ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    • • ห้องเก็บของนะคะ !! ไม่ต้องเข้ามาเน๊อะ !? • •

    ลำดับตอนที่ #2 : • • ตอนที่ 1 :: Fic ~ บารามอส • • (( วันสำคัญ ที่ผมไม่ได้สำคัญ )) - โร

    • อัปเดตล่าสุด 27 มี.ค. 51


       " โร นายว่าสีฟ้า หรือ สีขาว ดูดีกว่ากัน !?~ "  เฟรินหันมาถามความเห็นโร พร้อมกับชูริบบิ้นสีฟ้า และขาวขึ้นมา

       " ฉันว่า .. ฟ้าดีกว่า " 

       " อย่างงั้นหรอ !? งั้นเอาฟ้าก็ได้ " แล้วคนถามก็หันกลับไปนั่งทำอะไรต่ออีกด้านนึง

       " เฮ้อ ! !~ "  คนตอบที่เมื่อหมดประโยชน์แล้วก็ได้แต่นั่งมอง เจ้าของคำถามเมื่อกี้อยู่เงีบย ๆ

       " เฮ้ย !! โร เฟริน ปีนี้คริสมาสต์ ไปฉลองกันที่ไหนดี " คิลเดินเข้ามาถามอย่างอารมณ์ดี

       " ไม่รู้สิ !! เฟรินล่ะ ? " โรตอบอย่างไม่ใส่ใจ

       " อืม ... เดี๋ยวไปถามคาโลก่อนนะ ไม่รู้ตาบ้านั่นจะพาไปไหนรึเปล่า "  ชื่อของคาโล ทำเอาเจ้าของตาสีเขียวถึงกับสะอึก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากมองตามร่างบางที่วิ่งออกไป อย่างเจ็บปวด

       " คาโล .. คาโล ฮึ !! ให้มันได้อย่างนี้สิ อะไรก็คาโลตลอด " โรบ่นพึมพัมเบา ๆ กับตัวเอง

       " งั้นฉันไปถามความเห็นคนอื่น ๆ ก่อนนะเว้ย ! ! " นักฆ่าจอมร่าเริง บอกโรแล้วเดินออกไปหาเรนอนที่บังเอิญเดินผ่านมาทันที

       " เฮ้อ !! อีกแล้วสิเรา ไร้ความสำคัญอีกแล้ว " โรลุกขึ้นยืน แล้วหอบเอาหนังสือกองโตที่คนเจ้าคำถามเอามากองไว้ไปเก็บเข้าที่ แล้วเดินออกไปที่ระเบียง 

       " เฟริน .. ถ้าเธอช่วยให้ความสำคัญกับฉันบ้าง ฉันก็คงไม่ต้องเจ็บแบบนี้ !~ " คนตาสีเขียวได้แต่ยืนเหม่อ มองดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไป

       " โร !! เฮ้ย !!.. มากินข้าวได้แล้ว ไม่หิวรึไงกัน ? " ร่างบางวิ่งมาตามเพื่อนสนิทด้วยความเป็นห่วง

       " ไม่กินก็ไม่เห็นตายนี่ ! " เจ้าของดวงตาสีเขียว พูดอย่างน้อยใจ

       " อะไรของแกว่ะ !! พูดอะไรแปลก ๆ ไม่กินข้าวต้องตายแน่ ๆ ไม่รู้รึไงกัน " คนชอบกิน ค้อนวงใหญ่ใส่เพื่อนสนิททันที

       " ไม่รู้ล่ะ ! ยังไงแกก็ต้องกิน เดี๋ยวปวดท้องหิวขึ้นมาตอนกลางคืน แล้วไม่มีอะไรให้กิน ฉันช่วยไม่ได้น๊า  ! ! " ปากพูดไป แต่มือเล็กก็ไปคว้ามือหนาของคนที่ยืนน้อยใจอยู่ให้มาด้วยกัน

        [ [ โอ๊ย ! ! ให้ตายสิ อยู่ ๆ ก็มาจับมือกัน นี่จะให้ฉันดีใจตายรึไง ] ]

       " อ๊ะ  ! ! คาโล " เฟรินรีบปล่อยมือคนที่กำลังดีใจ ซึ่งรีบหุบยิ้มลงทันทีที่เห็นเขาอีกคน

        [ [ ใช่สิ ! นี่เราลืมไปได้ยังไงกัน เธอไม่มีวันมาสนใจเราหรอก ] ] เสียงฝีเท้า 2 คู่เดินห่างออกไป ทิ้งไว้เพียงแค่ โร ที่ยืนนิ่งมองมือข้างที่เฟรินจับเมื่อครู่

