สิ้นเสียงก้อปรากฏร่างสูงโปร่งของ เด็กหนุ่มผมสีขาวซอยระต้นคอ ตาสีแดงมองมาทางผู้เปนมารดาอย่างสงสัย

       " เจ้านี่ !! ไม่ได้เรื่องเลยนะ ทำไมไม่หัดเป็นอย่างท่านตาของเจ้าบ้างนะ แย่จริง ๆ เลย " ใบหน้าสวยหวานของผู้เป็นแม่ มองมาทางเค้าอย่างเอือมระอา

       " โธ่  ! ! ท่านแม่ ข้าแค่เกิดมาหน้าตาเหมือนท่านตาเท่านั้น แต่ข้าก็ไม่ใช่ท่านซะหน่อยนี่ ! ! "  เด็กหนุ่มเบ้ปากอย่างไม่ใส่ใจ ตั้งแต่เกิดแล้วทีมีคนมาพูดกับเขาอย่างนี้ จีคาซัสหัดทำตัวอย่างท่านตาสิ  จีคาซัสเอาท่านตาเป็นแบบอย่างนะ โอ๊ย !! นี่ไม่มีใครคิดจาให้เค้าเป็นตัวของตัวเองบ้างรึไงนะ  ~~ ดีนะที่แค่หน้าตาเหมือน ถ้าสีผมเหมือนอีกคงจะโดนมากกว่านี้แน่ ๆ

       " พอเลยเจ้าลูกคนนี้ .. รีบขึ้นรถไปได้แล้ว แม่คงไปส่งเจ้าไม่ได้นะ เพราะวันนี้แม่มีประชุมเรื่องการต่อสัญญาซื้อขายกับทางเซตซาดัสน่ะ ลูกไปเองได้ใช่มั๊ยจ๊ะ !?  "  เสียงหวานที่เจือความห่วงใยนั้น ทำให้จีคาซัสส่ายหน้าเบา ๆ 

       " ได้หรือไม่ได้ ก็คงต้องไปคนเดียวอยู่ดีนั่นแหละครับ ท่านแม่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ข้าดูแลตัวเองได้ "  เมื่อเด็กหนุ่มส่งยิ้มกว้างมาให้ คนเปนแม่อย่าง จีเซล ก็แทบน้ำตาร่วง

       " จี .. ดูแลตัวเองด้วยนะลูก ไปแล้วเป็นยังไงก็ส่งข่าวมาหาแม่บ้าง แล้วแม่จะหาเวลาไปเยี่ยมนะจ๊ะ  "  

       " ฝากบอกท่านพ่อ ว่า .. หาเวลาพักผ่อนบ้างนะครับ อย่าทำงานหนักจนลืมดูแลตัวเอง ท่านแม่ก็เช่นกัน "
     
       " ได้สิจ๊ะลูก .. แล้วแม่จะบอกท่านพ่อให้นะ เจ้าก็เป็นเด็กดีล่ะ อย่ามัวแต่นอนจนลืมทำการบ้านนะ "  

       " ท่านแม่.. ข้าเป็นถึงหลานของท่านจีซัส  ผู้ครองนครที่เก่งที่สุดเลยนะครับ เพราะงั้นท่านก็เลิกห่วงได้แล้ว "  ประกายตาแห่งความภาคภูมิใจฉายชัดขึ้นบนดวงตาสีแดงของเขา

       " จ๊ะลูก .. แม่รักลูกนะจี อย่าลืมส่งข่าวมาบ้างล่ะ ให้จาวีล บินมาส่งให้ก็ได้  โชคดีนะจ๊ะลูก " ร่างบางของ จีเซล รวบตัวลูกชายสุดที่รักเข้ามากอด 

       " ครับท่านแม่ .. ข้าก็รักท่านเช่นกัน "  จากนั้นจีเซล ก็เดินมาหน้าคฤหาสน์แล้วกำชับพ่อบ้านให้เอารถม้าไปส่งลูกชายของนางให้ถึงที่เพลเทียเช่  
       
       " โชคดีนะจี .. โชคดีจ๊ะ " 

    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

              ครึ่งชั่วโมงต่อมา รถเทียมม้าสีขาวของจีคาซัสก็มาถึง เพลเทียเช่ โรงเรียนที่ใหญ่ที่สุดในมิติเพลซาเทียร์แห่งนี้ จีมองเห็นเด็กหนุ่ม และเด็กสาวหลายคนนั่งรถม้าเข้ามาเหมือนกับเขา ในขณะที่บางคนก็เดินเข้ามาเอง สักพักเสียงของพ่อบ้านคนเก่าแก่ของตระกูลก็บอกให้จีเดินเข้าไปได้เลย ส่วนเรื่องสัมภาระเขาจะเป็นคนเอาไปให้เอง