           ~ ~ เรายังเป็นเพื่อนกัน เธอบอกฉันบอกกันทุก ๆ ที ให้รู้ว่าเราต่างมีเส้นบาง ๆ แห่งความสัมพันธ์ ~ ~ 

         คนถูกลืมหันหลังเดินกลับไปอีกทาง อย่างน้อยใจ เขารู้ตัวดีเสมอว่าไม่มีวันที่เขาจะเข้าไปอยู่ในใจของเธอได้ ทั้ง ๆ ที่รู้แต่ก็ยัง... รัก 

            ~ ~ 
    ฉันเคยแน่ใจ ว่าเป็นอย่างนั้น แต่ไม่รู้ทำไม นานๆ ไปใจฉันก็เริ่มจะหวัง ~ ~

         เพื่อน !! เธอยังคุยกับเขา ก็เพราะคำว่าเพื่อน คำเดียวเท่านั้น แต่เธอจะรู้มั๊ย !? ว่าเขาไม่ได้อยากได้มันเลยซักนิด 

       " โร " เสียงนุ่มดังมาจากข้างหลัง ส่งผลให้โรหันขวับไปทันที

       " อะไร !! " โรกระชากเสียงเมื่อเห็นว่าคนที่เดินตามมา คือ เจ้าของหัวใจของคนที่เขารัก

       " กินข้าวเถอะ " คาโลเรียกสั้น ๆ  แล้วหันหลังเดินนำออกไป

       " แกไม่ต้องมายุ่งกับฉัน !!~ " โรตวาดใส่คาโล แล้วรีบวิ่งเข้าห้องไปทันที

       " ..... " คาโลเองก็ได้แต่มองตามไปอย่างหนักใจ


    ********************************************************************************************

       " โว้ย !  ! !  !   ~ ~ " โรตะโกนออกไปอย่างปลดปล่อย ดวงตาสีเขียวใสกลับหม่นลงอย่างเศร้าใจ

       " ขอร้อง .. สวรรค์ได้โปรดมอบปาฏิหารย์ให้ผมบ้างเถอะครับ " เสียงของเขาสั่นอย่างควบคุมไม่อยู่

       " ขอแค่ปาฏิหารย์เพียงชั่วเวลาเดียวก็พอ .. ถือว่าเป็นของขวัญวันคริสมาสต์ให้กับผมแล้วกัน " เด็กหนุ่มยิ้มมุมปากขึ้นมานิดหน่อย เมื่อเห็นดวงดาวแสนสวยบนท้องฟ้า กระพริบให้กับเขา เหมือนกับรับรู้ความปราถนาแล้ว

       " ขอบคุณมากครับ " โรพึมพัมเบา ๆ แล้วร่างสูงก็ล้มตัวลงนอนอย่างง่ายดาย


    *******************************************************************************************

       ก๊อก ก๊อก ก๊อก  ! ! ~

       " โร ๆ .. นายตื่นรึยังเนี่ย !?~ "  เสียงใสดังมาจากหน้าห้อง ทำให้โรแทบจะวิ่งมาเปิดประตูทันที

       " มีอะไรหรอ .. เฟริน " เขาพูดแล้วยิ้มอย่างเอ็นดู เมื่อเห็นคนตรงหน้าทำตาวิงวอน เหมือนจะขออะไรบางอย่าง

       " นายไปซื้อของเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ !? " 

       " แต่ว่า .... " โรทำสีหน้าครุ่นคิด

       "นะ นะ นะ นะ น๊า  ! !  ! " คนตัวเล็กกว่ายิ่งทำตาแป๋ว เมื่อเห็นว่าเด็กหนุ่มตรงหน้ามีท่าทีลังเล 

       " ก็ได้ ๆ .. ฮ่า ฮ่า ฮ่า เธอนี่เวลาอ้อนก็ดูน่ารักเหมือนกันแฮะ !!~ " โรชมเฟริน ที่ตอนนี้แยกเขี้ยวใส่เค้าแล้วรีบวิ่งนำหน้าไปก่อน

       " มาเร็ว ๆ แน่จริงก็ตามให้ทันเด่ะ ! " คนมาชวนพูดแล้วก็รีบวิ่งหนีไป ทิ้งให้คนถูกชวนยืนยิ้มอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะรีบวิ่งตามไปติด ๆ

        ~ ~ โทรมาคุยทุกวัน ไปไหนด้วยกันทุกที คนที่เป็นแค่เพื่อนไม่ทำอย่างนี้ ~ ~
       

       

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×