       " โชคดีขอรับคุณชาย .. หากมีอะไรก็ให้เจ้าจาวีลไปเรียกผมได้เลยนะขอรับ เพราะจากนี้คุณชายต้องอยู่ไกลบ้าน เกิดวันไหนมีธุระต้องการกลับบ้าน ก็บอกผมได้เลยขอรับ  "  จีคาซัสพยักหน้ารับแล้วเดินเข้าไปในโรงเรียน

       " นักเรียนคนไหนที่เพิ่งมาถึง แล้วยังไม่ได้ลงชื่อสมัครให้เดินมารวมกันทางนี้เลยค่ะ  ! ! !  "  เสียงเรียกของผู้หญิงที่ดูเหมือนจะเป็นอาจารย์เรียกให้นักเรียนหลายคนไปรวมกันที่ โต๊ะสีขาวทางด้านขวามือ และตัวของเขาเองก็เป็นหนึ่งในนักเรียนที่เดินไปเช่นกัน

       " กรอกข้อมูลลงในใบสีฟ้าให้เรียบร้อยเลยนะคะ ใครเสร็จแล้วให้มาเอาบัตรคิวจากครูค่ะ  "  จีคาซัสเดินไปรับใบสมัครมากรอก เมื่อเรียบร้อยแล้วเขาก็เดินไปเอาบัตรคิวมา 
      
      ~ ~ เบอร์ 9 เลขสวยไม่เลวนี่นา ! ! ~ ~

       " เดินไปที่โต๊ะหกเหลี่ยมกลางสนามนั่นเลยนะจ๊ะ !  "  ครูคนเดิมบอกกับเขา จีจึงเดินไปที่กลางสนามหญ้าสีเขียวสวย ซึ่งตรงกลางนั้นมีโต๊ะหกเหลี่ยมสีน้ำตาลตัวใหญ่ตั้งอยู่ รอบ ๆ นั้นมีเก้าอี้ว่างอยู่ 5 ตัว ส่วนอีกตัวหนึ่งมี ผู้ชายผมสีน้ำตาลนั่งอยู่ก่อนแล้ว

       " สวัสดีครับ .. เลือกนั่งเก้าอี้ตัวไหนซักตัวก็ได้ครับ " ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเอ่ยขึ้น เมื่อเขาเดินเข้าไป

       " อ๋อ.. ครับ "  จีรับคำ แล้วเลือกเก้าอี้ตัวที่อยู่ตรงข้ามกับชายหนุม่ผมสีน้ำตาล

       " ท่าทางคุณคงเป็นพวกชอบเผชิญหน้า แล้วก็ตรงไปตรงมานะครับ  "

       " ทำไมถึงคิดอย่างนั้นล่ะครับ "  ตาสีแดงของจีมีแววตาสงสัย นั่นส่งผลให้ชายหนุ่มยิ้มกว้างในทันที

       " ผมเป็นอาจารย์ใหญ่ของที่นี่ครับ.. ชื่อ เนลิอัส ฟาร์เซนเทีย ส่วนจะเรียกผมว่าอะไรนั้นก็ตามใจคุณได้เลยครับ  "  จีมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา เพราะทั้ง รูปร่างที่สูงโปร่งสมส่วน ผิวขาวแบบคนในตระกูลชั้นสูง หน้าตาที่จัดว่าหล่อของผู้ชายคนนี้ มันดูเหมือนกับว่าเขาควรจะเป็นภูตซะมากกว่า  เจ้าของตาสีน้ำตาลใส มองจีอย่างเข้าใจในความคิด จึงพูดขึ้นมาว่า

       " ผมเป็นลูกครึ่งภูติกับมนุษย์น่ะครับ เห็นอย่างนี้แต่ที่จริงผมอายุเท่ากับท่านฟาร์คอน พ่อของคุณเลยนะ " ว่าแล้วเชียว พวกหน้าตาอ่อนกว่าวัยแบบนี้จาเป็นเพื่อนของใครไปได้อีกนอกจาก พ่อกับแม่ของเขา ไม่รู้คนพวกนี้กินยาอะไรถึงได้ดูเป็นเด็กกันขนาดนี้

       " เอาล่ะครับ เรามาเริ่มการทดสอบกันดีกว่า คุณจีคาซัสใช่มั๊ยครับ !? " 

       " ครับ..เรียกผมว่า จี ก็ได้  "  ไม่เห็นต้องแปลกใจที่ผู้ชายคนนี้จะรู้ชื่อของเขาทั้งๆ ที่ไม่ได้บอก 

     ~  ~ พวกภูตก็แบบนี้แหละ รู้ไปหมดทุกเรื่อง ~  ~

       " งั้นจี.. เรามาเริ่มกันดีกว่านะครับ  "

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×